امام‌کاظم(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۸۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
}}
}}
'''موسی‌بن‌جعفر''' یا '''امام‌کاظم(ع)'''، زندگی، جایگاه و نقش امام هفتم(ع).
'''موسی‌بن‌جعفر''' یا '''امام‌کاظم(ع)'''، زندگی، جایگاه و نقش امام هفتم(ع).
امام‌کاظم(ع)، امام هفتم شیعیان و فرزند [[امام جعفر صادق(ع)|امام‌صادق(ع)]] و حمیده در هفتم صفر ۱۲۸ق در اطراف مدینه به دنیا آمد و در ۲۴ رجب ۱۸۳ق در ۵۴سالگی، در زندان بغداد به [[شهادت]] رسید.
امام‌کاظم(ع) در علم و دانش سرآمد مردم روزگار خود بود؛ چنان‌که از ایشان به فقیه‌ترین، عابدترین، پارساترین و حافظ‌ترین مردم در مورد قرآن، گشاده‌دست‌ترین و بزرگوارترین مردم یادشده است.
[[امام‌خمینی]] یادآور شده؛ ابهت و جایگاه امام‌کاظم(ع) در دل‌های حاکمان عباسی جای انکار نداشت و آنان به جایگاه معنوی ایشان در میان مردم اعتراف می‌کردند.
امام‌کاظم(ع) [[امامت]] و [[رهبری]] جامعه اسلامی را متعلق به [[اهل بیت(ع)|اهل بیت]] پیامبر(ص) می‌دانست و در راه احیای حقوق آنان و گسترش [[عدالت (ابهام‌زدایی)|عدالت]] در جامعه تلاش می‌کرد، از این‌رو برخی از نهضت‌های علویان مورد حمایت ایشان بودند.
امام‌خمینی خاطرنشان ساخته که هارون به جهت اقبال مردم به امام‌کاظم(ع) و ترس از به‌خطرافتادن حکومت خود، با حضرت بسیار دشمنی می‌کرد. در تحلیل ایشان زندانی‌شدن ائمه(ع) به دست دشمنان به سبب [[نماز]] و روزه نبود و حاکمان عباسی نیز نماز می‌خواندند و امام‌کاظم(ع) و دیگر ائمه(ع) اگر در برابر ظلم‌های ستمگران سکوت می‌کردند، نه تنها به آنان آسیبی نمی‌رسید که مورد احترام حاکمان نیز قرار می‌گرفتند. بلکه دشمنی آنان با امامان(ع) به سبب مبارزه آنان با خلافت [[طاغوت|طاغوت‌]]<nowiki/>ها بود. ایشان همچنین خاطرنشان کرده که امام‌کاظم(ع) وقتی زمینه مبارزه آشکار و مسلحانه با ستمکاران را فراهم نمی‌دید، پنهانی مردم را دعوت به مبارزه علیه ستم می‌کرد.


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
خط ۱۴۰: خط ۱۵۱:
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:امامان شیعه]]
[[رده:امامان شیعه]]
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]]