confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''دولت موقت'''، دولت منصوب امامخمینی به ریاست مهدی | '''دولت موقت'''، دولت منصوب [[امامخمینی]] به ریاست [[مهدی بازرگان]]، پانزدهم بهمن ۱۳۵۷ تا آبان ۱۳۵۸. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
دولت موقت در فاصله انتقال قدرت از یک نظام سیاسی به نظام سیاسی دیگر تشکیل میشود و تا زمان تصویب قانون اساسی جدید و تأسیس نهادهای تازه سیاسی عهدهدار امور کشور است.<ref> (آشوری، دانشنامه سیاسی، ۱۶۸).</ref> پس از کسب رأی اعتمادِ دولت شاپور بختیار از دو مجلس سنا و شورای ملی و فرار محمدرضا پهلوی از ایران در ۲۶ دی ۱۳۵۷ {{ببینید|فرار شاه}}، امامخمینی به کارکنان اعتصابی دولت دستور داد وزرای دولت غیر قانونی بختیار را به وزارتخانهها راه ندهند. این اقدام، دولت بختیار را بهشدت تضعیف کرد. ورود امامخمینی به ایران در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ و سخنرانی ایشان در بهشت زهرا(س) نیز ضربه دیگری بر حکومت بختیار بود. ایشان در این سخنرانی بهشدت به دولت بختیار حمله کرد و وعده داد بهزودی دولت تعیین میکند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۰/۶ ـ ۱۹.</ref> {{ببینید|بازگشت امامخمینی | دهه فجر}} | دولت موقت در فاصله انتقال قدرت از یک نظام سیاسی به نظام سیاسی دیگر تشکیل میشود و تا زمان تصویب قانون اساسی جدید و تأسیس نهادهای تازه سیاسی عهدهدار امور کشور است.<ref> (آشوری، دانشنامه سیاسی، ۱۶۸).</ref> پس از کسب رأی اعتمادِ دولت [[شاپور بختیار]] از دو [[مجلس سنا]] و [[مجلس شورای ملی|شورای ملی]] و فرار محمدرضا پهلوی از [[ایران]] در ۲۶ دی ۱۳۵۷ {{ببینید|فرار شاه}}، امامخمینی به کارکنان اعتصابی دولت دستور داد وزرای دولت غیر قانونی بختیار را به وزارتخانهها راه ندهند. این اقدام، دولت بختیار را بهشدت تضعیف کرد. ورود امامخمینی به ایران در دوازدهم بهمن ۱۳۵۷ و سخنرانی ایشان در [[بهشت زهرا(س)]] نیز ضربه دیگری بر حکومت بختیار بود. ایشان در این سخنرانی بهشدت به دولت بختیار حمله کرد و وعده داد بهزودی دولت تعیین میکند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۰/۶ ـ ۱۹.</ref> {{ببینید|بازگشت امامخمینی | دهه فجر}} | ||
==تشکیل دولت موقت== | ==تشکیل دولت موقت== | ||
در چهاردهم بهمن ۱۳۵۷ شورای | در چهاردهم بهمن ۱۳۵۷ [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]]، [[مهدی بازرگان]] را برای نخستوزیری دولت موقت به [[امامخمینی]] پیشنهاد کرد و ایشان این پیشنهاد را پذیرفت و بازرگان مأمور تشکیل دولت شد.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۶۹ ـ ۱۷۰؛ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۱۵۱/۳).</ref> حکم نخستوزیری بازرگان را امامخمینی در روز پانزده بهمن صادر کرد<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۰ ـ ۱۷۱).</ref> و روز شانزدهم در جلسهای در [[مدرسه رفاه و مدرسه علوی|مدرسه علوی]] حکم نخستوزیری به وی داده شد. این مراسم ساعت ۱۷:۳۰ با حضور جمع زیادی از خبرنگاران داخلی و خارجی با سخنان امامخمینی آغاز شد. ایشان در سخنان خود یادآور شد انتخاب بازرگان به پیشنهاد و نظر شورای انقلاب بودهاست و بازرگان وزرای خود را معرفی و شورای انقلاب وزرای پیشنهادی وی را بررسی خواهد کرد. امامخمینی در ادامه دولت [[شاپور بختیار|بختیار]] را از مخالفت با دولت موقت برحذر داشت.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۸/۶ ـ ۵۹.</ref> | ||
پس از پایان سخنان امامخمینی، [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] متن فرمان نخستوزیری بازرگان را خواند و [[ابراهیم یزدی]] آن را به انگلیسی ترجمه کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶ ـ ۵۵؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۳.</ref> امامخمینی در این حکم تأکید کرد با تکیه بر حق شرعی {{ببینید|ولایت فقیه(۱)}} و قانونی ناشی از آرای اکثریت قاطع قریب به اتفاق [[مردم|ملت]]، مهدی بازرگان را به سبب [[ایمان و کفر|ایمان]] راسخ به [[اسلام]] و سوابق مبارزاتی اسلامی و ملی وی، بدون در نظر گرفتن روابط حزبی و بستگی به گروه خاص، مأمور تشکیل دولت موقت کردهاست. ایشان در این حکم ابراز امیدواری کرد کارمندان دولت، [[قوای مسلح|ارتش]] و افراد ملت، با دولت موقت همکاری کنند و برای رسیدن به اهداف انقلاب و سامانیافتن امور کشور، انضباط را رعایت کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶ ـ ۵۵؛ کیهان، ۲، ۱۳۵۷/۱۱/۱۷.</ref> ایشان در این روز همچنین از بازرگان خواست هرچه زودتر اعضای دولتِ خود را با توجه به شرایط یادشده معرفی کند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶.</ref> | |||
پس از سخنان امامخمینی بازرگان در سخنانی با تشکر از ایشان، این مأموریت را از دشوارترین مأموریتهای تاریخ ۷۲ساله مشروطیت دانست و تأکید کرد این مأموریت را بنابر ضرورت و وظیفه و با امید به خدا و انتظار از ملت ایران، قبول و تعهد میکند و برای خطرها و زحمات آن آماده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۶۰/۶ ـ ۶۱؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، تهران، ۱۵۴؛ کرباسچی، هفتهزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱۱۲۸/۲.</ref> همچنین وی در نخستین نشست مطبوعاتی خود در جایگاه نخستوزیر دولت موقت شرکت کرد و در پاسخ به پرسش درباره تهدیدهایی که برای بازداشت وی وجود دارد، گفت همواره آماده استقبال از خطر بودهاست.<ref>کیهان، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۱۷.</ref> پس از مراسم، هاشمی رفسنجانی نیز در مصاحبه با خبرنگاران در توضیح سخنان امامخمینی تأکید کرد مجازات اسلامی مربوط به کسانی است که علیه خواست اکثریت مردم توطئه کنند؛ در آن صورت نه ملت چنین اجازهای میدهند، نه رهبر ملت.<ref>کیهان، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۱۷.</ref> | امامخمینی پس از قرائت حکم در سخنانی ضمن شرح آشفتگی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور، تعیین دولت موقت را به دلیل نداشتن وجاهت ملی و قانونی دولت بختیار و لزوم نجات [[ایران]] از این نابسامانی دانست که با پشتوانه خواست عمومی مردم ـ خواه از باب وکالت یا به عنوان [[رهبری|رهبر]] ـ و نیز ولایت از طرف شارع مقدس، صورت گرفتهاست. ایشان تأکید کرد حکومت بازرگان و دولتش، تنها یک حکومت عادی نیست، بلکه حاکمیت شرعی است که همه باید پیروی کنند و مخالفت با آن، مخالفت با شرع است. افزون بر این از مردم خواست نظر خود درباره موافقت یا مخالفت با دولت بازرگان و اساساً حکومت اسلامی را از طریق مطبوعات و تظاهرات اعلام کنند.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۶/۶ ـ ۶۱ و ۶۹.</ref> | ||
پس از سخنان [[امامخمینی]] بازرگان در سخنانی با تشکر از ایشان، این مأموریت را از دشوارترین مأموریتهای تاریخ ۷۲ساله [[مشروطیت]] دانست و تأکید کرد این مأموریت را بنابر ضرورت و وظیفه و با امید به [[خدا]] و انتظار از ملت ایران، قبول و تعهد میکند و برای خطرها و زحمات آن آماده است؛<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۶۰/۶ ـ ۶۱؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، تهران، ۱۵۴؛ کرباسچی، هفتهزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱۱۲۸/۲.</ref> همچنین وی در نخستین نشست مطبوعاتی خود در جایگاه نخستوزیر دولت موقت شرکت کرد و در پاسخ به پرسش درباره تهدیدهایی که برای بازداشت وی وجود دارد، گفت همواره آماده استقبال از خطر بودهاست.<ref>کیهان، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۱۷.</ref> پس از مراسم، [[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] نیز در مصاحبه با خبرنگاران در توضیح سخنان امامخمینی تأکید کرد مجازات اسلامی مربوط به کسانی است که علیه خواست اکثریت [[مردم]] توطئه کنند؛ در آن صورت نه ملت چنین اجازهای میدهند، نه رهبر ملت.<ref>کیهان، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۱۷.</ref> | |||
==واکنشها== | ==واکنشها== | ||
پس از حکم و سخنان امامخمینی به بازرگان برای تشکیل دولت موقت و همچنین خواسته ایشان از مردم برای اعلام نظر در این خصوص،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶ و ۶۱.</ref> جامعه روحانیت مبارز | پس از حکم و سخنان [[امامخمینی]] به [[مهدی بازرگان|بازرگان]] برای تشکیل دولت موقت و همچنین خواسته ایشان از مردم برای اعلام نظر در این خصوص،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶ و ۶۱.</ref> [[جامعه روحانیت مبارز تهران]]، مردم را برای انجام یک راهپیمایی در هجدهم بهمن ۱۳۵۷ به نشانه حمایت از دولت موقت فرا خواند.<ref>مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اسناد انقلاب اسلامی، ۷۲۰/۴ ـ ۷۲۱).</ref> مردم نیز به خیابانها آمدند و با شعارهایی از دولت بازرگان حمایت کردند و موج راهپیماییها و حمایتها شهرها را فرا گرفت.<ref>کرباسچی، هفتهزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱۱۳۱/۲ و ۱۱۳۴.</ref> راهپیمایی مردم در آبادان، اراک، اصفهان، ایلام، بندرعباس، بهبهان، تبریز، چالوس، زاهدان، شیراز، قزوین، گرگان، همدان، یزد و ۴۴ شهر دیگر، در حمایت از دولت موقت صورت گرفت. تظاهرات مردم بهویژه در [[تهران]]، مهمترین اعلام حمایت مردمی از دولت موقت بود که ضمن قطعنامهای هفتمادهای تأکید کردند تا محو کامل نظام استبدادی و استقرار [[جمهوری اسلامی]]، به مبارزه ادامه خواهند داد و از این پس قراردادها و موافقتنامهها، تنها با تصویب دولت انقلاب مورد قبول خواهد بود.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۱۷، ۱۸، ۱۳۵۷/۱۱/۱۹؛ کیهان، روزنامه، ۱۷، ۱۸ و ۱۳۵۷/۱۱/۱۹؛ بازرگان، مهدی، خاطرات، ۳۱۶/۲ ـ ۳۱۷.</ref> در اصفهان نیز نزدیک به یک میلیون نفر در میدان نقش جهان از دولت بازرگان حمایت کردند.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۲۵۱/۳.</ref> شورای انقلاب با استفاده از کمیتههای کاری خود در سراسر کشور، تنظیم راهپیماییها در حمایت از بازرگان و برنامهریزی برای تصرف وزارتخانهها را بر عهده داشت.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۷؛ هاشمی رفسنجانی، حقیقتها، ۴۰).</ref> {{ببینید|شورای انقلاب اسلامی}} نظامیان با راهپیمایی در شهرهای اصفهان، تهران، درود، قصرشیرین و [[قم]] وفاداری و حمایت خود از دولت انقلاب را ابراز کردند.<ref>کیهان، روزنامه، ۲، ۳ و ۱۳۵۷/۱۱/۱۶</ref> حضور درجهداران و کارمندان نیروی زمینی و هوایی ارتش شاهنشاهی در تظاهرات حمایت از بازرگان، نظر خبرنگاران داخلی و خارجی را جلب کرده بود.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۲۵۰/۳.</ref> جبهه ملی نیز از مقامات و سازمانهای دولتی و مردم خواست تا از دولت بازرگان حمایت کنند.<ref>کرباسچی، هفتهزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، ۱۱۳۱/۲.</ref> | ||
بازرگان از صبح ۱۳۵۷/۱۱/۱۷ با استقرار در مدرسه رفاه، تحت حفاظت نیروهای انقلاب قرار گرفت و کار خود را آغاز کرد.<ref>بازرگان، شورای انقلاب، ۳۳؛ کیهان، روزنامه، ۲، ۳ و ۱۳۵۷/۱۱/۱۶.</ref> او به طور موقت از ریاست نهضت آزادی ایران کنارهگیری کرد.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۱۸۶/۳.</ref> نهضت آزادی نیز در اعلامیهای ضمن تأیید حق نصب و عزل برای امامخمینی به نیابت از معصوم(ع) و طبق اصول اسلامی و شیعی، انتصاب انقلابی و تاریخساز بازرگان را به مردم تبریک گفت و تأکید امامخمینی بر دوری نخستوزیر از وابستگی حزبی را برخاسته از همان حق دانست و کنارهگیری نخستوزیر از حزبش را نیز مصداق اطاعت از «أُولِی اْلأَمْرِ»<ref>قران کریم، سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> خواند و به بازرگان اطمینان داد نهایت تلاش خویش را در انجام وظایف مکتبی و تشکیلاتیِ نهضت آزادی | بازرگان از صبح ۱۳۵۷/۱۱/۱۷ با استقرار در مدرسه رفاه، تحت حفاظت نیروهای انقلاب قرار گرفت و کار خود را آغاز کرد.<ref>بازرگان، شورای انقلاب، ۳۳؛ کیهان، روزنامه، ۲، ۳ و ۱۳۵۷/۱۱/۱۶.</ref> او به طور موقت از ریاست نهضت آزادی ایران کنارهگیری کرد.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۱۸۶/۳.</ref> نهضت آزادی نیز در اعلامیهای ضمن تأیید حق نصب و عزل برای امامخمینی به نیابت از معصوم(ع) و طبق اصول اسلامی و شیعی، انتصاب انقلابی و تاریخساز بازرگان را به مردم تبریک گفت و تأکید امامخمینی بر دوری نخستوزیر از وابستگی حزبی را برخاسته از همان حق دانست و کنارهگیری نخستوزیر از حزبش را نیز مصداق اطاعت از «أُولِی اْلأَمْرِ»<ref>قران کریم، سوره نساء، آیه ۵۹.</ref> خواند و به بازرگان اطمینان داد نهایت تلاش خویش را در انجام وظایف مکتبی و تشکیلاتیِ [[نهضت آزادی ایران]]، به کار خواهد بست.<ref> (نهضت آزادی ایران، نهضت آزادی ایران، اسناد نهضت آزادی ایران، ۷۱/۱۱).</ref> گروههای گوناگون، کارمندان ادارهها و بیش از یازده وزارتخانه (ازجمله نخستوزیری و وزارت خارجه) از ۱۳۵۷/۱۱/۱۷ با دولت موقت اعلام همبستگی کردند؛ هرچند هواپیماهای جنگی نیروی هوایی دولت بختیار در همان روز در یک مانور تهدیدآمیز در آسمان تهران پرواز کردند.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۱۸۶/۳.</ref> | ||
بختیار در جلسه مجلس شورای ملی (هفدهم بهمن) پس از تصویب لایحه انحلال سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) و خبر از محاکمه وزیران گذشته، اعلام کرد به منظور حفظ وحدت حاضر است با مخالفان مذاکره کند و تغییر و تبدیل در محدوده قانون را نیز میپذیرد.<ref> (قرهباغی، اعترافات ژنرال، ۲۹۸).</ref> وی همچنین در اظهارات خود دولت بازرگان را دولت سایه خواند و گفت در یک کشور دو دولت معنا ندارد<ref>(طباطبایی، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی دکتر سیدصادق طباطبایی، ۲۲۸/۳).</ref> و تهدید کرد اقدامات بازرگان را متوقف خواهد کرد.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲، ۱۳۵۷/۱۱/۱۵؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۲.</ref> بازرگان که سعی در آرامکردن اوضاع داشت، اظهار امیدواری کرد مشکلات از راه مذاکراه حل شود و کار به مراحل خطرناک کشیده نشود.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲، ۱۳۵۷/۱۱/۱۶؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۲.</ref> در حالیکه تبریک گروهها و سازمانهای مختلف به پشتیبانی از نخستوزیری بازرگان در روزنامهها و اعلامیههای گوناگون منتشر میشد، گروهی با عنوان طرفداران قانون اساسی در هجدهم و بیستم بهمن، در حمایت از بختیار تظاهرات کردند؛<ref>(بهنود، ۳۴۱ ـ ۳۴۲ و ۳۴۴؛ بهشتیپور، مطبوعات ایران، در دوره پهلوی (بخش سوم)، ۹۰؛ قرهباغی، اعترافات ژنرال، ۲۹۸).</ref> اما بازرگان در دانشگاه تهران در بیستم بهمن، برنامه دولت خود را در اجتماع بیش از ده هزار تن ارائه کرد و وعده داد خیلی زود اعضای دولت را معرفی میکند.<ref>کیهان، روزنامه، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۲۱؛ بازرگان، خاطرات، ۳۱۷/۲ ـ ۳۲۲.</ref> امامخمینی نیز از راهپیمایی گسترده مردم در حمایت از دولت بازرگان سپاسگزاری کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۰۹/۶.</ref> | [[شاپور بختیار|بختیار]] در جلسه [[مجلس شورای ملی]] (هفدهم بهمن) پس از تصویب لایحه انحلال سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) و خبر از محاکمه وزیران گذشته، اعلام کرد به منظور حفظ [[وحدت]] حاضر است با مخالفان مذاکره کند و تغییر و تبدیل در محدوده قانون را نیز میپذیرد.<ref> (قرهباغی، اعترافات ژنرال، ۲۹۸).</ref> وی همچنین در اظهارات خود دولت بازرگان را دولت سایه خواند و گفت در یک کشور دو دولت معنا ندارد<ref>(طباطبایی، خاطرات سیاسی ـ اجتماعی دکتر سیدصادق طباطبایی، ۲۲۸/۳).</ref> و تهدید کرد اقدامات بازرگان را متوقف خواهد کرد.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲، ۱۳۵۷/۱۱/۱۵؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۲.</ref> [[مهدی بازرگان|بازرگان]] که سعی در آرامکردن اوضاع داشت، اظهار امیدواری کرد مشکلات از راه مذاکراه حل شود و کار به مراحل خطرناک کشیده نشود.<ref>اطلاعات، روزنامه، ۲، ۱۳۵۷/۱۱/۱۶؛ رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۲.</ref> در حالیکه تبریک گروهها و سازمانهای مختلف به پشتیبانی از نخستوزیری بازرگان در روزنامهها و اعلامیههای گوناگون منتشر میشد، گروهی با عنوان طرفداران قانون اساسی در هجدهم و بیستم بهمن، در حمایت از بختیار تظاهرات کردند؛<ref>(بهنود، ۳۴۱ ـ ۳۴۲ و ۳۴۴؛ بهشتیپور، مطبوعات ایران، در دوره پهلوی (بخش سوم)، ۹۰؛ قرهباغی، اعترافات ژنرال، ۲۹۸).</ref> اما بازرگان در دانشگاه تهران در بیستم بهمن، برنامه دولت خود را در اجتماع بیش از ده هزار تن ارائه کرد و وعده داد خیلی زود اعضای دولت را معرفی میکند.<ref>کیهان، روزنامه، ۳، ۱۳۵۷/۱۱/۲۱؛ بازرگان، خاطرات، ۳۱۷/۲ ـ ۳۲۲.</ref> [[امامخمینی]] نیز از راهپیمایی گسترده مردم در حمایت از دولت بازرگان سپاسگزاری کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۱۰۹/۶.</ref> | ||
راهپیماییهای هجدهم و نوزدهم بهمن تیر خلاصی بر دولت بختیار بود؛ در عین حال بخشی از هیئت حاکم امریکا هنوز از بختیار حمایت میکردند.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۲۵۲/۳.</ref> سخنگوی وزارت خارجه امریکا ضمن حمایت از دولت بختیار یادآور شد امریکا نمیتواند همهپرسی عظیم خیابانی ملت ایران را که به دستور «آیتالله خمینی» صورت گرفته و میگیرد، نادیده بگیرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۵۲/۳ ـ ۲۵۳؛ اطلاعات، روزنامه، ۸، ۱۳۵۷/۱۱/۱۸.</ref> اتحاد جماهیر شوروی ازجمله کشورهایی بود که بدون فاصله دولت موقت را به رسمیت شناخت.<ref> (روبین، جنگ قدرتها در ایران، ۱۶۵).</ref> مطبوعات شوروی نیز از انتصاب بازرگان به نخستوزیری دولت موقت استقبال کردند. پراودا نشریه حزب کمونیست شوروی نوشت، دولت بختیار که هوادار محمدرضا پهلوی است، تسلط سیاسی و اقتصادی خود را بر ایران و زندگی مردم ایران از دست دادهاست.<ref>رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۴.</ref> | راهپیماییهای هجدهم و نوزدهم بهمن تیر خلاصی بر دولت بختیار بود؛ در عین حال بخشی از هیئت حاکم [[امریکا]] هنوز از بختیار حمایت میکردند.<ref>مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، کوثر، ۲۵۲/۳.</ref> سخنگوی وزارت خارجه امریکا ضمن حمایت از دولت بختیار یادآور شد امریکا نمیتواند همهپرسی عظیم خیابانی ملت ایران را که به دستور «آیتالله خمینی» صورت گرفته و میگیرد، نادیده بگیرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۲۵۲/۳ ـ ۲۵۳؛ اطلاعات، روزنامه، ۸، ۱۳۵۷/۱۱/۱۸.</ref> [[شوروی|اتحاد جماهیر شوروی]] ازجمله کشورهایی بود که بدون فاصله دولت موقت را به رسمیت شناخت.<ref> (روبین، جنگ قدرتها در ایران، ۱۶۵).</ref> مطبوعات شوروی نیز از انتصاب بازرگان به نخستوزیری دولت موقت استقبال کردند. پراودا نشریه حزب کمونیست شوروی نوشت، دولت بختیار که هوادار [[محمدرضا پهلوی]] است، تسلط سیاسی و اقتصادی خود را بر ایران و زندگی مردم ایران از دست دادهاست.<ref>رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۴.</ref> | ||
دولت بختیار با همه تلاشهای داخلی و خارجی که برای تثبیت آن صورت گرفت، پذیرش مردمی نیافت و سرانجام با افزایش مقاومت مردم و نیز سرپیچی | دولت بختیار با همه تلاشهای داخلی و خارجی که برای تثبیت آن صورت گرفت، پذیرش مردمی نیافت و سرانجام با افزایش مقاومت مردم و نیز [[بیعت همافران با امامخمینی|سرپیچی همافران]]، افسران و درجهداران از فرماندهان ارشد خود و اعلام همبستگی آنان با امامخمینی و مردم و کنارهگیری [[قوای مسلح|ارتش]] از رویارویی با مردم، سرنگون شد و [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] به پیروزی رسید. {{ببینید|دهه فجر انقلاب اسلامی | بیست و دو بهمن | شاپور بختیار}} بازرگان در ۲۳ بهمن با استقبال کارمندان نخستوزیری به ساختمان نخستوزیری رفت و اختیار امور اجرایی کشور را در دست گرفت.<ref> (بازرگان، مهدی، شورای انقلاب، ۳۴).</ref> | ||
==علل انتخاب بازرگان== | ==علل انتخاب بازرگان== | ||
چندین علت برای گزینش بازرگان آورده شدهاست؛ ازجمله سابقه وی در امور سیاسی، اجرایی و دینی بود. بازرگان پس از کودتای ۲۸ مرداد وارد میدان مبارزه شد و مبارزات سختی را با دولتهای رژیم در پیش گرفت؛ پس از آن در سال ۱۳۴۰ با همکاری یدالله سحابی و سیدمحمود طالقانی نهضت آزادی را تشکیل داد و به زندان رفت؛ اما دست از مقاومت برنداشت. {{ببینید| نهضت آزادی ایران | مهدی بازرگان}} وی در دو دوره متوالی در سالهای ۱۳۲۴ ـ ۱۳۲۹ ریاست دانشکده فنی دانشگاه تهران را بر عهده داشت.<ref> (بازرگان، خاطرات، ۲۴۵/۱ ـ ۲۴۶؛ گروه پژوهش، ۲۶ و ۳۳).</ref> در سال ۱۳۳۰ با بهقدرترسیدن جبهه ملی و در دوره ملیشدن صنعت | چندین علت برای گزینش [[مهدی بازرگان|بازرگان]] آورده شدهاست؛ ازجمله سابقه وی در امور سیاسی، اجرایی و دینی بود. بازرگان پس از [[کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش|کودتای ۲۸ مرداد]] وارد میدان مبارزه شد و مبارزات سختی را با دولتهای رژیم در پیش گرفت؛ پس از آن در سال ۱۳۴۰ با همکاری [[یدالله سحابی]] و [[سیدمحمود طالقانی]] نهضت آزادی را تشکیل داد و به زندان رفت؛ اما دست از مقاومت برنداشت. {{ببینید| نهضت آزادی ایران | مهدی بازرگان}} وی در دو دوره متوالی در سالهای ۱۳۲۴ ـ ۱۳۲۹ ریاست دانشکده فنی دانشگاه تهران را بر عهده داشت.<ref> (بازرگان، خاطرات، ۲۴۵/۱ ـ ۲۴۶؛ گروه پژوهش، ۲۶ و ۳۳).</ref> در سال ۱۳۳۰ با بهقدرترسیدن جبهه ملی و در دوره [[ملی شدن صنعت نفت|ملیشدن صنعت نفت]]، بازرگان مأمور خلع ید از شرکت سابق نفت گردید و از سوی [[محمد مصدق]]، رئیس هیئت مدیره موقت [[نفت|شرکت ملی نفت]] شد.<ref> (برزین، زندگینامه سیاسی مهندس مهدی بازرگان، ۶۰؛ گروه پژوهش، با پیشگامان آزادی، ۲۵؛ فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱۸۱/۱).</ref> وی پس از آن مدیرکل طرح لولهکشی آب تهران شد و تا کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ در این سمت باقی بود.<ref>گروه پژوهش، با پیشگامان آزادی، ۲۵.</ref> [[امامخمینی]] نیز در حکم و سخنرانی خود به تدین و سابقه مبارزاتی بازرگان اشاره کردهاست<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۵۴/۶ ـ ۵۵.</ref> و در حقیقت آن را مهمترین عامل توجه خود به بازرگان دانستهاست. | ||
عامل مهم دیگر برای ترغیب شورای انقلاب به انتخاب بازرگان و پیشنهاد وی به امامخمینی، رابطه بازرگان با بختیار بود که تصور میشد از حادشدن مسائل و درگیری خونین جلوگیری خواهد کرد.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۴).</ref> از سوی دیگر، بازرگان نیز فداکاری کرد که پیش از آنکه دولت بختیار سقوط کند، آن را پذیرفت؛ زیرا ممکن بود خطر عمدهای برای جان او باشد.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۴).</ref> افزون بر این، همانگونه که امامخمینی تأکید میکرد،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳۳۷/۱ و ۳۸۶/۵.</ref> روحانیان قصد نداشتند خود را در همه امور اجرایی و قضایی و قانونگذاری درگیر سازند. آنان بیشتر مایل بودند امور اجرایی به دست افراد غیر روحانی صالح و متدین اداره شود و خود برکارها نظارت کنند.<ref> (مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۲۷۵/۲۴؛ مهدوی کنی، خاطرات آیتالله مهدوی کنی، ۴۲۴).</ref> سخنان و عمل شاگردان امامخمینی چون مرتضی مطهری و سیدمحمد حسینی بهشتی و هاشمی رفسنجانی نیز بیانگر مایلنبودن روحانیت برای تصدی مدیریت اجرایی کشور بود.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۳۳۵؛ اسماعیلی، دولت موقت، ۳۷ ـ ۳۸).</ref> رابطه نزدیک بازرگان با مطهری نیز از دیگر علتهای گزینش بازرگان برای ریاست دولت موقت بود.<ref>رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۱؛ فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱۸۲/۱).</ref> برخی از اعضای دولت نیز به نقش مطهری در این کار اشاره کردهاند.<ref> (بازرگان، مهدی، شورای انقلاب، ۲۷).</ref> حکم تاریخی نخستوزیری با انشای اولیه مطهری و با تکمیل و تصویب شورای انقلاب و امضای امامخمینی بودهاست.<ref> (بازرگان، مهدی، انقلاب ایران، ۷۸).</ref> | عامل مهم دیگر برای ترغیب شورای انقلاب به انتخاب بازرگان و پیشنهاد وی به امامخمینی، رابطه بازرگان با بختیار بود که تصور میشد از حادشدن مسائل و درگیری خونین جلوگیری خواهد کرد.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۴).</ref> از سوی دیگر، بازرگان نیز فداکاری کرد که پیش از آنکه دولت بختیار سقوط کند، آن را پذیرفت؛ زیرا ممکن بود خطر عمدهای برای جان او باشد.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۱۷۴).</ref> افزون بر این، همانگونه که امامخمینی تأکید میکرد،<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ۳۳۷/۱ و ۳۸۶/۵.</ref> روحانیان قصد نداشتند خود را در همه امور اجرایی و قضایی و قانونگذاری درگیر سازند. آنان بیشتر مایل بودند امور اجرایی به دست افراد غیر روحانی صالح و متدین اداره شود و خود برکارها نظارت کنند.<ref> (مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ۲۷۵/۲۴؛ مهدوی کنی، خاطرات آیتالله مهدوی کنی، ۴۲۴).</ref> سخنان و عمل [[شاگردان امامخمینی]] چون [[مرتضی مطهری]] و [[سیدمحمد بهشتی|سیدمحمد حسینی بهشتی]] و [[اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] نیز بیانگر مایلنبودن روحانیت برای تصدی مدیریت اجرایی کشور بود.<ref> (هاشمی رفسنجانی، انقلاب و پیروزی، ۳۳۵؛ اسماعیلی، دولت موقت، ۳۷ ـ ۳۸).</ref> رابطه نزدیک بازرگان با مطهری نیز از دیگر علتهای گزینش بازرگان برای ریاست دولت موقت بود.<ref>رضوی، هاشمی و انقلاب، ۱۵۱؛ فوزی، تحولات سیاسی اجتماعی بعد از انقلاب اسلامی در ایران، ۱۸۲/۱).</ref> برخی از اعضای دولت نیز به نقش مطهری در این کار اشاره کردهاند.<ref> (بازرگان، مهدی، شورای انقلاب، ۲۷).</ref> حکم تاریخی نخستوزیری با انشای اولیه مطهری و با تکمیل و تصویب [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] و امضای امامخمینی بودهاست.<ref> (بازرگان، مهدی، انقلاب ایران، ۷۸).</ref> | ||
==ترکیب دولت== | ==ترکیب دولت== |