اسماعیل فردوسی‌پور: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه است اطلاعات شخصیت سیاسی مذه استبی

| اندازه است تصویر  =

|زادروز        = دوم شه استریور ۱۳۱۷

|شه استر تولد      = شه استرستان فردوس استان خراسان

|تاریخ درگذشت  = ۲۶ به استمن ۱۳۸۵

|شه استر درگذشت    = شه استرستان فردوس

|آرامگاه است       =

|نام ه استمسر       =

|مذه استب           = [[شیعه است]]

|پیشه است           =

|مناصب          = روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده است [[خبرگان ره استبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]]

|اساتید        = [[محمدتقی ادیب نیشابوری]]، [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[ه استاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]]، [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزاباقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]]

|وبگاه است رسمی    =

'''اسماعیل فردوسی‌پور'''، روحانی [[مبارز]]، [[شاگردان امام‌خمینی|شاگرد امام‌خمینی]]، نماینده است [[خبرگان ره استبری]] و [[مجلس شورای اسلامی]].

اسماعیل فردوسی‌پور فرزند غلامعلی، دوم شه استریور ۱۳۱۷ در شه استرستان فردوس استان [[خراسان]] متولد شد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳؛ فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.</ref> و در پنج‌سالگی پس از درگذشت پدر، مادرش سرپرستی او را بر عه استده است گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۵.</ref> وی در مسجد جامع فردوس گاه استی مکبر می‌شد که است مورد توجه است مجتبی قزوینی [[امام جماعت]] قرار گرفت؛ به است ه استمین دلیل پس از پایان تحصیلات ابتدایی با تشویق وی به است تحصیل [[علوم دینی]] روی آورد. فردوسی‌پور دروس مقدماتی حوزه است را در سال ۱۳۳۱ در فردوس آغاز کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸–۱۹.</ref> و در سال ۱۳۳۲ برای ادامه است تحصیل عازم [[مشه استد]] شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۵.</ref> او دو سال در خانه است [[مجتبی قزوینی]] که است از علمای تراز اول مشه استد و از شاگردان [[سیدمحمدکاظم یزدی]]، [[میرزامحمدتقی شیرازی]] و [[میرزامحمدحسین نایینی]] بود زندگی کرد و زیر نظر وی تربیت شد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۳–۵.</ref>

فردوسی‌پور ادبیات عرب را در [[مدرسه است نواب]] مشه استد نزد [[محمدتقی ادیب نیشابوری]] و سطوح متوسط و عالی را نزد [[میرزااحمد مدرس یزدی]]، [[ه استاشم قزوینی]] و [[مجتبی قزوینی]] آموخت<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۵–۶؛ دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>؛ ه استمچنین [[شرح اشارات]]، [[شرح منظومه است]]، مشاعر، عرشیه است و [[اسفار]] را از مجتبی قزوینی فرا گرفت<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref> و ه استشت سال در مشه استد در درس خارج [[فقه است]] و [[اصول فقه است|اصول]] حسین وحید خراسانی شرکت کرد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۷.</ref> فردوسی‌پور پس از حضور در [[نجف]] در سال ۱۳۴۶ از [[سیدابوالقاسم خویی]]، [[میرزاباقر زنجانی]] و [[سیدعلی سیستانی]] به استره است‌مند گردید<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.</ref>؛ اما بیشترین استفاده است علمیِ وی یازده است سال حضور در درس خارج فقه است امام‌خمینی در [[نجف]] بود.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۴.</ref>

فردوسی‌پور پس از مه استاجرت از فردوس به است مشه استد و سکونت در خانه است قزوینی که است فردی آگاه است از مسائل سیاسی روز بود، به است امور سیاسی گرایش یافت.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.</ref> وقتی اعتراض [[امام‌خمینی]] به است ماجرای انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی آغاز شد {{ببینید|انجمن‌ه استای ایالتی و ولایتی}}، او به است نه استضت پیوست و از راه است و روش امام‌خمینی حمایت کرد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷–۱۰.</ref> فردوسی‌پور در سال‌ه استای ۱۳۴۱ و ۱۳۴۲ از طریق [[سیدعبدالکریم ه استاشمی‌نژاد]]، [[ابوالقاسم خزعلی]]، [[سیدمحمدرضا سعیدی]] و [[طلاب]] انقلابی که است تابستان‌ه استا از [[قم]] به است مشه استد می‌رفتند با اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی آشنایی پیدا کرد<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۸–۱۹.</ref>؛ سپس با شنیدن نواره استای سخنرانی و مطالعه است اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی که است به است مشه استد می‌رسید، به است ایشان علاقه است‌مند شد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۳–۱۴.</ref> به است اعتقاد فردوسی‌پور در آغاز نه استضت سال ۱۳۴۱، روحانیان مشه استد نسبت به است قم و [[ته استران]] و حتی نجف، کمتر تحرک داشتند<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۷–۳۸.</ref>؛ به است ه استمین جه استت طلاب انقلابی با راه استنماییِ مجتبی قزوینی و [[میرزاجواد ته استرانی]] و محوریت [[ه استاشمی‌نژاد]] و خود وی برای شکستن سکوت علمای مشه استد در جلوی خانه است برخی از روحانیان اجتماع کردند؛ اما ه استمکاری آنان را در پی نداشت.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۰؛ شمس‌آبادی، نقش علمای مشه استد در انقلاب، ۱۱۸–۱۲۲.</ref>

فردوسی‌پور در [[قیام پانزده است خرداد]] ۱۳۴۲ ه استمراه است با روحانیان مبارزِ مشه استد فعال بود و پس از بازداشت و حصر امام‌خمینی، دست از [[مبارزه است]] نکشید و به است فعالیت خود ادامه است داد<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref>؛ به است گونه است‌ای که است وقتی احتمال محاکمه است و اعدام امام‌خمینی را شنید، برای اعتراض و پیگیری به است ه استمراه است شماری از علمای مشه استد به است ته استران و قم رفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۱۹.</ref> پس از اینکه است امام‌خمینی در فروردین ۱۳۴۳ آزاد شد، فردوسی‌پور ه استمراه است علما و طلاب مشه استد به است دیدار ایشان به است قم رفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۴۰–۱۴۱.</ref> وی پس از آزادی امام‌خمینی نیز با پخش [[پیام‌ه استا و اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی|اعلامیه است]] و نواره استای ایشان به است [[مبارزه است]] با حکومت په استلوی ادامه است داد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.</ref> و با سخنرانی و وعظ در مناطق مختلف کشور به است تبلیغ اندیشه است‌ه استای امام‌خمینی پرداخت و در خرداد ۱۳۴۳ در عباس‌آباد مازندران به است دلیل سخنرانی علیه است رژیم په استلوی تحت تعقیب سازمان اطلاعات و امنیت کشور ([[ساواک]]) قرار گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۵.</ref> او در ماه است رمضان ه استمین سال در شه استرستان فردوس مشه استد طی یک سخنرانی به است برنامه است‌ه استای فره استنگی حکومت په استلوی اعتراض کرد و روز بعد به است شه استربانی احضار و از منبر منع شد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>؛ با این حال، سال‌ه استای بعد به است سخنرانی‌ه استای خود در دیگر مناطق و شه استره استا ادامه است داد که است دوباره است احضار شد و تذکر گرفت.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۶.</ref>

فردوسی‌پور در سال ۱۳۴۶ به است ه استمراه است خانواده است خود پنه استانی راه استی نجف شد و در حلقه است یاران و [[شاگردان امام‌خمینی]] درآمد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۸۸–۱۸۹.</ref> وی در ایجاد تشکل «روحانیون مبارز» خارج از کشور نقش داشت و از اعضای ه استسته است مرکزی این تشکل شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۱۹۵–۱۹۶.</ref> با آغاز درس‌ه استای [[ولایت فقیه است]] امام‌خمینی در [[نجف]]، فردوسی‌پور و گروه استی از طلاب انقلابی مسئولیت ضبط و آماده است‌سازی و پخش درس‌ه استا، [[سخنرانی‌ه استای امام‌خمینی|سخنرانی‌ه استا]]، جزوه است‌ه استا و [[پیام‌ه استا و اعلامیه است‌ه استای امام‌خمینی|اعلامیه است‌ه استای]] ایشان را برای فرستادن به است ایران بر عه استده است گرفتند.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۲۰۰؛ مؤسسه است تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۶/۲۲۳–۲۲۴.</ref> وی ه استمچنین در نجف در جمع‌آوری، تدوین، چاپ و پخش کتاب زندگی‌نامه است [[سیدمصطفی خمینی]]، چاپ و پخش ماه استنامه است ۱۵ خرداد که است در موضوع انقلاب و مبارزات منتشر می‌شد نقش داشت. این فعالیت‌ه استا توجه است و حساسیت ساواک را در پی داشت.<ref>روحانی، نه استضت امام‌خمینی، ۳/۵۹۸.</ref> در مه استر ۱۳۵۷ امام‌خمینی از طریق [[سیداحمد خمینی]] در نجف به است روحانیان اعلام کرد تصمیم گرفته است‌است به است [[کویت]] برود و از آنجا به است کشور اسلامی دیگری خواه استد رفت؛ به است ه استمین دلیل فردوسی‌پور با ه استمکاری [[سیدعباس مه استری]] نماینده است امام‌خمینی در کویت، دعوتنامه است امام‌خمینی و سیداحمد خمینی به است کویت را ته استیه است کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۰–۳۸۱.</ref> و ایشان را ه استنگام ه استجرت از نجف به است سوی کویت و پس از ممانعت دولت کویت از ورود امام‌خمینی به است آن کشور، ایشان را در سفر به است پاریس ه استمراه استی کرد<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۳۸۷–۴۲۱.</ref> {{ببینید|ه استجرت امام‌خمینی}}.

پس از ورود امام‌خمینی و ه استمراه استان وی به است [[پاریس]]، کمیته است‌ای تشکیل شد.<ref>فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۷۱–۳۷۲.</ref> در این کمیته است فردوسی‌پور در تدوین و تنظیم اطلاعیه است دفتر ایشان و ه استماه استنگ‌کردن دیداره استای امام‌خمینی در [[پاریس]] و نوفل لوشاتو شرکت داشت<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۵.</ref> و در پاسخگویی به است تماس‌ه استای دفتر و ارتباط تلفنی امام‌خمینی با سران و ره استبران انقلاب در ایران فعال بود<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۲۶۴.</ref> {{ببینید|نوفل لوشاتو}}. وی در دوازده استم به استمن ۱۳۵۷ با ه استواپیمای حامل امام‌خمینی وارد ایران شد.<ref>فردوسی‌پور، پابه است‌پای آفتاب، ۲/۳۹۲–۳۹۴.</ref>

فردوسی‌پور پس از [[پیروزی انقلاب اسلامی]]، عضو [[دفتر امام‌خمینی]] در قم و ته استران بود<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref>؛ ه استمچنین مسئولیت حساب ۱۰۰ امام‌خمینی را ـ که است به است منظور خانه است‌سازی برای مستضعفان افتتاح شده است بود ـ در [[بنیاد مسکن انقلاب اسلامی]] قم بر عه استده است داشت.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> وی در تیرماه است ۱۳۵۸ به است درخواست مردم فردوس، از سوی امام‌خمینی برای رسیدگی به است امور مذه استبی و مشکلات محلی به است آن شه استر اعزام شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۸/۲۵۳.</ref> و در مه استر ۱۳۵۸ با حکم امام‌خمینی به است سمت قاضی شرع در دادگاه است‌ه استای انقلاب اسلامی خراسان منصوب شد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۰/۱۷۱.</ref>؛ چنان‌که است در مرداد ۱۳۵۸ به است ریاست دادگاه است انقلاب اسلامی شه استرستان‌ه استای طبس و فردوس انتخاب شد.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> فردوسی‌پور در خرداد ۱۳۵۹ منتخب مردم فردوس و طبس در دور اول [[مجلس شورای اسلامی]] و در خرداد ۱۳۶۳ نماینده است مردم مشه استد در دور دوم مجلس شورای اسلامی شد.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> او در مجلس عضو کمیسیون‌ه استای تحقیق، اصل نود و کمیسیون امور حقوقی و قضایی بود.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۶.</ref> وی در فروردین ۱۳۶۱ برای تعمیر مسجد جامع و مدرسه است علمیه است در شه استرستان فردوس اجازه است استفاده است از وجوه استات از امام‌خمینی گرفت.<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۱/۶۷۰.</ref> وی ه استمچنین در دوره است اول و دوم [[مجلس خبرگان ره استبری]] نماینده است مردم استان خراسان شد و مسئولیت برگزاری کنگره است امام‌رضا(ع) را بر عه استده است داشت.<ref>دبیرخانه است، خبرگان ملت، ۱/۳۴۷.</ref> وی در دی ۱۳۶۴ از امام‌خمینی اجازه است تصرف در [[امور حسبیه است]] و شرعی را دریافت کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۱۹/۴۶۵.</ref> و در سال‌ه استای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ نماینده است مجلس شورای اسلامی در شورای سرپرستی [[صدا و سیما]] بود و در این مقام برخی مسائل شرعی درباره است صدا و سیما را از امام‌خمینی پرسیده است‌است و امام‌خمینی پاسخ داده است‌است<ref>امام‌خمینی، صحیفه است، ۲۰/۴۴۶؛ فردوسی‌پور، خاطرات، ۳۳۲.</ref> {{ببینید|تلویزیون}}.

به است نظر فردوسی‌پور امام‌خمینی از لحاظ علمی تأثیری بر حوزه است قم و نجف گذاشت که است ه استمه است او را به است عنوان مرجع، فقیه است، اصولی، فیلسوف و [[عارف]] کامل و جامع پذیرفتند<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۹۶.</ref> و از نظر فه استم سیاسی، ایشان از ویژگی‌ه استایی برخوردار بود که است توانست ره استبر جه استان [[تشیع]] و پرچمدار انقلاب باشد و مردم نیز دانستند تنه استا ایشان می‌تواند جانشین حقیقی [[سیدحسین بروجردی]] باشد.<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۷۲–۷۳.</ref> از نگاه است وی از روزی که است امام‌خمینی انقلاب را آغاز کرد، ه استدفش از میان‌بردن رژیم نامشروع په استلوی و جایگزین‌کردن [[حکومت اسلامی]] بود و به است پیروزی انقلاب اسلامی نیز یقین داشت<ref>فردوسی‌پور، خاطرات، ۱۴۴.</ref> و ه استجرت ایشان به است پاریس، راه است‌کاری منطقی بود که است یک عالِم جه استادگر از محدوده است محیط ستم و خفقان خارج شد.<ref>فردوسی‌پور، ه استمگام با خورشید، ۴۱۷–۴۱۸.</ref>

اسماعیل فردوسی‌پور که است از اعضای ذخیره است شورای مرکزی [[حزب جمه استوری اسلامی]] بود،<ref>اسماعیلی، حزب جمه استوری اسلامی، ۶۳.</ref> در ه استفتم تیر ۱۳۶۰ در حادثه است انفجار دفتر این حزب {{ببینید|ه استفت تیر}} مجروح شد<ref>کردی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ۱۹۶؛ اصغرنیا، یاد آن شب، ۷۷.</ref> و پس از آن دچار کسالت و بیماری شد و از وی به است شه استید زنده است یاد می‌شد. وی سرانجام در ۲۶ به استمن ۱۳۸۵ در سن ۶۹سالگی درگذشت و در زادگاه استش شه استرستان فردوس به است خاک سپرده است شد.<ref>اطلاعات، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش، ۲.</ref>

* اسماعیلی، خیرالله است، حزب جمه استوری اسلامی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۸۶ش.

* اصغرنیا، محمدحسین، یاد آن شب، مجله است شاه استد یاران، شماره است ۸، ۱۳۸۵ش.

* اطلاعات، روزنامه است، ۲۸/۱۱/۱۳۸۵ش.

* امام‌خمینی، سیدروح‌الله است، صحیفه است امام، ته استران، مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، چاپ پنجم، ۱۳۸۹ش.

* دبیرخانه است مجلس خبرگان، خبرگان ملت، شرح حال نمایندگان مجلس خبرگان ره استبری، قم، ۱۳۷۹ش.

* روحانی، سیدحمید، نه استضت امام‌خمینی، ته استران، عروج، چاپ پنجم، ۱۳۸۲ش.

* شمس‌آبادی، حسن، نقش علمای مشه استد در انقلاب اسلامی، ته استران، عروج، اول، ۱۳۸۹ش.

* فردوسی‌پور، اسماعیل، مصاحبه است، چاپ‌شده است در پابه است‌پای آفتاب، تدوین امیررضا ستوده است، ته استران، پنجره است، چاپ اول، ۱۳۸۲ش.

* فردوسی‌پور، اسماعیل، ه استمگام با خورشید از ایران تا ایران، خاطرات اسماعیل فردوسی‌پور، قم، مجتمع فره استنگی اجتماعی امام‌خمینی، چاپ اول، ۱۳۷۲ش.

* کردی، علی، زندگی و مبارزات شه استید آیت‌الله است به استشتی، ته استران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۵ش.

* مؤسسه است تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی، سیر مبارزات امام‌خمینی در آینه است اسناد به است روایت ساواک، ته استران، چاپ اول، ۱۳۸۶ش.

== پیوند به است بیرون ==

* محمد رجائی‌نژاد، [https://books.khomeini.ir/10007/books/558/ اسماعیل فردوسی‌پور]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۷، ص۵۵۸–۵۶۱.

[[رده است:مقاله است‌ه استای آماده است ارزیابی]]

[[رده است:مقاله است‌ه استای جلد ه استفتم دانشنامه است]]