۱٬۷۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''صمت'''، سکوت و نگهداری زبان از بیهوده‌گویی. | '''صمت'''، سکوت و نگهداری زبان از بیهوده‌گویی. | ||
امام‌خمینی صمت را سکوت و ترک سخن لغو و باطل می‌داند. | |||
سکوت و صمت از واژه‌های مرتبط هستند. صمت بار ارزشی مثبت دارد؛ بر خلاف سکوت که گاهی نکوهش می‌شود. | |||
امام‌خمینی، مسلط‌شدن بر [[زبان]] را مشکل دانسته و سکوت مطلق را برتر از کلام نمی‌داند. ایشان به بعضی از مفاسد زبان چون [[دروغ]] و مباهات، اشاره کرده و حفظ زبان از لغو را موجب مصون ماندن از این آفات می‌داند و مفاسدی برای سخنان لغو چون؛ ضعف ایمان و میراندن دل برشمرده است. | |||
امام‌خمینی معتقد به تأثیر متقابل [[قلب]] و زبان بوده به این معنی که گفتار هر کس بر جان وی تاثیر می‌گذارد و عکس این مطلب را نیز صادق می‌داند. | |||
امام‌خمینی سکوت در برابر [[ظلم]] را سبب نابودی اسلام می‌داند و سکوت علما در مسائلی چون [[هتک اسلام]] را جایز ندانسته و خود در برابر چنین وقایعی سکوت نمی‌کرد. | |||
امام‌خمینی برای دستیابی به صمت توصیه می‌کند که سالک در آغاز باید از کلمات لغو خودداری کند و تا زمانی که افاضات ملکوتی بر قلب او سرازیر نشده، زبان خود را ببندد . | |||
== معنی == | == معنی == | ||