محمود تحریری: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال ۱۲۹۹ش در تهران به دنیا آمد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> پدرش عباس از کاسبان متدین تهران بود که به شغل گیوه‌دوزی اشتغال داشت. محمود تحریری پس از گذراندن دوران دبستان، وارد بازار کار شد و هم‌زمان شب‌ها به تحصیل علوم حوزوی می‌پرداخت و مقدمات علوم عربی را در مدرسه حاج ابوالفتح تهران که زیر نظر آیت‌الله حاج سیدمرتضی حسینی لنگرودی اداره می‌شد گذراند. در همان ایام با حاج شیخ رجب‌علی خیاط تماس نزدیک داشت و در جلسات تذکر و اخلاق ایشان شرکت می‌کرد. علاوه بر آن، ده سال در جلسات معارف آیت‌الله شیخ محمدعلی شاه‌آبادی در مسجد جامع تهران شرکت کرد. او پس از آن به قم رفت و در مدرسه فیضیه اسکان گزید و دروس سطح را نزد آیات سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی و سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی آموخت. درس‌های فلسفی را هم نزد محمدجواد خندق‌آبادی و علامه سیدمحمدحسین طباطبایی خواند. آنگاه در درس خارج فقه و اصول آیات سیدمحمدتقی خوانساری، سیدصدرالدین صدر، سیدمحمد حجت کوه‌کمری،.<ref>پایگاه اطلاع‌رسانی محمدباقر تحریری.</ref> سیدحسین طباطبایی بروجردی.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶.</ref> و امام‌خمینی حاضر شد.<ref>شریف‌رازی، ج۸، ص۳۰۶؛ روحانی، ج ۱، ص۴۷؛ «روش عرفانی امام‌خمینی...»، ص۶.</ref> درباره سال‌های حضور او در درس امام‌خمینی گزارشی در دست نیست. او به گفته شریف رازی، پس از رحلت آیت‌الله بروجردی به تهران بازگشت،.<ref>شریف‌رازی، بی‌تا، ص۳۰۶.</ref> بنابراین می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ از درس خارج فقه یا اصول یا هر دو درس امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی برگزار می‌شد استفاده می‌کرد. وی یک دوره درس‌های کتاب صلاه مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی را به زبان عربی تقریر کرده است.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref>

تحریری تحت تربیت سلوکی و عرفانی علامه سیدمحمدحسین طباطبایی قرار داشت و با سیدحسین قمی و حاج شیخ عباس تهرانی و نیز آیت‌الله محمدتقی بهجت و شیخ جواد انصاری همدانی ارتباط اخلاقی و معنوی داشت.<ref>پایگاه اندیشوران؛ بیوگرافی محمدباقر تحریری.</ref> او پس از پایان تحصیلات حوزوی به تهران بازگشت و در مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در محله دخانیات در غرب تهران (خیابان استخر) به اقامه نماز جماعت و تدریس تفسیر قرآن پرداخت .<ref>شریف‌رازی، ج ۸، بی‌تا ۳۰۶.</ref> در دوران رواج انواع انحرافات و فسادها با ابزار علم و آگاهی به مبارزه با فساد و فحشا پرداخت و عده زیادی را از مراکز فساد نجات داد و آنان را مشغول کار کرد. او با آغاز نهضت اسلامی به حمایت از آن پرداخت و به گفته شریف رازی، مسجد محل اقامه نماز او یکی از سنگرهای مبارزه بود.<ref>شریف‌رازی، ج۸، بی‌تا ص۳۰۶.</ref> او در سال ۱۳۶۸ ش پس از مدتی بیماری از دنیا رفت و در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در شهرری به خاک سپرده شد.<ref>شریف‌رازی، (۱۳۷۰)، ص۲۴۷-۲۴۸.</ref>