محمود بیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی سپس در سال ۱۳۳۱ش به مشهد رفت و در حوزه علمیه آنجا دروس سطح را نزد آقایان میرزا احمد مدرس یزدی و میرزا جواد آقا تهرانی تکمیل کرد. آنگاه در سال ۱۳۳۵ش به عراق رفت و در [[حوزه علمیه نجف|حوزه علمیه نجف اشرف]]، در درس‌های شیخ صدرا بادکوبه‌ای و [[مسلم ملکوتی]] شرکت کرد. وی سپس به فراگیری دروس خارج فقه و اصول پرداخت و در درس‌های آیات سیدعبدالهادی شیرازی، [[سیدابوالقاسم خویی|سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و [[امام‌خمینی]] شرکت جست. درباره سال‌های حضور او در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی گزارش دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان گفت که از سال ۱۳۴۴ش که امام‌خمینی تدریس درس خارج فقه را در [[مسجد شیخ انصاری]] معروف به مسجد ترک‌ها آغاز کرد تا سال ۱۳۵۱ش که محمود بیانی به کشور بازگشت، در آن درس شرکت می‌کرده است. همچنین می‌توان احتمال داد که او در درس ولایت‌فقیه امام‌خمینی هم شرکت داشته است <ref>(کاظمینی، ج۱، ص۱۶۸).</ref> وی همچنین از امام‌خمینی اجازه تصدی در امور شرعیه را دریافت کرد. امام‌خمینی ذیل معرف او نوشته بود «معروف هستند» <ref>(صحیفه امام، ج۱، ص۴۸۶)</ref> و همین تعبیر نشان از شناخت امام‌خمینی از او دارد. محمود بیانی همچنین از افراد مورد اعتماد امام‌خمینی بود و ایشان به برخی از افرادی که توسط محمود بیانی معرفی شده بودند، اجازاتی در امور شرعیه داده بود <ref>(صحیفه امام، ج۱، ص۵۰۲).</ref>

او در دوران تحصیل در نجف اشرف، به فعالیت‌های سیاسی می‌پرداخت. ازجمله در انتقال برخی از اجازه‌نامه‌ها و همچنین رساله‌های امام به ایران مشارکت داشت. پس از بازگشت به کشور هم به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد <ref>(کاظمینی، ج۱، ص۱۶۸).</ref> بر اساس گزارشی که ساواک از یکی از سخنرانی‌های او تهیه کرده بود، محمود بیانی به انتقاد از حکومت پهلوی پرداخته و بر ضرورت مقابله با آن و پیروی از رهبران دینی تأکید کرده بود <ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۲، ص۳۸۳).</ref> به سبب همین مبارزات تحت تعقیب [[ساواک]] قرار گرفت <ref>(کاظمینی، ج۱، ص۱۶۸).</ref>

از فعالیت‌های اجتماعی او در آن شهر می‌توان به تلاش در ایجاد دانشگاه‌های مختلف در زابل، ساخت حوزه علمیه آن شهر، مرمت و بازسازی کتابخانه و مرکز فرهنگی امام مهدی(ع) در جوار حوزه علمیه آن شهر، احداث مساجد و... اشاره کرد <ref>(کاظمینی، ج۱، ص۱۶۸-۱۶۹).</ref>

محمود بیانی تا سال ۱۳۸۳ ش امامت جمعه زابل را بر عهده داشت. وی در آن سال از منصب امامت جمعه آن شهر کناره گرفت. در دی ۱۳۹۴ از وی تجلیل شد <ref>(«دومین امام جمعه زابل پس از انقلاب اسلامی تجلیل شد»، ص۲)</ref> و در سال ۱۳۹۷ش در زابل درگذشت.

* یاران امام به روایت اسناد ساواک: کتاب ۴2 (1392)، شهید حجت‌الاسلام‌والمسلمین سیدمحمدتقی حسینی طباطبایی، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.