۲۱٬۲۱۷
ویرایش
علی ارومیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| زادگاه = | | زادگاه =مراغه | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات = | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات = | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| استادان = | | استادان = | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =مراغه، قم و نجف | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
== تحصیل در مراغه و قم == | == تحصیل در مراغه و قم == | ||
علی ارومیان در سال ۱۳۱۱ ش در شهر مراغه به دنیا آمد. پدران او از اهالی ارومیه بود و در جریان بحران ارومیه در سال‌های جنگ جهانی اول، راهی مراغه شد و در آن شهر توطن گزید. ارومیان خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در مراغه آموخت.<ref>الوانساز خویی، ج۱، ص۶۲؛ خبرگان ملت، ج۲، ص۴۳.</ref> دوران ابتدایی و بخشی از متوسطه را هم در همان شهر گذراند ولی به سبب تسلط فرقه دموکرات آذربایجان بر آن شهر و حاکم شدن فضای ناامنی، از تحصیل بازماند و در پارچه‌فروشی پدرش در بازار مراغه مشغول به کار شد. مدت کوتاهی بعد وارد مدرسه علمیه مراغه شد<ref>الوانساز خویی، ج۱ ،ص۶۳؛ میرغنی، ص۶.</ref> و بخشی از مقدمات را در آنجا نزد میرزا حسین پیش‌نماز خواند. در سال ۱۳۲۶ ش به ارومیه رفت و مقدمات دروس حوزوی را در حوزه علمیه ارومیه و نزد عزیز ادیب و حاج‌آقا مدرس تکمیل کرد. پس از سه سال به زادگاهش بازگشت و رسایل و مکاسب را نزد شیخ حسین هبه‌الله مراغی آموخت. ارومیان در سال ۱۳۳۰ ش به [[قم]] رفت و در [[مدرسه حجتیه]] به تحصیل پرداخت و قوانین را پیش شیخ علی اصغر قاری و رسائل و مکاسب را پیش آیت‌الله مسلم ملکوتی فراگرفت.<ref>میرغنی، ص۷.</ref> سپس در درس تفسیر قرآن [[علامه سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تبریزی]] شرکت کرد.<ref>الوانساز خویی، ص۶۳.</ref> | علی ارومیان در سال ۱۳۱۱ ش در شهر مراغه به دنیا آمد. پدران او از اهالی ارومیه بود و در جریان بحران ارومیه در سال‌های جنگ جهانی اول، راهی مراغه شد و در آن شهر توطن گزید. ارومیان خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در مراغه آموخت.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی غربی و اردبیل، ج۱، ص۶۲؛ دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۴۳.</ref> دوران ابتدایی و بخشی از متوسطه را هم در همان شهر گذراند ولی به سبب تسلط فرقه دموکرات آذربایجان بر آن شهر و حاکم شدن فضای ناامنی، از تحصیل بازماند و در پارچه‌فروشی پدرش در بازار مراغه مشغول به کار شد. مدت کوتاهی بعد وارد مدرسه علمیه مراغه شد<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی غربی و اردبیل، ج۱ ،ص۶۳؛ میرغنی، آیت‌الله علی ارومیان، ص۶.</ref> و بخشی از مقدمات را در آنجا نزد میرزا حسین پیش‌نماز خواند. در سال ۱۳۲۶ ش به ارومیه رفت و مقدمات دروس حوزوی را در حوزه علمیه ارومیه و نزد عزیز ادیب و حاج‌آقا مدرس تکمیل کرد. پس از سه سال به زادگاهش بازگشت و رسایل و مکاسب را نزد شیخ حسین هبه‌الله مراغی آموخت. ارومیان در سال ۱۳۳۰ ش به [[قم]] رفت و در [[مدرسه حجتیه]] به تحصیل پرداخت و قوانین را پیش شیخ علی اصغر قاری و رسائل و مکاسب را پیش آیت‌الله مسلم ملکوتی فراگرفت.<ref>میرغنی، آیت‌الله علی ارومیان، ص۷.</ref> سپس در درس تفسیر قرآن [[علامه سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی تبریزی]] شرکت کرد.<ref>الوانساز خویی، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی غربی و اردبیل، ص۶۳.</ref> | ||
== مهاجرت به نجف == | == مهاجرت به نجف == | ||
ارومیان در سال ۱۳۳۳ش راهی نجف اشرف شد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آن شهر]] ابتدا در درس خارج فقه [[سیدمحمود حسینی شاهرودی|آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی]] شرکت کرد. سپس در درس فلسفه (منظومه، اسفار و شفا) [[مسلم ملکوتی|آیت‌الله مسلم ملکوتی]] که در آن روزها از قم به [[نجف|نجف اشرف]] رفته بود و در حوزه علمیه آن شهر تدریس می‌کرد حضور یافت. مدتی هم از درس خارج فقه [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] بهره‌مند شد و آنگاه در درس خارج اصول ایشان حضور یافت و این حضور ۱۷ سال تداوم داشت. در آن مدت یک دوره از آن درس را هم تقریر کرد. علی ارومیان در کنار حضور در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله خویی، در درس خارج فقه [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] و خارج اصول [[سیدعبدالله شیرازی|آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی]] هم شرکت می‌کرد. در سال ۱۳۴۴ ش و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) [[امام‌خمینی]] در [[مسجد شیخ انصاری|مسجد ترک‌ها]] (شیخ انصاری) در نجف اشرف، در آن درس حضور یافت.<ref>خبرگان ملت، ج۲، ص۴۵-۴۶؛ الوانساز خویی، ج۱، ص۶۳؛ میرغنی، ص۱۴-۱۶.</ref> او آن درس را تقریر کرد و تقریرات خود را از طریق آیت‌الله ملکوتی به امام‌خمینی تقدیم کرد و خواستار چاپ، در صورت تأیید ایشان شد، ولی امام‌خمینی با این استدلال که خود در حال نگارش آن دروس است، با چاپ آن تقریرات موافقت نکرد.<ref>خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۲.</ref> او تقریر درس خارج فقه امام‌خمینی را ادامه داد و اشکالات تقریرها را با ایشان در میان می‌گذاشت.<ref>خبرگان ملت، ص۴۹-۵۰.</ref> همین گزارش‌ها نشان می‌دهد که علی ارومیان از شاگردان شاخص امام‌خمینی بود. این تقریرات انتشار نیافته است. | ارومیان در سال ۱۳۳۳ش راهی نجف اشرف شد و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه آن شهر]] ابتدا در درس خارج فقه [[سیدمحمود حسینی شاهرودی|آیت‌الله سیدمحمود حسینی شاهرودی]] شرکت کرد. سپس در درس فلسفه (منظومه، اسفار و شفا) [[مسلم ملکوتی|آیت‌الله مسلم ملکوتی]] که در آن روزها از قم به [[نجف|نجف اشرف]] رفته بود و در حوزه علمیه آن شهر تدریس می‌کرد حضور یافت. مدتی هم از درس خارج فقه [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] بهره‌مند شد و آنگاه در درس خارج اصول ایشان حضور یافت و این حضور ۱۷ سال تداوم داشت. در آن مدت یک دوره از آن درس را هم تقریر کرد. علی ارومیان در کنار حضور در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله خویی، در درس خارج فقه [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] و خارج اصول [[سیدعبدالله شیرازی|آیت‌الله سیدعبدالله شیرازی]] هم شرکت می‌کرد. در سال ۱۳۴۴ ش و با تشکیل درس خارج فقه (بیع مکاسب) [[امام‌خمینی]] در [[مسجد شیخ انصاری|مسجد ترک‌ها]] (شیخ انصاری) در نجف اشرف، در آن درس حضور یافت.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۴۵-۴۶؛ الوانساز خویی، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی غربی و اردبیل، ج۱، ص۶۳؛ میرغنی، آیت‌الله علی ارومیان، ص۱۴-۱۶.</ref> او آن درس را تقریر کرد و تقریرات خود را از طریق آیت‌الله ملکوتی به امام‌خمینی تقدیم کرد و خواستار چاپ، در صورت تأیید ایشان شد، ولی امام‌خمینی با این استدلال که خود در حال نگارش آن دروس است، با چاپ آن تقریرات موافقت نکرد.<ref> خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۲.</ref> او تقریر درس خارج فقه امام‌خمینی را ادامه داد و اشکالات تقریرها را با ایشان در میان می‌گذاشت.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ص۴۹-۵۰.</ref> همین گزارش‌ها نشان می‌دهد که علی ارومیان از شاگردان شاخص امام‌خمینی بود. این تقریرات انتشار نیافته است. | ||
ارومیان هم‌زمان با تحصیل درس خارج فقه و اصول، به تدریس در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] می‌پرداخت و ابتدا معالم‌الاصول و شرح لمعه را تدریس می‌کرد و سپس به تدریس رسایل و مکاسب در [[مسجد هندی‌ها]] پرداخت.<ref>خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۵.</ref> وی در سال ۱۳۵۲ براثر فشار [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]] بر ایرانیان، مجبور شد به کشور بازگردد. او تصمیم گرفته بود پس از بازگشت به کشور، راهی مشهد شود و در آنجا به تحصیل و تدریس بپردازد، ولی با توصیه امام‌خمینی، در زادگاهش مقیم شد و در مسجد «پیر روشنایی» مراغه به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین پرداخت.<ref>خاطرات مسلم ملکوتی، ص۵۰-۵۱.</ref> | ارومیان هم‌زمان با تحصیل درس خارج فقه و اصول، به تدریس در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]] می‌پرداخت و ابتدا معالم‌الاصول و شرح لمعه را تدریس می‌کرد و سپس به تدریس رسایل و مکاسب در [[مسجد هندی‌ها]] پرداخت.<ref> خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۵.</ref> وی در سال ۱۳۵۲ براثر فشار [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]] بر ایرانیان، مجبور شد به کشور بازگردد. او تصمیم گرفته بود پس از بازگشت به کشور، راهی مشهد شود و در آنجا به تحصیل و تدریس بپردازد، ولی با توصیه امام‌خمینی، در زادگاهش مقیم شد و در مسجد «پیر روشنایی» مراغه به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین پرداخت.<ref> خاطرات مسلم ملکوتی، ص۵۰-۵۱.</ref> | ||
== فعالیت‌های مبارزاتی == | == فعالیت‌های مبارزاتی == | ||
علی ارومیان که سابقه همکاری با [[جمعیت فدائیان اسلام]] به رهبری [[سیدمجتبی نواب صفوی]] را داشت،<ref>خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۹.</ref> پس از استقرار در مراغه، مبارزه با [[حکومت پهلوی]] را از سر گرفت و به تبیین اندیشه‌های امام‌خمینی پرداخت. او مسجد حجت‌الاسلام (شهدا) را که به‌صورت مخروبه‌ای در آمده بود، به کمک و مساعدت مردم مراغه بازسازی و آنجا را به یکی از کانون‌های اصلی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در شهر مراغه تبدیل کرد. ازجمله در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ ش با سخنرانی‌های انتقادی در آن مسجد، به تبیین آموزه‌های اسلامی می‌پرداخت و بر لزوم توجه به احکام دینی و ضرورت برقراری اتحاد میان مردم تأکید می‌کرد. این عوامل باعث جلب و جذب اقشار مختلف مردم به آن مسجد گردید؛ به‌گونه‌ای که در هنگام سخنرانی‌های او، علاوه بر صحن مسجد و حیاط، کوچه‌ها و گاهی خیابان‌های اطراف نیز مملو از جمعیت می‌شد. سخنرانی‌های او که با همت جوانان ضبط می‌شد، در سطح شهر توزیع می‌گردید و این اقدامات، حرکتی بنیادی و تحولی اساسی در اوضاع‌واحوال مراغه ایجاد کرد.<ref> | علی ارومیان که سابقه همکاری با [[جمعیت فدائیان اسلام]] به رهبری [[سیدمجتبی نواب صفوی]] را داشت،<ref> خاطرات مسلم ملکوتی، ص۴۹.</ref> پس از استقرار در مراغه، مبارزه با [[حکومت پهلوی]] را از سر گرفت و به تبیین اندیشه‌های امام‌خمینی پرداخت. او مسجد حجت‌الاسلام (شهدا) را که به‌صورت مخروبه‌ای در آمده بود، به کمک و مساعدت مردم مراغه بازسازی و آنجا را به یکی از کانون‌های اصلی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در شهر مراغه تبدیل کرد. ازجمله در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ ش با سخنرانی‌های انتقادی در آن مسجد، به تبیین آموزه‌های اسلامی می‌پرداخت و بر لزوم توجه به احکام دینی و ضرورت برقراری اتحاد میان مردم تأکید می‌کرد. این عوامل باعث جلب و جذب اقشار مختلف مردم به آن مسجد گردید؛ به‌گونه‌ای که در هنگام سخنرانی‌های او، علاوه بر صحن مسجد و حیاط، کوچه‌ها و گاهی خیابان‌های اطراف نیز مملو از جمعیت می‌شد. سخنرانی‌های او که با همت جوانان ضبط می‌شد، در سطح شهر توزیع می‌گردید و این اقدامات، حرکتی بنیادی و تحولی اساسی در اوضاع‌واحوال مراغه ایجاد کرد.<ref>پورمؤذن، «نقش مساجد و کانون‌های مذهبی در شکل‌گیری نهضت امام‌خمینی(ره) در مراغه»، ص۱۴.</ref> | ||
علی ارومیان همچنین به ایراد سخنرانی‌های انتقادی در مسجد پادگان مراغه می‌پرداخت.<ref> | علی ارومیان همچنین به ایراد سخنرانی‌های انتقادی در مسجد پادگان مراغه می‌پرداخت.<ref>پورمؤذن، «نقش مساجد و کانون‌های مذهبی در شکل‌گیری نهضت امام‌خمینی(ره) در مراغه»، ص۱۷-۱۸.</ref> سخنرانی‌های انتقادی او در آن مسجد که با حضور درجه‌داران برگزار می‌شد و همچنین بحث‌های انتقادی وی در کلاس‌های آموزشی در آن پادگان، در جلب نگرش درجه‌داران و نظامیان به امام‌خمینی تأثیر داشت و آنان [[رساله توضیح المسائل امام‌خمینی|رساله امام‌خمینی]] را از ارومیان مطالبه می‌کردند.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۵۱.</ref> تداوم سخنرانی‌های انتقادی ارومیان و حمایت‌های او از امام‌خمینی باعث شد تا از ادامه سخنرانی‌های او در آن مسجد جلوگیری شود.<ref>پورمؤذن، «نقش مساجد و کانون‌های مذهبی در شکل‌گیری نهضت امام‌خمینی(ره) در مراغه»، ص۱۷-۱۸.</ref> ارومیان پس از آن نیز به سخنرانی در دیگر مساجد شهر ادامه داد و تداوم این سخنرانی‌ها باعث شد بارها به شهربانی احضار شود و مورد بازجویی قرار گیرد، ولی او هر بار پس از آزادی به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد. به همین علت در سال ۱۳۵۴ ش ممنوع‌المنبر و در سال ۱۳۵۵ ش ممنوع‌الخروج شد. | ||
ارومیان علی‌رغم این سخت‌گیری‌ها، به مبارزه با حکومت پهلوی به‌ویژه ایراد سخنرانی‌های انتقادی ادامه می‌داد و همین مسئله باعث شد تا در سال ۱۳۵۶ ش ابتدا به مشهد و سپس به برآباد شهرستان خواف در استان خراسان تبعید شود. مدت تبعید او سه ماه به طول انجامید و او در بازگشت به مراغه، مورد استقبال مردم آن شهر قرار گرفت. ارومیان در سال ۱۳۵۷ ش رهبری تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم مراغه را علیه حکومت پهلوی بر عهده داشت.<ref>خبرگان ملت، ج۲، ص۵۱-۵۲.</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی در یکی از سخنرانی‌هایش خطاب به مردم، از حکومت پهلوی با عنوان «حکومت جبار و مستبد» نام برد و سیاست حکومت پهلوی را در سرکوب مردم مورد انتقاد قرار داد. در آن گزارش از وی به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی و مخالف دولت در مراغه نام برده شده بود.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۵، ص۷۲.</ref> | ارومیان علی‌رغم این سخت‌گیری‌ها، به مبارزه با حکومت پهلوی به‌ویژه ایراد سخنرانی‌های انتقادی ادامه می‌داد و همین مسئله باعث شد تا در سال ۱۳۵۶ ش ابتدا به مشهد و سپس به برآباد شهرستان خواف در استان خراسان تبعید شود. مدت تبعید او سه ماه به طول انجامید و او در بازگشت به مراغه، مورد استقبال مردم آن شهر قرار گرفت. ارومیان در سال ۱۳۵۷ ش رهبری تظاهرات و راهپیمایی‌های مردم مراغه را علیه حکومت پهلوی بر عهده داشت.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۵۱-۵۲.</ref> بر اساس گزارش ساواک، وی در یکی از سخنرانی‌هایش خطاب به مردم، از حکومت پهلوی با عنوان «حکومت جبار و مستبد» نام برد و سیاست حکومت پهلوی را در سرکوب مردم مورد انتقاد قرار داد. در آن گزارش از وی به‌عنوان یکی از روحانیان افراطی و مخالف دولت در مراغه نام برده شده بود.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۵، ص۷۲.</ref> | ||
ارومیان در آذر ۱۳۵۷ در سخنرانی‌اش در مسجد حجت‌الاسلام مراغه به‌شدت از اقدامات سرکوبگرانه رژیم پهلوی به‌ویژه در حمله مأموران به صحن حرم رضوی در مشهد انتقاد کرد. ساواک در گزارشی از آن سخنرانی اعلام کرد که او مرتباً با تحریک مردم، موجبات شورش و بی‌نظمی را در شهر مراغه ایجاد می‌نماید.<ref>سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | ارومیان در آذر ۱۳۵۷ در سخنرانی‌اش در مسجد حجت‌الاسلام مراغه به‌شدت از اقدامات سرکوبگرانه رژیم پهلوی به‌ویژه در حمله مأموران به صحن حرم رضوی در مشهد انتقاد کرد. ساواک در گزارشی از آن سخنرانی اعلام کرد که او مرتباً با تحریک مردم، موجبات شورش و بی‌نظمی را در شهر مراغه ایجاد می‌نماید.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد، ج۱۵، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref> | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب == | ||
علی ارومیان پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در سازمان‌دهی اوضاع شهر مراغه نقش زیادی داشت. ازجمله اداره پادگان مراغه، شهربانی و ژاندارمری آن شهر را بر عهده گرفت. تأسیس نهادهای انقلابی چون [[کمیته انقلاب اسلامی]]، [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]، [[جهاد سازندگی]] و [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی|بنیاد مسکن]] از دیگر اقدامات او در سال‌های نخست استقرار نظام جمهوری اسلامی بود.<ref>کاظمینی، ج۱، ص۶۴.</ref> ارومیان در دوره اول مجلس شورای اسلامی از طرف مردم مراغه به نمایندگی برگزیده شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۲۲.</ref> در آن دوره ریاست کمیسیون آب، برق، پست و تلگراف و تلفن را بر عهده داشت.<ref>خبرگان ملت، ص۵۳.</ref> در دوره دوم مجلس شورای اسلامی برای دومین بار از سوی مردم مراغه به نمایندگی [[مجلس شورای اسلامی]] انتخاب شد<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۱۵۹.</ref> و در آن دوره نیابت ریاست کمیسیون صنایع و معادن را بر عهده گرفت.<ref>خبرگان ملت، ص۵۳.</ref> او پس از پایان دوره دوم مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۶۷ ش به امامت جمعه شهرستان میانه منصوب شد.<ref>کاظمینی، ج۱، ص۶۴.</ref> در دومین دوره انتخابات [[مجلس خبرگان رهبری]] از طرف مردم استان آذربایجان شرقی به نمایندگی در آن مجلس انتخاب شد و در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری هم نمایندگی مردم آن استان را بر عهده داشت. وی پس از [[ارتحال امام‌خمینی|رحلت امام‌خمینی]] از امامت جمعه میانه استعفا داد و در تهران مقیم شد و به فعالیت در قالب [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] پرداخت و هم‌زمان در [[مهدیه تهران]] تدریس می‌کرد. سپس به دعوت جانشین عقیدتی ـ سیاسی فرماندهی معظم کل قوا، به‌عنوان مشاور مشغول به خدمت شد و آنگاه در دفتر استفتائات مقام معظم رهبری به فعالیت ادامه داد و مشاور دفتر رهبری در بخش پاسخ به احکام شرعی بود.<ref>میرغنی، ص۱۰.</ref> | علی ارومیان پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در سازمان‌دهی اوضاع شهر مراغه نقش زیادی داشت. ازجمله اداره پادگان مراغه، شهربانی و ژاندارمری آن شهر را بر عهده گرفت. تأسیس نهادهای انقلابی چون [[کمیته انقلاب اسلامی]]، [[سپاه پاسداران انقلاب اسلامی]]، [[جهاد سازندگی]] و [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی|بنیاد مسکن]] از دیگر اقدامات او در سال‌های نخست استقرار نظام جمهوری اسلامی بود.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۴.</ref> ارومیان در دوره اول مجلس شورای اسلامی از طرف مردم مراغه به نمایندگی برگزیده شد.<ref> اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۲۲.</ref> در آن دوره ریاست کمیسیون آب، برق، پست و تلگراف و تلفن را بر عهده داشت.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ص۵۳.</ref> در دوره دوم مجلس شورای اسلامی برای دومین بار از سوی مردم مراغه به نمایندگی [[مجلس شورای اسلامی]] انتخاب شد<ref> اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ص۱۵۹.</ref> و در آن دوره نیابت ریاست کمیسیون صنایع و معادن را بر عهده گرفت.<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ص۵۳.</ref> او پس از پایان دوره دوم مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۶۷ ش به امامت جمعه شهرستان میانه منصوب شد.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۴.</ref> در دومین دوره انتخابات [[مجلس خبرگان رهبری]] از طرف مردم استان آذربایجان شرقی به نمایندگی در آن مجلس انتخاب شد و در دوره سوم مجلس خبرگان رهبری هم نمایندگی مردم آن استان را بر عهده داشت. وی پس از [[ارتحال امام‌خمینی|رحلت امام‌خمینی]] از امامت جمعه میانه استعفا داد و در تهران مقیم شد و به فعالیت در قالب [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] پرداخت و هم‌زمان در [[مهدیه تهران]] تدریس می‌کرد. سپس به دعوت جانشین عقیدتی ـ سیاسی فرماندهی معظم کل قوا، به‌عنوان مشاور مشغول به خدمت شد و آنگاه در دفتر استفتائات مقام معظم رهبری به فعالیت ادامه داد و مشاور دفتر رهبری در بخش پاسخ به احکام شرعی بود.<ref>میرغنی، آیت‌الله علی ارومیان، ص۱۰.</ref> | ||
ارومیان در دوران [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]] بارها در جبهه‌های جنگ حضور داشت و سه تن از فرزندان او در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیدند که یکی از آنان [[مفقودالاثر]] است. همچنین یکی دیگر از فرزندانش به درجه جانبازی نائل آمده است.<ref>کاظمینی، ج۱، ص۶۴-۶۵؛ خبرگان ملت، ج۲، ص۵۳-۵۴.</ref> | ارومیان در دوران [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]] بارها در جبهه‌های جنگ حضور داشت و سه تن از فرزندان او در جبهه‌های جنگ به شهادت رسیدند که یکی از آنان [[مفقودالاثر]] است. همچنین یکی دیگر از فرزندانش به درجه جانبازی نائل آمده است.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، ص۶۴-۶۵؛ دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۵۳-۵۴.</ref> | ||
== تألیفات == | == تألیفات == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
* شرح کفایه‌الاصول. | * شرح کفایه‌الاصول. | ||
* مقالاتی در علم رجال. | * مقالاتی در علم رجال. | ||
* رساله‌ای در باب نماز جمعه<ref>خبرگان ملت، ج۲، ص۴۶-۴۷.</ref> | * رساله‌ای در باب نماز جمعه<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۴۶-۴۷.</ref> | ||
* تقریر درس خارج فقه امام‌خمینی<ref>خبرگان ملت، ج۲، ص۴۹؛ خاطرات آیت‌الله... ص۴۲.</ref> | * تقریر درس خارج فقه امام‌خمینی<ref>دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، خبرگان ملت، ج۲، ص۴۹؛ خاطرات آیت‌الله... ص۴۲.</ref> | ||
== خدمات عام‌المنفعه == | == خدمات عام‌المنفعه == | ||
تأسیس مسجدی در لیلان تازه خورماطو در کرکوک عراق، احداث گورستانی در مراغه، تأسیس دانشگاه آزاد و دانشکده کشاورزی در آن شهر، تجدید بنای زیارتگاه امام‌زاده ابراهیم چکان مراغه، توسعه مسجد جامع میانه، احداث گلزار مؤمنین میانه و تأسیس مسجد موسی بن جعفر(ع) در تهران،<ref>کاظمینی، ج۲، ص۶۵.</ref> تلاش برای ساخت مجتمع فولاد میانه و همچنین ساخت سد علویان در آن شهر از اقدامات عام‌المنفعه علی ارومیان است.<ref>میرغنی، ص۹.</ref> | تأسیس مسجدی در لیلان تازه خورماطو در کرکوک عراق، احداث گورستانی در مراغه، تأسیس دانشگاه آزاد و دانشکده کشاورزی در آن شهر، تجدید بنای زیارتگاه امام‌زاده ابراهیم چکان مراغه، توسعه مسجد جامع میانه، احداث گلزار مؤمنین میانه و تأسیس مسجد موسی بن جعفر(ع) در تهران،<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۶۵.</ref> تلاش برای ساخت مجتمع فولاد میانه و همچنین ساخت سد علویان در آن شهر از اقدامات عام‌المنفعه علی ارومیان است.<ref>میرغنی، آیت‌الله علی ارومیان، ص۹.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم | * الوانساز خویی، محمد (۱۳۹۴)، گلشن ابرار ویژه استان‌های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل، به کوشش عبدالصمد جودتی استیار، تهران، پژوهشکده باقرالعلوم. | ||
* پورمؤذن، منصور (۱۳۹۴)، «نقش مساجد و کانون‌های مذهبی در شکل‌گیری نهضت امام‌خمینی(ره) در مراغه»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال چهارم، شماره ۱۳، تابستان | * پورمؤذن، منصور (۱۳۹۴)، «نقش مساجد و کانون‌های مذهبی در شکل‌گیری نهضت امام‌خمینی(ره) در مراغه»، فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، سال چهارم، شماره ۱۳، تابستان. | ||
* خاطرات مسلم ملکوتی (۱۳۸۵)، تدوین: عبدالرحیم اباذری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی | * خاطرات مسلم ملکوتی (۱۳۸۵)، تدوین: عبدالرحیم اباذری، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* خبرگان ملت: شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۸۴)، ج۲، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری | * خبرگان ملت: شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۸۴)، ج۲، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری. | ||
* کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان | * کاظمینی، میرزا محمد (۱۳۸۴)، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۱، تهران، برگ رضوان. | ||
* سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی | * سیر مبارزات یاران امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج۱۵، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی. | ||
* معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری (۱۳۷۸)، تهران، اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی | * معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری (۱۳۷۸)، تهران، اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی. | ||
* میرغنی، | * میرغنی، معصومه‌سادات (۱۳۸۹)، آیت‌الله علی ارومیان، قم، مرکز پژوهش‌هایاسلامی سازمان صدا و سیما. | ||
{{پایان}} | |||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||