قوه مجریه
قوه مجریه، یکی از قوای سهگانه در کشور ایران است که ضمن استقلال از قوای دیگر، وظیفۀ اداره کشور بر اساس قوانینِ مصوب قوۀ مقننه را برعهده دارد. ریاست قوۀ مجریه، که عبارت از هیئت وزیران و سازمانهای زیرمجموعه آن است، با رئیسجمهور است.
ساختار سیاسی جمهوری اسلامی
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ساختار سیاسی نظام جمهوری اسلامی را بر اصل تفکیک قوای سهگانه و استقلال آنها در عین نظارت رهبری و ارتباط و نظارت متقابل بین قوای یادشده تعریف کرده است. (ببینید: قوای سهگانه)
وظایف قوه مجریه
فصل نهم قانون اساسی، اصول ۱۱۳-۱۵۱ به وظایف و شرایط قوه مجریه اختصاص دارد. اداره، سیاستگذاری و نظارت بر امور اقتصادی کشور، آموزش و پژوهش، روابط خارجه، بهداشت و درمان، کشاورزی و صنعت، امنیت و تأمین نیازهای دفاعی و تأمین نیازها و ملزومات سایر قوا مانند قوه مقننه، قوه قضائیه، شورای نگهبان و… بر عهده قوه مجریه است.[۱]
ساختار قوه مجریه
قوه مجریه بدنۀ اصلی اجرایی حکومت است که شامل رئیسجمهور، هیئت وزیران و سازمانها و نهادهای وابسته است.
ریاست قوه مجریه
عالیترین مقام رسمی کشور بعد از رهبری، رئیسجمهور است و مسئولیت اجرای قانون اساسی و ریاست قوه مجریه را جز در اموری که مستقیماً به رهبری مربوط میشود، بر عهده دارد.[۲] انتخاب رئیسجمهور برای مدت چهار سال، با رأی مستقیم مردم صورت میگیرد و انتخاب مجدد او برای یک دورۀ دیگر بلامانع است.[۳] تنفیذ حکم ریاستجمهوری، پس از انتخاب مردم، از اختیارات رهبر است.[۴] پس از تنفیذ، رئیسجمهور در مجلس شورای اسلامی و در برابر رئیس قوه قضائیه و اعضای شورای نگهبان سوگند یاد میکند.[۵]
رئیسجمهور در حدود اختیارات و وظایفی که به موجب قانون اساسی یا قوانین عادی به عهده دارد، در برابر ملت و رهبر و مجلس شورای اسلامی مسئول است.[۶] همچنین ریاست هیئت وزیران و نظارت بر عملکرد آنان با رئیسجمهور میباشد.[۷]
در صورتی که رئیسجمهور به هر دلیلی نتواند از عهدۀ وظایف خود برآید، معاون اول رئیسجمهور یا موافقت رهبری اختیارات و مسئولیتهای وی را بر عهده میگیرد و شورایی متشکل از رئیس مجلس و رئیس قوه قضائیه و معاون اول رئیسجمهور موظف است ترتیبی دهد که حداکثر ظرف مدت پنجاه روز رئیسجمهور جدید انتخاب شود.[۸]
هیئت وزیران
تعداد وزیران در هیئت دولت و حدود اختیارات هر یک از آنان را قانون معین میکند. هر یک از وزرا توسط رئیسجمهور انتخاب و برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس معرفی میشوند.[۹] ریاست هیئت وزیران و اختیار عزل و نصب آنها با رئیسجمهور است.[۱۰]
امامخمینی و قوه مجریه
امامخمینی همواره اصلاح و تصفیه و مراقبت از قوه مجریه را ضروری میدانست و معتقد بود در کنار تصویب قوانین مطلوب، عنصر اجرا نیز از اهمیت فراوانی برخوردار است.[۱۱] از همین رو مهمترین هدف و وظیفۀ ولایت فقیه را نیز نظارت بر امور مختلف، بهخصوص قوه مجریه و رئیسجمهور میدانست تا مانع هر گونه خطا و اشتباهی باشد.[۱۲]
ایشان همچنین نظارت بر قوای سهگانه را نیز از وظایف رئیسجمهور میشناخت و مراقبت بر آن را سفارش میکرد.[۱۳]
پانویس
- ↑ قانون اساسی، اصول۱۱۳-۱۵۱.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۱۳.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۱۴.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۱۰، بند۹.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۲۱.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۲۲.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۳۴.
- ↑ قانون اساسی، اصل ۱۳۱.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۳۳.
- ↑ قانون اساسی، اصل۱۳۴ و ۱۳۶.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۹۰.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۰، ص۳۱۱.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۵، ص۶۸.
منابع
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفۀ امام، تهران، مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امامخمینی، ۱۳۸۹.
- قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، همراه با اصلاحات مصوب ۱۳۶۸، تهران، وزارت ارشاد، ۱۳۷۲.