اقامت امام‌خمینی در کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

امام‌خمینی در ۱۶ مهر ۱۳۴۴ به کربلا رفت و در شهر «مسیب» هنگامی که جمعیت مشتاق را مشاهده کرد، به میان مردم رفت و پس از لحظاتی دیدارهای توأم با شادمانی و سرور، به سمت [[حرم امام‌حسین(ع)]] حرکت کرده و ایشان و شهدای کربلا را زیارت کرد.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۲/۱۶۴؛ عمید زنجانی، ۵/۱۶؛ محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۱/۴۷۱–۴۷۲.</ref> [[سیدمحمد شیرازی]] فرزند [[سیدمهدی شیرازی]] که در صحن حرم سیدالشهدا(ع) [[نماز جماعت]] اقامه می‌کرد، از ایشان خواست یک هفته در کربلا بماند و به جای ایشان نماز جماعت بخواند که ایشان پذیرفت.{{ببینید|متن=ببینید|سیدمحمد شیرازی}}{{سخ}}

امام‌خمینی در مدت اقامتِ هفت‌روزه به زیارت آستان حسینی و دیگر شهیدان کربلا، دید و بازدید با علما و مقامات روحانی پرداخت.<ref>روحانی، نهضت امام‌خمینی، ۲/۱۶۴–۱۶۷؛ محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۱/۴۷۲–۴۷۳.</ref> ایشان به هنگام اقامت در نجف نیز ارتباط خود را با کربلا قطع نکرد و در مناسبت‌های ویژه برای زیارت به این شهر می‌رفت.<ref>محتشمی‌پور، خاطرات سیاسی، ۱/۴۷۵.</ref> ایشان هنگامی که به کربلا می‌رفت در خانه [[عباس حاج‌رئیس اشکنانی]] از ایرانیان مقیم [[کویت]] ساکن می‌شد.<ref>طباطبایی، اقلیم خاطرات، ۲۴۷.</ref> صاحب خانه اصرار داشت خانه و ماشین بنزی را به ایشان هدیه کند که نپذیرفت.<ref>رجائی‌نژاد و حاضری، هفت‌اقلیم گذری بر اماکن منتسب به امام‌خمینی از ولادت تارحلت، ۲۹۱–۲۹۲.</ref> {{ببینید|متن=ببینید| کربلا}}