۵۷۲
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نفس'''، نخستین مرتبه کمال [[جسم طبیعی]] و مدبّر بدن انسانی. | '''نفس'''، نخستین مرتبه کمال [[جسم طبیعی]] و مدبّر بدن انسانی. | ||
==معنای لغوی و اصطلاحی== | |||
نفس به معنای ذات، حقیقت و جان آمده است<ref> فراهیدی، کتاب العین، ۷/۲۷۰؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۶/۲۳۵ ـ ۲۳۶؛ طریحی، مجمع البحرین، ۴/۱۱۲ ـ ۱۱۴.</ref>. همچنین در اصطلاح [[فلسفه]]، نخستین مرتبه کمال برای [[جسم طبیعی]] محسوب میشود که آثار حیات مانند نمو، [[ادراک]] و حرکت ارادی بالقوه از آن صادر میگردد<ref> ارسطو، فی النفس، ۲۹ ـ ۳۵ و ۱۵۷؛ خواجهنصیر، شرح الاشارات و التنبیهات، ۲/۲۹۰ ـ ۲۹۱؛ ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۲۳۲ ـ ۲۳۳.</ref>. [[امامخمینی]] این تعریف را پذیرفته و معتقد است مراد از [[کمال]] اول چیزی است که شیء بهواسطه آن از قوه و نقص خارج شده و به فعلیت میرسد<ref>امامخمینی، دعاء السحر، ۶۵؛ امامخمینی، تقریرات، ۲/۵۹۴ ـ ۵۹۶.</ref>. حکما نفس را به دو قسم فلکی و عنصری و عنصری را به نباتی و حیوانی و انسانی تقسیم میکنند<ref> ابنسینا، رسائل، ۲۵۰ و ۲۷۲؛ امامخمینی، تقریرات، ۲/۵۹۴.</ref> و موضوع بحث اینجا نفس انسانی است. | نفس به معنای ذات، حقیقت و جان آمده است<ref> فراهیدی، کتاب العین، ۷/۲۷۰؛ ابنمنظور، لسان العرب، ۶/۲۳۵ ـ ۲۳۶؛ طریحی، مجمع البحرین، ۴/۱۱۲ ـ ۱۱۴.</ref>. همچنین در اصطلاح [[فلسفه]]، نخستین مرتبه کمال برای [[جسم طبیعی]] محسوب میشود که آثار حیات مانند نمو، [[ادراک]] و حرکت ارادی بالقوه از آن صادر میگردد<ref> ارسطو، فی النفس، ۲۹ ـ ۳۵ و ۱۵۷؛ خواجهنصیر، شرح الاشارات و التنبیهات، ۲/۲۹۰ ـ ۲۹۱؛ ملاصدرا، المبدأ و المعاد، ۲۳۲ ـ ۲۳۳.</ref>. [[امامخمینی]] این تعریف را پذیرفته و معتقد است مراد از [[کمال]] اول چیزی است که شیء بهواسطه آن از قوه و نقص خارج شده و به فعلیت میرسد<ref>امامخمینی، دعاء السحر، ۶۵؛ امامخمینی، تقریرات، ۲/۵۹۴ ـ ۵۹۶.</ref>. حکما نفس را به دو قسم فلکی و عنصری و عنصری را به نباتی و حیوانی و انسانی تقسیم میکنند<ref> ابنسینا، رسائل، ۲۵۰ و ۲۷۲؛ امامخمینی، تقریرات، ۲/۵۹۴.</ref> و موضوع بحث اینجا نفس انسانی است. |
ویرایش