محمدباقر شریعتی سبزواری: تفاوت میان نسخه‌ها

شریعتی مقطع ابتدایی و متوسطه را در سبزوار گذراند. سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور وارد حوزه علمیه سبزوار شد و ادبیات، جامع‌المقدمات، سیوطی و منطق را نزد سیدعلی حجازی خواند. سپس برای ادامه تحصیل به [[مشهد]] رفت و در درس ادبیات محمدتقی ادیب نیشابوری شرکت کرد. معالم را هم پیش مهدوی دامغانی خواند و در منطق از شاگردان عیدگاهی و در شرح لمعه از شاگردان میرزا احمد مدرس یزدی بود. هم‌زمان از دروس عقاید و اخلاق [[میرزا جواد تهرانی]] و [[مجتبی قزوینی|شیخ مجتبی قزوینی]] بهره‌مند می‌شد. او در سال ۱۳۳۴ برای ادامه تحصیل راهی [[قم]] شد و در آنجا شرح لمعه را نزد [[محمدتقی ستوده]] و قوانین را پیش [[مصطفی اعتمادی]] تکمیل کرد. هم‌زمان در درس‌های مکاسب و رسائل آیات [[محمد فاضل لنکرانی]] و [[جعفر سبحانی|شیخ جعفر سبحانی]] و [[علی‌اکبر مشکینی|میرزاعلی مشکینی]] بهره می‌برد. در درس کفایةالاصول هم از شاگردان [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] بود. در کنار حضور در درس‌های فوق، از مباحث اخلاقی [[محمدتقی بهجت]]، سیدرضا بهاءالدینی، حسین قمی و [[سیدرضا صدر]] استفاده می‌کرد. منظومه و اشارات را هم پیش [[محمد محمدی گیلانی]] و [[عبدالله جوادی آملی]] و دو جلد از اسفار را پیش [[سیدمحمدحسین طباطبایی|علامه سیدمحمدحسین طباطبایی]] خواند و بخشی از آن را هم نزد [[مرتضی مطهری]] آموخت. شرح اشارات و شفای ابن‌سینا را هم به ترتیب نزد آیت‌الله جوادی آملی و [[حسن حسن‌زاده|علامه حسن حسن‌زاده]] خواند و در شرح تجرید از شاگردان هاشم تقدیری سبزواری بود. مدتی هم در درس نویسندگی و دروس عقاید [[ناصر مکارم شیرازی]] شرکت کرد و با تشویق ایشان به تحقیق و تدوین کتاب [[معاد]] و [[قیامت]] پرداخت. وی پس از پایان دوره سطح از درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی، [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری یزدی]]، [[سیدمحمد محقق داماد]] و [[میرزا هاشم آملی]] بهره برد. وی مدت دو سال در درس‌های خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]] شرکت داشت.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۸۲۲؛ «شخصیت‌ها»، hawzah.net؛ «محمدباقر شریعتی سبزواری»، www.iranketab.ir.</ref>

شریعتی سبزواری با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] وارد جریان مبارزه با [[حکومت پهلوی]] شد. پس از [[دستگیری امام‌خمینی]] در خرداد ۱۳۴۲ همراه با جمعی از طلاب حوزه علمیه قم و به سرپرستی [[عبدالرحیم ربانی شیرازی]] برای [[مرجعیت امام‌خمینی]] تلاش می‌کرد و از علما و فضلا امضا می‌گرفت. اقدامات آنان از چشم [[ساواک]] دور نماند و جمعی از آنان دستگیر و زندانی شدند. او پس از دستگیری امام‌خمینی و مهاجرت روحانیان مبارز در اعتراض به دستگیری ایشان، به تهران رفت و نامه‌های آنان را به علمای شهرستان‌ها از جمله روحانیان سبزوار رساند. این تبادل پیام به صدور اعلامیه روحانیان سبزوار در حمایت از تحصن روحانیان در تهران انجامید. سپس با جمع اندکی در [[قم]] در جلسات مخفیانه و سری، برای تکثیر اعلامیه و امضا گرفتن از فضلا تلاش کرد و در ماه‌های محرم و صفر و رمضان و سایر مناسبت‌ها برای سخنرانی به شهرهای مختلف سفر می‌کرد. او در این سفرها، به تبیین اهداف [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] و انتقاد از حکومت پهلوی می‌پرداخت و به همین علت بارها دستگیر و ممنوع‌المنبر شد. همچنین با سفر به شهرهای مختلف، در مساعدت به روحانیان تبعیدی فعال بود. به سبب این فعالیت‌ها بارها دستگیر و زندانی شد، ولی طول دوره‌های زندان کوتاه بود.<ref>«شخصیت‌ها»، https://hawzah.net)</ref> و طبق نامه زندانیان زندان قزل‌قلعه در سال ۱۳۴۷، در آن زمان در زندان قزل‌قلعه زندانی بود تداوم این مبارزات باعث شد تا در سال ۱۳۵۳ پس از دستگیری، به سه سال زندان محکوم شود. او آن مدت را در زندان گذراند و تحت شکنجه‌های مأموران حکومت پهلوی قرار گرفت. در زندان در مناظرات اعتقادی با کمونیست‌ها حضور می‌یافت. همچنین در دوران سه‌ساله زندان به تدریس [[قرآن]]، عقاید و [[نهج‌البلاغه]] می‌پرداخت.

پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] به نمایندگی از [[امام‌خمینی]] به ادارات مختلف اعزام می‌شد؛ از جمله در هفتمین روز پیروزی انقلاب اسلامی به مرکز نیروی دریایی اعزام شد. سپس به‌عنوان نماینده امام‌خمینی به گرگان و دشت اعزام شد و در تشکیل کمیته مشترک بین [[شیعه]] و [[اهل‌سنت|سنی]] (ترکمن‌ها) نقش داشت. پس از بازگشت به تهران، به ارشاد زندانیان در تهران مشغول شد. مدتی هم رسیدگی و تجدید نظر در پرونده استادان خارجی دانشگاه تهران را به عهده داشت و سپس مسئولیت تخلفات اداری دانشگاه تهران و مؤسسه‌های وابسته به آن را برعهده گرفت و برخی از استادان را تبرئه کرد و به دانشگاه برگرداند. همچنین تجدید نظر در پرونده دانشجویان اخراجی دانشگاه تهران را برعهده داشت. پس از آن به استان بوشهر اعزام شد و ریاست دادگاه‌های بوشهر و نمایندگی امام‌خمینی در ارتش و نیروی دریایی آن استان را بر عهده گرفت. او در سال ۱۳۵۸ به سمت امام جمعه الیگودرز در استان لرستان منصوب شد و پس از مدتی از آن سمت استعفا داد. در [[جنگ عراق علیه ایران|دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] در جبهه‌های اهواز، سوسنگرد، کردستان و پادگان ابوذر حضور می‌یافت و به سخنرانی می‌پرداخت. آنگاه به قم بازگشت و در [[دفتر تبلیغات اسلامی]] مسئولیت واحد پاسخ به سؤالات تلفنی و حضوری را برعهده گرفت و این وظیفه را به مدت ۱۸ سال انجام می‌داد.<ref>«شخصیت‌ها»، https://hawzah.net؛ «محمدباقر شریعتی سبزواری»، https://www.iranketab.ir.</ref> وی همچنین مدتی سرپرست جمعیت هلال احمر اصفهان بود.<ref>کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ج۲، ص۸۲۳.</ref>

شریعتی سبزواری از سال ۱۳۶۲ دو روز در هفته برای تدریس به دانشگاه‌های تهران می‌رفت و چند سال هم منظومه حکمت و رسائل و مکاسب را در [[حوزه علمیه قم]] تدریس می‌کرد. او از سال ۱۳۶۵ به تدریس فن خطابه در قم پرداخت و مسئولیت امتحانات درس سخنرانی طلاب را در دفتر تبلیغات قم بر عهده داشت.<ref>«محمدباقر شریعتی سبزواری»، https://www.iranketab.ir/profile.</ref> همچنین کتاب‌هایی را در فن خطابه و اصول عقاید نوشت که از آن جمله می‌توان به اصول و مبادی سخن و سخنوری اشاره کرد.  

* «محمدباقر شریعتی سبزواری»، https://www.iranketab.ir/profile.