سیداصغر ناظم‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها

سیداصغر ناظم‌زاده در سال ۱۳۲۳ش در قم به دنیا آمد.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.</ref> او دوران ابتدایی و متوسطه را در [[قم]] گذراند و از سال ۱۳۴۰ش به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و وارد [[حوزه علمیه قم]] شد. در آنجا دروس مقدمات را به پایان رساند، ولی درباره استادان او در آن مقطع گزارشی در دست نیست و وی در زندگینامه خودنوشت خود اشاره‌ای به آن نکرده است. سپس دروس سطح را نزد [[محمد فاضل لنکرانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[جعفر سبحانی]]، [[یوسف صانعی]]، [[عبدالله جوادی آملی]]، [[علی‌اکبر مشکینی|میرزا علی‌اکبر مشکینی]]، [[یحیی انصاری شیرازی]]، [[محمد مؤمن|محمد مؤمن قمی]]، [[احمد جنتی]]، [[ابوالقاسم خزعلی]]، [[غلامرضا صلواتی|غلامرضا صلواتی اراکی]]<ref>ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.</ref> و [[سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی]] خواند.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴.</ref> در آن مقطع با [[حسن روحانی]] هم‌مباحثه بود. در کنار تحصیلات حوزوی، تحصیلات کلاسیک خود را به‌صورت متفرقه تا اخذ دیپلم متوسطه ادامه داد. ناظم‌زاده آنگاه در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدمحمد محقق داماد]]، [[مرتضی حائری یزدی|شیخ مرتضی حائری یزدی]] و [[حسینعلی منتظری]] شرکت جست و ازجمله مدت ده سال در درس‌های شیخ مرتضی حائری یزدی حضور می‌یافت. او در دوران تبعید [[امام‌خمینی]] در عراق هم در سفری به آن کشور، مدتی در درس خارج فقه (بیع مکاسب) ایشان در [[مسجد شیخ انصاری نجف اشرف]] شرکت جست.<ref>تاریخ شفاهی انقلاب اسلامی، ص۲۰۴؛ «آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> ناظم‌زاده اطلاعاتی درباره سال حضور در درس امام‌خمینی ارائه نکرده است، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۵۰ش در آن درس شرکت می‌کرده است. او همچنین درباره مدت حضور در آن درس، از قید «چند ماه» استفاده کرده است؛ بنابراین می‌توان گفت حضور او در درس امام‌خمینی کمتر از یک سال بود.<ref>«[https://nazemzadeh.andishvaran.ir/fa/ScholarMainpage.html اصغر ناظم‌زاده]»، پایگاه اندیشوران.</ref>

سیداصغر ناظم‌زاده پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] در ابتدا با [[ولی‌الله قرنی|سپهبد ولی‌الله قرنی]] فرمانده وقت ارتش در ساماندهی امور ارتش و تصفیه نیروهای ارتشی در تهران و منجیل همکاری می‌کرد. سپس در ششم اسفند ۱۳۵۷ با حکم امام‌خمینی مأموریت یافت به وضعیت کمیته‌های انقلاب اسلامی در شهرهای قزوین، رشت، بندر انزلی، آستارا و برخی دیگر از شهرهای استان گیلان رسیدگی کند<ref>صحیفه امام، ج۶، ص۲۲۲.</ref> در پی این مأموریت مدت سه سال در استان‌های گیلان و زنجان به فعالیت پرداخت و در ساماندهی امور آن استان‌ها و بازگشایی ادارات و انتصاب مدیران استانی فعال بود. از دیگر فعالیت‌های او در آن استان‌ها نظارت بر برگزاری رفراندوم جمهوری اسلامی بود. او سپس از سمت فوق استعفا داد و به قم بازگشت. سپس وارد قوه قضاییه شد و به‌عنوان حاکم شرع در استان‌های قزوین، خوزستان، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، ایلام، اردبیل، زنجان و شهرهای خمین و کاشان و مشکین‌شهر و ریاست شعب تهران و... فعالیت کرد. مدتی هم در دادگاه امور صنفی تهران (رسیدگی به جرائم محتکران و گرانفروشان) حضور داشت. همچنین به‌واسطه رابطه دوستانه با [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] رئیس وقت دیوان عالی کل کشور، نماز جماعت را در کاخ دادگستری اقامه می‌کرد. به سبب این فعالیت‌ها در ۸ تیر ۱۳۶۰ یک روز پس از واقعه هفتم تیر، مورد سوءقصد قرار گرفت که به او آسیبی نرسید، ولی محمد کچویی در آن سوءقصد به شهادت رسید. ناظم‌زاده در سال ۱۳۶۵ش از سمت‌های قضایی کناره‌گیری کرد و در قم به تدریس و تحقیق مشغول شد.<ref>ناظم‌زاده، nazemzadeh.andishvaran.ir.</ref> ازجمله کتاب‌های سیوطی، معالم، مکاسب و لمعه را در [[جامعةالزهراء(س)|جامعه الزهرا(س)]] تدریس می‌کرد و سپس به تدریس درس خارج فقه و اصول در [[حوزه علمیه قم]] پرداخت.<ref>«آشنایی با روحانیون بیمارستان‌ساز در گفتگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیداصغر ناظم‌زاده: ایجاد درمانگاه در منطقه فقیرنشین»، ص۷.</ref> او که از شاگردان و دوستان [[حسینعلی منتظری]] بود در سال ۱۳۷۳ش ریاست دفتر او را بر عهده گرفت. مسئولیت مؤسسه فرهنگی انتشاراتی کوثر ولایت، رئیس هیئت‌امنای مسجد رضوی و مسجد باغ پنبه قم، رئیس هیئت‌امنا و مسئول مرکز تحقیقات طب اسلامی امام صادق(ع)، عضویت در هیئت تحریریه بنیاد نهج‌البلاغه و عضویت در مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم از دیگر فعالیت‌های او بود.