سیدرشید موسوی: تفاوت میان نسخه‌ها

| استادان          = امام‌خمینی، سیدابوالقاسم خویی

| سایر              = فعال در مبارزات علیه حکومت پهلوی و رژیم صهیونیستی، مؤسس مجلس مسلمانان در غرب آفریقا، سفیر جمهوری اسلامی ایران در ساحل عاج، شهید در حمله هوایی رژیم بعث عراق

| سیاسی            = مبارز سیاسی ضد پهلوی، ارتباط مستمر با امام‌خمینی، نقش کلیدی در مبارزات فرهنگی و اجتماعی در غرب آفریقا

سیدرشید موسوی فرزند سیدمشهود در اردیبهشت ۱۳۲۶ در روستای قره جل زنجان در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد. پدرش از روحانیان منطقه بود و به ارشاد مردم و تبلیغ احکام دین اشتغال داشت. سیدرشید موسوی پس از آنکه خواندن و نوشتن را فراگرفت، راهی حوزه علمیه زنجان شد و مقدمات را در آنجا و نزد عالمان آن شهر خواند. سپس برای تکمیل تحصیلات حوزوی راهی عراق شد و در حوزه علمیه نجف به تحصیل دروس حوزوی ادامه داد. وی در آنجا دروس سطح را نزد آقایان [[سیداسدالله مدنی|سیداسدالله مدنی تبریزی]] و [[نصرالله شاه‌آبادی|شیخ نصرالله شاه‌آبادی]] به پایان رساند و سپس وارد درس خارج فقه و اصول [[سیدابوالقاسم خویی|آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی]] و درس خارج فقه امام‌خمینی شد. وی در سال ۱۳۴۸ و در پی رحلت پدرش به کشور بازگشت، بنابراین می‌توان احتمال داد که از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۴۸ که امام‌خمینی درس خارج فقه (بیع مکاسب) را در مسجد شیخ انصاری نجف تدریس می‌کرد، از آن درس بهره می‌برده است.

سیدرشید موسوی در نجف به مبارزه با حکومت پهلوی همسو با [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی]] می‌پرداخت و پس از بازگشت به کشور به مبارزاتش ادامه داد و از جمله به ایراد سخنرانی‌های انتقادی علیه [[حکومت پهلوی]] پرداخت. به سبب همین مبارزات تحت تعقیب قرار گرفت و به همین علت از طریق مرز ترکیه ابتدا به [[سوریه]] و سپس [[لبنان]] رفت و در بعلبک مقیم شد و به فعالیت در کنار [[مصطفی چمران]] پرداخت. همچنین با [[امام‌موسی صدر|سیدموسی صدر]] همکاری می‌کرد و علاوه بر آن با سیدحسن شیرازی در تبلیغ و تبیین تشیع در آن منطقه فعال بود. در همان دوران به مبارزه با حکومت پهلوی و همچنین [[رژیم اشغالگر قدس|رژیم صهیونیستی]] ادامه می‌داد و خانه‌اش در این دوره خانه امن و اسلحه‌خانه مبارزان لبنانی بود. وی در سال ۱۹۷3 (1353) به آفریقا رفت و در کشور ساحل‌عاج مقیم شد و مجلس مسلمانان و اعراب غرب آفریقا را بنیان نهاد. تبلیغ دین مبین [[اسلام]] و [[شیعه|مذهب شیعه]]، آماده‌سازی مسلمانان و طلاب علم برای اعزام به نجف، ایفای نقش بازوی حمایتی از مسلمین آن منطقه و وضع قوانین حقوقی و فقهی اسلامی از رئوس فعالیت‌های سیدرشید موسوی در آن منطقه بود. وی ارتباط مستمری با [[بیت امام‌خمینی]] در نجف داشت و در دیدارهای مستمر، گزارش‌هایی از فعالیت‌هایش را حضوری به امام‌خمینی می‌داد و ایشان را در جریان فعالیت‌های این مجلس و علمای مبارز لبنان و غرب آفریقا قرار می‌داد و مورد حمایت و تشویق ایشان هم قرار می‌گرفت.<ref>«ناگفته‌ای از مجاهدت‌های فرهنگی و انقلابی مؤسس مجلس مسلمانان در آفریقا»؛ «مروری بر زندگی شهید حجت‌الاسلام موسوی».</ref> از جمله افرادی که توسط سیدرشید موسوی راهی ایران شد، شیخ ابراهیم زکزاکی رهبر شیعیان نیجریه بود.<ref>«ناگفته‌ای از مجاهدت‌های فرهنگی و انقلابی مؤسس مجلس مسلمانان در آفریقا».</ref> سیدرشید موسوی در خرداد ۱۳۵۸ و پس از یک دهه دوری و تبعید اجباری، به کشور بازگشت و با امام‌خمینی دیدار کرد. امام‌خمینی در این دیدار خواستار تداوم مجلس مسلمانان و اعراب غرب آفریقا شد و در حکمی او را به سمت دبیرخانه فرهنگ ایران در کشور ساحل عاج منصوب کرد. او با آغاز [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] به کشور بازگشت و مدتی تهیه‌کننده برنامه رادیوی جمهوری اسلامی ایران در بخش عربی نفت آبادان بود. موسوی در سال ۱۳۶۱ به‌عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در ساحل عاج منصوب شد و بار دیگر به آن کشور بازگشت، ولی در مقاطعی به کشور بازمی‌گشت. از جمله در سال ۱۳۶۴ به کشور بازگشت و همراه با جمعی از روحانیان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سفیران، برای بازدید از جبهه‌های جنگ عازم خوزستان شد و در اول اسفند ۱۳۶۴<ref>(همان؛ «مروری بر زندگی شهید حجت‌الاسلام موسوی»)</ref> همراه با چهل نفر دیگر براثر شلیک [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]] به هواپیمای حامل آنان به شهادت رسید.<ref>احمدی زنجانی، ص۱۱۵؛ «مروری بر زندگی شهید حجت‌الاسلام موسوی».</ref>