اسدالله ایمانی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «اسدالله ایمانی: روحانی مبارز، امام جمعه کازرون با نصب امام‌خمینی اسدالله ایمانی در سال ۱۳۲۶ در کازرون زاده شد.<ref>ایمانی، زندگی‌نامه، ۱/۱۰۵.</ref> او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، تحصیلات حوزوی را نخست در حوزه علمیه کازرون و از سال ۱۳۴۱ در قم...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۳ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۹:۲۳
اسدالله ایمانی: روحانی مبارز، امام جمعه کازرون با نصب امام‌خمینی
اسدالله ایمانی در سال ۱۳۲۶ در کازرون زاده شد.[۱] او پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، تحصیلات حوزوی را نخست در حوزه علمیه کازرون و از سال ۱۳۴۱ در قم پی گرفت. استادان او در دوره سطح، محمدتقی ستوده، غلامرضا صلواتی، محمد فاضل لنکرانی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، مصطفی اعتمادی، سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی و حسین شب‌زنده‌دار بودند. وی درس خارج را نزد سیدمحمد محقق داماد، میرزاهاشم آملی، سیدمحمدرضا گلپایگانی و ناصر مکارم شیرازی گذراند. فلسفه را از یحیی انصاری و عبدالله جوادی آملی فراگرفت و از درس اخلاق حسین شب‌زنده‌دار بهره برد. او همچنین درس‌های مختلف حوزه را تدریس می‌کرد.[۲]
مبارزات سیاسی ایمانی، هم‌زمان با شروع نهضت امام‌خمینی در سال ۱۳۴۲ آغاز شد؛ ولی اوج فعالیت سیاسی او در دهه پنجاه بود. تشکیل جلساتی برای تقویت فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی، اعزام مبلّغان به مناطق مختلف و همراهی با حرکت‌های انقلابی، رسیدگی به خانواده زندانیان، مجروحان و شهدای انقلاب، تثبیت و گسترش مرجعیت امام‌خمینی در سطح شهرستان و سخنرانی افشاگرانه علیه رژیم پهلوی و تأکید بر حفظ حقوق مردم، تلاش برای گسترش پیام نهضت در کازرون و حفظ ارتباط مردم و جوانان با حوزه علمیه قم، ازجمله فعالیت‌های مبارزاتی وی بود. این اقدامات، به منع او از منبر و دستگیری در سال ۱۳۵۵ منجر شد.[۳]
در پی گسترش فعالیت گروه‌های چپ در کازرون، ایمانی در این شهر کتابخانه اسلامی تأسیس کرد. این کتابخانه بعدها گسترش یافت و با اضافه‌شدن صندوق قرض‌الحسنه به آن، به شکل مجتمع فرهنگی و خدماتی ادامه یافت.[۴] او پس از برگزاری مجلس بزرگداشت سیدمصطفی خمینی در کازرون در آبان ۱۳۵۶ از منبر منع شد.[۵] وی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، برای حفظ نظم در شهرکرد و کازرون تلاش کرد و در اوج درگیری‌ها، از سلاح‌های پادگان‌ها و حیف‌ومیل اموال بیت‌المال محافظت کرد.[۶]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی درخواست‌های چندباره مردم کازرون برای حضور ایمانی در کازرون، وی در ۱۳۵۸/۷/۱۶ از سوی امام‌خمینی به امامت جمعه کازرون برگزیده شد. امام‌خمینی در این حکم، تصدی امور شرعیه را نیز برای او مجاز دانست و با اشاره به تقاضای مردم کازرون برای پذیرش امامت جمعه از سوی او، از وی خواست با توجه به حساسیت زمان و اوضاع منطقه، دعوت مردم را پاسخ گوید و با سفر به کازرون به وظایف مذهبی و اجتماعی خود عمل کند. ایشان همچنین ابراز امیدواری کرد مردم کازرون با بهره‌مندی از حضور ایمانی در این شهر، برای پیشبرد اهداف اسلامی با وی همکاری کنند.[۷] وی در تیر ۱۳۶۵ در امور شرعیه و حسبیه از امام‌خمینی اجازه‌نامه مستقل گرفت.[۸]
ایمانی در مبارزه با سازمان مجاهدین خلق، فردی فعال بود[۹] و نخستین نماینده ولیّ فقیه در دانشگاه‌های شیراز، علوم پزشکی و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان فارس بود؛ نیز در چهار دوره پیاپی، به نمایندگی از مردم استان فارس، وارد مجلس خبرگان رهبری شد. وی با شروع جنگ تحمیلی، بارها در جبهه‌های نبرد حضور یافت و برادرش نصرالله ایمانی نیز در عملیات بیت‌المقدس به شهادت رسید.[۱۰]
برخی از خدمات علمی و فرهنگی ایمانی عبارت‌اند از: تأسیس حوزه و تجدید بنای مدرسه علمیه کازرون، ارائه خدمات فرهنگی و خیریه برای جوانان و مردم مستضعف کازرون، تأسیس دانشکده علوم پایه وابسته به دانشگاه شیراز، تأسیس و راه‌اندازی دانشکده پزشکی در دانشگاه آزاد و تأسیس بیمارستان و زایشگاه فاطمیه.[۱۱] وی همچنین در سال ۱۳۸۰ امام جمعه بوشهر شد و تا سال ۱۳۸۷ در این شهر حاضر بود و پس از درگذشت محی‌الدین حائری شیرازی، به امامت جمعه شیراز برگزیده شد.[۱۲] اسدالله ایمانی در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷ درگذشت و در قم در حرم فاطمه معصومه (س)، به خاک سپرده شد.[۱۳]
- ↑ ایمانی، زندگی‌نامه، ۱/۱۰۵.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۱/۲۲۲.
- ↑ عباسی، ایمانی، ۱/۷۰؛ ایمانی، زندگی‌نامه، ۱/۱۰۷.
- ↑ عباسی، ایمانی، ۱/۷۰.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۱/۲۲۲.
- ↑ عباسی، ایمانی، ۱/۷۰.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۲۴۰.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۲۰/۷۲.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۱/۲۲۲.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۱/۲۲۲.
- ↑ ایمانی، زندگی‌نامه، ۱/۱۰۶–۱۰۷؛ عباسی، ایمانی، ۱/۷۰–۷۱.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۱/۲۲۳.
- ↑ ایران، روزنامه، ۲۱.