مجلس سنا: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۳۲۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱ شهریور ۱۴۰۲
جز
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مجلس سِنا''' یکی از دو [[مجلس قانون‌گذاری ایران]] بر اساس [[قانون اساسی مشروطه]].
{{ جعبه اطلاعات سازمان
| عنوان        = مجلس سنا
| تصویر        = مجلس سنا.jpg
| اندازه تصویر  =
| توضیح تصویر  =
| سرشناسی      =یکی از دو مجلس قانون‌گذاری ایران بر اساس قانون اساسی [[نهضت مشروطه|مشروطه]]
| نام‌های دیگر  =
| تأسیس        = ۱۲۸۵ش
| بنیانگذار    =
| وابسته به    =
| رویکرد        =
| نوع فعالیت    =
| گستره فعالیت  =
| اهداف        =  قانون‌گذاری ایران بر اساس قانون اساسی مشروطه
| فعالیت‌ها      =
| وظایف        = اختیار پیشنهاد انحلال مجلس شورای ملی در شرایط خاص و تصویب انحلال جداگانه دولت و شاه؛ بر اساس اصل ۳۳ حق تحقیق و تفحص در هر امری از امور مملکت؛ بر اساس اصول ۶۵ و ۶۷ حق مؤاخذه، محاکمه و عزل وزرا یا هیئت وزرا
| مکان          = تهران
| دبیرکل        =
| رئیس          =
| جانشین        =
| ساختار        =
| وضعیت        = غیرفعال
| انحلال        = ۱۳۵۷
| فعالیت به زبان=
| مراکز وابسته  =
| شعار          =
| جوایز        =
| منابع مالی    =
| آثار          =
| مرتبط        =
| وبگاه        =
}}
 
'''مجلس سِنا''' یکی از دو مجلس قانون‌گذاری ایران بر اساس [[قانون اساسی مشروطه]].
 
مجلس سنا نهادی متشکل از بزرگان و اعیان است که آنان را سناتور می‌نامند. در برخی کشورها، افراد با لحاظ نسب و نژاد و نیز صاحبان مشاغل و مسئولیت‌های ویژه، عضو سنا می‌شوند. پس از شهریور ۱۳۲۰ و تبعید [[رضا پهلوی|رضاشاه]]، زمزمه تشکیل سنا در ایران آغاز شد.
 
نظامنامه انتخابات مجلس سنا را [[مجلس شورای ملی]] در ۱۴/۲/۱۳۲۸ تصویب کرد و سپس به تأیید [[محمدرضا پهلوی]] رسید. نخستین دوره انتخابات مجلس سنا در ۶/۶/۱۳۲۸ برگزار شد. مجلس سنا در هفت دوره تشکیل شد و دوره هفتم با سقوط رژیم در بهمن ۱۳۵۷ منحل شد.
 
[[امام‌خمینی]] با اصل مجلس سنا مخالف بود و آن را قلابی، غیر مردمی و غیر ملی معرفی می‌کرد. ایشان پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] نیز از مجلس سنا به‌شدت [[انتقاد]] می‌کرد. از نظر ایشان چنین مجلسی در [[جمهوری اسلامی]] جایی ندارد و نظام اسلامی، مجلس شورا با نمایندگانی از میان خود [[مردم]] تشکیل خواهد داد.
 
==تعریف==
==تعریف==
ازجمله نهادهای موجود در برخی نظام‌های سیاسی، مجلس (پارلمان) است که به وضع قوانین مورد نیاز شهروندان و مدیران جامعه می‌پردازد.<ref>قاضی،  بایسته‌های حقوق اساسی، ص۱۹۹.</ref> در کشورهایی که از دو مجلس قانون‌گذاری استفاده می‌کنند، مجلس سنا نهادی است که اعضای آن را بزرگان و اعیان تشکیل می‌دهند و آنان را سناتور می‌نامند.<ref>دهخدا، فرهنگ لغت دهخدا، ۸/۱۲۱۴۱؛ جعفری، ترمینولوژی حقوق، ۳۶۳.</ref> مجلس سنا را به اعتبار حضور اشراف، سالخوردگان یا خبرگان، مجلس اشراف، اعیان، عالی و شیوخ نیز نامیده‌اند. مجلس دیگر را که از اقشار مختلف جامعه و با رأی [[مردم]] شکل می‌گیرد، مجلس رعایا، سافل یا وکلا می‌نامند.<ref>فروغی، حقوق اساسی (یعنی) آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)، ص۴۴؛ الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران) ۴/۳۸۰.</ref> برای وضع، اصلاح یا تغییر قانون اساسی که مبنای تصمیم‌گیری نمایندگان دو مجلس است، «مجلس مؤسسان» شکل می‌گیرد که به گونه‌ای برگزیده مردم است <ref>جعفری، ترمنولوژی حقوق، ۶۱۹.</ref> و در برخی سخنان [[امام‌ خمینی]]، از آن تعبیر به «مجلس سنا» شده‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۷، ۱۹ و ۹/۵۵، ۵۸، ۶۷، ۹۱، ۱۰۳.</ref>
ازجمله نهادهای موجود در برخی نظام‌های سیاسی، مجلس (پارلمان) است که به وضع قوانین مورد نیاز شهروندان و مدیران جامعه می‌پردازد.<ref>قاضی،  بایسته‌های حقوق اساسی، ص۱۹۹.</ref> در کشورهایی که از دو مجلس قانون‌گذاری استفاده می‌کنند، مجلس سنا نهادی است که اعضای آن را بزرگان و اعیان تشکیل می‌دهند و آنان را سناتور می‌نامند.<ref>دهخدا، فرهنگ لغت دهخدا، ۸/۱۲۱۴۱؛ جعفری، ترمینولوژی حقوق، ۳۶۳.</ref> مجلس سنا را به اعتبار حضور اشراف، سالخوردگان یا خبرگان، مجلس اشراف، اعیان، عالی و شیوخ نیز نامیده‌اند. مجلس دیگر را که از اقشار مختلف جامعه و با رأی [[مردم]] شکل می‌گیرد، مجلس رعایا، سافل یا وکلا می‌نامند.<ref>فروغی، حقوق اساسی (یعنی) آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)، ص۴۴؛ الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران) ۴/۳۸۰.</ref> برای وضع، اصلاح یا تغییر قانون اساسی که مبنای تصمیم‌گیری نمایندگان دو مجلس است، «مجلس مؤسسان» شکل می‌گیرد که به گونه‌ای برگزیده مردم است <ref>جعفری، ترمنولوژی حقوق، ۶۱۹.</ref> و در برخی سخنان [[امام خمینی]]، از آن تعبیر به «مجلس سنا» شده‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۷، ۱۹ و ۹/۵۵، ۵۸، ۶۷، ۹۱، ۱۰۳.</ref> {{ببینید|مجلس شورای ملی}}
:{{ببینید|مجلس شورای ملی.}}
==پیشینه==
==پیشینه==
سابقه حکومت دومجلسی (عالی، سافل) به «دولت ـ شهر»های یونان باستان بازمی‌گردد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ۲/۲۸۱ ـ ۲۸۴.</ref> در [[انگلستان]] قرن چهارم میلادی نیز، اشراف و نجبا به جهت امتیازی که برای خود قائل بودند، حاضر به همنشینی یا همفکری با مردم نبودند؛ از این‌رو مجلس لردان یا اعیان تشکیل شد.<ref>مدنی، حقوق اساسی، ۲۱۲.</ref> در برخی کشورها، افراد با لحاظ نسب و نژاد و در تعدادی دیگر، صاحبان مشاغل و مسئولیت‌های ویژه، در سنا عضویت پیدا می‌کنند. به انتخاب شاه یا انتخاب از طریق رأی مستقیم یا غیر مستقیم مردم و در برخی کشورها (مانند [[ایران]] در زمان [[محمدرضا پهلوی]])، ترکیبی از هر دو، از گونه‌های مختلف انتخاب سناتورهاست. این تفاوت‌ها باعث شده‌است که مجلس سنا را در کشورهایی مانند نظام سلطنتی انگلیس، عمدتاً حافظ منافع اشراف و قدرتمندان، در [[ایالات متحده امریکا]] که متشکل از نمایندگان برابر از هر ایالت است، تعدیل‌کننده منافع ایالات<ref>آل شوئل، تاریخ ایالات متحده آمریکا، ص ۱۴۱ ـ ۱۴۲؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۳۹ و ۱۰۴.</ref> و در [[فرانسه]] که اختیارات یکسان با مجلس ملی در امر قانون‌گذاری دارد، حافظ منافع ملت بدانند.<ref>داربی‌شر، تحولات سیاسی در فرانسه، ۱۰ ـ ۴۰؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۵۱.</ref>
سابقه حکومت دومجلسی (عالی، سافل) به «دولت ـ شهر»های یونان باستان بازمی‌گردد.<ref>دورانت، تاریخ تمدن، ۲/۲۸۱ ـ ۲۸۴.</ref> در [[انگلستان]] قرن چهارم میلادی نیز، اشراف و نجبا به جهت امتیازی که برای خود قائل بودند، حاضر به همنشینی یا همفکری با مردم نبودند؛ از این‌رو مجلس لردان یا اعیان تشکیل شد.<ref>مدنی، حقوق اساسی، ۲۱۲.</ref> در برخی کشورها، افراد با لحاظ نسب و نژاد و در تعدادی دیگر، صاحبان مشاغل و مسئولیت‌های ویژه، در سنا عضویت پیدا می‌کنند. به انتخاب شاه یا انتخاب از طریق رأی مستقیم یا غیر مستقیم مردم و در برخی کشورها (مانند [[ایران]] در زمان [[محمدرضا پهلوی]])، ترکیبی از هر دو، از گونه‌های مختلف انتخاب سناتورهاست. این تفاوت‌ها باعث شده‌است که مجلس سنا را در کشورهایی مانند نظام سلطنتی انگلیس، عمدتاً حافظ منافع اشراف و قدرتمندان، در [[ایالات متحده امریکا]] که متشکل از نمایندگان برابر از هر ایالت است، تعدیل‌کننده منافع ایالات<ref>آل شوئل، تاریخ ایالات متحده آمریکا، ص ۱۴۱ ـ ۱۴۲؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۳۹ و ۱۰۴.</ref> و در [[فرانسه]] که اختیارات یکسان با مجلس ملی در امر قانون‌گذاری دارد، حافظ منافع ملت بدانند.<ref>داربی‌شر، تحولات سیاسی در فرانسه، ۱۰ ـ ۴۰؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۵۱.</ref>
==شکل‌گیری مجلس سنا در ایران==
==شکل‌گیری مجلس سنا در ایران==
پس از تشکیل نخستین دوره [[مجلس شورای ملی]]،<ref>مقاله مجلس شورای ملی.</ref> [[قانون اساسی مشروطه]] نگاشته شد و در چهارده ذی‌القعده ۱۳۲۴ق/ هشتم دی ۱۲۸۵ش به تصویب [[مظفرالدین‌شاه]] رسید.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره اول، جلسات ۱۸ ـ ۲۳؛ شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ۴۴۸.</ref> بنابر اصول ۴۳ تا ۵۱ قانون اساسی، ضرورت مجلس سنا مورد نظر قرار گرفت و چگونگی تشکیل آن پیش‌بینی شد؛ همچنین به موجب اصل ۴۴، نظام‌نامه مجلس سنا باید به تصویب مجلس شورای ملی می‌رسید و مطابق اصل ۴۷، مادامی که مجلس سنا منعقد نشده بود، تصمیمات مجلس شورای ملی پس از امضای پادشاه، قابل اجرا بود؛ اما مجلس سنا تا سال ۱۳۲۸ تشکیل نشد. شرایط نامناسب و ناپایدار کشور و مخالفت شمار زیادی از نمایندگان مجلس شورای ملی، از مهم‌ترین علت‌های تأخیر در تشکیل مجلس سنا بود. مجالس اول تا دوازدهم شورای ملی، با سرکوب، انحلال (اولتیماتوم روسیه تزاری)، حضور و قدرت‌نمایی بیگانگان در ایران (جنگ‌های اول و دوم جهانی)، تغییر [[سلطنت قاجاریه]] و استبداد [[رضاشاه پهلوی]] مواجه بودند،<ref>شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ۵۶۵، ۶۲۹؛ خلعتبری، مجلس سنا، ۴۹۳ ـ ۴۹۴؛ مشروح مذاکرات مجلس، دوره دوم، جلسات ۲۴، ۵۱، ۱۷۸ و ۲۱۲؛ مشروح مذاکرات مجلس، دوره سوم، جلسات ۱۳ و ۱۴.</ref> تنها در دوره سوم (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰). نظام‌نامه مجلس سنا یا شورای قانونی، از سوی [[دولت]] به مجلس ارائه شد؛ ولی مجال بررسی و تحقق نیافت <ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره سوم، جلسات ۱۳ و ۱۴.</ref>
پس از تشکیل نخستین دوره [[مجلس شورای ملی]]،<ref>مقاله مجلس شورای ملی.</ref> [[قانون اساسی مشروطه]] نگاشته شد و در چهارده ذی‌القعده ۱۳۲۴ق/ هشتم دی ۱۲۸۵ش به تصویب [[مظفرالدین‌شاه]] رسید.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره اول، جلسات ۱۸ ـ ۲۳؛ شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ۴۴۸.</ref> بنابر اصول ۴۳ تا ۵۱ قانون اساسی، ضرورت مجلس سنا مورد نظر قرار گرفت و چگونگی تشکیل آن پیش‌بینی شد؛ همچنین به موجب اصل ۴۴، نظام‌نامه مجلس سنا باید به تصویب مجلس شورای ملی می‌رسید و مطابق اصل ۴۷، مادامی که مجلس سنا منعقد نشده بود، تصمیمات [[مجلس شورای ملی]] پس از امضای پادشاه، قابل اجرا بود؛ اما مجلس سنا تا سال ۱۳۲۸ تشکیل نشد. شرایط نامناسب و ناپایدار کشور و مخالفت شمار زیادی از نمایندگان مجلس شورای ملی، از مهم‌ترین علت‌های تأخیر در تشکیل مجلس سنا بود. مجالس اول تا دوازدهم شورای ملی، با سرکوب، انحلال (اولتیماتوم روسیه تزاری)، حضور و قدرت‌نمایی بیگانگان در ایران (جنگ‌های اول و دوم جهانی)، تغییر [[سلطنت قاجاریه]] و استبداد [[رضاشاه پهلوی]] مواجه بودند،<ref>شمیم، ایران در دوره سلطنت قاجار، ۵۶۵، ۶۲۹؛ خلعتبری، مجلس سنا، ۴۹۳ ـ ۴۹۴؛ مشروح مذاکرات مجلس، دوره دوم، جلسات ۲۴، ۵۱، ۱۷۸ و ۲۱۲؛ مشروح مذاکرات مجلس، دوره سوم، جلسات ۱۳ و ۱۴.</ref> تنها در دوره سوم (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰). نظام‌نامه مجلس سنا یا شورای قانونی، از سوی [[دولت]] به مجلس ارائه شد؛ ولی مجال بررسی و تحقق نیافت <ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره سوم، جلسات ۱۳ و ۱۴.</ref>
همچنین اکثریت نمایندگان مجلس شورای ملی، تحقق مجلس سنا را زمینه‌ساز کاهش اختیارات مجلس شورا و خلاف اهداف [[مشروطیت]] برمی‌شمردند؛<ref>تقی‌زاده، زندگی طوفانی، خاطرات سیدحسن تقی‌زاده، ۲۹۰؛ آدمیت، ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران، ۲/۳۱۰.</ref> زیرا مطابق اصل ۲۷ متمم قانون اساسی، شاه یکی از سه رکن مستقل قانون‌گذاری بود و مطابق اصل ۴۵ قانون اساسی نیمی از اعضای سنا منتخب او بودند. در شرایط ویژه، بر اساس اصل ۴۷ اگر دو مجلس به اتفاق آرا دست نمی‌یافتند، شاه با تصویب دوسوم اعضای سنا و تصویب هیئت وزرا، قادر به انحلال مجلس شورای ملی بود. در برابر، موافقان شکل‌گیری مجلس سنا، معتقد بودند که یکی از اهداف دومجلسی قراردادن پارلمان، آن است که سنا که اشخاصی بصیر، باتجربه و متعهدند، تصمیمات نمایندگان مردم را بررسی و تأیید می‌کنند. ازجمله فشار سیاسی شاه بر مجلس شورا کاسته می‌شد و در صورت بروز اختلاف میان مجلس شورا با دولت و دربار، سنا به حل اختلاف می‌پرداخت.<ref>فروغی، حقوق اساسی (یعنی) آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)، ۴۴ ـ ۴۵.</ref>
 
پس از [[شهریور ۱۳۲۰ش]] و [[تبعید رضاشاه]]، زمزمه تشکیل سنا آغاز شد. بی‌ثباتی یا بی‌کفایتی دولت‌ها، اشغال ایران به دست [[متفقین]] و تمایل شاه برای اختیارات بیشتر، زمینه‌ساز نیاز به مجلس سنا بود<ref>عظیمی، بحران دموکراسی در ایران ۱۳۲۰ ـ ۱۳۳۲، ص۲۳۳ و ص ۴۶۵؛ مهدوی،  سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی، ۱۳۰۰ ـ ۱۳۵۷ش، ص۹۱.</ref> [[احمد قوام]]، [[نخست‌وزیر]]، در مهر ۱۳۲۶ و در مجلس شورای ملی، از تشکیل مجلس سنا گفت<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره پانزدهم، جلسات ۲۲ و ۲۳.</ref> و ابراهیم حکیمی، نخست‌وزیر در ۱۹/۲/۱۳۲۷ لایحه تشکیل مجلس سنا را تقدیم کرد که با اعتراض‌های زیادی در مجلس شورای ملی روبه‌رو شد<ref>جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۵۲۱ ـ ۵۲۲.</ref> در [[مطبوعات]] نیز نه تنها با استقبال روبه‌رو نشد، بلکه به‌شدت به آن اعتراض شد.<ref>الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران)، ۴/۳۷۹.</ref> در ۱۸/۱/۱۳۲۸ محمد ساعد، نخست‌وزیر، لایحه جدید تشکیل مجلس سنا و اساسنامه ۳۹ماده‌ای آن را به مجلس تقدیم کرد <ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسات ۱۵۵ و ۱۵۶.</ref> نظامنامه انتخابات مجلس سنا در ۱۴/۲/۱۳۲۸ به تصویب مجلس شورا و در ۲۸/۲/۱۳۲۸ به تأیید محمدرضا پهلوی رسید و نخستین دوره انتخابات مجلس سنا در ۶/۶/۱۳۲۸ برگزار شد.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسات ۱۵۵ و ۱۵۶؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۶۵.</ref>  
همچنین اکثریت نمایندگان مجلس شورای ملی، تحقق مجلس سنا را زمینه‌ساز کاهش اختیارات [[مجلس شورا]] و خلاف اهداف [[مشروطیت]] برمی‌شمردند؛<ref>تقی‌زاده، زندگی طوفانی، خاطرات سیدحسن تقی‌زاده، ۲۹۰؛ آدمیت، ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران، ۲/۳۱۰.</ref> زیرا مطابق اصل ۲۷ متمم قانون اساسی، شاه یکی از سه رکن مستقل قانون‌گذاری بود و مطابق اصل ۴۵ قانون اساسی نیمی از اعضای سنا منتخب او بودند. در شرایط ویژه، بر اساس اصل ۴۷ اگر دو مجلس به اتفاق آرا دست نمی‌یافتند، شاه با تصویب دوسوم اعضای سنا و تصویب هیئت وزرا، قادر به انحلال مجلس شورای ملی بود. در برابر، موافقان شکل‌گیری مجلس سنا، معتقد بودند که یکی از اهداف دومجلسی قراردادن پارلمان، آن است که سنا که اشخاصی بصیر، باتجربه و متعهدند، تصمیمات نمایندگان مردم را بررسی و تأیید می‌کنند. ازجمله فشار سیاسی شاه بر مجلس شورا کاسته می‌شد و در صورت بروز اختلاف میان مجلس شورا با دولت و دربار، سنا به حل اختلاف می‌پرداخت.<ref>فروغی، حقوق اساسی (یعنی) آداب مشروطیت دول (اولین کتاب حقوق اساسی در ایران)، ۴۴ ـ ۴۵.</ref>
 
پس از [[شهریور ۱۳۲۰ش]] و [[تبعید رضاشاه]]، زمزمه تشکیل سنا آغاز شد. بی‌ثباتی یا بی‌کفایتی دولت‌ها، اشغال ایران به دست [[متفقین]] و تمایل شاه برای اختیارات بیشتر، زمینه‌ساز نیاز به مجلس سنا بود<ref>عظیمی، بحران دموکراسی در ایران ۱۳۲۰ ـ ۱۳۳۲، ص۲۳۳ و ص ۴۶۵؛ مهدوی،  سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی، ۱۳۰۰ ـ ۱۳۵۷ش، ص۹۱.</ref> [[احمد قوام]]، [[نخست‌وزیر]]، در مهر ۱۳۲۶ و در مجلس شورای ملی، از تشکیل مجلس سنا گفت<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره پانزدهم، جلسات ۲۲ و ۲۳.</ref> و ابراهیم حکیمی، نخست‌وزیر در ۱۹/۲/۱۳۲۷ لایحه تشکیل مجلس سنا را تقدیم کرد که با اعتراض‌های زیادی در مجلس شورای ملی روبه‌رو شد<ref>جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۵۲۱ ـ ۵۲۲.</ref> در [[مطبوعات]] نیز نه تنها با استقبال روبه‌رو نشد، بلکه به‌شدت به آن اعتراض شد.<ref>الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران)، ۴/۳۷۹.</ref> در ۱۸/۱/۱۳۲۸ محمد ساعد، نخست‌وزیر، لایحه جدید تشکیل مجلس سنا و اساسنامه ۳۹ماده‌ای آن را به مجلس تقدیم کرد <ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسات ۱۵۵ و ۱۵۶.</ref> نظامنامه انتخابات مجلس سنا در ۱۴/۲/۱۳۲۸ به تصویب مجلس شورا و در ۲۸/۲/۱۳۲۸ به تأیید محمدرضا پهلوی رسید و نخستین دوره انتخابات مجلس سنا در ۶/۶/۱۳۲۸ برگزار شد.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسات ۱۵۵ و ۱۵۶؛ رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۶۵.</ref>
 
==شرایط و وظایف نمایندگی مجلس سنا==
==شرایط و وظایف نمایندگی مجلس سنا==
حسن شهرت و دست‌کم چهل سال سن، شرایط اولیه عضویت در مجلس سنا بود. شرایط انتخاب‌شوندگان عبارت بود از: در زمره یکی از طبقات علما و [[روحانیان]] تراز اول، اساتید دانشگاه با حداقل ده سال خدمت، امرای بازنشسته ارتش، مالکان و تجار که لااقل پانصد هزار ریال مالیات مستقیم پرداخت کنند، وکلای پایه یک دادگستری به شرط داشتن حداقل پانزده سال سابقه وکالت با مدرک دکتری و در غیر این صورت دارابودن بیست سال سابقه خدمت قضایی یا وکالت، کسانی که به مقام وزارت یا سفارت کبری یا استانداری یا مقام ریاست یا [[دادستان|دادستانی]] یا ریاست شعبه [[دیوان عالی کشور]] رسیده و دست‌کم بیست سال سابقه خدمت قضایی داشته باشند و کسانی که حداقل بیست سال سابقه خدمت در مقام وزیرمختاری یا کفالت یا معاونت وزارتخانه‌ای را داشته باشند. حداقل سن رأی‌دهندگان، ۲۵ سال و حق رأی، مختص مردان بود.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسه ۱۵۶.</ref> هر دوره نمایندگی، شش سال بود که بعدها به موجب اصلاحیه ماده ۲۹ قانون انتخابات مجلس سنا در ۲۳/۳/۱۳۴۵ به چهار سال کاهش پیدا کرد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۱۰۹ و ۱۱۱.</ref> بر اساس اصل ۴۵ قانون اساسی مشروطه سی نفر از مجموع شصت نماینده مجلس سنا را شاه تعیین می‌کرد و سی نفر دیگر، پانزده نفر به انتخاب اهالی تهران و پانزده نفر به انتخاب دیگر استان‌ها برگزیده می‌شدند.<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۱۰۹ و ۱۱۱.</ref>
حسن شهرت و دست‌کم چهل سال سن، شرایط اولیه عضویت در مجلس سنا بود. شرایط انتخاب‌شوندگان عبارت بود از: در زمره یکی از طبقات علما و [[روحانیان]] تراز اول، اساتید دانشگاه با حداقل ده سال خدمت، امرای بازنشسته ارتش، مالکان و تجار که لااقل پانصد هزار ریال مالیات مستقیم پرداخت کنند، وکلای پایه یک دادگستری به شرط داشتن حداقل پانزده سال سابقه وکالت با مدرک دکتری و در غیر این صورت دارابودن بیست سال سابقه خدمت قضایی یا وکالت، کسانی که به مقام وزارت یا سفارت کبری یا استانداری یا مقام ریاست یا [[دادستان|دادستانی]] یا ریاست شعبه [[دیوان عالی کشور]] رسیده و دست‌کم بیست سال سابقه خدمت قضایی داشته باشند و کسانی که حداقل بیست سال سابقه خدمت در مقام وزیرمختاری یا کفالت یا معاونت وزارتخانه‌ای را داشته باشند. حداقل سن رأی‌دهندگان، ۲۵ سال و حق رأی، مختص مردان بود.<ref>مشروح مذاکرات مجلس، دوره ۱۵، جلسه ۱۵۶.</ref> هر دوره نمایندگی، شش سال بود که بعدها به موجب اصلاحیه ماده ۲۹ قانون انتخابات مجلس سنا در ۲۳/۳/۱۳۴۵ به چهار سال کاهش پیدا کرد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۱۰۹ و ۱۱۱.</ref> بر اساس اصل ۴۵ قانون اساسی مشروطه سی نفر از مجموع شصت نماینده مجلس سنا را شاه تعیین می‌کرد و سی نفر دیگر، پانزده نفر به انتخاب اهالی تهران و پانزده نفر به انتخاب دیگر استان‌ها برگزیده می‌شدند.<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۱۰۹ و ۱۱۱.</ref>
خط ۱۸: خط ۶۰:
پیش از مسافرت [[محمدرضا پهلوی]] به [[لندن]] (۱۳۲۷)، عناصر طرفدار [[انگلیس]] با تشکیل مجلس سنا موافق نبودند، اما پس از بازگشت وی و موفقیت در کسب حمایت دولت انگلیس، آنان دست از کارشکنی برداشتند و راه برای افتتاح مجلس سنا گشوده شد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۶۱؛ جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۴۶۸ ـ ۴۷۱.</ref> انگلیس و [[امریکا]] که منافع خود را در بقای پهلوی بر تخت سلطنت می‌دانستند، از این طرح حمایت کردند؛ زیرا تشکیل مجلس سنا باعث افزایش قدرت شاه در برابر دولت و مجلس ـ که [[ملی‌کردن صنعت نفت]] را دنبال می‌کردند ـ می‌شد.<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۲۳۰؛ جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۵۱۹-۵۲۱.</ref>
پیش از مسافرت [[محمدرضا پهلوی]] به [[لندن]] (۱۳۲۷)، عناصر طرفدار [[انگلیس]] با تشکیل مجلس سنا موافق نبودند، اما پس از بازگشت وی و موفقیت در کسب حمایت دولت انگلیس، آنان دست از کارشکنی برداشتند و راه برای افتتاح مجلس سنا گشوده شد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۶۱؛ جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۴۶۸ ـ ۴۷۱.</ref> انگلیس و [[امریکا]] که منافع خود را در بقای پهلوی بر تخت سلطنت می‌دانستند، از این طرح حمایت کردند؛ زیرا تشکیل مجلس سنا باعث افزایش قدرت شاه در برابر دولت و مجلس ـ که [[ملی‌کردن صنعت نفت]] را دنبال می‌کردند ـ می‌شد.<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ص۲۳۰؛ جامی، گذشته چراغ راه آینده است، تاریخ ایران در فاصله دو کودتا ۱۳۳۳ ـ ۱۲۹۹، ص۵۱۹-۵۲۱.</ref>
مجلس سنا در هفت دوره تشکیل شد:  
مجلس سنا در هفت دوره تشکیل شد:  
*نخستین دوره آن در بیستم بهمن ۱۳۲۸ هم‌زمان با شانزدهمین دوره مجلس شورای ملی گشایش یافت <ref>فرهنگ قهرمانی،  اسامی نمایندگان مجلس شورای ملی از آغاز مشروطیت تا دوره ۲۴ قانونگذاری و نمایندگان مجلس سنا در هفت دوره تقنینیه از ۲۵۰۸ تا ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ۲۱۰ و ۳۳۳.</ref> و دوره هفتم با [[سقوط رژیم پهلوی]] در [[۲۳ بهمن ۱۳۵۷ش]] منحل شد.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۶ ـ ۴۳۷.</ref> در این دوره‌ها، [[سیدحسن تقی‌زاده]]، [[ابراهیم حکیمی]]، [[سیدمحسن صدر]]، [[جعفر شریف‌امامی]]<ref>مقاله جعفر، شریف‌امامی.</ref> و [[سیدمحمد سجادی]]، ریاست سناتورها را بر عهده داشتند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه تاریخ حوادث و رجال عصر پهلوی، ۲/۶۳، ۵۱۱ و ۵۴۷.</ref> مهم‌ترین تصمیمات دوره اول مجلس سنا (۱۳۲۸ ـ ۱۳۳۲) به ریاست تقی‌زاده مربوط به مقاومت در برابر طرح دولت، درباره ملی‌شدن صنعت نفت بود.<ref>مدنی، تاریخ سیاسی، ۱/۴۶۵ و ۴۷۵.</ref> که سرانجام در ۲۹/۱۲/۱۳۲۹ به تصویب سنا رسید.<ref>اسناد نفت، ۶۸ و ۶۹.</ref> همچنین مخالفت با انتخاب مجدد [[محمد مصدق]] به نخست‌وزیری و سیاست وی در زمینه نفت، منجر به تعطیل‌شدن مجلس سنا در سال ۱۳۳۱ شد.<ref>ترکمان، تهران در آتش (کابینه قوام و حوادث سی ام تیر)، ۵۱ ـ ۵۷؛ رنجبر، ۱۶۶.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|ملی‌شدن صنعت نفت}}
*نخستین دوره آن در بیستم بهمن ۱۳۲۸ هم‌زمان با شانزدهمین دوره مجلس شورای ملی گشایش یافت <ref>فرهنگ قهرمانی،  اسامی نمایندگان مجلس شورای ملی از آغاز مشروطیت تا دوره ۲۴ قانونگذاری و نمایندگان مجلس سنا در هفت دوره تقنینیه از ۲۵۰۸ تا ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ۲۱۰ و ۳۳۳.</ref> و دوره هفتم با [[سقوط رژیم پهلوی]] در [[۲۳ بهمن ۱۳۵۷ش]] منحل شد.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۶ ـ ۴۳۷.</ref> در این دوره‌ها، [[سیدحسن تقی‌زاده]]، [[ابراهیم حکیمی]]، [[سیدمحسن صدر]]، [[جعفر شریف‌امامی]]<ref>مقاله جعفر، شریف‌امامی.</ref> و [[سیدمحمد سجادی]]، ریاست سناتورها را بر عهده داشتند.<ref>جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه تاریخ حوادث و رجال عصر پهلوی، ۲/۶۳، ۵۱۱ و ۵۴۷.</ref> مهم‌ترین تصمیمات دوره اول مجلس سنا (۱۳۲۸ ـ ۱۳۳۲) به ریاست تقی‌زاده مربوط به مقاومت در برابر طرح دولت، درباره ملی‌شدن صنعت نفت بود.<ref>مدنی، تاریخ سیاسی، ۱/۴۶۵ و ۴۷۵.</ref> که سرانجام در ۲۹/۱۲/۱۳۲۹ به تصویب سنا رسید.<ref>اسناد نفت، ۶۸ و ۶۹.</ref> همچنین مخالفت با انتخاب مجدد [[محمد مصدق]] به نخست‌وزیری و سیاست وی در زمینه نفت، منجر به تعطیل‌شدن مجلس سنا در سال ۱۳۳۱ شد.<ref>ترکمان، تهران در آتش (کابینه قوام و حوادث سی ام تیر)، ۵۱ ـ ۵۷؛ رنجبر، ۱۶۶.</ref>{{ببینی|ملی‌شدن صنعت نفت}}
 
*دوره دوم مجلس سنا پس از [[کودتای ۱۳۳۲]] برگزار شد که انعقاد [[قرارداد کنسرسیوم بین‌المللی نفت]] در ۷/۸/۱۳۳۳ از اقدامات این دوره بود (اسفند ۱۳۳۲ ـ ۱۳۳۸).<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیای)، ۱۶۸ ـ ۱۷۰.</ref>  
*دوره دوم مجلس سنا پس از [[کودتای ۱۳۳۲]] برگزار شد که انعقاد [[قرارداد کنسرسیوم بین‌المللی نفت]] در ۷/۸/۱۳۳۳ از اقدامات این دوره بود (اسفند ۱۳۳۲ ـ ۱۳۳۸).<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیای)، ۱۶۸ ـ ۱۷۰.</ref>  
*دوره سوم مجلس سنا (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰) با به قدرت‌رسیدن [[علی امینی]] و به فرمان محمدرضا پهلوی منحل شد. مهم‌ترین شرط امینی برای پذیرش نخست‌وزیری و اجرای اصلاحات در کشور، انحلال دو مجلس بود و او در مدت دو سال تعطیلی مجلس، بیشترین سود را برد.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۲۲۱.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|علی امینی}}  
*دوره سوم مجلس سنا (۱۳۳۹ ـ ۱۳۴۰) با به قدرت‌رسیدن [[علی امینی]] و به فرمان محمدرضا پهلوی منحل شد. مهم‌ترین شرط امینی برای پذیرش نخست‌وزیری و اجرای اصلاحات در کشور، انحلال دو مجلس بود و او در مدت دو سال تعطیلی مجلس، بیشترین سود را برد.<ref>ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی ایران، ۲۲۱.</ref> {{ببینید|علی امینی}}  
*در دوره چهارم (مهر ۱۳۴۲ ـ ۱۳۴۶) به ریاست [[شریف‌امامی]]، لایحه مصونیت قضایی کارکنان و [[مستشاران امریکایی]] به تصویب دو مجلس رسید که با موضع‌گیری شدید [[امام‌خمینی]] روبه‌رو شد. ایشان این اقدام نمایندگان را خیانت دانست و آنان را از وکالت ملت عزل کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱/۴۲۳.</ref> اعتراض و تقبیح لایحه، موجب بازداشت و [[تبعید امام‌خمینی به ترکیه]] شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۱۷۲ و ۱۸۳.</ref>{{ببینید|متن=ببینید| کاپیتولاسیون | تبعید امام‌خمینی}}
 
*در دوره چهارم (مهر ۱۳۴۲ ـ ۱۳۴۶) به ریاست [[شریف‌امامی]]، لایحه مصونیت قضایی کارکنان و [[مستشاران امریکایی]] به تصویب دو مجلس رسید که با موضع‌گیری شدید [[امام‌خمینی]] روبه‌رو شد. ایشان این اقدام نمایندگان را خیانت دانست و آنان را از وکالت ملت عزل کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱/۴۲۳.</ref> اعتراض و تقبیح لایحه، موجب بازداشت و [[تبعید امام‌خمینی به ترکیه]] شد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۱۷۲ و ۱۸۳.</ref> {{ببینید| کاپیتولاسیون | تبعید امام‌خمینی}}
 
*اعلام [[استقلال بحرین از ایران]] در آغازین روزهای ۱۳۴۹ در دوره پنجم سنا تصویب شد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۲۰۰ ـ ۲۰۱.</ref>
*اعلام [[استقلال بحرین از ایران]] در آغازین روزهای ۱۳۴۹ در دوره پنجم سنا تصویب شد<ref>رنجبر، سنای ایران (جایگاه حقوقی و عملکرد سیاسی)، ۲۰۰ ـ ۲۰۱.</ref>
*تغییر تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی نیز از مصوبات ۲۴/۱۲/۱۳۵۴ و دوره هفتم دو مجلس شورای ملی و سنا بود.<ref>مجموعه قوانین ۱۳۵۴، ۳ و ۴؛ اطلاعات، روزنامه، ۲۵/۱۲/۱۳۵۴، ۵.</ref> امام‌خمینی به تصویب تغییر تاریخ در مجلس شورای ملی و سنا اعتراض کرد <ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۱۷۱ و ۴۴۹.</ref> و آن را جنایت بزرگ و جسارت به [[پبامبر اسلام(ص)|رسول گرامی اسلام(ص)]]<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۲۸۶.</ref> دانست.{{ببینید|متن=ببینید|تغییر تاریخ هجری}}
*تغییر تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی نیز از مصوبات ۲۴/۱۲/۱۳۵۴ و دوره هفتم دو مجلس شورای ملی و سنا بود.<ref>مجموعه قوانین ۱۳۵۴، ۳ و ۴؛ اطلاعات، روزنامه، ۲۵/۱۲/۱۳۵۴، ۵.</ref> امام‌خمینی به تصویب تغییر تاریخ در مجلس شورای ملی و سنا اعتراض کرد <ref>امام خمینی، صحیفه، ۳/۱۷۱ و ۴۴۹.</ref> و آن را جنایت بزرگ و جسارت به [[پبامبر اسلام(ص)|رسول گرامی اسلام(ص)]]<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۲۸۶.</ref> دانست. {{ببینید|تغییر تاریخ هجری}}
 
وجود تقلب و اعمال نفوذ در انتخاب نمایندگان مسئله‌ای بود که سناتورها نیز بدان اذعان داشتند<ref>تقی‌زاده، زندگی طوفانی، خاطرات سیدحسن تقی‌زاده، ۲۹۲؛ شریف‌امامی، خاطرات جعفر شریف‌امامی، ۱۶۱؛ آرامش، نبرد من با اهریمن، ۸۶.</ref> [[فراماسون|فراماسون‌ها]] که جاسوسان سنتی قدرت‌های بزرگ در ایران به شمار می‌آمدند، در دستگاه‌های کشور، ازجمله مجلس سنا حضور گسترده و فعال داشتند<ref>میرمبینی،  تشکیلات فراماسونری در ایران، ۲۴۳ ـ ۲۵۳؛ عاقلی، نخست‌وزیران ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۱۱۶۹.</ref> بیشتر اعضای سنا و رؤسای آن<ref>طباطبایی، نفوذ فراماسونری در مدیریت نهادهای فرهنگی ایران، ۱۰۶ ـ ۱۱۶.</ref> ازجمله شریف‌امامی، رئیس چندین دوره مجلس سنا و نفر اول لژ فراماسونری ازجمله فراماسون‌های داخل کشور بودند.<ref>مؤسسه مطالعات، اسناد فراماسونری در ایران، ۱/۳۶۹ ـ ۳۷۲؛ عاقلی، نخست‌وزیران ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۱۱۷۰.</ref> محمدرضا پهلوی نیز که خود عضو لژ پهلوی بود و بعدها به همایونی تغییر نام داد، همسو با کارگزاران فراماسون خود نقش‌آفرینی می‌کرد.<ref>مؤسسه مطالعات، اسناد فراماسونری در ایران، ۱/۱۰۱؛ آرامش، نبرد من با اهریمن، ۱۵۹.</ref>
وجود تقلب و اعمال نفوذ در انتخاب نمایندگان مسئله‌ای بود که سناتورها نیز بدان اذعان داشتند<ref>تقی‌زاده، زندگی طوفانی، خاطرات سیدحسن تقی‌زاده، ۲۹۲؛ شریف‌امامی، خاطرات جعفر شریف‌امامی، ۱۶۱؛ آرامش، نبرد من با اهریمن، ۸۶.</ref> [[فراماسون|فراماسون‌ها]] که جاسوسان سنتی قدرت‌های بزرگ در ایران به شمار می‌آمدند، در دستگاه‌های کشور، ازجمله مجلس سنا حضور گسترده و فعال داشتند<ref>میرمبینی،  تشکیلات فراماسونری در ایران، ۲۴۳ ـ ۲۵۳؛ عاقلی، نخست‌وزیران ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۱۱۶۹.</ref> بیشتر اعضای سنا و رؤسای آن<ref>طباطبایی، نفوذ فراماسونری در مدیریت نهادهای فرهنگی ایران، ۱۰۶ ـ ۱۱۶.</ref> ازجمله شریف‌امامی، رئیس چندین دوره مجلس سنا و نفر اول لژ فراماسونری ازجمله فراماسون‌های داخل کشور بودند.<ref>مؤسسه مطالعات، اسناد فراماسونری در ایران، ۱/۳۶۹ ـ ۳۷۲؛ عاقلی، نخست‌وزیران ایران از انقلاب مشروطه تا انقلاب اسلامی، ۱۱۷۰.</ref> محمدرضا پهلوی نیز که خود عضو لژ پهلوی بود و بعدها به همایونی تغییر نام داد، همسو با کارگزاران فراماسون خود نقش‌آفرینی می‌کرد.<ref>مؤسسه مطالعات، اسناد فراماسونری در ایران، ۱/۱۰۱؛ آرامش، نبرد من با اهریمن، ۱۵۹.</ref>
==موضع امام‌خمینی==
==موضع امام‌خمینی==
[[امام‌خمینی]] با اصل مجلس سنا مخالف بود و آن را بیهوده می‌دانست؛ مجلسی که در نگاه ایشان از گروهی اعیان و پیرمردان ثروتمند، تشکیل شده که عمری را در خیانت به کشور گذرانده‌اند و پایان عمر در مجلسی بی‌فایده و غیرلازم دور هم جمع شده و تنها اموال ملت را هدر می‌دادند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۸ ـ ۱۹ و ۱۰/۵۲۴ ـ ۵۲۵.</ref> و بسیاری از قوانین خلاف [[شرع]] و مصالح موکلان از تصویب مجلس سنا گذشته‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱/۴۲۳؛ ۳/۴۴۹؛ ۴/۲۸۶، ۴۷۶ و ۵/۳۱۷.</ref> ایشان که اصل [[سلطنت پهلوی]] را غیرقانونی می‌دانست، به تبع آن، وکلای مجلس سنا را نیز که منتصبِ شاهِ غیرقانونی بودند، غیرقانونی و یاغی می‌خواند که باید محاکمه شوند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۴، ۲۸۷ ـ ۲۸۹؛ ۵/۳۱۷، ۳۹۴ و ۶/۱۳؛ مقاله نظام سلطنتی.</ref> و تأکید می‌کرد سرنوشت و اداره کشور باید به دست خود [[مردم]] و منتخبانِ آنان (مجلس شورا) باشد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۷۲، ۴۹۲ ـ ۴۹۵ و ۵۱۶ ـ ۵۱۸.</ref> از نظر ایشان وکلای مجلس سنا هیچ پایگاه مردمی نداشته و منتخب مردم نبودند؛ از همین‌رو هیچ‌یک از مصوبات و قراردادهای آن نیز قانونی نیست و حقوقی که از این مجلس گرفته‌اند نیز از مال ملت است و در مقابل آن مسئولیت دارند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۸۰؛ ۵/۴۱۳ و ۶/۱۲ ـ ۱۳.</ref>
[[امام‌خمینی]] با اصل مجلس سنا مخالف بود و آن را بیهوده می‌دانست؛ مجلسی که در نگاه ایشان از گروهی اعیان و پیرمردان ثروتمند، تشکیل شده که عمری را در خیانت به کشور گذرانده‌اند و پایان عمر در مجلسی بی‌فایده و غیرلازم دور هم جمع شده و تنها اموال ملت را هدر می‌دادند<ref>امام خمینی، صحیفه، ۶/۱۸ ـ ۱۹ و ۱۰/۵۲۴ ـ ۵۲۵.</ref> و بسیاری از قوانین خلاف [[شرع]] و مصالح موکلان از تصویب مجلس سنا گذشته‌است.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۱/۴۲۳؛ ۳/۴۴۹؛ ۴/۲۸۶، ۴۷۶ و ۵/۳۱۷.</ref> ایشان که اصل [[سلطنت پهلوی]] را غیرقانونی می‌دانست، به تبع آن، وکلای مجلس سنا را نیز که منتصبِ شاهِ غیرقانونی بودند، غیرقانونی و یاغی می‌خواند که باید محاکمه شوند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۴، ۲۸۷ ـ ۲۸۹؛ ۵/۳۱۷، ۳۹۴ و ۶/۱۳؛ مقاله نظام سلطنتی.</ref> و تأکید می‌کرد سرنوشت و اداره کشور باید به دست خود [[مردم]] و منتخبانِ آنان (مجلس شورا) باشد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۷۲، ۴۹۲ ـ ۴۹۵ و ۵۱۶ ـ ۵۱۸.</ref> از نظر ایشان وکلای مجلس سنا هیچ پایگاه مردمی نداشته و منتخب مردم نبودند؛ از همین‌رو هیچ‌یک از مصوبات و قراردادهای آن نیز قانونی نیست و حقوقی که از این مجلس گرفته‌اند نیز از مال ملت است و در مقابل آن مسئولیت دارند.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۴/۸۰؛ ۵/۴۱۳ و ۶/۱۲ ـ ۱۳.</ref>
خط ۳۳: خط ۸۰:
==فرجام مجلس سنا==
==فرجام مجلس سنا==
در تابستان ۱۳۵۷ که امواج روزافزون راهپیمایی‌ها در سراسر کشور، اعتراض به محمدرضا پهلوی را به گوش جهانیان رساند و در شهرهای مختلف، عزاداران بی‌دفاع را به گلوله می‌بستند، سناتورها برقراری حکومت‌نظامی در تهران و دوازده شهر دیگر را تصویب کردند<ref>(اطلاعات، روزنامه، ۲۲/۵/۱۳۵۷، ۴.</ref> و سپس برای بررسی اوضاع و اصلاح امور، کمیته‌ای تشکیل دادند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۲۳.</ref> زمستان ۱۳۵۷ که شیرازه امور از دست رژیم خارج شده بود.<ref>مقاله‌های اعتصاب؛ اعتصاب کارکنان صنعت نفت؛ تاسوعا و عاشورا.</ref> محمدرضا پهلوی سعی کرد با نخست‌وزیری [[شاپور بختیار]]، نارضایتی عمومی را منحرف کند و زمان را به عقب براند. امام‌خمینی که موقعیت پهلوی را به‌خوبی درک می‌کرد، در ۲۲ دی در پیامی، تشکیل [[شورای انقلاب اسلامی]] را به اطلاع مردم ایران و کشورهای خارجی رساند و یادآوری کرد از آنجاکه محمدرضا پهلوی و دو مجلس غیر قانونی‌اند، دولت برآمده از آنها نیز غیر قانونی و غاصب است و هر گونه همکاری با آن، شرعاً حرام و طبق قانون، جرم است.<ref>مقاله شورای انقلاب اسلامی.</ref> ایشان پیش‌تر یکی از شرایط عضویت در شورای انقلاب را نداشتن سابقه نمایندگی در سنا قید کرده بود.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۱۵۱.</ref> با این حال، وکلای مجلس سنا، در ۲۵ دی به دولت بختیار رأی اعتماد دادند و تصمیم گرفتند تا زمانی که دولت وی در رأس کار است، به فعالیت ادامه دهند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۲۷-۴۲۹.</ref>
در تابستان ۱۳۵۷ که امواج روزافزون راهپیمایی‌ها در سراسر کشور، اعتراض به محمدرضا پهلوی را به گوش جهانیان رساند و در شهرهای مختلف، عزاداران بی‌دفاع را به گلوله می‌بستند، سناتورها برقراری حکومت‌نظامی در تهران و دوازده شهر دیگر را تصویب کردند<ref>(اطلاعات، روزنامه، ۲۲/۵/۱۳۵۷، ۴.</ref> و سپس برای بررسی اوضاع و اصلاح امور، کمیته‌ای تشکیل دادند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۲۳.</ref> زمستان ۱۳۵۷ که شیرازه امور از دست رژیم خارج شده بود.<ref>مقاله‌های اعتصاب؛ اعتصاب کارکنان صنعت نفت؛ تاسوعا و عاشورا.</ref> محمدرضا پهلوی سعی کرد با نخست‌وزیری [[شاپور بختیار]]، نارضایتی عمومی را منحرف کند و زمان را به عقب براند. امام‌خمینی که موقعیت پهلوی را به‌خوبی درک می‌کرد، در ۲۲ دی در پیامی، تشکیل [[شورای انقلاب اسلامی]] را به اطلاع مردم ایران و کشورهای خارجی رساند و یادآوری کرد از آنجاکه محمدرضا پهلوی و دو مجلس غیر قانونی‌اند، دولت برآمده از آنها نیز غیر قانونی و غاصب است و هر گونه همکاری با آن، شرعاً حرام و طبق قانون، جرم است.<ref>مقاله شورای انقلاب اسلامی.</ref> ایشان پیش‌تر یکی از شرایط عضویت در شورای انقلاب را نداشتن سابقه نمایندگی در سنا قید کرده بود.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۱۵۱.</ref> با این حال، وکلای مجلس سنا، در ۲۵ دی به دولت بختیار رأی اعتماد دادند و تصمیم گرفتند تا زمانی که دولت وی در رأس کار است، به فعالیت ادامه دهند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۲۷-۴۲۹.</ref>
امام‌خمینی در ۲۵ و سی‌ام دی به وکلای دو مجلس اخطار کرد که از برگزاری جلسات خودداری کنند و در صورت تخلف، ملت، آنان را مؤاخذه خواهد کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۴۷۸ و ۵۰۲.</ref> پس از [[خروج اجباری محمدرضا پهلوی]]،<ref>مقاله فرار شاه.</ref> ارکان رژیم یکی پس از دیگری سقوط کرد. نمایندگی‌های رژیم پهلوی در امریکا، از دستورهای [[اشرف پهلوی]] و [[اردشیر زاهدی]] سر باز زدند و نمایندگان امام‌خمینی، [[سفارت]] و [[کنسولگری‌های ایران در امریکا]] را اداره می‌کردند. دولت امریکا پنهانی به مذاکره با نماینده امام‌خمینی نشسته بود و رئیس شورای سلطنت برای احترام به افکار عمومی و با توجه به فتوای امام‌خمینی، شورای سلطنت را غیر قانونی دانست و استعفا کرد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، تهران، ۲/۱۰۸۰، ۱۰۸۳، ۱۰۸۵ ـ ۱۰۸۶ و ۱۰۹۰؛ مؤسسه تنظیم، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، ۲/۶۰۰؛ نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۲/۲۷۵، ۲۹۶ و ۳۰۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، ۳۱۲ ـ ۳۱۳؛ اطلاعات، روزنامه، ۳/۱۱/۱۳۵۷، ۸؛ ذاکری، سال‌شمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۶۶۶ ـ ۶۶۷.</ref> در چنین شرایطی مجلس سنا، همچنان در پی تصویب لوایح بختیار برای انحلال [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و بازرسی شاهنشاهی بود. سناتورها در ۲۱ بهمن نیز طرح محاکمه نخست‌وزیران و وزرای پانزده سال گذشته را در دستور کار قرار دادند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵.</ref> سرانجام یک روز پس از تصرف هر دو مجلس به دست مردم سناتورهای مجلس سنا دسته‌جمعی استعفا کردند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵-۴۳۷.</ref> برخی سناتورها مانند شریف‌امامی (رئیس مجلس سنا) از ماه‌ها پیش گریخته بودند و برخی دیگر مانند [[محمدعلی علامه وحیدی کرمانشاهی]] و [[جمشید اعلم]] در [[دادگاه‌های انقلاب]]، به زندان یا [[اعدام]] محکوم شدند. بعضی از سناتورها هم مانند [[سیدمحمود حسابی]] و [[سیدمحمدرضا جلالی نایینی]] به فعالیت‌های علمی خود ادامه دادند.<ref>الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران)، ۴/۳۷۱.</ref>
امام‌خمینی در ۲۵ و سی‌ام دی به وکلای دو مجلس اخطار کرد که از برگزاری جلسات خودداری کنند و در صورت تخلف، ملت، آنان را مؤاخذه خواهد کرد.<ref>امام خمینی، صحیفه، ۵/۴۷۸ و ۵۰۲.</ref> پس از [[خروج اجباری محمدرضا پهلوی]]،<ref>مقاله فرار شاه.</ref> ارکان رژیم یکی پس از دیگری سقوط کرد. نمایندگی‌های رژیم پهلوی در امریکا، از دستورهای [[اشرف پهلوی]] و [[اردشیر زاهدی]] سر باز زدند و نمایندگان امام‌خمینی، [[سفارت]] و [[کنسولگری‌های ایران در امریکا]] را اداره می‌کردند. دولت امریکا پنهانی به مذاکره با نماینده امام‌خمینی نشسته بود و رئیس شورای سلطنت برای احترام به افکار عمومی و با توجه به فتوای امام‌خمینی، شورای سلطنت را غیر قانونی دانست و استعفا کرد.<ref>کرباسچی، هفت هزار روز تاریخ ایران و انقلاب اسلامی، تهران، ۲/۱۰۸۰، ۱۰۸۳، ۱۰۸۵ ـ ۱۰۸۶ و ۱۰۹۰؛ مؤسسه تنظیم، مجموعه سخنرانی‌های امام‌خمینی، ۲/۶۰۰؛ نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۲/۲۷۵، ۲۹۶ و ۳۰۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، ۳۱۲ ـ ۳۱۳؛ اطلاعات، روزنامه، ۳/۱۱/۱۳۵۷، ۸؛ ذاکری، سال‌شمار زندگانی امام‌خمینی قدس سره، ۶۶۶ ـ ۶۶۷.</ref> در چنین شرایطی مجلس سنا، همچنان در پی تصویب لوایح بختیار برای انحلال [[سازمان اطلاعات و امنیت کشور]] (ساواک) و بازرسی شاهنشاهی بود. سناتورها در ۲۱ بهمن نیز طرح محاکمه نخست‌وزیران و وزرای پانزده سال گذشته را در دستور کار قرار دادند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵.</ref> سرانجام یک روز پس از تصرف هر دو مجلس به دست مردم سناتورهای مجلس سنا دسته‌جمعی استعفا کردند.<ref>اردلان، زندگی در دوران شش پادشاه (خاطرات حاج‌عزالممالک اردلان)، ۴۳۵-۴۳۷.</ref> برخی سناتورها مانند شریف‌امامی (رئیس مجلس سنا) از ماه‌ها پیش گریخته بودند و برخی دیگر مانند [[محمدعلی علامه وحیدی کرمانشاهی]] و [[جمشید اعلم]] در [[دادگاه‌های انقلاب]]، به زندان یا [[اعدام]] محکوم شدند. بعضی از سناتورها هم مانند [[سیدمحمود حسابی]] و [[سیدمحمدرضا جلالی نایینی]] به فعالیت‌های علمی خود ادامه دادند.<ref>الموتی، بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال ۱۳۵۷ (روزشمار زندگی نخست‌وزیران ایران)، ۴/۳۷۱.</ref> {{ببینید|شورای سلطنت}}
:{{ببینید|شورای سلطنت}}
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۷۵: خط ۱۲۱:
*یزدی، ابراهیم، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، تهران، قلم، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
*یزدی، ابراهیم، آخرین تلاش‌ها در آخرین روزها، تهران، قلم، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
[[رده:مقاله‌های ارزیابی‌شده]]
== پیوند به بیرون ==
[[رده:مقاله‌های جلد نهم دانشنامه]]
*محمدحسن عباسی، [https://books.khomeini.ir/books/10009/63/ مجلس سنا]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۹، ص۶۳-۶۹.
[[رده:مقاله‌های بدون لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های جلد نهم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:سازمان‌های دولتی رژیم پهلوی]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]
۲۰٬۲۹۱

ویرایش