عبدالقیوم عراقی: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[کلام|علم کلام]] و [[فلسفه]] هم از شاگردان علامه سیدمحمدحسین طباطبایی، [[محمد فکور یزدی|محمد فکوری یزدی]]، [[محمد مفتح]] و جعفر سبحانی بود. او از ۱۳۳۴ش به تحصیل دروس خارج فقه و اصول پرداخت و از درس خارج فقه و اصول [[امام‌خمینی]] و آیات سیدمحمد محقق داماد و شیخ عباسعلی شاهرودی بهره‌مند شد. به نوشته نقیب، وی در سال [[تبعید امام‌خمینی|تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور]] (۱۳۴۳ش) به خلخال بازگشت <ref>(نقیب، ص۵۳۰)</ref> بنابراین می‌توان احتمال داد که از ۱۳۳۴ش تا ۱۳۴۳ش در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی که در [[مسجد سلماسی]] و سپس در [[مسجد اعظم قم]] برگزار می‌شد، حضور می‌یافته است.

عبدالقیوم عراقی در سال‌های [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی به رهبری امام‌خمینی]] (۱۳۴۱ش-۱۳۵۷ش)، به مبارزه با [[حکومت پهلوی]] می‌پرداخت. به همین سبب بارها تحت تعقیب قرار گرفت و مدتی نیز ممنوع‌المنبر شد <ref>(نقیب، ص۵۳۰).</ref> بر اساس اسناد [[ساواک]]، نام او در ۱۳۵۲ش در فهرست روحانیان ممنوع‌المنبر قرار داشت. در آن گزارش ساواک از آنان، ازجمله عراقی با عنوان «وعاظ و عناصر افراطی مذهبی» نام برده بود که با سپردن تعهد، مجاز به سخنرانی بودند <ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۳، ص۷۹-۸۱).</ref> او علی‌رغم ممنوعیت از منبر، به ایراد سخنرانی‌های انتقادی ادامه داد.  

پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، مسئولیت کمیته انقلاب اسلامی در شهر هشتجین را بر عهده گرفت و در ۱۳۵۹ش به قوه قضائیه رفت و به‌عنوان حاکم شرع، در شهر خلخال در استان اردبیل خدمت کرد. او سپس در مقام حاکم شرع در شهرهای هشتپر و آستارا در استان گیلان خدمت کرد. در سال ۱۳۶۵ش از فعالیت‌های قضایی کناره گرفت و به هشتجین بازگشت و به تدریس در مدارس علمیه همان‌جا پرداخت. او در سال ۱۳۷۱ش به خلخال رفت و تدریس را این بار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال پی گرفت <ref>(نقیب، ص۵۳۱).</ref> او در اردیبهشت ۱۳۹۳ در هشتجین درگذشت <ref>(«تشییع پیکر عالم...»)</ref> و پیکرش پس از اقامه نماز توسط هادی فقهی، در آرامستان آن شهر به خاک سپرده شد <ref>(«پیکر حضرت...»، ص۶).</ref>