سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ آذر ۱۴۰۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴: خط ۵۴:
# احکام تازه‌ای که قرآن درباره آنها سکوت کرده است، در سنت آمده است مانند محرومیت قاتل از میراث مقتول <ref>نجفی، جواهر الکلام، ۳۹/۳۷.</ref> و حرمت جمع [[ازدواج]] میان عمه و دختر برادر او یا خاله و دختر خواهر او مگر با اجازه عمه و خاله <ref>کلینی، الکافی، ۵/۴۲۴.</ref> و مانند حرمت پوشیدن حریر برای مردان <ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۵۳ ـ ۴۵۵؛ حکیم طباطبایی، سنت در قانونگذاری، ۱۵۱.</ref>.
# احکام تازه‌ای که قرآن درباره آنها سکوت کرده است، در سنت آمده است مانند محرومیت قاتل از میراث مقتول <ref>نجفی، جواهر الکلام، ۳۹/۳۷.</ref> و حرمت جمع [[ازدواج]] میان عمه و دختر برادر او یا خاله و دختر خواهر او مگر با اجازه عمه و خاله <ref>کلینی، الکافی، ۵/۴۲۴.</ref> و مانند حرمت پوشیدن حریر برای مردان <ref>کلینی، الکافی، ۶/۴۵۳ ـ ۴۵۵؛ حکیم طباطبایی، سنت در قانونگذاری، ۱۵۱.</ref>.
===تخصیص قرآن با سنت===
===تخصیص قرآن با سنت===
تخصیص‌ عمومات قرآن به وسیله خبر متواتر <ref>مجاهد طباطبایی، مفاتیح الاصول، ۲۶۴ ـ ۲۶۵.</ref> و خبر محفوف به قرائن قطعی و اجماع قطعی، جایز است <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۴.</ref>؛ ولی درباره تخصیص قرآن به وسیله خبر واحد، علمای شیعه و اهل سنت اختلاف دارند <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۴؛ حکیم طباطبایی، سنت در قانونگذاری، ۱۵۲ ـ ۱۵۳؛ حکیم طباطبایی، الاصول العامه، ۲۳۲.</ref>. شیخ طوسی معتقد به جواز تخصیص کتاب به وسیله سنت است <ref>طوسی، العده، ۱/۳۴۰.</ref>. امام‌خمینی نیز در آثار مختلف خود تخصیص‌ آیات قرآن را با احادیث معتبر جایز دانسته و به اشکال مطرح‌شده نیز پاسخ داده است <ref>امام‌خمینی، تنقیح الاصول، ۲/۴۰۱؛ امام‌خمینی، تهذیب الاصول، ۲/۲۴۷.</ref> {{ببینید|خبر واحد}}.
تخصیص‌ عمومات قرآن به وسیله خبر متواتر <ref>مجاهد طباطبایی، مفاتیح الاصول، ۲۶۴ ـ ۲۶۵.</ref> و خبر محفوف به قرائن قطعی و اجماع قطعی، جایز است <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۴.</ref>؛ ولی درباره تخصیص قرآن به وسیله خبر واحد، علمای شیعه و اهل سنت اختلاف دارند <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۴؛ حکیم طباطبایی، سنت در قانونگذاری، ۱۵۲ ـ ۱۵۳؛ حکیم طباطبایی، الاصول العامه، ۲۳۲.</ref>. شیخ طوسی معتقد به جواز تخصیص کتاب به وسیله سنت است <ref>طوسی، العده، ۱/۳۴۰.</ref>. امام‌خمینی نیز در آثار مختلف خود تخصیص‌ آیات قرآن را با احادیث معتبر جایز دانسته و به اشکال مطرح‌شده نیز پاسخ داده است <ref>امام‌خمینی، تنقیح الاصول، ۲/۴۰۱؛ امام‌خمینی، تهذیب الاصول، ۲/۲۴۷.</ref> {{ببینید|خبر واحد}}.
===امکان نسخ قرآن با سنت===
===امکان نسخ قرآن با سنت===
[[نسخ]] به معنای ازاله چیزی به چیزی پس از آن است؛ مانند نسخ آفتاب با سایه و برعکس <ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۸۰۱.</ref> و در اصطلاح نسخ قرآن به معنای برطرف‌کردن حکمی با حکمی پس از آن است <ref>طوسی، العده، ۲/۴۸۵ ـ ۴۸۶؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۸۰۱.</ref>. تردیدی در اصل وقوع نسخ قرآن با قرآن نیست مانند نسخ حکم نجوا <ref>مجادله، ۱۲ ـ ۱۳.</ref> و مواردی دیگر <ref>طباطبایی، المیزان ۱/۳۲۵؛ هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۳۰/۴۳۲.</ref>. از نظر امام‌خمینی نیز نسخْ در احکام جزئی و در موارد ‌‌اندکی واقع شده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۳۱۴.</ref>؛ ولی درباره امکان نسخ حکم [[قرآن]] با سنت اختلاف است. برخی مانند [[ابن‌سریج]] بر آن‌اند که نسخ قرآن با سنت هرچند جایز است، واقع نشده است <ref>← طوسی، العده، ۲/۵۴۹ ـ ۵۵۰.</ref>؛ ولی بیشتر علما نسخ قرآن را با سنت متواتر روا دانسته‌اند <ref>طوسی، العده، ۲/۵۴۳؛ سید مرتضی، الذریعه، ۱/۴۶۰؛ عاملی، معالم الدین، ۲۱۹.</ref>؛ اما درباره نسخ با خبر واحد اختلاف است. [[سید مرتضی]] جواز نسخ را مبتنی بر جواز تخصیص به خبر واحد می‌داند <ref>سید مرتضی، الذریعه، ۱/۴۶۰.</ref>. امام‌خمینی در نقد ادله جایزنبودن تخصیص کتاب با خبر واحد از [[سیدحسین بروجردی]] نقل می‌کند دلیلی بر جایزنبودن نسخ به خبر واحد وجود ندارد <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۹ ـ ۵۱۰.</ref>. در عین حال برخی از [[شاگردان امام‌خمینی]] بر جایزنبودن نسخ کتاب به [[خبر واحد]]، ادعای اتفاق نظر کرده‌اند <ref>فاضل، تفصیل الشریعه، ۱۶۱.</ref>.
[[نسخ]] به معنای ازاله چیزی به چیزی پس از آن است؛ مانند نسخ آفتاب با سایه و برعکس <ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۸۰۱.</ref> و در اصطلاح نسخ قرآن به معنای برطرف‌کردن حکمی با حکمی پس از آن است <ref>طوسی، العده، ۲/۴۸۵ ـ ۴۸۶؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۸۰۱.</ref>. تردیدی در اصل وقوع نسخ قرآن با قرآن نیست مانند نسخ حکم نجوا <ref>مجادله، ۱۲ ـ ۱۳.</ref> و مواردی دیگر <ref>طباطبایی، المیزان ۱/۳۲۵؛ هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۳۰/۴۳۲.</ref>. از نظر امام‌خمینی نیز نسخْ در احکام جزئی و در موارد ‌‌اندکی واقع شده است <ref>امام‌خمینی، کشف اسرار، ۳۱۴.</ref>؛ ولی درباره امکان نسخ حکم [[قرآن]] با سنت اختلاف است. برخی مانند [[ابن‌سریج]] بر آن‌اند که نسخ قرآن با سنت هرچند جایز است، واقع نشده است <ref>← طوسی، العده، ۲/۵۴۹ ـ ۵۵۰.</ref>؛ ولی بیشتر علما نسخ قرآن را با سنت متواتر روا دانسته‌اند <ref>طوسی، العده، ۲/۵۴۳؛ سید مرتضی، الذریعه، ۱/۴۶۰؛ عاملی، معالم الدین، ۲۱۹.</ref>؛ اما درباره نسخ با خبر واحد اختلاف است. [[سید مرتضی]] جواز نسخ را مبتنی بر جواز تخصیص به خبر واحد می‌داند <ref>سید مرتضی، الذریعه، ۱/۴۶۰.</ref>. امام‌خمینی در نقد ادله جایزنبودن تخصیص کتاب با خبر واحد از [[سیدحسین بروجردی]] نقل می‌کند دلیلی بر جایزنبودن نسخ به خبر واحد وجود ندارد <ref>امام‌خمینی، جواهر الاصول، ‏۴/۵۰۹ ـ ۵۱۰.</ref>. در عین حال برخی از [[شاگردان امام‌خمینی]] بر جایزنبودن نسخ کتاب به [[خبر واحد]]، ادعای اتفاق نظر کرده‌اند <ref>فاضل، تفصیل الشریعه، ۱۶۱.</ref>.
emailconfirmed
۲٬۵۷۶

ویرایش