۲۱٬۳۲۴
ویرایش
(اصلاح نویسه، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
| مشخصات نشر = | | مشخصات نشر = | ||
}} | }} | ||
'''سلوک عرفانی امامخمینی'''، کتابی به قلم سیدحسین حسینی است که به تبیین و معرفی آرای عرفانی و سلوکی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۹۴ش توسط | '''سلوک عرفانی امامخمینی'''، کتابی به قلم سیدحسین حسینی است که به تبیین و معرفی آرای عرفانی و سلوکی [[امامخمینی]] پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۹۴ش توسط [[ستاد بزرگداشت حضرت امامخمینی]]، منتشر شده است. | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
سیدحسین حسینی، متولد ۱۳۴۹ش، پژوهشگر علوم اسلامی میباشد | سیدحسین حسینی، متولد ۱۳۴۹ش، پژوهشگر علوم اسلامی میباشد. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
کتاب سلوک عرفانی امامخمینی، به بررسی برخی آرای عرفانی امامخمینی پرداخته است. در این کتاب آمده که امام منبع اصلی معارف عرفان را قرآن کریم و پس از آن احادیث اهلبیت(ع) میداند که بر غنا، بسط و زیبایی عرفان افزوده و جذابیت آن را در ذوق و نگاه عارفان و سالکان جلوهگر میسازد و از این رو است که امام میگوید؛ نظرات و سخنان عارفان برگرفته از قرآن کریم و کلمات آنها شرح بیانات قرآن و حدیث است.<ref>حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۱۲-۱۲؛ امامخمینی، سرالصلاة، ص۳۱.</ref> | کتاب سلوک عرفانی امامخمینی، به بررسی برخی آرای عرفانی امامخمینی پرداخته است. در این کتاب آمده که امام منبع اصلی معارف عرفان را [[قرآن|قرآن کریم]] و پس از آن [[حدیث|احادیث اهلبیت(ع)]] میداند که بر غنا، بسط و زیبایی [[عرفان]] افزوده و جذابیت آن را در ذوق و نگاه [[عرفا|عارفان]] و سالکان جلوهگر میسازد و از این رو است که امام میگوید؛ نظرات و سخنان عارفان برگرفته از قرآن کریم و کلمات آنها شرح بیانات قرآن و حدیث است.<ref>حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۱۲-۱۲؛ امامخمینی، سرالصلاة، ص۳۱.</ref> | ||
امام در مقابل تهمتها و حملههایی که به عارفان و سالکان شده، ایستاده و در مقام دفاع برآمده است و این معارضهها و دشنام را به علت جهل افراد و ناتوانی آنها از درک مسائل عرفانی میداند و معتقد است که نباید مانع فیض شده بلکه باید وسیله را فراهم نمود تا مردم نیز از این معارف استفاده نمایند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۶۴؛ امامخمینی، سر الصلاة؛ ص۵۲؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۱۳-۱۴.</ref> در این پژوهش آمده که امامخمینی رابطه نماز و عرفان را واقعیت باطنی و صحنهای از حضور بنده در مقابل خالق میداند و تاکید دارد که نماز یکی از روشهای جامع سیر و سلوک که عارف و سالک واقعی میتواند از آن، به واقع و باطن رسیده و آثار این وصول، در حرکات و حالات جسمانی او آشکار گردد.<ref>امامخمینی، سرالصلاة، ص۱۲؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۲۱-۲۲.</ref> | امام در مقابل تهمتها و حملههایی که به عارفان و سالکان شده، ایستاده و در مقام دفاع برآمده است و این معارضهها و دشنام را به علت جهل افراد و ناتوانی آنها از درک مسائل عرفانی میداند و معتقد است که نباید مانع فیض شده بلکه باید وسیله را فراهم نمود تا مردم نیز از این معارف استفاده نمایند.<ref>امامخمینی، آداب الصلاة، ص۲۶۴؛ امامخمینی، سر الصلاة؛ ص۵۲؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۱۳-۱۴.</ref> در این پژوهش آمده که امامخمینی رابطه [[نماز]] و عرفان را واقعیت باطنی و صحنهای از حضور بنده در مقابل خالق میداند و تاکید دارد که نماز یکی از روشهای جامع سیر و سلوک که عارف و سالک واقعی میتواند از آن، به واقع و باطن رسیده و آثار این وصول، در حرکات و حالات جسمانی او آشکار گردد.<ref>امامخمینی، سرالصلاة، ص۱۲؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۲۱-۲۲.</ref> | ||
در نگاه امامخمینی بین عرفان و برهان تعارضی نیست بلکه هر یک از آنها مرتبهای برای رسیدن به مقصود و حقیقت است؛ یعنی براهین عقلی و علوم حصولی، مرحله اول برای سالک و پس از آن مرتبه دوم معرفت قلبی است.<ref>امامخمینی، مصباحالهدایه، ص۸۴؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۲۵.</ref> | در نگاه امامخمینی بین عرفان و برهان تعارضی نیست بلکه هر یک از آنها مرتبهای برای رسیدن به مقصود و حقیقت است؛ یعنی براهین عقلی و علوم حصولی، مرحله اول برای سالک و پس از آن مرتبه دوم معرفت قلبی است.<ref>امامخمینی، مصباحالهدایه، ص۸۴؛ حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۲۵.</ref> عرفان امامخمینی آمیزهای از گرایشهای زاهدانه و عاشقانه میباشد که آن را از افراط و تفریطهای این دو ساحت پیراسته ساخته است و از همین جهت است که امام در [[نامه امامخمینی به میخائیل گورباچف|پیامی به گورباچف]] برای حل مقاصد اجتماعی و سیاسی، مطالعه کتب عرفانی همچون آثار ابن عربی را توصیه میکند.<ref>حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۳۴.</ref> | ||
عرفان امامخمینی آمیزهای از گرایشهای زاهدانه و عاشقانه میباشد که آن را از افراط و تفریطهای این دو ساحت پیراسته ساخته است و از همین جهت است که امام در پیامی به گورباچف برای حل مقاصد اجتماعی و سیاسی، مطالعه کتب عرفانی همچون آثار ابن عربی را توصیه میکند.<ref>حسینی، سلوک عرفانی امامخمینی، ص۳۴.</ref> | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب سلوک عرفانی امامخمینی، از یک مقدمه و چند مطلب تشکیل شده است: | کتاب سلوک عرفانی امامخمینی، از یک مقدمه و چند مطلب تشکیل شده است: | ||
* مطلب اول دربارهٔ پیشینه اندیشه عرفان امامخمینی و تألیفات امام و مشایخ عرفانی ایشان میباشد. | * مطلب اول دربارهٔ پیشینه اندیشه عرفان امامخمینی و تألیفات امام و مشایخ عرفانی ایشان میباشد. | ||
* مطلب دوم دربارهٔ برخی آراء عرفانی امامخمینی نظیر عرفان و قرآن، | * مطلب دوم دربارهٔ برخی آراء عرفانی امامخمینی نظیر عرفان و قرآن، کمالخواهی انسان، [[شریعت، طریقت و حقیقت|شریعت و طریقت]]، نماز و عرفان، برهان و عرفان، ولایتپذیری در عرفان و عرفان حضور میباشد. | ||
* مطلب سوم دربارهٔ انقلاب اسلامی و عرفان امامخمینی پرداخته شده است. | * مطلب سوم دربارهٔ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و عرفان امامخمینی پرداخته شده است. | ||
* مطلب چهارم به بحث از اسفار اربعه و امامخمینی، سفرهای چهارگانه، مفهوم اجمالی اسفار اربعه، اسفار اربعه در کلام حکیم قمشهای و بیان حضرت امام در اسفار اربعه سخن به میان آمده است. | * مطلب چهارم به بحث از [[اسفار اربعه]] و امامخمینی، سفرهای چهارگانه، مفهوم اجمالی اسفار اربعه، اسفار اربعه در کلام [[حکیم قمشهای]] و بیان حضرت امام در اسفار اربعه سخن به میان آمده است. | ||
* در مطلب پنجم به بیان دین و عرفان و دیدگاه همانندی دین و عرفان، رشد عرفان از درون دین و تفاوت داشتن عرفان و دین، سخن به میان آمده است. | * در مطلب پنجم به بیان دین و عرفان و دیدگاه همانندی دین و عرفان، رشد عرفان از درون دین و تفاوت داشتن عرفان و دین، سخن به میان آمده است. | ||
==وضعیت نشر== | ==وضعیت نشر== | ||
چاپ اول | چاپ اول کتاب سلوک عرفانی امامخمینی، در سال ۱۳۹۴ش توسط نشر معاونت فرهنگی ستاد مرکزی بزرگداشت حضرت امامخمینی، منتشر شده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |