حبیب‌الله اراکی: تفاوت میان نسخه‌ها

اراکی، حبیب‌الله؛

حبیب‌الله اراکی سپس برای ادامه تحصیل راهی عراق شد و در حوزه علمیه آنجا از دروس خارج فقه و اصول آیات محمدحسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی، آقا ضیاءالدین عراقی و شیخ محمدکاظم شیرازی بهره‌مند شد، سپس در درس‌های خارج فقه و اصول آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی حاضر شد و مسئولیت پاسخگویی به استفتائات آن مرجع تقلید را برعهده گرفت. همچنین از اصحاب خاص آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی و مورد اعتماد ایشان بود و این اعتماد به اندازه‌ای بود که پس از نابینا شدن، هیچ نامه یا قبض یا اجازه‌نامه‌ای را بدون تأیید اراکی امضا نمی‌کردند (عباسی، ۹۳). اراکی یکی از مدرسان برجسته حوزه علمیه نجف اشرف نیز بود و به سبب توان مدیریتی بالا، مورد اعتماد اغلب مراجع تقلید مقیم آن شهر و از جمله آیت‌الله سید محسن حکیم بود. او در جریان قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ از جمله علمای مؤثر در حمایت از امام خمینی در نجف بود و به همین علت، مکرّر به مراجع آن روز نجف چون آیات حکیم سید ابوالقاسم موسوی خویی و سید محمود حسینی شاهرودی مراجعه می‌کرد و تأثیر زیادی جلب حمایت این مراجع از امام خمینی داشت، به‌ویژه همراه با آقایان سید علی بهشتی و شیخ عباس قوچانی تأثیر فراوانی در موضع‌گیری آیت‌الله خویی نسبت به قیام ۱۵ خرداد داشت. همچنین در تهیه بعضی از اعلامیه‌های حمایت روحانیان از امام خمینی نقش موثری ایفا کرد.  

اراکی پس از تبعید امام خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴، در ساماندهی مراسم استقبال از امام خمینی در بغداد و نجف اشرف نقش داشت و پس از استقرار ایشان در نجف، همراه با جمعی از علما و فضلای حوزه به حمایت گسترده از امام خمینی پرداخت. حمایت از تشکیل مجلس درس امام خمینی در مسجد شیخ انصاری و واگذاری امامت جماعت آن مسجد به امام خمینی از جمله مواردی بود که اراکی در آن نقش مؤثری داشت. وی در مدت اقامت امام خمینی در نجف همواره از نهضت اسلامی حمایت و پشتیبانی می‌کرد و برای پیگیری برخی کارهای مربوط به امام خمینی در ایران، از سوی ایشان مأموریت می‌یافت تا به ایران سفر کند و این مأموریت دو بار تکرار شد؛ بار اول در سال ۱۳۴۴ و بار دیگر در سال ۱۳۴۷. پس از آن هم از اعضای بیت امام خمینی در نجف اشرف و از جمله افرادی مورد وثوق امام خمینی بود (اراکی، اغلب صفحات).