۱۹٬۱۴۱
ویرایش
محمدمهدی آصفی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| محل دفن =[[نجف]] | | محل دفن =[[نجف]] | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =امام‌خمینی، مجتبی لنکرانی، صدرا بادکوبه‌ای، محمدجعفر جزایری مروج و سیداسداللّه مدنی تبریزی، محمدرضا مظفر، [[مسلم ملکوتی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، میرزا باقر زنجانی، حسین حلی، [[سیدمحسن حکیم]]، [[سیدعبدالله شیرازی]]، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، ... | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل =[[حوزه علمیه نجف]] | | محل تحصیل =[[حوزه علمیه نجف]] | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| تالیفات =تألیف کتب و مقالات متعدد | | تالیفات =تألیف کتب و مقالات متعدد | ||
| سایر = | | سایر = | ||
| سیاسی = | | سیاسی =حمایت از انقلاب اسلامی ایران، مبارزه با رژیم پهلوی در عراق، عضویت در حزب‌الدعوه عراق | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =ریاست و عضو شورای عالی مجمع جهانی‌اهل‌بیت، تأسیس مؤسسه خیریه امام باقر(ع) و سپاه بدر | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | == فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | ||
آصفی پس از سرکوب حزب‌الدعوه در عراق در سال ۱۳۵۸ش، به ایران بازگشت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> و به سازمان‌دهی نیروهای معارض حکومت بعث عراق دست زد. ازجمله با تأسیس [[سپاه بدر]]، به سازمان‌دهی رزمندگان عراق پرداخت و تا پایان جنگ به این مهم اهتمام داشت.<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> سپس در سال ۱۳۶۰ش مؤسسه خیریه امام باقر(ع) را در قم بنیان نهاد<ref>«زندگینامه از نسل آفتاب»، ص۶.</ref> و سرپرستی آن را بر عهده گرفت و به کمک‌رسانی به ۷۵۰۰ خانوار نیازمند عراقی و افغانی پرداخت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> همچنین سال‌ها سرپرستی مدرسه علمیه امام رضا(ع) ویژه برادران و مدرسه دینی بنت‌الهدی ویژه خواهران، مؤسسه التوحید در کویت و ایران و مدارس دینی دیگر در ایران و افغانستان را بر عهده داشت و سه مجتمع مسکونی در قم، مشهد و نجف اشرف را برای ده‌ها خانوار (ایتام و بیوه‌زنان) احداث کرد. او در کنار فعالیت‌های فوق، به کشورهای مختلف سفر می‌کرد و با استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای آن کشورها (عراق، کویت، عراق و انگلستان)، به نشر آرا و نظرات خود می‌پرداخت<ref>پرتوی مقدم، «آصفی، محمدمهدی»، ص۲۱۹.</ref> آصفی پس از سال‌ها فعالیت در حزب‌الدعوه، به سبب اختلاف‌نظرهایی که در آن حزب وجود داشت، از آن کناره گرفت. با تأسیس [[مجمع جهانی اهل‌بیت]] به عضویت شورای عالی آن مجمع درآمد و از سال ۱۳۸۱ش به ریاست آن مجمع منصوب شد و تا اوایل سال ۱۳۸۳ ش در آن سمت بود. او در کنار فعالیت‌های فوق، به تدریس ابواب مختلف فقه چون اجاره، قضا، بیع، قواعد فقهی، اجتهاد و تقلید در مدارس دینی پرداخت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> و مدتی هم در دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی اراک تدریس کرد.<ref>پرتوی مقدم، «آصفی، محمدمهدی»، ص۲۱۹.</ref> | آصفی پس از سرکوب حزب‌الدعوه در عراق در سال ۱۳۵۸ش، به ایران بازگشت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> و به سازمان‌دهی نیروهای معارض حکومت بعث عراق دست زد. ازجمله با تأسیس [[سپاه بدر]]، به سازمان‌دهی رزمندگان عراق پرداخت و تا پایان [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ]] به این مهم اهتمام داشت.<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> سپس در سال ۱۳۶۰ش مؤسسه خیریه امام باقر(ع) را در قم بنیان نهاد<ref>«زندگینامه از نسل آفتاب»، ص۶.</ref> و سرپرستی آن را بر عهده گرفت و به کمک‌رسانی به ۷۵۰۰ خانوار نیازمند عراقی و افغانی پرداخت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> همچنین سال‌ها سرپرستی مدرسه علمیه امام رضا(ع) ویژه برادران و مدرسه دینی بنت‌الهدی ویژه خواهران، مؤسسه التوحید در کویت و ایران و مدارس دینی دیگر در ایران و افغانستان را بر عهده داشت و سه مجتمع مسکونی در قم، مشهد و نجف اشرف را برای ده‌ها خانوار (ایتام و بیوه‌زنان) احداث کرد. او در کنار فعالیت‌های فوق، به کشورهای مختلف سفر می‌کرد و با استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ای آن کشورها (عراق، کویت، عراق و انگلستان)، به نشر آرا و نظرات خود می‌پرداخت<ref>پرتوی مقدم، «آصفی، محمدمهدی»، ص۲۱۹.</ref> آصفی پس از سال‌ها فعالیت در حزب‌الدعوه، به سبب اختلاف‌نظرهایی که در آن حزب وجود داشت، از آن کناره گرفت. با تأسیس [[مجمع جهانی اهل‌بیت]] به عضویت شورای عالی آن مجمع درآمد و از سال ۱۳۸۱ش به ریاست آن مجمع منصوب شد و تا اوایل سال ۱۳۸۳ ش در آن سمت بود. او در کنار فعالیت‌های فوق، به تدریس ابواب مختلف فقه چون اجاره، قضا، بیع، قواعد فقهی، اجتهاد و تقلید در مدارس دینی پرداخت<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> و مدتی هم در دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی اراک تدریس کرد.<ref>پرتوی مقدم، «آصفی، محمدمهدی»، ص۲۱۹.</ref> | ||
او پس از شهادت [[سیدمحمدباقر حکیم]] بار دیگر راهی عراق شد و به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی در آن کشور پرداخت و رئیس مجمع محلی اهل‌بیت(ع) در عراق بود و بر فعالیت صدها مبلغ مذهبی و رسیدگی به امور کتابخانه‌ها و مراکز دینی نظارت می‌کرد. او همچنین نمایندگی رهبر انقلاب اسلامی در نجف اشرف را بر عهده داشت. آصفی دفتر مؤسسه خیریه امام باقر(ع) را در آن شهر دایر کرد و حدود ۷ هزار خانوار عراقی را در استان‌های مختلف آن کشور تحت پوشش قرار داد<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> این مؤسسه در سال‌های بعد توسعه پیدا کرد و در سال ۱۳۹۳ش در شهرهای دیگر همانند مشهد مقدس، زاهدان، کرمان، اصفهان و یزد به ارائه خدمات می‌پرداخت و ماهانه گروهی از مؤسسه برای رسیدگی به خانواده‌های ایتام و بی‌سرپرست اعزام می‌شدند<ref>«زندگینامه از نسل آفتاب»، ص۶.</ref> او همچنین بارها در کنفرانس‌های متعدد بین‌المللی در داخل و خارج ایران شرکت داشت. علاوه بر آن، با استفاده از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی در ایران، عراق، کویت، سوریه و انگلستان اندیشه‌های خود را منتشر کرد. | او پس از شهادت [[سیدمحمدباقر حکیم]] بار دیگر راهی عراق شد و به فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی در آن کشور پرداخت و رئیس مجمع محلی اهل‌بیت(ع) در عراق بود و بر فعالیت صدها مبلغ مذهبی و رسیدگی به امور کتابخانه‌ها و مراکز دینی نظارت می‌کرد. او همچنین نمایندگی رهبر انقلاب اسلامی در نجف اشرف را بر عهده داشت. آصفی دفتر مؤسسه خیریه امام باقر(ع) را در آن شهر دایر کرد و حدود ۷ هزار خانوار عراقی را در استان‌های مختلف آن کشور تحت پوشش قرار داد<ref>«به مناسبت ارتحال آیت‌الله محمدمهدی آصفی...»، ص۶.</ref> این مؤسسه در سال‌های بعد توسعه پیدا کرد و در سال ۱۳۹۳ش در شهرهای دیگر همانند مشهد مقدس، زاهدان، کرمان، اصفهان و یزد به ارائه خدمات می‌پرداخت و ماهانه گروهی از مؤسسه برای رسیدگی به خانواده‌های ایتام و بی‌سرپرست اعزام می‌شدند<ref>«زندگینامه از نسل آفتاب»، ص۶.</ref> او همچنین بارها در کنفرانس‌های متعدد بین‌المللی در داخل و خارج ایران شرکت داشت. علاوه بر آن، با استفاده از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی در ایران، عراق، کویت، سوریه و انگلستان اندیشه‌های خود را منتشر کرد. | ||