مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
(اصلاح ارقام، اصلاح نویسههای عربی) |
جز (added Category:پروژه کتاب using HotCat) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه کتاب]] |
نسخهٔ ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۳، ساعت ۲۲:۴۳
مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی؛ کتابی به قلم قربانعلی قربانزاده سوار است که با هدف کشف بنیانهای مصلحت عمومی در اندیشه امامخمینی نگاشته شده است.
اهمیت کتاب
امتیاز کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی واکاوی مبانی مصلحت عمومی از دیدگاه امامخمینی است که با استناد به آثار ایشان، به تدبیر امام در حفظ و تأمین حقوق جامعه، رعایت حقالناس و تبیین و رعایت معیار مصلحت عمومی میپردازد.[۱] رویه دیگر کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی ، بررسی سیاستشناسی امامخمینی در تعیین جهت مسائل و اداره کشور، رفاه و تهذیب اخلاق در بعد فردی و اجتماعی و نوع نگرش ایشان به معرفت، هستی، انسان، جامعه، زیبایی، سیاست و حکومت اسلامی است. از نظر امامخمینی مبانی خاص مصلحت عمومی حقگرایی، ارزشمداری، غایتنگری و موقعیتشناسی و باور به حاکمیت الهی و خلافت انسانی، توحید الهی و کرامت انسانی، مصلحتسنجی در خصوص حیات عمومی انسان است که در این اثر مورد توجه قرار میگیرد.[۲]
ساختار
کتاب مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، بعد از پیشگفتار ناشر و مقدمه نویسنده، از چهارفصل، تشکیل شده است.
- فصل اول، کلیات در سه بخش، چارچوب نظری، بررسی آثار و ادبیات موضوع، اندیشه و فعالیت سیاسی امامخمینی و مفاهیم مصلحت عمومی را پوشش میدهد.
- فصل دوم، مبانی عام مصلحت عمومی، انسانشناسی، جامعهشناسی و سیاست از دیدگاه امامخمینی را بحث کرده است.
- فصل سوم، مبانی خاص مصلحت عمومی، حقگرایی، ارزشمندی، غایتنگری و موقعیتشناسی را مورد توجه قرار داده
- فصل چهارم، منظومه منطقی عمومی در اندیشه امامخمینی را به تصویر کشیده است.[۳]
وضعیت نشر
کتاب «مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی»، اولینبار سال ۱۳۸۱ش با شمارگان ۲۰۰۰ نسخه در تهران به اهتمام پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، معاونت پژوهشی در ۲۳۰ صفحه انتشار یافت.
پانویس
منابع
- قربانعلی، قربانزاده، مبانی مصلحت عمومی در اندیشه سیاسی امامخمینی، تهران، پژوهشکده امامخمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۱ ش.