علی گلزاده غفوری: تفاوت میان نسخه‌ها

گلزاده غفوری، علی؛ از شاگردان درس خارج فقه و اصول امام خمینی. علی گلزاده غفوری در سال ۱۳۰۲ ش در قزوین به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین به پایان رساند و سپس به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و مقدمات را در قزوین خواند. آنگاه راهی تهران شد و بخش دیگری از مقدمات را نزد استادان آنجا آموخت. سپس به قم رفت و دروس سطح را نزد استادان حوزه علمیه قم فراگرفت. درباره استادان درس مقدمات و سطح او در قزوین، تهران و قم گزارشی در دست نیست. او پس از آن در درس خارج فقه و اصول آیات سید حسین طباطبایی بروجردی و امام خمینی حضور یافت (شریف رازی، ج ۸، ۲۲۳). درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه امام خمینی اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی به احتمال زیاد در دهه ۱۳۳۰ ش در آن درس شرکت می‌کرده است. او در قم از نخستین افرادی بود که در درس علامه سید محمدحسین طباطبایی نیز حاضر شد (محمدی، ۳۲۴) و به احتمال زیاد از درس فلسفه ایشان بهره برد.

گلزاده غفوری در سال ۱۳۴۶ ش از سخنرانان هیئت محبان الحسین تهران بود (یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۶، ۱۷۲-۱۷۳). او به سبب آشنایی با مسائل روز و قوانین حقوقی اسلام و غرب، ازجمله روحانیانی بود که با حضور در محافل دانشجویی و دانشگاهی به طرح مسائل نو می‌پرداخت و در بازنمایی نقش اجتماعی اسلام سهم بسزایی داشت (انصاری قمی، ۱۲۷). کتاب نظامات اجتماعی در اسلام که در ۱۳۴۹ ش انتشار یافت (جعفریان، ۳۱۵) محصول این بحث‌ها بود. علاوه بر آن، او از نخستین افرادی بود که به بحث درباره مقوله حقوق بشر در جامعه ایران پرداخت و اثر او با عنوان اسلام و اعلامیه جهانی حقوق بشر ده‌ها بار چاپ شد. او در آن اثر، به طرح این نظریه پرداخت که قرن‌ها پیش از تدوین اعلامیه جهانی حقوق بشر، دستورات اسلام حقوق انسان را تضمین کرده است. این بحث‌ها مورد استقبال محافل علمی و مذهبی قرار گرفت (انصاری قمی، ۱۲۷). گلزاده غفوری که از بنیان‌گذاران مدرسه علوی تهران بود، سال‌ها به تدریس دروس اخلاق، زبان، فقه، فلسفه و قرآن در آن مدرسه می‌پرداخت. او در دهه‌های ۱۳۴۰-۱۳۵۰ ش فعالیت چشمگیری برای آگاهی نسل جوان داشت و با سخنرانی‌های روشنگرانه خود در حسینیه ارشاد، مساجد ارگ، محمودیه و حاج سید عزیزالله، نقش بارزی دراین‌باره ایفا کرد (محمدی، ۴۳۴). همچنین در جلسات انجمن اسلامی مهندسین هم سخنرانی می‌کرد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب سوم، ۲۷). وی در سخنرانی‌های خود مسائل سیاسی را مطرح و از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد، چراکه ساواک در سال ۱۳۵۳ ش از سخنرانی او جلوگیری کرد (همان، ۲۴۲). در همان سال از سوی دانشجویان دانشگاه جندی‌شاپور در استان خوزستان برای سخنرانی دعوت شد و ساواک آبادان با ارسال نامه‌ای به ساواک تهران، خواستار اظهارنظر دراین‌باره شد (همان، ۲۵۸). ساواک سخنرانی او را بلامانع دانست، ولی خواستار ارسال متن سخنرانی او شد (همان، ۲۶۰). او همچنین از بنیان‌گذاران بنیاد رفاه و تعاون اسلامی بود و نام آن بنیاد به پیشنهاد او از مؤسسه به بنیاد تغییر یافت (یاران امام در...، ج ۴، ۴۹۳). ساواک در گزارشی درباره آن بنیاد، از گلزاده غفوری با عنوان «از مغزهای متفکر و تئوریسین بنیاد» نام برد (همان، ج ۵، ۱۱۳). او در همان سال‌ها همراه با سید محمد حسینی بهشتی، سید رضا برقعی و محمدجواد باهنر، دفتر نشر فرهنگ اسلامی را بنیان نهاد و صدها کتاب در عرصه مطالعات اسلامی منتشر کرد (انصاری قمی، ۱۲۷). بیمارستان سوم شعبان و مدرسه دخترانه رفاه از دیگر مراکز بهداشتی و فرهنگی بود که وی در احداث آنها مشارکت داشت (محمدی، ۳۲۴). او به سبب این‌گونه فعالیت‌ها بارها دستگیر و زندانی شد (یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۱۴، ۳۷۵).

گلزاده غفوری پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت‌های علمی ادامه داد. وی در سال ۱۳۵۸ ش از سوی مردم تهران به نمایندگی در مجلس خبرگان قانون اساسی برگزیده شد. او در آن مجلس در گروه ششم عضویت داشت (راهنمای استفاده از مشروح...، ۳۹۰). پس از پایان کار آن مجلس به فعالیت‌های فرهنگی ادامه داد و در اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد (معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ۱۰۰). وی پس از وقایع خرداد سال ۱۳۶۰ و اعدام دو فرزندش به جرم همکاری با سازمان مجاهدین خلق، از فعالیت سیاسی رویگردان شد و در جلسات مجلس شورای اسلامی شرکت نکرد. به دلیل حضور نیافتن وی در مجلس شورای اسلامی (محمدی، ۳۲۵)، در ۴ بهمن ۱۳۶۰ از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌عنوان نماینده مستعفی شناخته شد (معرفی نمایندگان مجلس شورای اسلامی...، ۱۲۹) و از آن پس از فعالیت سیاسی کناره گرفت (محمدی، ۳۲۵) و به‌جز چند مورد مصاحبه و اظهارنظر، هیچ فعالیت دیگری انجام نداد (انصاری قمی، ۱۲۷).

گلزاده غفوری چنان‌که گفته شد، در سال‌های دهه ۱۳۴۰-۱۳۵۰ ش از نویسندگان پرکار در حوزه مطالعات اسلامی بود که به برخی از آن آثار اشاره شد. او در دوران فعالیت پنجاه ساله علمی خود بالغ بر شصت اثر در زمینه‌های حقوقی، فقهی، اجتماعی، تربیتی، تاریخی، اقتصادی و اسلامی تألیف کرد که اغلب آن آثار را از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۷۸ ش به چاپ رسانده است. وی در این تألیفات دارای سلیقه‌ای خاص، ذهن منظم در طبقه‌بندی، مدون‌سازی و ارائه ابتکاری مطالب است و تسلطش بر زبان‌های عربی، انگلیسی و فرانسه بر غنای تألیفاتش افزوده است. تألیفات وی عبارت‌اند از: ۱ ـ با دستورات اسلام آشنا شویم. ۲ ـ اسلام و اعلامیه جهانی حقوق بشر. ۳ ـ کنگره اسلامی حج. ۴ ـ نقدی بر لایحه قصاص. ۵ ـ راه و رسم زندگی از نظر امام سجاد (ع). ۶ ـ نظامات اجتماعی اسلام. ۷ ـ آگاهی درباره قانون اساسی. ۸ ـ انفال یا ثروت عمومی. ۹ ـ خطوط اصلی اقتصاد اسلامی. ۱۰ ـ برنامه ایمان‌آورده‌ها. ۱۱ ـ روابط مالی و اقتصادی. ۱۲ ـ اخلاق اجتماعی. ۱۳ ـ آزادنامه یا شکوفه حیات. ۱۴ ـ برای شما و زندگی فرزنددارها. ۱۵ ـ حق فرزندان و شاگردان بر اولیا و مربیان. ۱۶ ـ بیایید این‌گونه باشیم. ۱۷ ـ زبان قرآن را یاد بگیریم. ۱۸ ـ روش تربیتی قرآن. ۱۹ ـ به گفتار قرآن بیندیشیم. ۲۰ ـ قرآن، امانت الهی. ۲۱ ـ انفاقات و صدقات در قرآن. ۲۲ ـ موقعیت زنان در قرآن. ۲۳ ـ نماز به دو زبان (انگلیسی و فارسی). ۲۴ ـ شیعه و نبوت. ۲۵ ـ نهیلیسم؛ فلسفه پوچ‌گرایی. ۲۶ ـ اسلام و نهضت اخیر. ۲۷ ـ روحانیت و زندگی. ۲۸ ـ کلمات قصار قرآن. ۲۹ ـ کوششی در تبیین و تفکر در مورد کارنامه یک ساله مجلس. ۳۰ ـ شناخت اسلام؛ با همکاری بهشتی و محمدجواد باهنر. ۳۱ ـ طرح پنج سؤال در مجلس دوره اول و پاسخ‌های داده شده و داده نشده. ۳۲ ـ کوششی درباره بازنگری فقاهت و اجتهاد از صدر اسلام تا زمان حاضر (۳ جلد). ۳۳ ـ بخشی از آنچه در جریان مجلس خبرگان اول گذشت. ۳۴ ـ نظام قضایی. ۳۵ ـ کلمات قصار قرآن (در ۱۰ مجلد) (محمدی، ۳۲۵).

علی گلزاده غفوری در ۱۱ دی ۱۳۸۸ ش در تهران درگذشت و پیکرش در بهشت‌زهرای تهران به خاک سپرده شد (انصاری قمی، ۱۲۸).

منابع: انصاری قمی، ناصرالدین (۱۳۸۸)، «درگذشتگان: حجت‌الاسلام دکتر گلزاده غفوری»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۱۲۰؛ جعفریان، رسول (۱۳۸۳)، جریان‌های مذهبی ـ سیاسی در ایران (از روی کار آمدن محمدرضا شاه تا پیروزی انقلاب اسلامی) سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۵۷، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی و پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ شریف رازی، محمد (بی‌تا)، گنجینه¬ دانشمندان: کتاب انقلاب و شهادت، ج ۸، تهران، مؤلف؛ محمدی، لطف‌الله (۱۳۸۹)، «گلزاده غفوری، علی»، فرهنگنامه رجال روحانی عصر امام خمینی، تألیف: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج ۱، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۷)، کتاب سوم: آیت‌الله محمدحسینی بهشتی، ج ۳، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، کتاب ۱۴: محمدعلی رجائی، ج ۱۴، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ سیر مبارزات یاران امام خمینی در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۴ و ۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۲)، کتاب ۲۶: شهید آیت‌الله دکتر محمد مفتح، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.