۲۱٬۲۹۰
ویرایش
(اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''قرآن صاعد؛ دعا از نظرگاه امامخمینی''' کتابی به قلم محمدهادی فلاح است که به تبیین جایگاه و حقیقت [[دعا]] از نگاه [[امامخمینی]] میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۹۵ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] منتشر شده است. | '''قرآن صاعد؛ دعا از نظرگاه امامخمینی''' کتابی به قلم محمدهادی فلاح است که به تبیین جایگاه و حقیقت [[دعا]] از نگاه [[امامخمینی]] میپردازد. این کتاب در سال ۱۳۹۵ش توسط [[مؤسسه چاپ و نشر عروج]] منتشر شده است. | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||
در کتاب قرآن صاعد، درباره حقیقت، جایگاه، ارزش و اهمیت دعا از نگاه امامخمینی سخن گفته شده و مبانی سلوکی و اخلاقی ایشان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در بخشی از این کتاب آمده، به اعتقاد امامخمینی آنگاه که سالک به مقام حضرت الوهیت رسید و مشمول تجلیات اسمائی قرار گرفت، آنوقت، [[دعا]] از زبان حال سالک بر زبان قال و از باطن او بر گفتارش جاری میشود؛ بنابراین اگر سالک با زبان استعداد دعا کند ردّ نمیشود و چنین دعایی مقبول و مستجاب خواهد بود.<ref>امامخمینی، شرح | در کتاب قرآن صاعد، درباره حقیقت، جایگاه، ارزش و اهمیت دعا از نگاه امامخمینی سخن گفته شده و مبانی سلوکی و اخلاقی ایشان مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. در بخشی از این کتاب آمده، به اعتقاد امامخمینی آنگاه که سالک به مقام حضرت الوهیت رسید و مشمول تجلیات اسمائی قرار گرفت، آنوقت، [[دعا]] از زبان حال سالک بر زبان قال و از باطن او بر گفتارش جاری میشود؛ بنابراین اگر سالک با زبان استعداد دعا کند ردّ نمیشود و چنین دعایی مقبول و مستجاب خواهد بود.<ref>امامخمینی، شرح دعاء السحر، ص۱۰-۱۱ و ۱۶.</ref> | ||
باور امامخمینی از سیره [[انبیاء الهی]] و [[اهلبیت(ع)|ائمه معصومین(ع)]] نیز چنان ظاهر میشود که با آنکه مقامات بالایی داشتند؛ ولی هیچگاه از دعا و عجز و [[تضرع]] در درگاه معبود خودداری نمیکردند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۶۱.</ref> | باور امامخمینی از سیره [[انبیاء الهی]] و [[اهلبیت(ع)|ائمه معصومین(ع)]] نیز چنان ظاهر میشود که با آنکه مقامات بالایی داشتند؛ ولی هیچگاه از دعا و عجز و [[تضرع]] در درگاه معبود خودداری نمیکردند.<ref>امامخمینی، شرح چهل حدیث، ص۲۶۱.</ref> |