کاربر:Salar/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۰: خط ۴۰:


==دفتر قم پس از انقلاب==
==دفتر قم پس از انقلاب==
امام‌خمینی در دهم اسفند ۱۳۵۷ پس از بازگشت از تهران به قم، در خانه محمد یزدی (← مقاله یزدی، محمد) که در اختیار ایشان گذاشته شد، مستقر شد (← مقاله اقامتگاه‌ها). دفتر ایشان به دو بخش تقسیم شد:  
امام‌خمینی در دهم اسفند ۱۳۵۷ پس از بازگشت از تهران به قم، در خانه محمد یزدی {{ببینید|محمد یزدی}} که در اختیار ایشان گذاشته شد، مستقر شد. {{ببینید|اقامتگاه‌ها}} دفتر ایشان به دو بخش تقسیم شد:  


# دفتر قدیمی به مسئولیت سیدمرتضی پسندیده در محله یخچال‌قاضی: این دفتر افزون بر رسیدگی به امور شرعی، محل جلسات استفتا و برگزاری مجالس بزرگداشت اهل بیت(ع) بود (رجائی‌نژاد، خانه دیانت، ۱۸۸). سیدعباس خاتم یزدی، سیدجعفر کریمی، محمدحسن قدیری (مؤسسه تنظیم، پاورقی صحیفه، ۱۹/۳۱۴) و حسین راستی کاشانی (← مقاله راستی کاشانی، حسین) از اعضای دفتر استفتا بودند (دفتر انتشارات اسلامی، ۱/۴).
۱. دفتر قدیمی به مسئولیت سیدمرتضی پسندیده در محله یخچال‌قاضی: این دفتر افزون بر رسیدگی به امور شرعی، محل جلسات استفتا و برگزاری مجالس بزرگداشت اهل بیت(ع) بود.<ref> (رجائی‌نژاد، خانه دیانت، ۱۸۸).</ref> سیدعباس خاتم یزدی، سیدجعفر کریمی، محمدحسن قدیری<ref> (مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، پاورقی صحیفه، ۳۱۴/۱۹).</ref> و حسین راستی کاشانی {{ببینید|حسین راستی کاشانی}} از اعضای دفتر استفتا بودند.<ref> (دفتر انتشارات اسلامی، ۴/۱).</ref>
# دفتر مستقر در روبه‌روی اقامتگاه امام‌خمینی در خانه شهاب‌الدین اشراقی (رجائی‌نژاد، اوج عزت، ۹۰ ـ ۹۱؛ کهن‌نسب، ۳۷۸ ـ ۳۷۹). روزهای نخست ورود امام‌خمینی به قم، بخشی از دیدارهای عمومی ایشان در صحن مدرسه فیضیه و دیدارهای خصوصی و کارهای دفتری به کمک اعضای دفتر تهران در اتاق‌های بالای کتابخانه مدرسه فیضیه انجام می‌گرفت که با تشکیل دفتر یادشده، به آنجا منتقل شدند (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۱۸). سیداحمد خمینی بر فعالیت‌های دفتر اشراف داشت و وظیفه تنظیم امور دفتر و برقراری ارتباط‌ها و دیدارهای ایشان با مردم و مسئولان بر عهده او بود (مرکز اسناد، ۱۵۰؛ یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱ ـ ۴۶۴). مسئولیت دفتر نیز بر عهده محمد یزدی بود (یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱) و توسلی مسئول دیدارهای امام‌خمینی بود (توسلی، مصاحبه، ۱۱۲/۲). همچنین اشراقی، رسولی محلاتی و سیدمحمد غرضی در دفتر فعالیت می‌کردند (یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱). سیدهادی موسوی مسئول ضبط و نظارت بر پخش سخنان امام‌خمینی (موسوی، ۴ ـ ۵) و محتشمی‌پور پاسخگوی تماس‌های تلفنی به دفتر (عراقچی، ۹) بودند. تقی سلیمی‌پور رودسری (شهید) نیز مدتی با دفتر امام‌خمینی همکاری کرده‌است (رجایی، ۲/۲۰۹). به علت گستردگی کارها و فراوانی مراجعه مردم، علاوه بر اعضای دفتر موقت تهران، پانزده نفر از طلاب انقلابی نیز برای امور دفتر به کار گرفته شدند (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۱۹ ـ ۱۲۰).


یکی از کسانی که از آغاز نهضت، با امام‌خمینی همراه بود و در امور بیت و دفتر ایشان در قم همکاری داشت، سیدمحمد ابطحی کاشانی (۱۳۰۹ ـ ۱۳۹۳ش) بود. وی در سال‌های حضور امام‌خمینی در نجف، در موضوع پرداخت یا فرستادن شهریه امام‌خمینی از قم فعال بود و با سیدمرتضی پسندیده و سیداحمد خمینی ارتباط نزدیک و همکاری داشت (ابطحی کاشانی). وی به‌ویژه پس از بازگشت امام‌خمینی به ایران و در زمان حضور ایشان در قم (اسفند ۱۳۵۷ ـ بهمن ۱۳۵۸)، حضور جدی و دایمی در دفتر ایشان داشت و به عنوان امین مالی ایشان، بیشتر به امور مالی رسیدگی می‌کرد؛ چنان‌که در بخش تنظیم برنامه‌ها و دیدارهای امام‌خمینی و پاسخ به نامه‌ها و رفع نیازهای مردم نیز فعال بود (همان). وی از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود و در سال ۱۳۶۲ در هیئتی چهارنفره شامل او و سیدجعفر کریمی (← مقاله کریمی، سیدجعفرمحمد محمدی گیلانی (← مقاله محمدی گیلانی، محمد) و مهدی قاضی خرم‌آبادی و در ادامه با افزودن سیدمحمد بجنوردی، از سوی امام‌خمینی، مامور رسیدگی به وضع زندانیان شد (۱۷/۴۸۶؛ ۱۹/۱۲۱)؛ هیئتی که بارها پیشنهاد عفو زندانیان یا کاهش مجازات را به امام‌خمینی داد و ایشان با آن موافقت کرد (۱۸/۲۷۱، ۳۱۶، ۳۵۳، ۴۷۳، ۴۹۵؛ ۱۹/۸۰، ۱۲۳، ۳۰۷) (← مقاله عفو(۲)). ابطحی همچنین در مرداد ۱۳۶۳، با حکم امام‌خمینی به عنوان یکی از مسئولان دبیرخانه ائمه جمعه برگزیده شد (۱۹/۱۶) (← مقاله امامان جمعه).
۲. دفتر مستقر در روبه‌روی اقامتگاه امام‌خمینی در خانه شهاب‌الدین اشراقی<ref> (رجائی‌نژاد، اوج عزت، ۹۰ ـ ۹۱؛ کهن‌نسب، ۳۷۸ ـ ۳۷۹).</ref> روزهای نخست ورود امام‌خمینی به قم، بخشی از دیدارهای عمومی ایشان در صحن مدرسه فیضیه و دیدارهای خصوصی و کارهای دفتری به کمک اعضای دفتر تهران در اتاق‌های بالای کتابخانه مدرسه فیضیه انجام می‌گرفت که با تشکیل دفتر یادشده، به آنجا منتقل شدند.<ref> (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۱۸).</ref> سیداحمد خمینی بر فعالیت‌های دفتر اشراف داشت و وظیفه تنظیم امور دفتر و برقراری ارتباط‌ها و دیدارهای ایشان با مردم و مسئولان بر عهده او بود.<ref> (مرکز اسناد، ۱۵۰؛ یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱ ـ ۴۶۴).</ref> مسئولیت دفتر نیز بر عهده محمد یزدی بود<ref> (یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱).</ref> و توسلی مسئول دیدارهای امام‌خمینی بود.<ref> (توسلی، مصاحبه، ۱۱۲/۲).</ref> همچنین اشراقی، رسولی محلاتی و سیدمحمد غرضی در دفتر فعالیت می‌کردند.<ref> (یزدی، خاطرات آیت‌الله محمد یزدی، ۴۶۱).</ref> سیدهادی موسوی مسئول ضبط و نظارت بر پخش سخنان امام‌خمینی<ref> (موسوی، گزارشی از یازده ماه اداره انقلاب از منزل امام در قم، ۴ ـ ۵).</ref> و محتشمی‌پور پاسخگوی تماس‌های تلفنی به دفتر<ref> (عراقچی، گزارشی از یازده ماه اداره انقلاب از منزل امام در قم، ۹).</ref> بودند. تقی سلیمی‌پور رودسری (شهید) نیز مدتی با دفتر امام‌خمینی همکاری کرده‌است.<ref> (رجایی، برداشتهایی از سیره امام‌خمینی، ۲۰۹/۲).</ref> به علت گستردگی کارها و فراوانی مراجعه مردم، علاوه بر اعضای دفتر موقت تهران، پانزده نفر از طلاب انقلابی نیز برای امور دفتر به کار گرفته شدند.<ref> (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۱۹ ـ ۱۲۰).</ref>
دفتر جماران: به دنبال بیماری امام‌خمینی و انتقال ایشان به تهران و بستری‌شدن در بیمارستان قلب (شهید رجایی) در بهمن ۱۳۵۸، امور شرعی دفتر با سرپرستی رسولی محلاتی به یکی از اتاق‌های بیمارستان منتقل شد (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۰). با بهبود نسبی، امام‌خمینی دوران نقاهت را به مدت ۷۵ روز در محله دربند گذراند (عارفی، ۷۳؛ فراهانی، ۱۲۵ و ۱۲۷) و امور دفتری ایشان نیز در طبقه سوم ساختمان محل اقامت قرار داشت (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۱؛ انصاری، محمدعلی، ۲/۸۳). پس از استقرار ایشان در جماران، دفتر نیز به جماران منتقل شد (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۱ ـ ۱۲۲). سیداحمد خمینی تمام‌وقت در کنار امام‌خمینی بود (طباطبایی، گنجینه دل، ۶۵) و دفتر جماران به وجود او سرپا بود (امام‌جمارانی، ۱۵۹ ـ ۱۶۱). وی مورد اعتماد امام‌خمینی بود و همه کارها را با موافقت و اطلاع ایشان انجام می‌داد (همان، ۲۳۰) (← مقاله خمینی، سیداحمد). توسلی، حسن صانعی، رسولی محلاتی، علی‌اکبر آشتیانی، محمدعلی انصاری (← مقاله انصاری، محمدعلیرحیمیان و کسانی دیگر نیز در دفتر جماران مسئولیت و همکاری داشتند (رجائی‌نژاد، آشنایی با اعضای دفتر امام در قم، ۳).
 
یکی از کسانی که از آغاز نهضت، با امام‌خمینی همراه بود و در امور بیت و دفتر ایشان در قم همکاری داشت، سیدمحمد ابطحی کاشانی (۱۳۰۹ ـ ۱۳۹۳ش) بود. وی در سال‌های حضور امام‌خمینی در نجف، در موضوع پرداخت یا فرستادن شهریه امام‌خمینی از قم فعال بود و با سیدمرتضی پسندیده و سیداحمد خمینی ارتباط نزدیک و همکاری داشت.<ref> (ابطحی کاشانی خاطرات منتشرنشده).</ref> وی به‌ویژه پس از بازگشت امام‌خمینی به ایران و در زمان حضور ایشان در قم (اسفند ۱۳۵۷ ـ بهمن ۱۳۵۸)، حضور جدی و دایمی در دفتر ایشان داشت و به عنوان امین مالی ایشان، بیشتر به امور مالی رسیدگی می‌کرد؛ چنان‌که در بخش تنظیم برنامه‌ها و دیدارهای امام‌خمینی و پاسخ به نامه‌ها و رفع نیازهای مردم نیز فعال بود.<ref> (ابطحی کاشانی خاطرات منتشرنشده).</ref> وی از اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود و در سال ۱۳۶۲ در هیئتی چهارنفره شامل او و سیدجعفر کریمی، {{ببینید|سیدجعفر کریمی}} محمد محمدی گیلانی {{ببینید|محمد محمدی گیلانی}} و مهدی قاضی خرم‌آبادی و در ادامه با افزودن سیدمحمد بجنوردی، از سوی امام‌خمینی، مامور رسیدگی به وضع زندانیان شد؛<ref> امام‌خمینی، صحیفه امام، ۴۸۶/۱۷؛ ۱۲۱/۱۹).</ref> هیئتی که بارها پیشنهاد عفو زندانیان یا کاهش مجازات را به امام‌خمینی داد و ایشان با آن موافقت کرد.<ref> (امام‌خمینی، صحیفه امام، ۲۷۱/۱۸، ۳۱۶، ۳۵۳، ۴۷۳، ۴۹۵؛ ۸۰/۱۹، ۱۲۳، ۳۰۷).</ref> {{ببینید|عفو(۲)}} ابطحی همچنین در مرداد ۱۳۶۳، با حکم امام‌خمینی به عنوان یکی از مسئولان دبیرخانه ائمه جمعه برگزیده شد.<ref> امام‌خمینی، صحیفه امام، ۱۶/۱۹.</ref> {{ببینید|امامان جمعه}}
==دفتر جماران==
به دنبال بیماری امام‌خمینی و انتقال ایشان به تهران و بستری‌شدن در بیمارستان قلب (شهید رجایی) در بهمن ۱۳۵۸، امور شرعی دفتر با سرپرستی رسولی محلاتی به یکی از اتاق‌های بیمارستان منتقل شد (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۰). با بهبود نسبی، امام‌خمینی دوران نقاهت را به مدت ۷۵ روز در محله دربند گذراند (عارفی، ۷۳؛ فراهانی، ۱۲۵ و ۱۲۷) و امور دفتری ایشان نیز در طبقه سوم ساختمان محل اقامت قرار داشت (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۱؛ انصاری، محمدعلی، ۲/۸۳). پس از استقرار ایشان در جماران، دفتر نیز به جماران منتقل شد (رسولی محلاتی، خاطرات آیت‌الله رسولی محلاتی، ۱۲۱ ـ ۱۲۲). سیداحمد خمینی تمام‌وقت در کنار امام‌خمینی بود (طباطبایی، گنجینه دل، ۶۵) و دفتر جماران به وجود او سرپا بود (امام‌جمارانی، ۱۵۹ ـ ۱۶۱). وی مورد اعتماد امام‌خمینی بود و همه کارها را با موافقت و اطلاع ایشان انجام می‌داد. (همان، ۲۳۰) {{ببینید|سیداحمد خمینی}} (← مقاله ، ). توسلی، حسن صانعی، رسولی محلاتی، علی‌اکبر آشتیانی، محمدعلی انصاری، {{ببینید|محمدعلی انصاری}} رحیمیان و کسانی دیگر نیز در دفتر جماران مسئولیت و همکاری داشتند. (رجائی‌نژاد، آشنایی با اعضای دفتر امام در قم، ۳).


کارهای دفتر در جماران به چند دسته تقسیم می‌شد: امور مالی شامل گرفتن وجوهات و احکام شرعی و اجازات بر عهده رسولی محلاتی بود. امور سیاسی، احکام و بیانیه‌ها، اخبار و خبرنگاران و اطلاعیه‌ها زیر نظر سیداحمد خمینی بود (امام‌جمارانی، ۱۵۹). وجوهات شرعی خارج از کشور، به حسابی ارزی در داخل کشور به نام امام‌خمینی واریز می‌شد و مسئولیت آن بر عهده رحیمیان و فردی دیگر بود (رحیمیان، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۶۹ ـ ۲۷۰).
کارهای دفتر در جماران به چند دسته تقسیم می‌شد: امور مالی شامل گرفتن وجوهات و احکام شرعی و اجازات بر عهده رسولی محلاتی بود. امور سیاسی، احکام و بیانیه‌ها، اخبار و خبرنگاران و اطلاعیه‌ها زیر نظر سیداحمد خمینی بود (امام‌جمارانی، ۱۵۹). وجوهات شرعی خارج از کشور، به حسابی ارزی در داخل کشور به نام امام‌خمینی واریز می‌شد و مسئولیت آن بر عهده رحیمیان و فردی دیگر بود (رحیمیان، پابه‌پای آفتاب، ۲/۲۶۹ ـ ۲۷۰).
==ویژگی‌های دفتر امام‌خمینی==
==ویژگی‌های دفتر امام‌خمینی==
در دفتر امام‌خمینی کارها تقسیم می‌شد و وظایف هر فرد مشخص بود. حکم‌ها و نامه‌های کوتاه مثل تبریک و عزل و نصب‌ها را رسولی محلاتی می‌نوشت و امام‌خمینی آن را می‌خواند و تأیید می‌کرد (رسولی محلاتی، خبرگزاری فارس). احکام و پیام و نامه‌های مهم مانند نامه به گورباچف، به املا و انشای امام‌خمینی و گاه به خط خود ایشان بود و در صورت نیاز، رسولی محلاتی آن را بدون هیچ اصلاحی بازنویسی می‌کرد و امام‌خمینی آن را می‌دید و امضا می‌کرد (همان). اجازه علما و احکام ائمه جمعه بر عهده صانعی، رسولی محلاتی و رحیمیان بود. دیدارهای عمومی در حسینیه جماران بر عهده توسلی بود و دیدارهای سیاسی و خصوصی را سیداحمد خمینی تنظیم می‌کرد (همان).
در دفتر امام‌خمینی کارها تقسیم می‌شد و وظایف هر فرد مشخص بود. حکم‌ها و نامه‌های کوتاه مثل تبریک و عزل و نصب‌ها را رسولی محلاتی می‌نوشت و امام‌خمینی آن را می‌خواند و تأیید می‌کرد (رسولی محلاتی، خبرگزاری فارس). احکام و پیام و نامه‌های مهم مانند نامه به گورباچف، به املا و انشای امام‌خمینی و گاه به خط خود ایشان بود و در صورت نیاز، رسولی محلاتی آن را بدون هیچ اصلاحی بازنویسی می‌کرد و امام‌خمینی آن را می‌دید و امضا می‌کرد (همان). اجازه علما و احکام ائمه جمعه بر عهده صانعی، رسولی محلاتی و رحیمیان بود. دیدارهای عمومی در حسینیه جماران بر عهده توسلی بود و دیدارهای سیاسی و خصوصی را سیداحمد خمینی تنظیم می‌کرد (همان).
confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸

ویرایش