confirmed، emailconfirmed، templateeditor
۱٬۱۸۸
ویرایش
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==رحمت در بندگان== | ==رحمت در بندگان== | ||
صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شدهاست و آن موجب دریافت رحمت الهی به شمار رفتهاست؛<ref> (نوری، ۹/۵۴)</ref> از اینرو پیامبر اسلام(ص) نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شدهاست.<ref> (توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷)</ref> | صفت رحمت در بندگان، یکی از مظاهر رحمت الهی است. در روایات به صفت رحمت در بندگان تأکید شدهاست و آن موجب دریافت رحمت الهی به شمار رفتهاست؛<ref> (نوری، ۹/۵۴)</ref> از اینرو پیامبر اسلام(ص) نیز برای جهانیان مظهر تام رحمت و محبت معرفی شدهاست.<ref> (توبه، ۱۲۸؛ انبیاء، ۱۰۷)</ref> | ||
امامخمینی رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی میداند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد (حدیث جنود، ۲۳۲) | امامخمینی رحمت و محبت را رمز پیوستگی زندگی فردی و اجتماعی میداند که در نبود آن رشته زندگی فردی و اجتماعی گسیخته خواهد شد.<ref> (حدیث جنود، ۲۳۲)</ref> در نگاه ایشان، مدارا، رحمت و محبت، از جلوههای رحمانی است و مردم باید با این جلوه الهی با همدیگر رفتار کنند<ref> (حدیث جنود، ۳۱۸ ـ ۳۱۹)</ref> و یکی از بارزترین ویژگیها در سیره پیشوایان، رحمت و محبت و مداراست که در حق دشمن نیز باید رعایت شود؛<ref> (صحیفه، ۱۱/۳۹۱ و ۱۸/۴۶)</ref> در عین حال در برابر دشمن معاند، لازم است با قدرت و صلابت برخورد شود.<ref> (صحیفه، ۹/۳۸۵)</ref> ایشان رحمت و عطوفت مادر را مظهر رحمت الهی میداند که تجسم این رحمت در دیدگان مادر، بارقه عطوفت و رحمت ربالعالمین است؛ همچنین این عطوفت است که تحمل رنجها و مشقتهای تربیت فرزند را برای مادر ممکن ساختهاست.<ref> (صحیفه، ۱۶/۲۲۵)</ref> (← مقاله مادر). | ||
امامخمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، بهویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوهها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبتآمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز میکرد.<ref> (صحیفه، ۱/۲؛ الهامینیا، ۲۰۵)</ref> همچنین در موارد پرشماری امامخمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، عفو و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار دادهاست.<ref> (رحیمیان، ۹۶)</ref> ایشان به خانواده شهدا و رزمندگان و افراد نیازمند عنایت ویژهای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی میداد. در مواردی نیز از محل وجوهات شرعی و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک میکرد.<ref> (همان، ۸۰ ـ ۸۱)</ref> | امامخمینی در سیره عملی خود نیز دارای این صفت و با همه افراد، بهویژه اهل خانه، اعم از زن، فرزندان و نوهها و حتی وابستگان سببی و نسبی خود رفتار رحیمانه و محبتآمیز داشت و همواره به آنان اظهار محبت کرده، رحمت، عطوفت و علاقه خود را به آنان ابراز میکرد.<ref> (صحیفه، ۱/۲؛ الهامینیا، ۲۰۵)</ref> همچنین در موارد پرشماری امامخمینی افرادی که به شخص ایشان توهین و بدگویی کرده بودند، سپس پشیمان شده، با نامه، عفو و بخشش خواسته بودند، بدون استثنا در تمام موارد، آنان را بخشیده، مورد رحمت خود قرار دادهاست.<ref> (رحیمیان، ۹۶)</ref> ایشان به خانواده شهدا و رزمندگان و افراد نیازمند عنایت ویژهای داشت و پیوسته برای حل مشکلات آنان دستور رسیدگی میداد. در مواردی نیز از محل وجوهات شرعی و بخشش قسمتی از آن، به آنها کمک میکرد.<ref> (همان، ۸۰ ـ ۸۱)</ref> |