ادای امانت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| مجموعه =  

کتاب ادای امانت، کوشیده است که برخی مبانی و اندیشه‌های اخلاقی امام‌خمینی را با تأکید بر نیازهای جامعه بیان کند. در فرازی از این کتاب آمده، امام‌خمینی هر چند آیه «إِنّا عَرَضنَا الأَمانَةَ عَلَی السَّماواتِ وَالأَرضِ»<ref>سوره احزاب، آیه72.</ref> را دارای مصادیق طولی و عرضی متعددی می‌داند اما آن را در واقع ناظر به جامعیت انسان می‌بیند؛ زیرا امانت به حسب باطن، حقیقت [[خلافت و ولایت|ولایت]] و به حسب ظاهر، شریعت، [[اسلام|دین اسلام]]، [[قرآن]] و [[نماز]] است.<ref>امام‌خمینی، آداب الصلاة، ص۳۲۱؛ شرح چهل حدیث، ص۶۳۵.</ref>

یکی از امانات حق، تکالیف الهیه‌ای است که التزام به آنها بر همه واجب و ضروری است و تا انسان مؤدب آداب شریعت حقه نشود، هیچ یک از اخلاق حسنه برای وی تحقق پیدا نمی‌کند.<ref>امام‌خمینی، [[شرح چهل حدیث (کتاب)|شرح چهل حدیث]]، ص۸.</ref> امام‌خمینی [[ولایت علوی]] و [[خلافت محمدی]] را یکی از امانات خدا می‌داند و معتقد است انسانیت چون در هیچ مقام خاصی توقف ندارد، حامل ولایت مطلقه علوی و سزاوار خلافت کبرای الهی است.<ref>امام‌خمینی، شرح دعای سحر، ص۱۵ و ۱۴۹.</ref> ایشان ملاک پذیرش مسئولیت و اصولی‌ترین شرط مدیریت را به طور کلی امانت‌داری می‌داند و معتقد است هر کاری که انسان عهده‌دار مسئول آن شد، باید نسبت به آن کار امانت‌دار باشد.<ref>امام‌خمینی، صحیفه امام، ج۱۷، ص۲۳۷-۲۳۸</ref> ازاین‌رو احساس وظیفه، نسبت به امور مردم، باید به عنوان اصلی اساسی در ادای امانت مورد توجه کارگزاران قرار گیرد.<ref>آقامیری، ادای امانت، ص۱۱۱).</ref>

[[رده:پروژه کتاب]]