ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۳/۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «چپ|250px '''جعفر بن محمد''' یا '''امام‌صادق (ع)''' امام ششم شیعیان فرزند امام‌باقر و ام‌فروه دختر قاسم‌بن‌محمدبن‌ابی‌بکر، در سال ۸۰ یا ۸۳ هجری در مدینه به دنیا آمد و در شوال ۱۴۸ق، در ۶۵سالگی به...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:قبر-ائمه-بقیع.jpg|چپ|250px]]
[[پرونده:فاطمه معصومه1.jpg|چپ|250px]]
'''جعفر بن محمد''' یا '''امام‌صادق (ع)''' امام ششم [[شیعه|شیعیان]] فرزند [[امام محمد باقر(ع)|امام‌باقر]] و ام‌فروه دختر قاسم‌بن‌محمدبن‌ابی‌بکر، در سال ۸۰ یا ۸۳ هجری در [[مدینه]] به دنیا آمد و در شوال ۱۴۸ق، در ۶۵سالگی به دست منصور دوانیقی مسموم شد و به [[شهادت]] رسید.
'''حضرت فاطمه معصومه(س)'''، بانوی والامقام [[اهل بیت(ع)]]، فرزند [[امام‌کاظم(ع)|امام‌موسی‌بن‌جعفر(ع)]]، خواهر [[امام‌رضا(ع)|امام رضا(ع)]] و مدفون در [[قم]].


آوازه علم امام‌صادق(ع) در میان مردم چنان فراگیر شد که مردم از همه طوایف برای استفاده از حضرت به ایشان مراجعه می‌کردند. همچنین امام‌صادق(ع) در میان شیعیان نیز به عنوان معیار مذهب شیعه شناخته شد و از این‌رو شیعیان به (جعفری) شهره شدند. در میان شاگردان امام‌صادق (ع) افراد خبره در رشته‌های گوناگون دانش‌ها به‌ویژه [[کلام]] و فقه وجود داشت و بخش عمده نویسندگان کتاب‌های گوناگون در معارف اسلامی از دست‌پروردگان امام‌صادق(ع) بودند.
حضرت معصومه(س) عالم و آگاه به مسائل اسلامی بود و از ایشان احادیثی نقل شده است. امام‌رضا(ع) از خواهر خود با لقب معصومه(س) یاد کرده است. [[امام جعفر صادق(ع)|امام‌صادق(ع)]]، از دفن‌شدن بانویی از فرزندانش به نام فاطمه در قم یاد کرده که به [[شفاعت]] او همه شیعیان وارد بهشت می‌شوند. برای حضرت معصومه(س) زیارتنامه‌ای از امام‌رضا(ع) رسیده است که نشان می‌دهد ایشان دارای مقام شفاعت و در نزد خدا دارای جایگاه بلندی می‌باشد.  


[[امام‌خمینی]]، آگاهی‌های امام‌صادق(ع) درباره [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] پیامبر(ص) را معرّف شخصیت آن حضرت شمرده‌است، و به تبعیت از فقه جعفری و استفاده از دریای بی‌پایان دانش این [[فقه]] افتخار کرده‌است. امام‌خمینی خاطرنشان کرده‌است امام‌صادق(ع) روش فهم آیات قرآن و سخنان پیامبر(ص)، همچنین روش [[اجتهاد]] و شیوه استنباط در احکام دین را به یاران می‌آموخت.
[[امام‌خمینی]] در قصیده‌ای فاطمه معصومه(س) را معجزه امام‌کاظم(ع) و جلوه‌ای از نور [[پیامبر اکرم(ص)|پیامبر(ص)]] و [[امام‌علی(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] و [[حضرت فاطمه زهرا(س)|فاطمه زهرا(س)]] دانسته است؛ نوری که مایه آبروی ممکنات است. ایشان اوصاف و کمالات فراوانی را در کنار فاطمه زهرا(س) برای فاطمه معصومه(س) نیز برشمرده که به خوبی گویای جایگاه والا و متمایز این بانوی جلیل‌القدر از خاندان پیامبر(ص) در منظومه معرفتی امام‌خمینی است.


در نگاه امام‌خمینی، امام‌صادق(ع) خلافت را حق [[اهل بیت(ع)|اهل بیت]] پیامبر(ص) می‌دانست و حکومت خلفای ستمکار را مشروع نمی‌شمرد. به نظر ایشان آن حضرت برای جامعه اسلامی برنامه‌ریزی و برای آینده آن حاکم تعیین کرد و افزوده‌است تعیین قاضی و حاکم از سوی امام‌صادق(ع) آن هم در شرایط [[تقیه]] و محاصره مأموران عباسی، کاری بیهوده نبود؛ زیرا امام‌صادق(ع) در اندیشه آینده جامعه اسلامی بود و خود را موظف می‌دید که برای مردم [[قضات|قاضی]] و حاکم معرفی و نصب کند تا در وقت آگاهی و قیام، شیوه تشکیل [[حکومت اسلامی]] بر مردم روشن باشد.
امام‌خمینی همانند دیگر علما و بزرگان، زیارت فاطمه معصومه(س) را [[عبادت]] می‌دانست و به زیارت ایشان توجه ویژه نشان می‌داد و به ایشان توسل می‌جست و ضریح حضرت را می‌بوسید و قم را بهشت برین نامیده و وجود فاطمه معصومه(س) را موجب نورانیت و قداست آن می‌دانست.
Image-reviewer، emailconfirmed، مدیران
۴٬۵۲۶

ویرایش