ویکی امام خمینی:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۴/۴۷

امام‌خمینی در شعر شاعران، بازتاب شخصیت، اندیشه و مبارزات سیاسی امام‌خمینی در شعر شاعران معاصر.

امام‌خمینی از زمره شخصیت‌هایی است که شاعران بسیاری درباره او شعر سروده‌اند. مضامین اشعار گواه آن است که شاعران، با انگیزه‌های مذهبی و سیاسی و بدون چشم‌داشت هیچ‌گونه صله و پاداشی اشعاری، سروده‌اند. سروده‌های درباره امام‌خمینی را به دو دوره پیش از پیروزی انقلاب و پس از پیروزی انقلاب به‌ویژه پس از رحلت ایشان می‌توان تقسیم کرد. نخستین سروده از محمدحسین بهجتی اردکانی در دوران پیش از پیروزی به سال ۱۳۴۱ بازمی‌گردد. پس از پیروزی انقلاب هیچ سوژه‌ای به گستردگی شخصیت سیاسی و مذهبی امام‌خمینی توجه صاحبان ذوق را به خود جلب نکرده‌است. در این دوره، به‌ویژه پس از رحلت امام‌خمینی حجم سوگ‌سروده‌های شاعران بسیار فراوان است. این سروده‌ها را به اعتبار ثبت مشخصات فردی سرایندگان، به «شناس» و «ناشناس»، و به اعتبار اسامی به «معروف» و «غیر معروف» به «شاعر حرفه‌ای» و «غیر حرفه‌ای» و «فارسی‌زبان» و «غیرفارسی‌زبان» می‌توان دسته‌بندی کرد. سرایندگان غیر معروف و غیر حرفه‌ای چون: حبیب‌الله مرزوقی. اشخاص معروف مانند: علی شریعتی و محمدرضا حکیمی. شاعران معروف حرفه‌ای مانند: طاهره صفارزاده و سیدعلی موسوی گرمارودی، شاعران عرب همچون: نزار قبّانی و جواد جمیل. موضوعات این سروده‌ها عبارتند از: امام‌خمینی، مردم دین و مذهب، شهادت، رژیم طاغوت، دشمنان خارجی و دفاع مقدس. محتوای این اشعار نیز درکل حماسی ـ سیاسی ـ اجتماعی، دینی ـ مذهبی و اخلاقی ـ عرفانی بوده‌است. محتوای اشعار پیش از پیروزی انقلاب، بیشتر، اسطوره‌ای، حماسی و مبارزاتی بوده‌است؛ اما پس از پیروزی انقلاب، محتوای اشعار بیشتر جنبه اخلاقی ـ عرفانی داشته‌است. اشعار شاعران از لحاظ سبک، قالب و وزن شعری مختلف بوده‌اند؛ در سبک نیز از سبکی خاص پیروی نکرده‌اند؛ بلکه همه سبک‌ها را در این سروده‌ها می‌توان دید.