پرش به محتوا

ابوطالب مصطفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| محل دفن          = مقبرةالعلمای جنت‌الشهدای نجف‌آباد
| محل دفن          = مقبرةالعلمای جنت‌الشهدای نجف‌آباد
| خویشاوندان سرشناس =  
| خویشاوندان سرشناس =  
| استادان          = محمدحسن عالم نجف‌آبادی، محمود مفید، محمدعلی حبیب‌آبادی، میرزا علی‌آقا شیرازی، صدر کوپایی، عبدالحسین خادمی، ملا هاشم جنتی، سیدعبدالحسین طیب، مرتضی اردکانی، [[عباس ایزدی نجف‌آبادی|عباس ایزدی]]، [[ابراهیم امینی]]، باقر تدین، سیدحسین طباطبایی، [[حسینعلی منتظری]]
| استادان          = محمدحسن عالم نجف‌آبادی، محمود مفید، محمدعلی حبیب‌آبادی، میرزا علی‌آقا شیرازی، صدر کوپایی، عبدالحسین خادمی، ملا هاشم جنتی، سیدعبدالحسین طیب، مرتضی اردکانی، [[عباس ایزدی نجف‌آبادی|عباس ایزدی]]، [[ابراهیم امینی]]، باقر تدین، سیدحسین بروجردی، [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]]، [[حسینعلی منتظری]]
| شاگردان          =  
| شاگردان          =  
| محل تحصیل        = نجف‌آباد، اصفهان، [[قم]]
| محل تحصیل        = نجف‌آباد، اصفهان، [[قم]]
خط ۳۲: خط ۳۲:
'''ابوطالب مصطفایی'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی
'''ابوطالب مصطفایی'''، از شاگردان درس خارج اصول امام‌خمینی
==زادگاه و تحصیل==
==زادگاه و تحصیل==
ابوطالب مصطفایی در سال ۱۳۰۳ ش در نجف‌آباد اصفهان به دنیا آمد. وی فراگیری دروس حوزوی و دینی را از حوزه علمیه نجف‌آباد آغاز کرد. سپس به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ و دیگر مدارس آن شهر به تحصیل پرداخت و از درس محمدحسن عالم نجف‌آبادی، محمود مفید، محمدعلی حبیب‌آبادی، میرزا علی آقا شیرازی، صدر کوپایی، عبدالحسین خادمی، ملا هاشم جنتی، سیدعبدالحسین طیب، مرتضی اردکانی، عباس ایزدی، ابراهیم امینی و آقا باقر تدین سود برد.<ref>مهدوی، ج۱، ص۲۹۳-۲۸۴؛ ایزدی، «واعظ وارسته»، ص۶.</ref> آنگاه به قم رفت و در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی و آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی شرکت کرد. هم‌زمان در درس خارج اصول امام‌خمینی حضور یافت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین ابوطالب...»، ص۱۱.</ref> درباره سال‌های حضور او در آن درس اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش در درس خارج فقه یا اصول امام‌خمینی که در مساجد محمدیه و سلماسی تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرده است. او دروس فلسفی را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و حسینعلی منتظری فراگرفت. آنگاه به حوزه علمیه اصفهان بازگشت و به تدریس دروس حوزوی در آنجا مشغول شد.<ref>ایزدی، «واعظ وارسته»،، ص۶.</ref>
ابوطالب مصطفایی در سال ۱۳۰۳ ش در نجف‌آباد اصفهان به دنیا آمد. وی فراگیری دروس حوزوی و دینی را از حوزه علمیه نجف‌آباد آغاز کرد. سپس به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ و دیگر مدارس آن شهر به تحصیل پرداخت و از درس محمدحسن عالم نجف‌آبادی، محمود مفید، محمدعلی حبیب‌آبادی، میرزا علی‌آقا شیرازی، صدر کوپایی، عبدالحسین خادمی، ملا هاشم جنتی، سیدعبدالحسین طیب، مرتضی اردکانی، [[عباس ایزدی نجف‌آبادی|عباس ایزدی]]، [[ابراهیم امینی]] و آقا باقر تدین سود برد.<ref>مهدوی، ج۱، ص۲۹۳-۲۸۴؛ ایزدی، «واعظ وارسته»، ص۶.</ref> آنگاه به [[قم]] رفت و در درس خارج فقه [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|آیت‌الله سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]] شرکت کرد. هم‌زمان در درس خارج اصول [[امام‌خمینی]] حضور یافت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین ابوطالب...»، ص۱۱.</ref>  
 
درباره سال‌های حضور او در آن درس اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی می‌توان احتمال داد که در دهه ۱۳۳۰ ش در درس خارج فقه یا اصول امام‌خمینی که در [[مسجد محمدیه|مساجد محمدیه]] و [[مسجد سلماسی|سلماسی]] تشکیل می‌شد، شرکت می‌کرده است. او دروس فلسفی را هم نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و [[حسینعلی منتظری]] فراگرفت. آنگاه به حوزه علمیه اصفهان بازگشت و به تدریس دروس حوزوی در آنجا مشغول شد.<ref>ایزدی، «واعظ وارسته»،، ص۶.</ref>
==فعالیت سیاسی و اجتماعی==
==فعالیت سیاسی و اجتماعی==
مصطفایی از سخنوران نامی اصفهان و نجف‌آباد بود و به ایراد سخنرانی در آن شهرها می‌پرداخت و در این زمینه شهرتی بسزا داشت. او در دوران مبارزات اسلامی علیه حکومت پهلوی فعال بود و همراه سایر روحانیان انقلابی و مبارز، از هر فرصتی برای آشنا کردن مردم با سیاست و افشاگری علیه حکومت پهلوی استفاده می‌کرد. در سال ۱۳۴۴ ش و در جریان انتقال امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با روحانیان مبارز شهرستان نجف‌آباد ازجمله حسینعلی منتظری، عباس ایزدی و... با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، خوشحالی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز و تأکید کردند که جامعه ایران منتظر بازگشت ایشان به کشور است.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۸۸۰؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ۱۶۵-۱۶۶؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۹.</ref> وی در تثبیت مرجعیت امام‌خمینی می‌کوشید.<ref>ایزدی، «واعظ وارسته»، ص۶.</ref> سپس به تنکابن (شهسوار) در استان مازندران رفت و به تبلیغ دین در آن سامان پرداخت و مدت ۲۶ سال در آن شهر و روستاهای اطراف فعالیت کرد. در آنجا در مبارزات مردم علیه حکومت پهلوی نقش داشت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین ابوطالب...»، ۱۱.</ref> بر اساس گزارش ساواک، در ۲۷ خرداد ۱۳۵۳ برای ملاقات با سیدمحمدصادق لواسانی، وکیل شرعی امام‌خمینی که در هشتپر (استان گیلان) در تبعید بود، به آنجا رفت. درباره سال‌های حضور او در تنکابن گزارشی در دست نیست، ولی در سال ۱۳۵۳ ش در مسجد جعفریه اصفهان نماز جماعت را اقامه می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ۴۵۲.</ref>
مصطفایی از سخنوران نامی اصفهان و نجف‌آباد بود و به ایراد سخنرانی در آن شهرها می‌پرداخت و در این زمینه شهرتی بسزا داشت. او در دوران مبارزات اسلامی علیه [[حکومت پهلوی]] فعال بود و همراه سایر روحانیان انقلابی و مبارز، از هر فرصتی برای آشنا کردن مردم با سیاست و افشاگری علیه حکومت پهلوی استفاده می‌کرد. در سال ۱۳۴۴ ش و در جریان انتقال امام‌خمینی به نجف اشرف، همراه با روحانیان مبارز شهرستان نجف‌آباد ازجمله حسینعلی منتظری، عباس ایزدی و... با ارسال نامه‌ای به امام‌خمینی، خوشحالی خود را از حضور ایشان در نجف اشرف ابراز و تأکید کردند که جامعه ایران منتظر بازگشت ایشان به کشور است.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امام‌خمینی در ایران، ج۱، ص۸۸۰؛ دوانی، نهضت روحانیون ایران، ج۵، ۱۶۵-۱۶۶؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۷۹.</ref> وی در تثبیت [[مرجعیت امام‌خمینی]] می‌کوشید.<ref>ایزدی، «واعظ وارسته»، ص۶.</ref>  
 
سپس به تنکابن (شهسوار) در استان مازندران رفت و به تبلیغ دین در آن سامان پرداخت و مدت ۲۶ سال در آن شهر و روستاهای اطراف فعالیت کرد. در آنجا در مبارزات مردم علیه حکومت پهلوی نقش داشت.<ref>«حجت‌الاسلام‌والمسلمین ابوطالب...»، ۱۱.</ref> بر اساس گزارش [[ساواک]]، در ۲۷ خرداد ۱۳۵۳ برای ملاقات با [[سیدمحمدصادق لواسانی]]، وکیل شرعی امام‌خمینی که در هشتپر (استان گیلان) در تبعید بود، به آنجا رفت. درباره سال‌های حضور او در تنکابن گزارشی در دست نیست، ولی در سال ۱۳۵۳ ش در مسجد جعفریه اصفهان [[نماز جماعت]] را اقامه می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ۴۵۲.</ref>
==فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب==
==فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب==
مصطفایی با [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، به سخنرانی و موعظه در مجالس و محافل مذهبی در نجف‌آباد ادامه داد. در سال ۱۳۶۱ ش پس از شهادت یکی از فرزندانش در جبهه‌های [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، در بنیاد شهید نجف‌آباد به فعالیت پرداخت و به امور خانواده‌های شهدا رسیدگی می‌کرد و در حل اختلافات و امور حقوقی آنان فعال بود. او در کنار وعظ و فعالیت در بنیاد شهید نجف‌آباد، به کار کشاورزی نیز می‌پرداخت.  
مصطفایی با [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]]، به سخنرانی و موعظه در مجالس و محافل مذهبی در نجف‌آباد ادامه داد. در سال ۱۳۶۱ ش پس از شهادت یکی از فرزندانش در جبهه‌های [[جنگ عراق علیه ایران|جنگ تحمیلی]]، در بنیاد شهید نجف‌آباد به فعالیت پرداخت و به امور خانواده‌های شهدا رسیدگی می‌کرد و در حل اختلافات و امور حقوقی آنان فعال بود. او در کنار وعظ و فعالیت در بنیاد شهید نجف‌آباد، به کار کشاورزی نیز می‌پرداخت.  
۲۴٬۹۱۰

ویرایش