علی بدری دشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از مدتی در سال ۱۳۲۳ش راهی [[عراق]] شد و در [[حوزه علمیه نجف]] مکاسب را نزد آیت‌الله سیدعبدالاعلی سبزواری آموخت و در درس شرح لمعه از شاگردان [[سیداسدالله مدنی تبریزی]] بود. او پس از آغاز درس خارج فقه امام‌خمینی در نجف اشرف (۱۳۴۴ش) در آن درس حاضر شد و هم‌زمان از درس خارج فقه آیت‌الله میرزا باقر زنجانی و خارج اصول آیت‌الله سیدابوالقاسم موسوی خویی هم بهره می‌برد. او درباره مدت‌زمان حضور در درس امام‌خمینی اطلاعاتی نداده است. وی هم‌زمان با تحصیل در [[نجف اشرف]] برای تبلیغ به برخی از کشورها ازجمله [[کویت]] می‌رفت و در یکی از [[مسجد|مساجد]] آنجا به تبلیغ می‌پرداخت. در آن سخنرانی‌ها از حکومت پهلوی انتقاد می‌کرد و همچنین در توزیع [[ولایت فقیه (کتاب)|کتاب ولایت‌فقیه امام‌خمینی]] نقش داشت. به همین سبب با فشار سفیر [[محمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]] در آن کشور، از کویت اخراج شد.

بدری دشتی پس از اخراج از کویت به کشور بازگشت و در آبادان مستقر شد. او در بدو ورود به آبادان ممنوع‌الخروج گردید، ولی به سبب اشتباهی که در نام خانوادگی او ایجاد شد ـ به‌جای اینکه بدری ثبت شود، دشتی ثبت شده بود ـ از آن ممنوعیت رهایی یافت.<ref>«ساعتی در محضر...»، ص۷.</ref> در آبادان به فعالیت علیه حکومت پهلوی ادامه داد و بر اساس گزارش [[ساواک]]، از شرکت در مجالس و جشن‌هایی که توسط حکومت پهلوی برگزار می‌شد خودداری می‌کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۲، ص۴۷۷.</ref>

او پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]] به شهر دشتی بازگشت، ولی مدتی بعد به‌عنوان قاضی به استان خوزستان اعزام شد و در دادگاه‌های انقلاب اسلامی آن استان مشغول به خدمت شد. بدری دشتی انتخاب شغل [[قضاوت]] را پیشنهاد [[امام‌خمینی]] می‌داند؛ ایشان به سبب شناختی که از بدری دشتی داشت، خواستار عزیمت او به خوزستان و قضاوت در آنجا شد. او در دوران جنگ حاکم شرع آبادان بود و با [[غلامحسین جمی]]، امام جمعه آنجا همکاری می‌کرد.<ref>«ساعتی در محضر...»، ص۷.</ref>