علی هاشمی سنجانی: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال‌های نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی، به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و ازجمله در سال ۱۳۴۳ و پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور، همراه با جمعی از طلاب و روحانیان اراکی حوزه علمیه قم در نامه‌ای به امیرعباس هویدا نخست‌وزیر وقت، تأثر و ناراحتی بی‌نهایت خود را «از تبعید و گرفتاری مرجع بزرگ تقلید شیعه حضرت آیت‌الله‌العظمی آقای خمینی» به جرم دفاع از قرآن و احکام مقدسه اسلام ابزار کردند و ضمن دعوت از دولت وقت به تجدیدنظر در برنامه‌های خود بر اساس مقررات اسلام، خواستار آزادی و بازگرداندن «مرجع تقلید شیعیان جهان» به کشور و آزادی دیگر زندانیان سیاسی شدند (خسروشاهی، ج ۳، ۸۶). هاشمی سنجانی سپس در سخنرانی‌هایش، از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها، بارها به ساواک احضار و زندانی شد و مورد شکنجه قرار گرفت. چند سال هم از سخنرانی منع شد (گلی زواره، ۱۵۵-۱۵۶). او پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به فعالیت‌های علمی و تبلیغی ادامه داد و در نخستین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، با رأی مردم اراک، به نمایندگی برگزیده شد. او که عضو حزب جمهوری اسلامی بود، در انفجار دفتر آن حزب در هفتم تیر ۱۳۶۰، همراه با سیدمحمد حسینی بهشتی و هفتاد تن دیگر از شخصیت‌های سیاسی و اجرایی کشور، به شهادت رسید(همان، ۱۵۹-۱۶۰؛ پیشتازان شهادت در انقلاب سوم، ۱۶۰). پیکر او پس از تشییع، به قبرستان شیخان منتقل شد و در همان‌جا به خاک سپرده شد (احمدیان، ۳۴۳).

منابع: احمدیان، مینا و فهیمه سیفی نهاوندی (۱۳۸۳)، شیخان قم، زندگینامه بزرگان مدفون در شیخان کبیر، قم، دلیل ما؛ پیشتازان شهادت در انقلاب سوم (۱۳۶۰)، تهران، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، نشر وزارت ارشاد اسلامی؛ جواهرکلام، عبدالحسین (۱۳۸۲)، تربت پاکان قم، شرح‌حال مدفونین در سرزمین قم، ج ۲، قم، ناشر: انصاریان؛ خسروشاهی، سیدهادی (۱۳۹۰)، اسناد نهضت اسلامی، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ گلی زواره، غلامرضا (۱۳۷۸)، «شهید علی هاشمی سنجانی، آوای آزادی»، ستارگان حرم، ج ۸، قم، زائر.