سیدمحمدباقر موسوی همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیدمحمدباقر موسوی همدانی در موسم تبلیغ، به شهرهای مختلف به‌ویژه همدان و شهرهای اطراف سفر می‌کرد و به تبیین معارف دینی می‌پرداخت. مدتی نیز در یکی از شهرهای استان مازندران به امر تبلیغ مشغول بود <ref>(محمدی اشتهاردی، ۲۳۷ ـ ۲۴۷).</ref> او که از مدرسان [[حوزه علمیه قم]] محسوب می‌شد، همراه با آنان به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] پرداخت و در هشتم مهر ۱۳۴۲ و در آستانه آغاز سال تحصیلی جدید [[حوزه‌های علمیه]]، همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در نامه‌ای به هیئت دولت، [[حسنعلی منصور]] نخست‌وزیر وقت را مخاطب قرار دادند و از تداوم حصر امام‌خمینی انتقاد کردند و خواستار آزادی ایشان و دیگر روحانیان زندانی شدند. آنان در آن نامه از وضعیت سیاسی روز و اقدامات دولت علیه حوزه‌های علمیه نیز انتقاد کردند و خواستار تغییر رویه دولت در تعامل با مراکز دینی شدند <ref>(سیر مبارزات یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲، ۸۰-۸۳).</ref> او همچنین پس از مهاجرت امام‌خمینی به عراق در سال ۱۳۴۴ش، همراه با جمعی از مدرسان دروس حوزوی در نامه‌ای به ایشان، از حضور امام‌خمینی در نجف اشرف اظهار خرسندی کردند و آنگاه با اشاره به تداوم [[تبعید امام‌خمینی|تبعید ایشان در خارج از کشور]]، بر بازگرداندن آن مرجع تبعیدی به کشور تأکید نمودند <ref>(سیر مبارزات امام در آیینه اسناد ساواک، ج ۵، ۳۷۲ ـ ۳۶۹).</ref>

==فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی==

دیگر آثار علمی او عبارت است از: قصص قرآن و داستان انبیا، عزاداری امام حسین علیه‌السلام و رد شبهات وهابیان در این راستا، علی فی کُتب اهل السنه (به عربی) که بنا به توصیه علامه امینی تألیف شده است، پاسخ به پرسش‌های دینی (برای جوانان)، درس‌هایی از اصول عقاید در سه جلد، یتیم (درباره خدمت به ایتام)، کتابی در اصول اعتقادات به‌صورت رُمان، محرم از دیدگاه عارفان (ترجمه و شرح فصل اول کتاب المراقبات از تألیفات حاج میرزا جواد تبریزی ملکی)، پیام سوره حمد (موسوی، کح و کط). او علاوه بر آن مقالات متعددی در نشریات منتشر کرده است.

==درگذشت==

او در هفتم دی ۱۳۷۹ ش براثر سکته قلبی در بیمارستان کامکار قم از دنیا رفت. پیکرش پس از اقامه نماز توسط [[حسین نوری همدانی|آیت‌الله حسین نوری همدانی]]، در صحن حضرت معصومه به خاک سپرده شد <ref>(«درگذشتگان: آیت‌الله...»، ص۱۱۶-۱۱۷)</ref>