۲۰٬۴۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عجب'''، رذیله نفسانی خودپسندی و خودبزرگبینی. | '''عجب'''، رذیله نفسانی خودپسندی و خودبزرگبینی. | ||
[[امامخمینی]]، عجب را، بزرگشمردن [[نعمت]] و نازکردن به واسطه عمل و خود را از تقصیر خارجدانستن میداند و معتقد است اگر شخص به آنچه دارد، مانند [[عمل صالح]] و علم مسرور شود، و اعمال را از خود ببیند و بر آن اعتماد کند و خود را از تقصیر بیرون بداند و بر خداوند منت گذارد، مفهوم عجب بر آن صدق خواهد کرد. | |||
امامخمینی، | امامخمینی، [[حب نفس]] و [[جهل]] و [[غفلت]] را از جمله عوامل عجب ذکر کردهاست و مراتب عجب را به سه دسته عجب به ایمان و معارف حق که در مقابل آن عجب به کفر و شرک و عقاید باطل است. عجب به ملکات و صفات پسندیده که در مقابل آن عجب به صفات ناپسند است و عجب به افعال نیکو و پسندیده، در مقابل عجب به اعمال قبیح و ناشایست، تقسیم میکند. | ||
امامخمینی برای عجب مفاسدی چون هلاکت انسان، کوچکشمردن [[گناهان]] و [[سوء ظن]] برشمرده و برای درمان آن روشهایی چون زدودن حب نفس و حسن ظن به دیگران و سوء ظن به خود ارائه کرده است. | |||
امامخمینی برای عجب مفاسدی چون هلاکت انسان، کوچکشمردن گناهان و [[سوء ظن]] برشمرده و برای درمان آن | |||
== معنی == | == معنی == |