۲۰٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''انسانشناسی'''، شناخت قوا و ابعاد مختلف انسان. | '''انسانشناسی'''، شناخت قوا و ابعاد مختلف انسان. | ||
شناخت انسان یکی از شریفترین علوم است. انسانشناسی مبنای بسیاری از علوم است و مسائل بسیاری از علوم با شناخت ابعاد مختلف ظاهری و باطنی انسان مرتبط است. حکمای الهی با رویکرد عقلی و برهانی به شناخت انسان پرداختهاند و تلاش کردهاند تعریف جامعی از انسان ارائه بدهند تا او را از دیگر موجودات متمایز کنند. | |||
[[اهل معرفت]] نیز با استفاده از منابع [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت]] و [[کشف و شهود|شهود]] سعی کردهاند ابعاد باطنی انسان را بیان کنند؛ زیرا شناخت این ابعاد، از [[سیر و سلوک|سیروسلوک]] و رسیدن به غایت کمال انسانی نقش مؤثری دارد. | |||
[[ | در اندیشه [[امامخمینی]] انسانشناسی دارای مفهومی عمیق و جامع و دارای لایههای مختلف وجودی است؛ لایههایی که دارای مرتبه قبل از طبیعت، طبیعت و مرتبه روحانیت و فوق روحانیت میباشد. افزون بر این که دارای مفهومی عمیق است، دارای جهتگیری متعالی هم میباشد، به این معنا که در انسانشناسی وحیانی، تصویری ارزشی از انسان ترسیم میشود. | ||
امامخمینی بر ضرورت شناخت همه ابعاد وجودی انسان تأکید میکند و تربیت انسان را متوقف بر شناخت ابعاد مختلف وجودی انسان میداند. ایشان برای انسانشناسی مبانیای ذکر کرده است از جمله مهمترین این مبانی عبارتند از: ۱- وجود ابعاد مختلف ۲- تجرد و بقای [[نفس]] ۳- وجود مراتب و نشئههای مختلف. | |||
== مفهومشناسی == | == مفهومشناسی == |