اسدالله بیات: تفاوت میان نسخه‌ها

اسدالله بیات در سال ۱۳۲۰ش، در خانواده‌ای کشاورز در یکی از روستاهای شهر زنجان به دنیا آمد.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۱۹۶.</ref> خواندن و نوشتن و روخوانی [[قرآن|قرآن کریم]]، گلستان سعدی، تاریخ معجم و... را در مکتب‌خانه‌ی زادگاهش آموخت. او در سال ۱۳۳۳ش همراه خانواده به شهر زنجان نقل مکان کرد و از همان سال وارد حوزه علمیه آن شهر شد و دروس مقدمات و سطوح اولیه؛ ادبیات عرب، صرف و نحو، منطق کبری، حاشیه ملاعبدالله، منظومه، معالم، قوانین محقق قمی، لمعتین و همچنین ریاضیات را نزد استادان نامدار آن روز زنجان[[محمد مفتح]] چون شیخ یعقوبعلی جباری، شیخ عبدالحمید قائمی، میرزا احمد رشوندی زنجانی، میرزا احمد زنجانی و میرزاعلی نقی حلّی زنجانی فراگرفت.  

وی به احتمال زیاد در سال‌های نخست دهه ۱۳۴۰ (۱۳۴۰-۱۳۴۳ش) در درس خارج اصول امام‌خمینی حاضر می‌شد. او درباره نقد و بررسی آرای دیگر فقها و علما توسط امام‌خمینی می‌گوید: <blockquote>«حضرت امام در باب اصول وقتی که اسامی بزرگان و علمایی را مانند شیخ‎ ‏محمدتقی صاحب حاشیه یا محقق غروی اصفهانی (کمپانی) را می‌بردند و آراء‎ ‏آنان را مطرح می‌کردند، درست یادم هست که آستینشان را بالا می‌زدند و مانند دو‎ ‏پهلوان علمی شروع می‌کردند به نقد و بررسی آنها، اما تماماً با احترام و بزرگی از آنان‎ ‏یاد می‌کردند». </blockquote>درباره رویکرد امام‌خمینی به اشکال شاگردان می‌گوید: <blockquote>«ارتباط امام با شاگردانشان تنها رابط تعلیم و تربیت نبود، بلکه رابطه‎ ‏مریدی و مرادی بود.... امکان نداشت کسالت، ناراحتی یا غیبتی از شاگردان باشد و امام از آن اطلاع‎ ‏پیدا‏ ‏نکند. کسی را دنبال ایشان می‌فرستاد و یا در منزل شاگرد حضور پیدا‎ ‏می‌کردند.... شاگرد اگر حرف حسابی می‌زد، امام تقدیر می‌کردند و میدان و فرصت بیشتری‎ ‏می‌دادند. حضرت امام گاهی روی اشکال یکی از شاگردان، دو روز صحبت‎ ‏می‌کردند. اگر کسانی اشکال می‌کردند و امام احساس می‌کردند که ایشان مطلب را‎ ‏اصلاً درک نکرده است (در صورتی که مطلب دقیقاً برای جلسه جا افتاده است) از‎ ‏اشکال رد می‌شدند».<ref>سلسله موی دوست، ۵۶-۵۸.</ref> </blockquote>او هم‌زمان با درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی، در درس خارج [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری]]، [[میرزا هاشم آملی]]، [[سیدکاظم شریعتمداری]]، [[محمدعلی اراکی|شیخ محمدعلی اراکی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت می‌کرد.<ref>«مصاحبه با اسدالله بیات»، ص۱۲۲.</ref>

بیات زنجانی که در سال‌های ۱۳۴۲-۱۳۴۳ ش به [[خانه امام‌خمینی|بیت امام‌خمینی]] رفت‌وآمد داشت،<ref>یادها و یادمان‌ها از شهید سیدمصطفی خمینی(ره)، ج۱، ص۳۴۲-۳۴۵.</ref> در سال ۱۳۴۳ش و پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]]، همراه با جمعی از علما و محصلان زنجانی [[حوزه علمیه قم]] در نامه‌ای به [[امیرعباس هویدا]]، تبعید امام‌خمینی را اقدامی خلاف قانون و شرع دانست و ضمن محکوم کردن آن اقدام، خواستار بازگرداندن ایشان به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شد.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ۱۳۹ ـ ۱۴۱.</ref> در همان سال، پس از صدور حکم اعدام برای متهمان ترور حسنعلی منصور، همراه با جمعی از روحانیان در بیت [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] متحصن شد که بیست روز ادامه داشت.<ref>«آیت‌الله اسدالله بیات زنجانی: در مقابل پدر فانی و مطیع بود»، ص۷.</ref> در مهر ۱۳۴۴ نیز پس از عزیمت امام‌خمینی به نجف اشرف همراه با جمعی از فضلا و محصلان زنجانی حوزه علمیه قم نامه‌ای به [[امام‌خمینی]] ارسال کرد و بار دیگر تبعید ایشان را محکوم کرد و با اشاره به وضعیت مناسب نجف اشرف، خرسندی خود را از حضور ایشان در جوار [[حرم علوی]] ابراز نمود.<ref>خسروشاهی، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، ص۱۱۱؛ روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۸۸۲؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۸۰ـ۱۸۱.</ref> وی در سال‌های دهه چهل، به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و اولین بار در سال ۱۳۵۱ش و به جرم فعالیت علیه [[حکومت پهلوی]] دستگیر و زندانی شد و مدت یک سال در زندان کمیته مشترک ضدخرابکاری و زندان قصر زندانی بود.<ref>bayat.info.</ref>

او پس از آزادی ممنوع‌المنبر شد<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۲۲۸.</ref> ولی دست از مبارزه نکشید و در انتقال [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌های امام‌خمینی]] به زنجان نقش داشت.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۲۰۸.</ref> در سال ۱۳۵۷ش به سخنرانی‌های انتقادی می‌پرداخت و به نوشته مؤلف تاریخ انقلاب اسلامی در زنجان، آن سخنرانی‌ها «در حکم رعدوبرق‌های طوفانی بود».<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۱۹۶.</ref> او ازجمله در [[تظاهرات تاسوعا و عاشورای ۱۳۵۷ش|تظاهرات تاسوعای ۱۳۵۷ش]] در زنجان سخنرانی کرد.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۴۰۸.</ref> و در پایان تظاهرات مردم زنجان در عاشورای آن سال، قطعنامه روحانیان زنجان را قرائت کرد. در آن قطعنامه، روحانیان زنجانی خواستار برقراری حکومت اسلامی به رهبری امام‌خمینی شده بودند. [[ساواک]] در گزارشی که از این تظاهرات تهیه کرد، از اسدالله بیات با عنوان «یکی از روحانیون قشری و افراطی زنجان» نام برد.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۴۱۰.</ref>

اسدالله بیات پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در [[کمیته انقلاب اسلامی|کمیته‌های انقلاب اسلامی]] در زنجان به فعالیت پرداخت.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۴۵۱.</ref> او که در آن روزها از اعضای جامعه روحانیت زنجان بود،<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۴۶۶.</ref> در قالب [[حزب جمهوری اسلامی]] به فعالیت در زنجان ادامه داد.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۴۷۰.</ref> در اولین دوره انتخابات شورای شهر در مهر ۱۳۵۸، از سوی مردم زنجان به عضویت در شورای شهر زنجان برگزیده شد.<ref> «نتایج انتخابات شوراهای اسلامی شهر اعلام شد»، ص۱۱.</ref> در نخستین دوره انتخابات [[مجلس شورای اسلامی]] نیز از سوی مردم ماه‌نشان در استان زنجان به نمایندگی برگزیده شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری، ص۳۴.</ref> در دومین دوره مجلس شورای اسلامی هم نمایندگی مردم زنجان را بر عهده داشت.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری، ص۱۶۷.</ref> و در آن دوره به‌عنوان منشی، در هیئت‌رئیسه مجلس عضو بود.<ref>بیات، انقلاب اسلامی در زنجان، ص۲۵۱-۲۵۴.</ref> بیات در سومین دوره مجلس شورای اسلامی نیز از سوی مردم زنجان و طارم علیا به نمایندگی برگزیده شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری، ص۲۷۷.</ref> او سال‌های اول و دوم آن دوره به‌عنوان منشی در هیئت‌رئیسه عضویت داشت و در سال سوم و چهارم آن دوره از سوی نمایندگان به‌عنوان نایب‌رئیس دوم مجلس شورای اسلامی انتخاب شد.<ref>معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری، ص۳۶۲-۳۶۵.</ref> هم‌زمان ریاست کمیسیون‌های تخصصی مجلس شورای اسلامی مانند آئین‌نامه داخلی مجلس، تعاون، قضائی و پیشگیری از وقوع جرم را بر عهده داشت و از سوی مجلس شورای اسلامی در شوراهای سرپرستی و نظارت بر [[سازمان صداوسیما]]، شورای فرهنگ عمومی کشور و برخی از شوراهای مشورتی و تصمیم‌گیری [[شورای عالی انقلاب فرهنگی|شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور]] عضویت داشت.<ref>bayat.info.</ref>

* سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی(س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی و با مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی(س).

* خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.

*دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.

* «مصاحبه با حجت‌الاسلام‌والمسلمین اسدالله بیات» (۱۳۶۹)، دوماهنامه حوزه، شماره ۳۷ـ۳۸، خرداد ـ تیر.

* معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی تا پایان دوره پنجم قانون‌گذاری (۱۳۷۸)، تهران، اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی.

* «نتایج انتخابات شوراهای اسلامی شهر اعلام شد» (۱۳۵۸)، روزنامه اطلاعات، شماره ۱۵۹۷۶، ۲۲ مهر.