سیدمحمدمهدی طباطبایی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

سیدمحمدمهدی طباطبایی شیرازی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ آذر ۱۴۰۳، ساعت ۰۸:۲۵

۱۴۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ آذر ۱۴۰۳

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shams

Image-reviewer، دیوان‌سالاران، emailconfirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران

۲۴٬۹۱۰

ویرایش

@@ خط ۳۶: / خط ۳۶: @@
 == تحصیل ==
-سیدمحمدمهدی طباطبایی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در رفسنجان فراگرفت. او در سال ۱۳۲۷ همراه خانواده در قم مقیم شد <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق  مبارزه، ج۱، ص۳ـ۷.</ref> ولی اقامت خانواده طباطبایی شیرازی در [[قم]] بیش از سه سال به درازا نکشید و او همراه خانواده راهی مشهد شد و تحصیل دروس حوزوی را در مشهد آغاز کرد. وی منطق را نزد شیخ محمد عیدگاهی خواند و در درس شرح لمعه و قوانین از شاگردان سیداحمد مدرس یزدی معروف به نهنگ‌العلما بود. مدتی هم از درس‌های سیدعلی خادم بهره برد. در همان زمان تحت تربیت اخلاقی شیخ هاشم قزوینی قرار گرفت و از سجایای اخلاقی ایشان بهره‌مند شد <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۰.</ref> سپس وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدهادی میلانی|آیت‌الله سیدمحمدهادی حسینی میلانی]] و [[سیدحسن قمی|سیدحسن طباطبایی قمی]] <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۳۶.</ref> و میرزا احمد کفایی شد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۵۵ـ۵۶.</ref> همچنین با سفر به قم، به‌صورت متناوب در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] هم شرکت می‌کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۸۸.</ref> در همان زمان بود که با [[جمعیت فدائیان اسلام]] آشنا شد و در شمار دوستان [[سیدمجتبی نواب صفوی]] درآمد. وقتی نواب صفوی در سال ۱۳۳۴ در تهران دستگیر شد، اطلاعات شهربانی مشهد طباطبایی شیرازی را هم به جرم همکاری با او دستگیر و به تهران منتقل کرد. طباطبایی شیرازی مدتی در زندان قزل‌قلعه زندانی شد و در آن دوران با [[یدالله سحابی]] و [[مهدی بازرگان]] همبند بود. وی پس از سه ماه از حبس آزاد شد و به مشهد بازگشت و مورد استقبال بزرگان مشهد چون آیات میلانی و طباطبایی قمی قرار گرفت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۹ـ۳۶.</ref>
+سیدمحمدمهدی طباطبایی خواندن و نوشتن را در مکتب‌خانه‌ای در رفسنجان فراگرفت. او در سال ۱۳۲۷ همراه خانواده در قم مقیم شد <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق  مبارزه، ج۱، ص۳ـ۷.</ref> ولی اقامت خانواده طباطبایی شیرازی در [[قم]] بیش از سه سال به درازا نکشید و او همراه خانواده راهی مشهد شد و تحصیل دروس حوزوی را در مشهد آغاز کرد. وی منطق را نزد شیخ محمد عیدگاهی خواند و در درس شرح لمعه و قوانین از شاگردان سیداحمد مدرس یزدی معروف به نهنگ‌العلما بود. مدتی هم از درس‌های سیدعلی خادم بهره برد. در همان زمان تحت تربیت اخلاقی شیخ هاشم قزوینی قرار گرفت و از سجایای اخلاقی ایشان بهره‌مند شد <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۰.</ref> سپس وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدمحمدهادی میلانی|آیت‌الله سیدمحمدهادی حسینی میلانی]] و [[سیدحسن قمی|سیدحسن طباطبایی قمی]] <ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۳۶.</ref> و میرزا احمد کفایی شد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۵۵ـ۵۶.</ref> همچنین با سفر به قم، به‌صورت متناوب در درس‌های خارج فقه و اصول [[سیدحسین بروجردی|آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی]] هم شرکت می‌کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۸۸.</ref>
+== فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی ==
+در همان زمان بود که با [[جمعیت فدائیان اسلام]] آشنا شد و در شمار دوستان [[سیدمجتبی نواب صفوی]] درآمد. وقتی نواب صفوی در سال ۱۳۳۴ در تهران دستگیر شد، اطلاعات شهربانی مشهد طباطبایی شیرازی را هم به جرم همکاری با او دستگیر و به تهران منتقل کرد. طباطبایی شیرازی مدتی در زندان قزل‌قلعه زندانی شد و در آن دوران با [[یدالله سحابی]] و [[مهدی بازرگان]] همبند بود. وی پس از سه ماه از حبس آزاد شد و به مشهد بازگشت و مورد استقبال بزرگان مشهد چون آیات میلانی و طباطبایی قمی قرار گرفت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۹ـ۳۶.</ref>
 طباطبایی شیرازی پس از بازگشت به مشهد به سخنرانی در مساجد آن شهر پرداخت و با آغاز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی]]، وارد فعالیت‌های سیاسی شد و از جمله ملاقات و دیدارهای برخی از فعالان سیاسی با روحانیان برجسته مشهد را هماهنگ می‌کرد و سپس با سفر به قم، نظر علمای مشهد را به امام‌خمینی منتقل می‌کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۴۶ـ۶۳.</ref> به همین علت یک بار توسط [[ساواک]] دستگیر و زندانی شد و پس از مدت کوتاهی با وساطت آیت‌الله کفایی آزاد گردید.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۸۷.</ref> او پس از [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲]] و دستگیری [[سیدحسن قمی|آیت‌الله سیدحسن طباطبایی قمی]] در مشهد، در منزل او به منبر رفت و در سخنانش به انتقاد از [[حکومت پهلوی]] پرداخت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۹۰ـ۹۲.</ref> و به همین علت دستگیر و زندانی شد. پس از آزادی به تهران رفت و با [[امام‌خمینی]] که تازه از حبس آزاد شده بود دیدار کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۹۴ـ۹۵.</ref> طباطبایی شیرازی در مشهد به فعالیت‌های سیاسی خود ادامه داد و از جمله در جلسات سیاسی که در خانه آیت‌الله قمی برگزار می‌شد، شرکت می‌کرد. او در فروردین ۱۳۴۳ و پس از آزادی امام‌خمینی از حصر در تهران و بازگشت به قم، همراه با جمعی از روحانیان مشهد به قم رفت و با امام‌خمینی دیدار کرد. در تابستان همان سال، امام‌خمینی تدریس [[مسائل مستحدثه]] را در خانه‌شان آغاز کردند و طباطبایی شیرازی از جمله افرادی بود که در آن درس شرکت می‌کرد. او در این باره می‌گوید: «ایشان درسی به نام مسائل مستحدثه داشتند؛ یعنی مسائل [[سرقفلی]]، [[بیمه]]، تأمین اجتماعی و یک مسئله راجع به مسائل چک و سفته و حتی مسائل مربوط به بخت‌آزمایی در آنجا مطرح شد. جلسه در منزل خود ایشان بود».<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۱۷.</ref> وی از حضور «چند روزی» در آن درس سخن گفته است<ref>(طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۱۷.</ref>، بنابراین می‌توان گفت حضورش در درس مسائل مستحدثه امام‌خمینی کوتاه بوده است. در همان زمان با حضور در بیوت آیات [[سیدکاظم شریعتمداری]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی|سیدمحمدرضا موسوی گلپایگانی]]، از بحث‌ها و پاسخ‌های آنان به پرسش‌های شرعی استفاده می‌کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۱۸.</ref>
@@ خط ۴۲: / خط ۴۵: @@
 او پس از [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و از جمله جلساتی را با حضور برخی از فعالان سیاسی برگزار می‌کرد. همچنین در تسهیل سکونت برخی از روحانیان و فعالان سیاسی در مشهد سهیم بود.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۲۲ـ۱۲۴.</ref> طباطبایی شیرازی در دوران تبعید امام‌خمینی در نجف بارها به عراق رفت و در نجف با امام‌خمینی دیدار کرد. همچنین در تسهیل سفر برخی از طلاب علوم حوزوی به نجف نقش داشت. علاوه بر آن، با سفر به بعضی از شهرها، به سخنرانی‌های انتقادی علیه حکومت پهلوی ادامه می‌داد که از آن جمله می‌توان به سفر به اصفهان.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۷۶ـ۱۸۵.</ref> و رشت اشاره کرد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۱۵ـ۲۱۷.</ref> او در یکی از این سفرها به نجف در درس خارج فقه (بیع مکاسب) امام‌خمینی در [[مسجد شیخ انصاری]] آنجا هم شرکت کرد. البته شرکت او در آن درس خیلی کوتاه و محدود به یک یا دو جلسه بود. او در این باره می‌گوید: «در نجف که بودم به ما گفتند برویم مجلس درس آقا شرکت کنیم و این کار را هم کردیم و اتفاقاً مجلس درس باشکوهی بود».<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۹۰ـ۱۹۱.</ref> پس از بازگشت به کشور به فعالیت‌های سیاسی ادامه داد و این فعالیت‌ها پس از شهادت [[سیدمحمدرضا سعیدی]]، شوهر خواهرش، وارد مرحله جدیدی شد. طباطبایی شیرازی در برگزاری مجلس ختم برای سعیدی نقش زیادی داشت و در بعضی از آن مجالس هم سخنرانی می‌کرد و سپس به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد موسی بن جعفر(ع)، مسجد شهید سعیدی پرداخت و به همین علت از سال ۱۳۴۹ در تهران مقیم شد و مبارزاتش را در آن شهر پی گرفت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۳۳۵ـ۳۷۵.</ref> او در تهران در چاپ بعضی از [[پیام‌ها و اعلامیه‌های امام‌خمینی|اعلامیه‌ها]] و کتاب‌های امام‌خمینی از جمله [[ولایت فقیه (کتاب)|کتاب حکومت اسلامی]] نقش داشت و به همین اتهام در سال ۱۳۵۰ دستگیر شد. پس از آزادی به حج رفت و در توزیع اعلامیه امام‌خمینی علیه [[جشن‌های ۲۵۰۰ساله شاهنشاهی ایران|جشن‌های ۲۵۰۰ ساله]] در مکه نقش داشت و پس از بازگشت از حج به ساواک احضار شد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۴۰۰ـ۴۰۵.</ref> در آن زمان با انجام فعالیت‌های اقتصادی، به حمایت از طلاب و روحانیان و نیز [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امام‌خمینی]] می‌پرداخت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۴۲۸ـ۴۳۴.</ref> همچنین در جلسات روحانیان مبارز تهران شرکت می‌کرد و با سفر به شهرهای مختلف و ایراد سخنرانی، به حمایت از نهضت امام‌خمینی ادامه می‌داد و به همین علت بارها به ساواک و کمیته مشترک ضدخرابکاری احضار<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۵۲۶ـ۵۴۷.</ref> و بارها دستگیر و زندانی شد. از جمله در سال ۱۳۵۰ و ۱۳۵۲ در زندان قصر زندانی بود.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۲، ص۶۸.</ref> وی در آستانه [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] هم در راهپیمایی‌ها و تظاهرات مردم حضور می‌یافت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۵۴۸.</ref>
-طباطبایی شیرازی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت قاضی دادگاه صنفی در تهران منصوب شد<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۲، ص۴۳.</ref> هم‌زمان به قضاوت در دادگاهی می‌پرداخت که در زندان قصر تشکیل شده بود و هم‌زمان مسئولیت مصاحبه با طلاب برای انتصاب به امور قضایی را هم برعهده داشت. مدتی هم مسئول بررسی قوانین مدنی شد و پس از بررسی، بر حفظ قوانین مدنی تأکید کرد. مدتی هم به تدریس فرایند قضایی برای قضات جدید اشتغال داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ص۵۲ـ۵۷.</ref> او در سال ۱۳۵۸ به سمت دادستان انقلاب اسلامی در استان مازندران منصوب شد و رسیدگی به امور قضایی آن استان را برعهده گرفت. سپس به اوضاع قضایی استان گیلان هم رسیدگی کرد و در سامانبخشی به امور قضایی آن استان‌ها نقش ایفا نمود.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۷۷ـ۸۲.</ref> مدتی بعد به ریاست دادگاه منکرات منصوب شد<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۰۵.</ref> پس از مدتی ریاست دادگاه مستقر در شهرداری تهران را برعهده گرفت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۲۴ـ۱۲۵.</ref> ولی مدتی بعد به سبب پاره‌ای اختلافات، از جمله به سبب مخالفت با بعضی از احکام قضایی، از امر [[قضاوت]] کناره گرفت و از ریاست آن دادگاه استعفا داد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۳۰.</ref> او در دوره دوم [[مجلس شورای اسلامی]] از سوی مردم مشهد به نمایندگی برگزیده شد و در آن دوره در کمیسیون برنامه‌وبودجه عضویت داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۳۶ـ۱۳۷.</ref> در دوره سوم مجلس شورای اسلامی هم نمایندگی مردم مشهد را برعهده داشت و پس از پایان آن دوره به ریاست دادگاه مدنی منصوب شد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۸۵.</ref> در همان زمان مدیریت اجرایی [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] را هم برعهده داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۹۶ـ۱۹۷.</ref>
+== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ==
+طباطبایی شیرازی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سمت قاضی دادگاه صنفی در تهران منصوب شد<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۲، ص۴۳.</ref> هم‌زمان به [[قضاوت]] در دادگاهی می‌پرداخت که در زندان قصر تشکیل شده بود و هم‌زمان مسئولیت مصاحبه با طلاب برای انتصاب به امور قضایی را هم برعهده داشت. مدتی هم مسئول بررسی قوانین مدنی شد و پس از بررسی، بر حفظ قوانین مدنی تأکید کرد. مدتی هم به تدریس فرایند قضایی برای قضات جدید اشتغال داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ص۵۲ـ۵۷.</ref>
+او در سال ۱۳۵۸ به سمت دادستان انقلاب اسلامی در استان مازندران منصوب شد و رسیدگی به امور قضایی آن استان را برعهده گرفت. سپس به اوضاع قضایی استان گیلان هم رسیدگی کرد و در سامانبخشی به امور قضایی آن استان‌ها نقش ایفا نمود.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۷۷ـ۸۲.</ref> مدتی بعد به ریاست دادگاه منکرات منصوب شد<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۰۵.</ref> پس از مدتی ریاست دادگاه مستقر در شهرداری تهران را برعهده گرفت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۲۴ـ۱۲۵.</ref> ولی مدتی بعد به سبب پاره‌ای اختلافات، از جمله به سبب مخالفت با بعضی از احکام قضایی، از امر [[قضاوت]] کناره گرفت و از ریاست آن دادگاه استعفا داد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۳۰.</ref> او در دوره دوم [[مجلس شورای اسلامی]] از سوی مردم مشهد به نمایندگی برگزیده شد و در آن دوره در کمیسیون برنامه‌وبودجه عضویت داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۳۶ـ۱۳۷.</ref> در دوره سوم مجلس شورای اسلامی هم نمایندگی مردم مشهد را برعهده داشت و پس از پایان آن دوره به ریاست دادگاه مدنی منصوب شد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۸۵.</ref> در همان زمان مدیریت اجرایی [[جامعه روحانیت مبارز تهران]] را هم برعهده داشت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۱۹۶ـ۱۹۷.</ref>
 طباطبایی شیرازی یکی از روحانیانی بود که به تدریس درس اخلاق شهرت داشت و سال‌ها به تدریس اخلاق در صداوسیما می‌پرداخت.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۳۴ـ۲۴۲.</ref> او در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی از سوی مردم تهران به نمایندگی مردم تهران برگزیده شد و در آن دوره عضو کمیسیون قضایی بود.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۶۴ـ۲۶۵.</ref> پس از پایان دوره هفتم مجلس شورای اسلامی از فعالیت‌های اجرایی و سیاسی کناره گرفت و به اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد موسی بن جعفر(ع) و تدریس درس اخلاق ادامه داد.<ref>طباطبایی شیرازی، اخلاق و مبارزه، ج۱، ص۲۹۴ـ۲۹۵.</ref>