۱٬۷۴۳
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''قاعده معطی الشی:''' یکی از قواعد فلسفی در باره لزوم واجدیت علت فاعلی نسبت به کمالات معلول این قاعده در کلمات اندیشمندان به گونههای مختلفی آمدهاست؛ ازجمله «معطی الکمال لایقصر عنه بل یزید علیه»،<ref>ملاصدرا، الحکمة المتعالیه، ۲/۳۰۷.</ref> «مبد...» ایجاد کرد) |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
# حدوث دهری: ایشان در یکی از مقدمات آن از این قاعده بهره بردهاست و بر این باور است که راسم اعدام در سلسله طولی فقدان سلسله پایینتر نسبت به کمال سلسله وجودات عالی است؛ اما وجود عالی فاقد وجود پایینتر نیست؛ چون معطی شیء فاقد شیء نیست، بلکه وجود عالی جامع کمالات وجود پایینتر است.<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۷۳.</ref> | # حدوث دهری: ایشان در یکی از مقدمات آن از این قاعده بهره بردهاست و بر این باور است که راسم اعدام در سلسله طولی فقدان سلسله پایینتر نسبت به کمال سلسله وجودات عالی است؛ اما وجود عالی فاقد وجود پایینتر نیست؛ چون معطی شیء فاقد شیء نیست، بلکه وجود عالی جامع کمالات وجود پایینتر است.<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۷۳.</ref> | ||
# فاعل الهی: امامخمینی در بیان فاعل حرکت به اقسام فاعل پرداخته، فاعل حقیقی را ایجادکننده و معطی وجود میداند و هیچیک از فاعلهای طبیعی را معطی وجود نمیداند؛ بلکه از علل معدّه بهشمار میآورد؛<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۲۹۵–۲۹۶.</ref> زیرا فاعل الهی خارجکننده معلول از عدم به وجود و معطی کمال معلولات خود است و نباید معطی شیء فاقد شیء باشد.<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۳۸۹.</ref> | # فاعل الهی: امامخمینی در بیان فاعل حرکت به اقسام فاعل پرداخته، فاعل حقیقی را ایجادکننده و معطی وجود میداند و هیچیک از فاعلهای طبیعی را معطی وجود نمیداند؛ بلکه از علل معدّه بهشمار میآورد؛<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۲۹۵–۲۹۶.</ref> زیرا فاعل الهی خارجکننده معلول از عدم به وجود و معطی کمال معلولات خود است و نباید معطی شیء فاقد شیء باشد.<ref>امامخمینی، تقریرات، ۱/۳۸۹.</ref> | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] |