الهینامه حضرت امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| مشخصات نشر = | | مشخصات نشر = | ||
}} | }} | ||
'''الهینامه حضرت امامخمینی''' کتابی به قلم محمدهادی فلاح است که به تبیین اندیشههای دعایی و اخلاقی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر | '''الهینامه حضرت امامخمینی''' کتابی به قلم محمدهادی فلاح است که به تبیین اندیشههای دعایی و اخلاقی [[امامخمینی]] پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]]، منتشر شده است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
این کتاب به اندیشههای دعایی و اخلاقی امامخمینی پرداخته است؛ در فرازی از این کتاب آمده، امامخمینی معتقد است دعا، بُراق مقامات کمال و مدارج کمالیه و تنزیه از نقص و اذن دخول به خلوتسرای غیب، میباشد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۲۳.</ref> دعا، زبان استعداد و تقاضا جهت دریافت صورت اعطایی و تجلی قرب وجودی نسبت به مبدأ خیر و کمال مطلق است.<ref>فلاح، الهینامه، ص۳</ref> و از آنجا که کاملان و اولیای الهی، توجهشان به حقتعالی تابع تجلی ذاتی است؛ ازاینرو اجابت در دعایشان به تاخیر نمیافتد.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۱۷۶.</ref> | این کتاب به اندیشههای دعایی و اخلاقی امامخمینی پرداخته است؛ در فرازی از این کتاب آمده، امامخمینی معتقد است دعا، بُراق مقامات کمال و مدارج کمالیه و تنزیه از نقص و اذن دخول به خلوتسرای غیب، میباشد.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۲۳.</ref> دعا، زبان استعداد و تقاضا جهت دریافت صورت اعطایی و تجلی قرب وجودی نسبت به مبدأ خیر و کمال مطلق است.<ref>فلاح، الهینامه، ص۳</ref> و از آنجا که کاملان و اولیای الهی، توجهشان به حقتعالی تابع تجلی ذاتی است؛ ازاینرو اجابت در دعایشان به تاخیر نمیافتد.<ref>امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۱۷۶.</ref> | ||
به اعتقاد امامخمینی دعا، مغز عبادت و تذکر حق و انس و خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه عظمت کامل مطلق و غایت آمال عارفین و نتیجه سلوک سالکین است.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۶۱.</ref> | به اعتقاد امامخمینی دعا، مغز عبادت و تذکر حق و انس و خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه عظمت کامل مطلق و غایت آمال عارفین و نتیجه سلوک سالکین است.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۶۱.</ref> | ||
از ویژگی خوب این کتاب، اشاره به اشعار و غزلیات امامخمینی در لابهلای مطالب، به عنوان شاهد مثال میباشد. امامخمینی در مناجات خود با استفاده از کلماتی نظیر الهی، الها، بارالها، اللهمّ، یا رب، ربنا، خدایا، بار خدایا، محبوبا و پروردگارا، خدای متعال را خوانده است.<ref>فلاح، الهینامه، مقدمه.</ref> چنانکه در برخی آثار خود میگوید؛ بارالها، ما را از پیروی شیطان و نفس اماره حفظ فرما. ما را از حبّ جاه و مقام و دنیا و نفس خویش بازدار | از ویژگی خوب این کتاب، اشاره به اشعار و غزلیات امامخمینی در لابهلای مطالب، به عنوان شاهد مثال میباشد. امامخمینی در مناجات خود با استفاده از کلماتی نظیر الهی، الها، بارالها، اللهمّ، یا رب، ربنا، خدایا، بار خدایا، محبوبا و پروردگارا، خدای متعال را خوانده است.<ref>فلاح، الهینامه، مقدمه.</ref> چنانکه در برخی آثار خود میگوید؛ بارالها، ما را از پیروی [[شیطان]] و [[نفس اماره]] حفظ فرما. ما را از حبّ جاه و مقام و دنیا و نفس خویش بازدار.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۹۸.</ref> نکته قابل توجه اینکه در این پژوهش ادعا شده مناجات امامخمینی برخاسته از عرفان منزوی نیست بلکه از جنس [[عرفان]] و مناجات اهل بیتی است تا به وسیله آن دین و شریعت معرفی و از انزوا بیرون رود.<ref>فلاح، الهینامه، مقدمه.</ref> بیشتر مناجات امامخمینی با مضامین و کشش عرفانی است که حس معنوی فوق العادهای به خواننده آن منتقل میکند و از سفرهای چهارگانه عرفانی امام حکایت دارد.<ref>امامخمینی، دیوان امام، ص۲۰۷، ۱۶۰-۱۶۱.</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه، پیشگفتار و سه دفتر میباشد: | این کتاب مشتمل بر یک مقدمه، پیشگفتار و سه دفتر میباشد: | ||
دفتر نخست درباره گرهگشای راز، سخن به میان آمده است. | # دفتر نخست درباره گرهگشای راز، سخن به میان آمده است. | ||
دفتر دوم درباره جرگه عشاق میباشد. | # دفتر دوم درباره جرگه عشاق میباشد. | ||
دفتر سوم درباره آل روح الله، سخن به میان آمده است | # دفتر سوم درباره آل روح الله، سخن به میان آمده است | ||
==هدف و انگیزه تألیف== | ==هدف و انگیزه تألیف== | ||
هدف از تألیف، فراهمسازی زمینه بازشناسی اندیشه دعایی امام در ساحتهای عرفانی و غیرعرفانی و تبیین سلوک دعایی امامخمینی در عرفان عملی میباشد. | هدف از تألیف، فراهمسازی زمینه بازشناسی اندیشه دعایی امام در ساحتهای عرفانی و غیرعرفانی و تبیین سلوک دعایی امامخمینی در عرفان عملی میباشد. |
نسخهٔ ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۲
الهینامه حضرت امامخمینی کتابی به قلم محمدهادی فلاح است که به تبیین اندیشههای دعایی و اخلاقی امامخمینی پرداخته است. این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج، منتشر شده است.
محتوا
این کتاب به اندیشههای دعایی و اخلاقی امامخمینی پرداخته است؛ در فرازی از این کتاب آمده، امامخمینی معتقد است دعا، بُراق مقامات کمال و مدارج کمالیه و تنزیه از نقص و اذن دخول به خلوتسرای غیب، میباشد.[۱] دعا، زبان استعداد و تقاضا جهت دریافت صورت اعطایی و تجلی قرب وجودی نسبت به مبدأ خیر و کمال مطلق است.[۲] و از آنجا که کاملان و اولیای الهی، توجهشان به حقتعالی تابع تجلی ذاتی است؛ ازاینرو اجابت در دعایشان به تاخیر نمیافتد.[۳] به اعتقاد امامخمینی دعا، مغز عبادت و تذکر حق و انس و خلوت با محبوب و اظهار عبودیت و ذلت در پیشگاه عظمت کامل مطلق و غایت آمال عارفین و نتیجه سلوک سالکین است.[۴] از ویژگی خوب این کتاب، اشاره به اشعار و غزلیات امامخمینی در لابهلای مطالب، به عنوان شاهد مثال میباشد. امامخمینی در مناجات خود با استفاده از کلماتی نظیر الهی، الها، بارالها، اللهمّ، یا رب، ربنا، خدایا، بار خدایا، محبوبا و پروردگارا، خدای متعال را خوانده است.[۵] چنانکه در برخی آثار خود میگوید؛ بارالها، ما را از پیروی شیطان و نفس اماره حفظ فرما. ما را از حبّ جاه و مقام و دنیا و نفس خویش بازدار.[۶] نکته قابل توجه اینکه در این پژوهش ادعا شده مناجات امامخمینی برخاسته از عرفان منزوی نیست بلکه از جنس عرفان و مناجات اهل بیتی است تا به وسیله آن دین و شریعت معرفی و از انزوا بیرون رود.[۷] بیشتر مناجات امامخمینی با مضامین و کشش عرفانی است که حس معنوی فوق العادهای به خواننده آن منتقل میکند و از سفرهای چهارگانه عرفانی امام حکایت دارد.[۸]
ساختار
این کتاب مشتمل بر یک مقدمه، پیشگفتار و سه دفتر میباشد:
- دفتر نخست درباره گرهگشای راز، سخن به میان آمده است.
- دفتر دوم درباره جرگه عشاق میباشد.
- دفتر سوم درباره آل روح الله، سخن به میان آمده است
هدف و انگیزه تألیف
هدف از تألیف، فراهمسازی زمینه بازشناسی اندیشه دعایی امام در ساحتهای عرفانی و غیرعرفانی و تبیین سلوک دعایی امامخمینی در عرفان عملی میباشد.
وضعیت نشر
چاپ اول این کتاب در سال ۱۳۸۹ش توسط مؤسسه چاپ و نشر عروج.[۹] منتشر شده است.
پانویس
- ↑ امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۲۳.
- ↑ فلاح، الهینامه، ص۳
- ↑ امامخمینی، شرح دعای سحر، ص۱۷۶.
- ↑ امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۶۱.
- ↑ فلاح، الهینامه، مقدمه.
- ↑ امامخمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۹۸.
- ↑ فلاح، الهینامه، مقدمه.
- ↑ امامخمینی، دیوان امام، ص۲۰۷، ۱۶۰-۱۶۱.
- ↑ وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)،
منابع
- امامخمینی، سید روحالله، دیوان امام با تعلیقات علیاکبر رشاد، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح چهل حدیث، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ بیست و سوم، ۱۳۸۰ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، شرح دعاء السحر، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ سوم، ۱۳۸۳ش.
- امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
- فلاح، محمدهادی، الهینامه حضرت امامخمینی، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.