پرش به محتوا

سیدمحمدعلی موسوی جزایری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۲: خط ۴۲:
او برای ادامه تحصیل راهی [[عراق]] شد. او در [[نجف اشرف]] از درس و بحث آقایان سیدمحمدجعفر مروج، آقا سیدجعفر جزایری، سیدمحمدباقر صدر، سیدعلی حسینی سیستانی، سیدمحمد روحانی، میرزاعلی غروی تبریزی و آقا سیدعلی بهشتی بهره برد و سپس در درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] شرکت کرد. در همان زمان بود که [[امام‌خمینی]] وارد نجف شد و درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در [[مسجد شیخ انصاری]] آغاز کرد و سیدمحمدعلی موسوی جزایری ازجمله افرادی بود که در آن درس شرکت کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref> او درباره حضور در درس امام‌خمینی و شیوه برخورد ایشان با اشکال‌های شاگردان می‌گوید: <blockquote>«حضرت امام‏ (س) مقید بودند بعد از درس حدود ربع ساعتی می‌نشستند تا اگر برای‎ ‏طلاب اشکال و ابهامی در درس پیدا شده باشد، مطرح کرده و امام روشن‎ ‏فرمایند. من هم که شبهه‌ای برایم پیدا شده بود، در جمع آن حلقه حضور‎ ‏یافتم... مقداری با خجالت و اضطراب شروع به صحبت کردم... با طراوت و نشاط و تبسم‎ ‏و چهره نورانی و محبت وصف‌ناشدنی، با من روبرو شدند که آناً ذهنیت‎ ‏من متحول شد. خود را در برابر استادی مهربان و متواضع یافتم و امام با‎ ‏یک کلمه جواب مرا دادند».<ref>صحیفه دل، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref> </blockquote>به باور موسوی جزایری، «درس امام‌خمینی انصافاً بسیار عمیق و نیازمند مطالعه زیادی بود».<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref> او درباره مدت حضور در درس امام‌خمینی به صراحت اظهارنظر نکرده، ولی با استناد به اتوبیوگرافی او، می‌توان احتمال داد که از بدو ورود امام‌خمینی به نجف اشرف و آغاز درس خارج فقه تا اخراج از عراق در ۱۳۵۰ش، در آن درس شرکت داشته است. او گذشته از حضور در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله خویی و درس خارج فقه امام‌خمینی، در درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی هم شرکت می‌کرد.<ref>رشیدی، ص۴۲۳.</ref> در همان زمان با شهید سیدعبدالصاحب حکیم از فرزندان [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] هم‌مباحثه بود.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref>
او برای ادامه تحصیل راهی [[عراق]] شد. او در [[نجف اشرف]] از درس و بحث آقایان سیدمحمدجعفر مروج، آقا سیدجعفر جزایری، سیدمحمدباقر صدر، سیدعلی حسینی سیستانی، سیدمحمد روحانی، میرزاعلی غروی تبریزی و آقا سیدعلی بهشتی بهره برد و سپس در درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] شرکت کرد. در همان زمان بود که [[امام‌خمینی]] وارد نجف شد و درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در [[مسجد شیخ انصاری]] آغاز کرد و سیدمحمدعلی موسوی جزایری ازجمله افرادی بود که در آن درس شرکت کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref> او درباره حضور در درس امام‌خمینی و شیوه برخورد ایشان با اشکال‌های شاگردان می‌گوید: <blockquote>«حضرت امام‏ (س) مقید بودند بعد از درس حدود ربع ساعتی می‌نشستند تا اگر برای‎ ‏طلاب اشکال و ابهامی در درس پیدا شده باشد، مطرح کرده و امام روشن‎ ‏فرمایند. من هم که شبهه‌ای برایم پیدا شده بود، در جمع آن حلقه حضور‎ ‏یافتم... مقداری با خجالت و اضطراب شروع به صحبت کردم... با طراوت و نشاط و تبسم‎ ‏و چهره نورانی و محبت وصف‌ناشدنی، با من روبرو شدند که آناً ذهنیت‎ ‏من متحول شد. خود را در برابر استادی مهربان و متواضع یافتم و امام با‎ ‏یک کلمه جواب مرا دادند».<ref>صحیفه دل، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱.</ref> </blockquote>به باور موسوی جزایری، «درس امام‌خمینی انصافاً بسیار عمیق و نیازمند مطالعه زیادی بود».<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref> او درباره مدت حضور در درس امام‌خمینی به صراحت اظهارنظر نکرده، ولی با استناد به اتوبیوگرافی او، می‌توان احتمال داد که از بدو ورود امام‌خمینی به نجف اشرف و آغاز درس خارج فقه تا اخراج از عراق در ۱۳۵۰ش، در آن درس شرکت داشته است. او گذشته از حضور در درس خارج فقه و اصول آیت‌الله خویی و درس خارج فقه امام‌خمینی، در درس خارج اصول آیت‌الله میرزا باقر زنجانی هم شرکت می‌کرد.<ref>رشیدی، ص۴۲۳.</ref> در همان زمان با شهید سیدعبدالصاحب حکیم از فرزندان [[سیدمحسن حکیم|آیت‌الله سیدمحسن طباطبایی حکیم]] هم‌مباحثه بود.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۴.</ref>


اواخر سال ۱۳۵۰، زمانی که بسیاری از علما و طلاب ایرانی به‌صورت اجباری به ایران منتقل شدند، موسوی جزایری نیز به ایران بازگشت و این بار در [[حوزه علمیه قم]] تحصیلات خود را پی گرفت؛ در آن شهر در درس خارج فقه و اصول شیخ حسین وحید خراسانی حضور یافت و گاهی هم در درس‌های ایشان که در خانه‌اش برگزار می‌شد شرکت می‌کرد. مدتی هم از درس خارج اصول [[محمدعلی اراکی|آیت‌الله شیخ محمدعلی اراکی]] در [[مدرسه فیضیه]] حاضر می‌شد. او که از شیخ آقابزرگ تهرانی اجازه روایت دریافت کرده بود، در سال ۱۳۵۳ش به دعوت جمعی از اهالی اهواز، راهی آن شهر شد و به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد جزایری آنجا پرداخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۵-۴۷۶.</ref>  
اواخر سال ۱۳۵۰، زمانی که بسیاری از علما و طلاب ایرانی به‌صورت اجباری به ایران منتقل شدند، موسوی جزایری نیز به ایران بازگشت و این بار در [[حوزه علمیه قم]] تحصیلات خود را پی گرفت؛ در آن شهر در درس خارج فقه و اصول شیخ حسین وحید خراسانی حضور یافت و گاهی هم در درس‌های ایشان که در خانه‌اش برگزار می‌شد شرکت می‌کرد. مدتی هم از درس خارج اصول [[محمدعلی اراکی|آیت‌الله شیخ محمدعلی اراکی]] در [[مدرسه فیضیه]] حاضر می‌شد. او که از شیخ آقابزرگ تهرانی اجازه روایت دریافت کرده بود، در سال ۱۳۵۳ش به دعوت جمعی از اهالی اهواز، راهی آن شهر شد و به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد جزایری آنجا پرداخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۵-۴۷۶.</ref>


== فعالیت سیاسی و اجتماعی ==
درباره فعالیت‌های سیاسی موسوی جزایری در سال‌های حضور در عراق گزارشی در دست نیست و او در اتوبیوگرافی‌اش اشاره‌ای به آن نکرده است. وی پس از استقرار در اهواز، توسط [[سیدمرتضی پسندیده]] (به وکالت از طرف امام‌خمینی)، از ایشان اجازه‌نامه‌ای در امور شرعیه و اخذ وجوهات شرعی دریافت کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۶.</ref> در آن شهر مبارزات سیاسی خود را با جدیت بیشتری دنبال کرد و برای برگزاری مجالس سخنرانی و دعوت از خطبای بزرگ در بازار و دانشگاه بسیار کوشید.<ref>رشیدی، ص۴۲۴.</ref> به‌ویژه جلساتی را با هدف آشنایی جوانان با مباحث دینی برگزار می‌کرد و از برخی از روحانیان برای سخنرانی دعوت می‌کرد که دعوت از [[محسن قرائتی]] از آن جمله است. او همچنین در هدایت جوانان برای مبارزه با گروه‌ها و جریان‌های مخالف مشی و رویکرد امام‌خمینی در مبارزه با [[حکومت پهلوی]] نقش داشت.<ref>علم، ج۱، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>  
درباره فعالیت‌های سیاسی موسوی جزایری در سال‌های حضور در عراق گزارشی در دست نیست و او در اتوبیوگرافی‌اش اشاره‌ای به آن نکرده است. وی پس از استقرار در اهواز، توسط [[سیدمرتضی پسندیده]] (به وکالت از طرف امام‌خمینی)، از ایشان اجازه‌نامه‌ای در امور شرعیه و اخذ وجوهات شرعی دریافت کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر دوم، ص۴۷۶.</ref> در آن شهر مبارزات سیاسی خود را با جدیت بیشتری دنبال کرد و برای برگزاری مجالس سخنرانی و دعوت از خطبای بزرگ در بازار و دانشگاه بسیار کوشید.<ref>رشیدی، ص۴۲۴.</ref> به‌ویژه جلساتی را با هدف آشنایی جوانان با مباحث دینی برگزار می‌کرد و از برخی از روحانیان برای سخنرانی دعوت می‌کرد که دعوت از [[محسن قرائتی]] از آن جمله است. او همچنین در هدایت جوانان برای مبارزه با گروه‌ها و جریان‌های مخالف مشی و رویکرد امام‌خمینی در مبارزه با [[حکومت پهلوی]] نقش داشت.<ref>علم، ج۱، ص۳۹۸-۳۹۹.</ref>  


۲۱٬۳۲۴

ویرایش