پرش به محتوا

محمدباقر باقری کنی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
{{جعبه اطلاعات عالمان شیعه
| عنوان            =
| عنوان            =محمدباقر باقری کنی
| تصویر            =
| تصویر            =محمدباقر باقری کنی.jpg
| توضیح تصویر      =
| توضیح تصویر      =
| اندازه تصویر      =
| اندازه تصویر      =
خط ۸: خط ۸:
| لقب              =
| لقب              =
| نسب              =
| نسب              =
| تاریخ تولد        =
| تاریخ تولد        =۱۳۰۵ش
| زادگاه            =
| زادگاه            =روستای کن
| تاریخ وفات        =
| تاریخ وفات        =
| شهر وفات          =
| شهر وفات          =
خط ۱۵: خط ۱۵:
| محل شهادت        =
| محل شهادت        =
| محل دفن          =
| محل دفن          =
| خویشاوندان سرشناس =
| خویشاوندان سرشناس =[[محمدرضا مهدوی کنی]] (برادر)
| استادان          =
| استادان          = [[عبدالجواد جبل‌عاملی]]، [[محمد صدوقی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]]، [[میرزا محمد مجاهدی تبریزی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، [[امام‌خمینی]]، [[علامه طباطبایی]]، [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]] و...
| شاگردان          =
| شاگردان          =
| محل تحصیل        =
| محل تحصیل        =
خط ۳۴: خط ۳۴:
محمدباقر مهدوی کنی معروف به مهدی<ref>(خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، ص۲۶)</ref> در سال ۱۳۰۵ش در روستای کن به دنیا آمد. او از نوجوانی در کنار پدرش به کار کشاورزی مشغول بود. پس از عزیمت برادر کوچک‌ترش [[محمدرضا مهدوی کنی]] برای تحصیل دروس حوزوی به تهران، او نیز درصدد عزیمت تهران و تحصیل در مدارس علمیه آن شهر برآمد، ولی با ممانعت پدرش مواجه شد. محمدباقر باقری کنی از سال ۱۳۲۷ش به هنگام خدمت سربازی در تهران، عصرها به [[مدرسه لرزاده]] و مدرسه حاج‌ابوالفتح می‌رفت و در مدت بیست ماه سربازی اغلب درس‌های مقدمات حوزوی تا مطول و مغنی را در همان‌جا خواند.<ref>(خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، ص۵۷-۵۸ و ۲۳۱).</ref>  
محمدباقر مهدوی کنی معروف به مهدی<ref>(خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، ص۲۶)</ref> در سال ۱۳۰۵ش در روستای کن به دنیا آمد. او از نوجوانی در کنار پدرش به کار کشاورزی مشغول بود. پس از عزیمت برادر کوچک‌ترش [[محمدرضا مهدوی کنی]] برای تحصیل دروس حوزوی به تهران، او نیز درصدد عزیمت تهران و تحصیل در مدارس علمیه آن شهر برآمد، ولی با ممانعت پدرش مواجه شد. محمدباقر باقری کنی از سال ۱۳۲۷ش به هنگام خدمت سربازی در تهران، عصرها به [[مدرسه لرزاده]] و مدرسه حاج‌ابوالفتح می‌رفت و در مدت بیست ماه سربازی اغلب درس‌های مقدمات حوزوی تا مطول و مغنی را در همان‌جا خواند.<ref>(خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، ص۵۷-۵۸ و ۲۳۱).</ref>  


پس از پایان دوره سربازی به تحصیل دروس حوزوی ادامه داد و در سال ۱۳۳۰ش به [[قم]] رفت و تحصیلاتش را در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] پی گرفت. در آنجا در دروس سطح از محضر حضرات آیات [[عبدالجواد جبل‌عاملی|شیخ عبدالجواد سده‌ای]]، [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[میرزا محمد مجاهدی تبریزی]] استفاده کرد. سپس در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] شرکت کرد. باقری کنی به احتمال زیاد از اواسط دهه ۱۳۳۰ تا اواخر آن دهه در درس‌های امام‌خمینی در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد اعظم قم|اعظم قم]] شرکت می‌کرده است. وی علاوه بر فقه و اصول، در فلسفه و تفسیر سال‌ها از درس‌های [[علامه طباطبایی]] بهره برد <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> علاوه بر آن، در درس‌های اسفار [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]]<ref>(رفیعی قزوینی، بیست‌ودو)</ref> در قزوین و تهران حاضر می‌شد <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> او در آن زمان مدتی با [[سیدعلی خامنه‌ای]] هم‌مباحثه بود.<ref>(بهبودی، ص۴۳).</ref>
پس از پایان دوره سربازی به تحصیل دروس حوزوی ادامه داد و در سال ۱۳۳۰ش به [[قم]] رفت و تحصیلاتش را در [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه آن شهر]] پی گرفت. در آنجا در دروس سطح از محضر حضرات [[عبدالجواد جبل‌عاملی|شیخ عبدالجواد سده‌ای]]، [[محمد صدوقی|شیخ محمد صدوقی یزدی]]، [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] و [[میرزا محمد مجاهدی تبریزی]] استفاده کرد. سپس در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و [[امام‌خمینی]] شرکت کرد. باقری کنی به احتمال زیاد از اواسط دهه ۱۳۳۰ تا اواخر آن دهه در درس‌های امام‌خمینی در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد اعظم قم|اعظم قم]] شرکت می‌کرده است. وی علاوه بر فقه و اصول، در فلسفه و تفسیر سال‌ها از درس‌های [[علامه طباطبایی]] بهره برد <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> علاوه بر آن، در درس‌های اسفار [[سیدابوالحسن رفیعی قزوینی]]<ref>(رفیعی قزوینی، بیست‌ودو)</ref> در قزوین و تهران حاضر می‌شد <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> او در آن زمان مدتی با [[سیدعلی خامنه‌ای]] هم‌مباحثه بود.<ref>(بهبودی، ص۴۳).</ref>


در همان دوره آیت‌الله بروجردی از برخی طلاب جوان خواست تا با عزیمت به [[مدرسه رفاه و مدرسه علوی|مدرسه علوی تهران]]، دروس جدید را هم فرابگیرند و محمدباقر باقری کنی ازجمله افرادی بود که با حضور در مدرسه علوی، از درس‌های جدیدی که در آن مدرسه دایر می‌شد بهره می‌گرفت <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref>  
در همان دوره آیت‌الله بروجردی از برخی طلاب جوان خواست تا با عزیمت به [[مدرسه رفاه و مدرسه علوی|مدرسه علوی تهران]]، دروس جدید را هم فرابگیرند و محمدباقر باقری کنی ازجمله افرادی بود که با حضور در مدرسه علوی، از درس‌های جدیدی که در آن مدرسه دایر می‌شد بهره می‌گرفت <ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref>  


== فعالیت مبارزاتی ==
== فعالیت مبارزاتی ==
باقری کنی از آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. به همین سبب ازجمله روحانیانی بود که پس از [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] دستگیر <ref>(قیام ۱۵ خرداد به روایت اسناد ساواک، ج ۹، ص۳۹۶)</ref> و به مدت ۳ ماه زندانی شد. او پس از آزادی، در حومه بازار به مراوده با مبارزان مسلمان و ادامه فعالیت سیاسی مشغول شد. در سال ۱۳۴۵ ش به دنبال دستگیری برادرش [[محمدرضا مهدوی کنی]]، امام جماعت [[مسجد جلیلی تهران]] برای مدت کوتاه در مسجد جلیلی به‌جای او نماز جماعت را اقامه می‌کرد.<ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> در سال ۱۳۵۷ش اعلامیه‌هایی را همراه با روحانیان مبارز تهران امضا می‌کرد. در یکی از این اعلامیه‌ها که به امضای او و جمعی از روحانیان مبارز تهران در ۱۶ آذر ۱۳۵۷ و در آستانه ماه محرم صادر شده بود، از مردم برای شرکت گسترده در راهپیمایی‌های اعتراضی علیه حکومت پهلوی دعوت شده بود.<ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۶۷ ـ ۴۷۰).</ref>
باقری کنی از آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] به رهبری امام‌خمینی به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت. به همین سبب ازجمله روحانیانی بود که پس از [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] دستگیر <ref>(قیام ۱۵ خرداد به روایت اسناد ساواک، ج ۹، ص۳۹۶)</ref> و به مدت ۳ ماه زندانی شد. او پس از آزادی، در حومه بازار به مراوده با مبارزان مسلمان و ادامه فعالیت سیاسی مشغول شد. در سال ۱۳۴۵ ش به دنبال دستگیری برادرش [[محمدرضا مهدوی کنی]]، امام جماعت [[مسجد جلیلی تهران]] برای مدت کوتاه در مسجد جلیلی به‌جای او نماز جماعت را اقامه می‌کرد.<ref>(«باقری کنی، محمدباقر»، http://www.majlesekhobregan.ir).</ref> در سال ۱۳۵۷ش اعلامیه‌هایی را همراه با روحانیان مبارز تهران امضا می‌کرد. در یکی از این اعلامیه‌ها که به امضای او و جمعی از روحانیان مبارز تهران در ۱۶ آذر ۱۳۵۷ و در آستانه ماه محرم صادر شده بود، از مردم برای شرکت گسترده در راهپیمایی‌های اعتراضی علیه حکومت پهلوی دعوت شده بود.<ref>(اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۴۶۷ـ۴۷۰).</ref>


== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
۲۰٬۷۴۰

ویرایش