فرار شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۷۴۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ شهریور ۱۴۰۲
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۰: خط ۲۰:
}}
}}
'''فرار شاه'''، خروج [[محمدرضا پهلوی]] از ایران، پس از ناتوانی در مهار [[انقلاب اسلامی]]، ۲۶ دی ۱۳۵۷.
'''فرار شاه'''، خروج [[محمدرضا پهلوی]] از ایران، پس از ناتوانی در مهار [[انقلاب اسلامی]]، ۲۶ دی ۱۳۵۷.
با اوج‌گیری نهضت اسلامی و تأکیدهای [[امام‌خمینی]] بر غیرقانونی بودن سلطنت پهلوی و خلع شاه از سلطنت، سرانجام همۀ راه‌حل‌ها برای مذاکره و مصالحه با مردم به بن‌بست کشیده شد و [[محمدرضا پهلوی]] در دی‌ماه ۱۳۵۷ از کشور خارج شد. شاه پیش از خروج از کشور، برای غبله بر بحران، شخصیتی ملی‌گرا را به نخست‌وزیری برگزید.
خروج پهلوی از کشور، باعث ضعیف‌شدن روحیه ارتش و شکاف فزاینده در میان آنان شد. سه‌روز پس از فرار شاه، روزنامه‌ها برای نخستین‌بار جزئیات سیاست جمهوری اسلامی را منتشر کردند.
امام‌خمینی با مغتنم‌شمردن این رویداد، آن را طلیعه پیروزی خواند که به‌هیچ‌وجه کافی نیست. ایشان پس از پیروزی انقلاب، در پیام‌هایی بازگشت شاه به کشور و محاکمۀ او را ضروری خواند و از دانشجویان خواست برای استرداد پهلوی، حملات خود علیه [[امریکا|آمریکا]] و [[رژیم اشغالگر قدس|اسرائیل]] را گسترش دهند. این پیام انگیزه‌ای برای [[تسخیر لانه جاسوسی امریکا|تسخیر سفارت آمریکا]] بود.
محمدرضاشاه سرانجام در ۵/۵/۱۳۵۹ در مصر درگذشت.


== اشاره ==
== اشاره ==
پس از اوج‌گیری [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی ایران]] به [[رهبری امام‌خمینی]] در سال ۱۳۵۷ که به اعتراف فرماندهان نظامیِ [[رژیم پهلوی]] به یک جنگ روانی برای آنان شبیه بود،<ref>مرکز اسناد، ما گرفتار یک جنگ واقعی روانی شده‌ایم، ۱۷.</ref> [[محمدرضا پهلوی]] تلاش کرد تا با تغییر نخست‌وزیر و جابه‌جایی مهره‌ها بر بحران غلبه کند.<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۲۰.</ref> او به شهادت بسیاری از نزدیکانش از روحیه‌ای متزلزل به‌ویژه در مواقع بحرانی برخوردار بود<ref>جانزاده، خاطرات سیاسی سران رژیم پهلوی، ۲۲۳؛ برژینسکی، خاطرات، ۲۵.</ref>{{ببینید|محمدرضا پهلوی}}؛ به همین دلیل در جریان حوادث ۲۵ تا [[۲۸ مرداد]] ۱۳۳۲ نیز پس از شکست اولیه طرح آمریکایی برای عزل [[محمد مصدق]] نخست‌وزیر وقت، به اتفاق همسرش به‌سرعت [[ایران]] را به مقصد [[عراق]] ترک کرد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۱۳۵؛ باقی، تحریر تاریخ شفاهی انقلاب، ۳۹۵–۳۹۶.</ref>
پس از اوج‌گیری [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت اسلامی ایران]] به [[رهبری امام‌خمینی]] در سال ۱۳۵۷ که به اعتراف فرماندهان نظامیِ [[رژیم پهلوی]] به یک جنگ روانی برای آنان شبیه بود،<ref>مرکز اسناد، ما گرفتار یک جنگ واقعی روانی شده‌ایم، ۱۷.</ref> [[محمدرضا پهلوی]] تلاش کرد تا با تغییر نخست‌وزیر و جابه‌جایی مهره‌ها بر بحران غلبه کند.<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۲۰.</ref> او به شهادت بسیاری از نزدیکانش از روحیه‌ای متزلزل به‌ویژه در مواقع بحرانی برخوردار بود<ref>جانزاده، خاطرات سیاسی سران رژیم پهلوی، ۲۲۳؛ برژینسکی، خاطرات، ۲۵.</ref>{{ببینید|محمدرضا پهلوی}}؛ به همین دلیل در جریان حوادث ۲۵ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نیز پس از شکست اولیه طرح آمریکایی برای عزل [[محمد مصدق]] نخست‌وزیر وقت، به اتفاق همسرش به‌سرعت [[ایران]] را به مقصد [[عراق]] ترک کرد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۱۳۵؛ باقی، تحریر تاریخ شفاهی انقلاب، ۳۹۵–۳۹۶.</ref>


با ادامه نهضت اسلامی مردم، محمدرضا پهلوی به منظور مهار انقلاب پس از [[امیرعباس هویدا]]، جمشید آموزگار، [[جعفر شریف‌امامی]]، [[غلامرضا ازهاری]] و [[شاپور بختیار]] را برای ریاست دولت انتخاب کرد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۳۳، ۳۴۵، ۳۴۹ و ۳۵۹.</ref> اعتراض‌های مردم که پس از دی ۱۳۵۶ و حوادث [[قم]]، شکل جدیدی به خود گرفته بود، با این تغییراتِ نمایشی نه تنها کاهش نیافت، بلکه ابعاد جدیدی یافت.<ref>خمینی، ۱/چهل‌وچهار ـ پنجاه؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۵۸ و ۱۴۲.</ref> پیام‌های صریح امام‌خمینی علیه محمدرضا پهلوی و برنامه‌هایش<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۴۹–۴۵۱.</ref> و حمایت عظیم مردم از ایشان که به‌ویژه در [[راهپیماییِ]] روز عید فطر ۱۳/۶/۱۳۵۷ تجلی یافت{{ببینید|عید فطر}}، موجب ناکامی دولت شریف‌امامی و سرکوبی مردم در هفدهم شهریور شد<ref>خمینی، ۱/چهل‌وپنج.</ref> {{ببینید|هفده شهریور}}.
با ادامه نهضت اسلامی مردم، محمدرضا پهلوی به منظور مهار انقلاب پس از [[امیرعباس هویدا]]، جمشید آموزگار، [[جعفر شریف‌امامی]]، [[غلامرضا ازهاری]] و [[شاپور بختیار]] را برای ریاست دولت انتخاب کرد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۳۳، ۳۴۵، ۳۴۹ و ۳۵۹.</ref> اعتراض‌های مردم که پس از دی ۱۳۵۶ و حوادث [[قم]]، شکل جدیدی به خود گرفته بود، با این تغییراتِ نمایشی نه تنها کاهش نیافت، بلکه ابعاد جدیدی یافت.<ref>خمینی، ۱/چهل‌وچهار ـ پنجاه؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۵۸ و ۱۴۲.</ref> پیام‌های صریح امام‌خمینی علیه محمدرضا پهلوی و برنامه‌هایش<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۴۴۹–۴۵۱.</ref> و حمایت عظیم مردم از ایشان که به‌ویژه در راهپیماییِ روز عید فطر ۱۳/۶/۱۳۵۷ تجلی یافت{{ببینید|تظاهرات عید فطر}}، موجب ناکامی دولت شریف‌امامی و سرکوبی مردم در هفدهم شهریور شد<ref>خمینی، ۱/چهل‌وپنج.</ref> {{ببینید|هفده شهریور}}.


سرانجام با سقوط دولت شریف‌امامی، ازهاری در ۱۴/۸/۱۳۵۷ مأمور تشکیل دولت نظامی شد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۴۹؛ نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۲/۱۳۱–۱۳۲.</ref> دولت او نیز که پس از [[هجرت امام‌خمینی]] به [[پاریس]] با ابعاد گسترده‌تری از [[تظاهرات]] روبه‌رو شده بود،<ref>استانی‌لند، سقوط دوستان ایالات متحده آمریکا، ۱۲۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۱۳–۱۱۸.</ref> نه تنها موفق به حل بحران نشد، بلکه با سرکوب معترضان خشم آنان را شعله‌ورتر ساخت.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۵۳؛ کرباسچی، هفت‌هزار روز تاریخ ایران و انقلاب، ۲/۹۹۶–۱۰۴۸.</ref> در عین حال پهلوی در تلاشی ناموفق برای غلبه بر بحران کشور، به دنبال تشکیل دولت ائتلاف ملی با حضور چهره‌های ملی‌گرا مانند [[غلامحسین صدیقی]] و [[کریم سنجابی]] بود.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، ۵۸۳.</ref> صدیقی با وجود مخالفت با عملکرد محمدرضا پهلوی، پیشنهاد نخست‌وزیری را پذیرفت؛ ولی موفق به جلب نظر جناح‌های مختلف و حتی دوستان قدیم خود در [[جبهه ملی]] نشد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۱۹/۳۴۲، ۵۳۶، ۵۴۲ و ۲۱/۴۳۰–۴۳۱.</ref> سنجابی دبیرکل وقت جبهه ملی نیز در [[پاریس]] برای دیدار دوباره با [[امام‌خمینی]] با شرط ایشان مبنی بر اعلام نظر صریح دربارهٔ سلطنت روبه‌رو شد<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۲۰–۱۲۳.</ref> و در اعلامیه‌ای سه‌ماده‌ای اعلام کرد سلطنت فعلی فاقد پایگاه قانونی و شرعی است و جنبش ملی و اسلامی ایران حاضر به شرکت در هیچ ترکیب حکومتی نخواهد بود و نظام مملکت باید با مراجعه به آرای عمومی معلوم شود. وی پس از بازگشت در دیداری که به درخواست [[محمدرضا پهلوی]] صورت گرفت، با ردّ پذیرش هرگونه مسئولیت، شرط تشکیل و موفقیت حکومت ائتلافی را خروج موقت وی از کشور دانست که با مخالفت او روبه‌رو شد<ref>سنجابی، خاطرات سیاسی، ۳۲۸–۳۳۰ و ۳۳۹–۳۴۳.</ref>؛ بنابراین دولت ائتلافی به این دلایل تشکیل نشد: عدم کنارگیری پهلوی از قدرت، اختلاف نظر جناح‌های مختلف در آمریکا و ایران برای اعلام راه حل به پهلوی و تأثیرپذیری و تردید او و پافشاری امام‌خمینی بر سقوط [[رژیم پهلوی]].<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۶۳–۱۶۵.</ref>
سرانجام با سقوط دولت شریف‌امامی، ازهاری در ۱۴/۸/۱۳۵۷ مأمور تشکیل دولت نظامی شد.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۴۹؛ نجاتی، تاریخ سیاسی بیست و پنج‌ساله ایران، ۲/۱۳۱–۱۳۲.</ref> دولت او نیز که پس از [[هجرت امام‌خمینی]] به [[پاریس]] با ابعاد گسترده‌تری از [[تظاهرات]] روبه‌رو شده بود،<ref>استانی‌لند، سقوط دوستان ایالات متحده آمریکا، ۱۲۰؛ یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۱۳–۱۱۸.</ref> نه تنها موفق به حل بحران نشد، بلکه با سرکوب معترضان خشم آنان را شعله‌ورتر ساخت.<ref>پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۵۳؛ کرباسچی، هفت‌هزار روز تاریخ ایران و انقلاب، ۲/۹۹۶–۱۰۴۸.</ref> در عین حال پهلوی در تلاشی ناموفق برای غلبه بر بحران کشور، به دنبال تشکیل دولت ائتلاف ملی با حضور چهره‌های ملی‌گرا مانند [[غلامحسین صدیقی]] و [[کریم سنجابی]] بود.<ref>ذاکری، طلوع خورشید، ۵۸۳.</ref> صدیقی با وجود مخالفت با عملکرد محمدرضا پهلوی، پیشنهاد نخست‌وزیری را پذیرفت؛ ولی موفق به جلب نظر جناح‌های مختلف و حتی دوستان قدیم خود در [[جبهه ملی]] نشد.<ref>مؤسسه تنظیم، سیر مبارزات امام‌خمینی، ۱۹/۳۴۲، ۵۳۶، ۵۴۲ و ۲۱/۴۳۰–۴۳۱.</ref> سنجابی دبیرکل وقت جبهه ملی نیز در پاریس برای دیدار دوباره با [[امام‌خمینی]] با شرط ایشان مبنی بر اعلام نظر صریح دربارهٔ سلطنت روبه‌رو شد<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۲۰–۱۲۳.</ref> و در اعلامیه‌ای سه‌ماده‌ای اعلام کرد سلطنت فعلی فاقد پایگاه قانونی و شرعی است و جنبش ملی و اسلامی ایران حاضر به شرکت در هیچ ترکیب حکومتی نخواهد بود و نظام مملکت باید با مراجعه به آرای عمومی معلوم شود. وی پس از بازگشت در دیداری که به درخواست [[محمدرضا پهلوی]] صورت گرفت، با ردّ پذیرش هرگونه مسئولیت، شرط تشکیل و موفقیت حکومت ائتلافی را خروج موقت وی از کشور دانست که با مخالفت او روبه‌رو شد<ref>سنجابی، خاطرات سیاسی، ۳۲۸–۳۳۰ و ۳۳۹–۳۴۳.</ref>؛ بنابراین دولت ائتلافی به این دلایل تشکیل نشد: عدم کنارگیری پهلوی از قدرت، اختلاف نظر جناح‌های مختلف در آمریکا و ایران برای اعلام راه حل به پهلوی و تأثیرپذیری و تردید او و پافشاری امام‌خمینی بر سقوط [[رژیم پهلوی]].<ref>یزدی، آخرین تلاش‌ها، ۱۶۳–۱۶۵.</ref>


[[امام‌خمینی]] که معتقد بود پنجاه سال حکومت پهلوی بر ایران با کودتای انگلیسی و تأسیس مجلس فرمایشی، غیرقانونی است،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۷۳–۱۷۴ و ۲۰۵.</ref> با اوج‌گیری نهضت در سال ۱۳۵۶، رسماً محمدرضا پهلوی را از سلطنت خلع کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۱۵.</ref> و بر عقیده کنار رفتن پهلوی از قدرت و متلاشی‌شدن نظام سلطنت پایبند و مصمم بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۰۰، ۲۹۲ و ۵۰۱.</ref> ایشان در اردیبهشت ۱۳۵۷ پس از افزایش ناآرامی‌ها و لغو سفر پهلوی و همسر او به [[بلغارستان]]، ضمن انتقاد کنایه‌آمیز از پهلوی برای عدم استفاده از چنین فرصتی برای فرار، خروج قریب‌الوقوع او از [[ایران]] و سقوط سلسله پهلوی را بشارت داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۸۳ و ۳۹۲–۳۹۳.</ref>
[[امام‌خمینی]] که معتقد بود پنجاه سال حکومت پهلوی بر ایران با کودتای انگلیسی و تأسیس مجلس فرمایشی، غیرقانونی است،<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۷۳–۱۷۴ و ۲۰۵.</ref> با اوج‌گیری نهضت در سال ۱۳۵۶، رسماً محمدرضا پهلوی را از سلطنت خلع کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۱۵.</ref> و بر عقیده کنار رفتن پهلوی از قدرت و متلاشی‌شدن نظام سلطنت پایبند و مصمم بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۲۰۰، ۲۹۲ و ۵۰۱.</ref> ایشان در اردیبهشت ۱۳۵۷ پس از افزایش ناآرامی‌ها و لغو سفر پهلوی و همسر او به [[بلغارستان]]، ضمن انتقاد کنایه‌آمیز از پهلوی برای عدم استفاده از چنین فرصتی برای فرار، خروج قریب‌الوقوع او از [[ایران]] و سقوط سلسله پهلوی را بشارت داد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۳/۳۸۳ و ۳۹۲–۳۹۳.</ref>
خط ۶۸: خط ۷۶:
== پیامدهای خروج پهلوی ==
== پیامدهای خروج پهلوی ==
خروج پهلوی از کشور، باعث ضعیف‌شدن روحیه ارتش و شکاف فزاینده در میان آنان شد.<ref>جباری، گزارش زمستان ۵۷، ۱۶۲–۱۶۳.</ref> پس از [[تظاهرات تاسوعا و عاشورا|راهپیمایی اربعین حسینی]] (۲۹/۱۰/۱۳۵۷) که در آن میلیون‌ها نفر به [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] رأی اعتماد دادند و در قطعنامه پایانی خود خواستار خلع پهلوی از سلطنت، [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|بازگشت امام‌خمینی]] و تشکیل [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] شدند،<ref>هاشمی، کارنامه و خاطرات، ۱۵۵؛ اطلاعات، ۳۰/۱۰/۱۳۵۷، ۶ و ۸.</ref> روزنامه‌ها برای نخستین بار جزئیات سیاست جمهوری اسلامی را به‌طور مستقیم و به نقل از نزدیکان امام‌خمینی شرح دادند.<ref>اطلاعات، ۳/۱۱/۱۳۵۷، ۸.</ref>
خروج پهلوی از کشور، باعث ضعیف‌شدن روحیه ارتش و شکاف فزاینده در میان آنان شد.<ref>جباری، گزارش زمستان ۵۷، ۱۶۲–۱۶۳.</ref> پس از [[تظاهرات تاسوعا و عاشورا|راهپیمایی اربعین حسینی]] (۲۹/۱۰/۱۳۵۷) که در آن میلیون‌ها نفر به [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] رأی اعتماد دادند و در قطعنامه پایانی خود خواستار خلع پهلوی از سلطنت، [[بازگشت امام‌خمینی به ایران|بازگشت امام‌خمینی]] و تشکیل [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی]] شدند،<ref>هاشمی، کارنامه و خاطرات، ۱۵۵؛ اطلاعات، ۳۰/۱۰/۱۳۵۷، ۶ و ۸.</ref> روزنامه‌ها برای نخستین بار جزئیات سیاست جمهوری اسلامی را به‌طور مستقیم و به نقل از نزدیکان امام‌خمینی شرح دادند.<ref>اطلاعات، ۳/۱۱/۱۳۵۷، ۸.</ref>
[[پرونده:فرار_شاه4.jpg|بندانگشتی|پایین کشیدن مجسمه شاه توسط مردم]]
[[پرونده:فرار شاه4.jpg|بندانگشتی|پایین کشیدن مجسمه شاه توسط مردم]]
امام‌خمینی در ۲۲ و ۲۳/۱۰/۱۳۵۷ با انتشار پیام‌هایی، از احتمال مقابله ارتش با مردم پس از خروج پهلوی از کشور سخن گفت و از آن ابراز نگرانی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۲۷ و ۴۳۴.</ref> این نگرانی از آنجا ناشی می‌شد که عده‌ای از فرماندهان ارتش، خواهان سرکوب اعتراضات مردم پس از خروج پهلوی از ایران بودند.<ref>هایزر، مأموریت مخفی، ۶۵ و ۱۰۹.</ref> این عده از افسرانِ بلندپایه [[قوای مسلح|نیروهای مسلح]]، معتقد بودند رفتن وی از ایران موجب تجزیه کشور خواهد شد؛ اگرچه این گروه در انجام‌شدن و موفقیت چنین اقدامی تردید داشتند.<ref>هایزر، مأموریت مخفی، ۱۰۹ و ۲۳۷؛ پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۶۵؛ بازرگان، خاطرات، ۲/۲۹۸.</ref> در عین حال، بازگشت امام‌خمینی به ایران و سیر حوادث پس از آن، شکست کامل [[نظام سلطنتی]] را نوید می‌داد<ref>هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات، ۱۷۶.</ref>؛ بنابراین ضعف روحیه ارتش پس از خروج پهلوی که عملاً بی‌سرپرست شده بود،<ref>جانزاده، خاطرات سیاسی سران رژیم پهلوی، ۲۳۳.</ref> به اضافه دعوت امام‌خمینی به همدلی میان ارتش و مردم و ملحق‌شدن ارتش به ملت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۲۷، ۴۳۴ و ۴۸۷.</ref> و همچنین شعارهای «ارتش برادر ماست» و «برادر ارتشی چرا برادرکشی» از سوی تظاهرکنندگان، موجب تسلیم‌شدن ارتش در برابر اراده ملت شد.<ref>بازرگان، خاطرات، ۲/۲۹۶.</ref> {{ببینید|انقلاب اسلامی ایران}}
امام‌خمینی در ۲۲ و ۲۳/۱۰/۱۳۵۷ با انتشار پیام‌هایی، از احتمال مقابله ارتش با مردم پس از خروج پهلوی از کشور سخن گفت و از آن ابراز نگرانی کرد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۲۷ و ۴۳۴.</ref> این نگرانی از آنجا ناشی می‌شد که عده‌ای از فرماندهان ارتش، خواهان سرکوب اعتراضات مردم پس از خروج پهلوی از ایران بودند.<ref>هایزر، مأموریت مخفی، ۶۵ و ۱۰۹.</ref> این عده از افسرانِ بلندپایه [[قوای مسلح|نیروهای مسلح]]، معتقد بودند رفتن وی از ایران موجب تجزیه کشور خواهد شد؛ اگرچه این گروه در انجام‌شدن و موفقیت چنین اقدامی تردید داشتند.<ref>هایزر، مأموریت مخفی، ۱۰۹ و ۲۳۷؛ پهلوی، پاسخ به تاریخ، ۳۶۵؛ بازرگان، خاطرات، ۲/۲۹۸.</ref> در عین حال، بازگشت امام‌خمینی به ایران و سیر حوادث پس از آن، شکست کامل [[نظام سلطنتی]] را نوید می‌داد<ref>هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات، ۱۷۶.</ref>؛ بنابراین ضعف روحیه ارتش پس از خروج پهلوی که عملاً بی‌سرپرست شده بود،<ref>جانزاده، خاطرات سیاسی سران رژیم پهلوی، ۲۳۳.</ref> به اضافه دعوت امام‌خمینی به همدلی میان ارتش و مردم و ملحق‌شدن ارتش به ملت<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۴۲۷، ۴۳۴ و ۴۸۷.</ref> و همچنین شعارهای «ارتش برادر ماست» و «برادر ارتشی چرا برادرکشی» از سوی تظاهرکنندگان، موجب تسلیم‌شدن ارتش در برابر اراده ملت شد.<ref>بازرگان، خاطرات، ۲/۲۹۶.</ref> {{ببینید|انقلاب اسلامی ایران}}


خط ۱۳۱: خط ۱۳۹:
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
* علیرضا زهیری ـ قاسمعلی صادق‌زاده، [https://books.khomeini.ir/books/10007/548/ فرار شاه]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۷، ص۵۴۸–۵۵۷.
* علیرضا زهیری ـ قاسمعلی صادق‌زاده، [https://books.khomeini.ir/books/10007/548/ فرار شاه]، [[دانشنامه امام‌خمینی]]، ج۷، ص۵۴۸–۵۵۷.
{{حوادث تاریخی}}
{{انقلاب اسلامی ایران}}
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های تأییدشده]]
[[رده:مقاله‌های جلد هفتم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های جلد هفتم دانشنامه امام‌خمینی]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های دارای لینک دانشنامه]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های دارای جعبه اطلاعات]]
[[رده:مقاله‌های نیازمند تصویر]]
[[رده:مقاله‌های دارای تصویر]]
[[رده:حوادث قبل از انقلاب]]
[[رده:رویدادهای قبل از انقلاب]]
[[رده:مقاله‌های دارای شناسه]]
۱۵٬۱۴۳

ویرایش