دولت موقت: تفاوت میان نسخه‌ها

دولت موقت، دولتی برای دوران گذار از یک نظام سیاسی به نظام سیاسی دیگر تا تثبیت نهادهای قانونی نظام جدید است. در [[انقلاب اسلامی ایران]]، پس از ورود امام خمینی به کشور، [[شورای انقلاب اسلامی|شورای انقلاب]] -که از آذرماه ۱۳۵۷ تشکیل شده بود- مهدی بازرگان را برای تشکیل دولت موقت به امام‌خمینی معرفی کرد. ایشان در حکم نخست‌وزیری –که ۱۵بهمن اعلام شد- انتخاب بازرگان را به نخست‌وزیری دولت موقت با پشتوانۀ حق شرعی و قانونی خود و تنها بر اساس سوابق مبارزاتی اسلامی و ملی بازرگان دانست. حمایت گسترده مردم از نخست‌وزیری بازرگان، دولت‌های بزرگ را نیز وادار کرد تا این همه‌پرسی مردمی را به رسمیت بشناسند. مهم‌ترین وظایف دولت موقت پس از پیروزی، برگزاری همه‌پرسی، تشکیل [[مجلس خبرگان قانون اساسی|مجلس خبرگان]]، اصلاح ساختار ارتش، اداره کشور و تأمین [[امنیت]] آن تا تشکیل دولت قانونی بود. دولت بازرگان در ۱۴/۸/۱۳۵۸ استعفا کرد و دلیل آن را دخالت‌های شورای انقلاب و اخلال در کار دولت دانست. شورای انقلاب پس از استعفای بازرگان، ادارۀ دولت موقت را تا برگزاری انتخابات [[مجلس شورای اسلامی|مجلس]] و ریاست‌جمهوری برعهده گرفت.

[[رده:رهبری امام خمینی]]

[[رده:مقاله‌های نیازمند جعبه اطلاعات]]

[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]]