۱٬۷۶۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «قاعده لاتعاد: عدم لزوم اعاده نماز در صورت خلل غیر عمدی، مگر در پنج مورد خللِ غیر عمدی در نماز موجب اعاده نماز نیست؛ مگر در پنج مورد: طهارت، وقت، قبله، رکوع، سجود.<ref>بجنوردی، القواعد الفقهیه، ۱/۸۳؛ بروجردی، نهایة التقریر، ۱/۲۸۸؛ مصطفوی،...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
قاعده لاتعاد: عدم لزوم اعاده نماز در صورت خلل غیر عمدی، مگر در پنج مورد | '''قاعده لاتعاد''': عدم لزوم اعاده نماز در صورت خلل غیر عمدی، مگر در پنج مورد | ||
خللِ غیر عمدی در نماز موجب اعاده نماز نیست؛ مگر در پنج مورد: [[طهارت]]، [[وقت]]، [[قبله]]، رکوع، سجود.<ref>بجنوردی، القواعد الفقهیه، ۱/۸۳؛ بروجردی، نهایة التقریر، ۱/۲۸۸؛ مصطفوی، مائة قاعدة فقهیه، ۲۳۲.</ref> مفاد این قاعده میان فقها مشهور است، بلکه ادعای عدم خلاف بر آن شده است.<ref>مصطفوی، مائة قاعدة فقهیه، ۲۳۳.</ref> از دیدگاه امامخمینی عدم اعاده به لحاظ عدم بطلان نماز است؛ بنابراین قاعده در مقام ارشاد به صحت نماز است و احتمال بیان [[حکم مولوی]] منتفی است.<ref>امامخمینی، الخلل، ۲۷ ـ ۲۸.</ref> | خللِ غیر عمدی در نماز موجب اعاده نماز نیست؛ مگر در پنج مورد: [[طهارت]]، [[وقت]]، [[قبله]]، رکوع، سجود.<ref>بجنوردی، القواعد الفقهیه، ۱/۸۳؛ بروجردی، نهایة التقریر، ۱/۲۸۸؛ مصطفوی، مائة قاعدة فقهیه، ۲۳۲.</ref> مفاد این قاعده میان فقها مشهور است، بلکه ادعای عدم خلاف بر آن شده است.<ref>مصطفوی، مائة قاعدة فقهیه، ۲۳۳.</ref> از دیدگاه امامخمینی عدم اعاده به لحاظ عدم بطلان نماز است؛ بنابراین قاعده در مقام ارشاد به صحت نماز است و احتمال بیان [[حکم مولوی]] منتفی است.<ref>امامخمینی، الخلل، ۲۷ ـ ۲۸.</ref> |