۲۱٬۲۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (انتقال از رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه به رده:مقالههای جلد دوم دانشنامه امام‌خمینی ردهانبوه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
امینی تا پایه ششم ابتدایی در یکی از مدارس شبانه غیردولتی نجف‌آباد به تحصیل پرداخت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۶۳.</ref> وی از سنین نوجوانی به علت حضور مستمر در [[نماز جماعت]] و شنیدن موعظه‌های احمد حججی، روحانی محل و نیز به دلیل شرکت در جلسات | امینی تا پایه ششم ابتدایی در یکی از مدارس شبانه غیردولتی نجف‌آباد به تحصیل پرداخت.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۶۳.</ref> وی از سنین نوجوانی به علت حضور مستمر در [[نماز جماعت]] و شنیدن موعظه‌های احمد حججی، روحانی محل و نیز به دلیل شرکت در جلسات علی منتظری پدر [[حسینعلی منتظری]]، به علوم دینی علاقه‌مند شد.<ref>امینی، خاطرات، ۵۱.</ref> | ||
وی اوایل فروردین ۱۳۲۱ به همراه | وی اوایل فروردین ۱۳۲۱ به همراه میرزامحمود صادقی و غلامرضا صادقی به [[قم]] رفت<ref>امینی، خاطرات، ۵۲</ref> و در [[مدرسه حاج‌ملاصادق]] ساکن شد.<ref>مراد حاصلی، امینی، ابراهیم، ۱/۵۴.</ref> در آن زمان، امینی با شرکت در درس اخلاق [[امام‌خمینی]] که عصرهای پنج‌شنبه و جمعه در [[مدرسه فیضیه]] برقرار می‌شد، شرکت می‌کرد و به آن، علاقه بسیاری داشت؛ همچنین شب‌های جمعه در درس اخلاق [[آقاحسین قمی]] شرکت می‌کرد.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۶۴.</ref>{{سخ}} | ||
امینی درس‌های مقدماتی حوزه را نزد | امینی درس‌های مقدماتی حوزه را نزد عباس ایزدی، اسدالله نوراللهی نجف‌آبادی و [[محمدحسین قائنی]] و احکام و رساله عملیه را نزد قنبرعلی کوشکی فراگرفت.<ref>امینی، خاطرات، ۵۳.</ref> وی پس از گذراندن تعطیلات تابستانی در شهر نجف‌آباد، به سبب قحطی ناشی از اشغال [[ایران]] به دست نیروهای متفقین، نتوانست به [[قم]] برگردد و از این‌رو به [[حوزه اصفهان]] رفت.<ref>امینی، خاطرات، ۵۶.</ref> برخی از استادان امینی در اصفهان عبارت بودند از: رمضانعلی ملایی، هاشم جنتی، محمود معین نجف‌آبادی، میرزایحیی فقیه ایمانی، هبةالله هرندی، محمدجواد غروی، علی قدیری، محمدجواد اصولی و محمدحسین جرقویه‌ای.<ref>دبیرخانه، خبرگان ملت، ۱/۱۶۶.</ref>{{سخ}} | ||
امینی در سال ۱۳۲۶ دوباره به قم رفت و با تشویق حسینعلی منتظری، از [[شاگردان امام‌خمینی]]، در درس امام‌خمینی شرکت کرد. وی یک دوره کامل خارج اصول و بخشی از خارج فقه؛ کتاب‌های طهارت، مکاسب محرمه و بخشی از کتاب بیع را پیش از [[تبعید امام‌خمینی]] نزد ایشان آموخت.<ref>امینی، خاطرات، ۸۳، ۸۷ و ۸۹.</ref> وی همچنین در درس خارج [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت کرد<ref>امینی، خاطرات، ۸۵</ref> و [[فلسفه]] را نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] آموخت و رابطه‌ای نزدیک با ایشان پیدا کرد.<ref>امینی، مصاحبه، ۳/۲۶۵.</ref> امینی افزون بر رابطه شاگردی با امام‌خمینی، مجذوب شخصیت اخلاقی ایشان گردید؛ وی ضمن برشمردن ویژگی‌های درس و شخصیت امام‌خمینی، ازجمله نظم، ادب، احترام به علمای پیشین، تکریم شاگردان، تیزهوشی و خوش‌فهمی ایشان، خود را نه تنها شاگرد، بلکه شیفته و مرید امام‌خمینی شمرده‌است.<ref>امینی، خاطرات، ۸۹–۹۰.</ref> | امینی در سال ۱۳۲۶ دوباره به قم رفت و با تشویق حسینعلی منتظری، از [[شاگردان امام‌خمینی]]، در درس امام‌خمینی شرکت کرد. وی یک دوره کامل خارج اصول و بخشی از خارج فقه؛ کتاب‌های طهارت، مکاسب محرمه و بخشی از کتاب بیع را پیش از [[تبعید امام‌خمینی]] نزد ایشان آموخت.<ref>امینی، خاطرات، ۸۳، ۸۷ و ۸۹.</ref> وی همچنین در درس خارج [[سیدحسین بروجردی]]، [[سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی]] و [[سیدمحمدرضا گلپایگانی]] شرکت کرد<ref>امینی، خاطرات، ۸۵</ref> و [[فلسفه]] را نزد [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] آموخت و رابطه‌ای نزدیک با ایشان پیدا کرد.<ref>امینی، مصاحبه، ۳/۲۶۵.</ref> امینی افزون بر رابطه شاگردی با امام‌خمینی، مجذوب شخصیت اخلاقی ایشان گردید؛ وی ضمن برشمردن ویژگی‌های درس و شخصیت امام‌خمینی، ازجمله نظم، ادب، احترام به علمای پیشین، تکریم شاگردان، تیزهوشی و خوش‌فهمی ایشان، خود را نه تنها شاگرد، بلکه شیفته و مرید امام‌خمینی شمرده‌است.<ref>امینی، خاطرات، ۸۹–۹۰.</ref> | ||
== مبارزات == | == مبارزات == | ||
امینی هم‌زمان با آغاز مبارزات امام‌خمینی از سال ۱۳۴۱ در مبارزه با [[رژیم پهلوی]] شرکت داشت،<ref>شکوری، فرهنگ رجال و مشاهیر تاریخ معاصر ایران، ۲/۱۴۸.</ref> ازجمله در دوم فروردین ۱۳۴۲ که عوامل رژیم به [[مدرسه فیضیه]] حمله کردند. {{ببینید|متن=ببینید|حمله به مدرسه فیضیه}} وی با گروهی از روحانیان در خانه امام‌خمینی بودند که شماری از [[طلاب]]، سراسیمه وارد خانه شدند و از [[امام‌خمینی]] خواستند اجازه دهد درِ خانه را ببندند، اما ایشان مخالفت کرد.<ref>امینی، مصاحبه، ۳/۲۵۹.</ref> شب [[پانزدهم خرداد ۱۳۴۲]]، امینی و جمعی از طلاب تقاضا کردند در خانه امام‌خمینی بمانند، تا مانع از دستگیری احتمالی ایشان شوند؛ ولی ایشان مخالفت کرد. صبح روز بعد وقتی امینی مطلع شد امام‌خمینی را دستگیر کرده‌اند، با جمعی از علما و مردم با دادن شعار «یا مرگ یا خمینی» به طرف [[خانه امام‌خمینی|بیت امام‌خمینی]] رفتند و سپس به همراه [[سیدمصطفی خمینی]] به سمت [[حرم فاطمه معصومه (س)]] راهپیمایی کردند.<ref>امینی، خاطرات، ۱۸۹–۱۹۰.</ref>{{سخ}} | امینی هم‌زمان با آغاز مبارزات امام‌خمینی از سال ۱۳۴۱ در مبارزه با [[رژیم پهلوی]] شرکت داشت،<ref>شکوری، فرهنگ رجال و مشاهیر تاریخ معاصر ایران، ۲/۱۴۸.</ref> ازجمله در دوم فروردین ۱۳۴۲ که عوامل رژیم به [[مدرسه فیضیه]] حمله کردند. {{ببینید|متن=ببینید|حمله به مدرسه فیضیه}} وی با گروهی از روحانیان در خانه امام‌خمینی بودند که شماری از [[طلاب]]، سراسیمه وارد خانه شدند و از [[امام‌خمینی]] خواستند اجازه دهد درِ خانه را ببندند، اما ایشان مخالفت کرد.<ref>امینی، مصاحبه، ۳/۲۵۹.</ref> شب [[قیام پانزده خرداد ۱۳۴۲|پانزدهم خرداد ۱۳۴۲]]، امینی و جمعی از طلاب تقاضا کردند در خانه امام‌خمینی بمانند، تا مانع از دستگیری احتمالی ایشان شوند؛ ولی ایشان مخالفت کرد. صبح روز بعد وقتی امینی مطلع شد امام‌خمینی را دستگیر کرده‌اند، با جمعی از علما و مردم با دادن شعار «یا مرگ یا خمینی» به طرف [[خانه امام‌خمینی|بیت امام‌خمینی]] رفتند و سپس به همراه [[سیدمصطفی خمینی]] به سمت [[حرم فاطمه معصومه (س)]] راهپیمایی کردند.<ref>امینی، خاطرات، ۱۸۹–۱۹۰.</ref>{{سخ}} | ||
در تیر ۱۳۴۲ که مراجع تقلید و علما از قم و شهرستان‌ها برای حمایت از امام‌خمینی، به [[تهران]] هجرت کردند، امینی و برخی دیگر از روحانیان طی نامه‌ای از پیشامدهای ناگوار و اهانتی که به علما و مرجعیت شده بود، اظهار تأسف و با آنان همدردی کردند و ضمن حرکت به سوی تهران، آزادی امام‌خمینی و دیگر زندانیان را خواستار شدند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲/۱۱۵.</ref> دوازده تن از علمای مهاجر ازجمله امینی با انتشار اعلامیه‌ای اعلام کردند در زمان [[غیبت ولی‌عصر (ع)]] مراجع تقلید، سِمت نیابت عامه آن حضرت (ع) را دارند و امام‌خمینی [[مرجع تقلید]] است و پیروی از ایشان لازم است و ایشان به جرم حق‌گویی و انجام وظیفه، زندانی شده‌است.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲/۱۳۰–۱۳۲ و ۱۹۴–۱۹۵.</ref>{{سخ}} | در تیر ۱۳۴۲ که مراجع تقلید و علما از قم و شهرستان‌ها برای حمایت از امام‌خمینی، به [[تهران]] هجرت کردند، امینی و برخی دیگر از روحانیان طی نامه‌ای از پیشامدهای ناگوار و اهانتی که به علما و مرجعیت شده بود، اظهار تأسف و با آنان همدردی کردند و ضمن حرکت به سوی تهران، آزادی امام‌خمینی و دیگر زندانیان را خواستار شدند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲/۱۱۵.</ref> دوازده تن از علمای مهاجر ازجمله امینی با انتشار اعلامیه‌ای اعلام کردند در زمان [[غیبت ولی‌عصر (ع)]] مراجع تقلید، سِمت نیابت عامه آن حضرت (ع) را دارند و امام‌خمینی [[مرجع تقلید]] است و پیروی از ایشان لازم است و ایشان به جرم حق‌گویی و انجام وظیفه، زندانی شده‌است.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۲/۱۳۰–۱۳۲ و ۱۹۴–۱۹۵.</ref>{{سخ}} | ||
امام‌خمینی در نهم دی ۱۳۴۲، در اجازه‌نامه‌ای، به امینی اجازه دریافت و تصرف در [[امور حسبیه]] را به وی داد و در آن با تعبیراتی نیکو از وی تجلیل کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۵۵.</ref> پس از [[دستگیری امام‌خمینی]] و تبعید به [[ترکیه]] در سیزده آبان ۱۳۴۳ {{ببینید|متن=ببینید|تبعید امام‌خمینی}} امینی و جمعی از طلاب اصفهانی [[حوزه علمیه قم]] در اسفند ۱۳۴۳ نامه‌ای سرگشاده به [[امیرعباس هویدا]]، نخست‌وزیر وقت نوشتند و یادآور شدند با زجر و فشار نمی‌توان مملکت را اداره کرد و باید به احساسات مردم توجه و به اصول آزادی و قوانین مسلم اسلام، احترام گذاشته شود و تصویب‌نامه‌های ضد دینی ملغی گردد، و خواهان آزادی امام‌خمینی و دیگران شدند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۴/۳۹۴–۳۹۶.</ref> وی با گروهی از علما در ۱۳۴۴/۱/۱۲ نامه‌ای دیگر خطاب به امیرعباس هویدا نوشتند و نگرانی خود را از طولانی‌شدن تبعید امام‌خمینی و اطلاع‌نداشتن از ایشان و نیز [[شایعه|شایعاتی]] که حاکی از تغییر مکان اقامت ایشان بود، اعلام کردند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۴/۴۱۴–۴۱۵.</ref>{{سخ}} | امام‌خمینی در نهم دی ۱۳۴۲، در اجازه‌نامه‌ای، به امینی اجازه دریافت و تصرف در [[امور حسبیه]] را به وی داد و در آن با تعبیراتی نیکو از وی تجلیل کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱/۲۵۵.</ref> پس از [[دستگیری امام‌خمینی]] و تبعید به [[ترکیه]] در سیزده آبان ۱۳۴۳ {{ببینید|متن=ببینید|تبعید امام‌خمینی}} امینی و جمعی از طلاب اصفهانی [[حوزه علمیه قم]] در اسفند ۱۳۴۳ نامه‌ای سرگشاده به [[امیرعباس هویدا]]، نخست‌وزیر وقت نوشتند و یادآور شدند با زجر و فشار نمی‌توان مملکت را اداره کرد و باید به احساسات مردم توجه و به اصول آزادی و قوانین مسلم اسلام، احترام گذاشته شود و تصویب‌نامه‌های ضد دینی ملغی گردد، و خواهان آزادی امام‌خمینی و دیگران شدند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۴/۳۹۴–۳۹۶.</ref> وی با گروهی از علما در ۱۳۴۴/۱/۱۲ نامه‌ای دیگر خطاب به امیرعباس هویدا نوشتند و نگرانی خود را از طولانی‌شدن تبعید امام‌خمینی و اطلاع‌نداشتن از ایشان و نیز [[شایعه|شایعاتی]] که حاکی از تغییر مکان اقامت ایشان بود، اعلام کردند.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه اسناد به روایت ساواک، ۴/۴۱۴–۴۱۵.</ref>{{سخ}} | ||