ابراهیم فاضل فردوسی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «== ابراهیم فاضل فردوسی == ابراهیم فاضل فردوسی در سال ۱۳۲۴ در ثمر فردوس استان خراسان جنوبی زاده شد<ref>عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۶؛ فاضل فردوسی، خاطرات.</ref> او پس از گذراندن دوره ابتدایی و دو سال کار<ref>عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۶.</ref> تحصیلات حوزوی را...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۶ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۰:۳۰
ابراهیم فاضل فردوسی
ابراهیم فاضل فردوسی در سال ۱۳۲۴ در ثمر فردوس استان خراسان جنوبی زاده شد[۱] او پس از گذراندن دوره ابتدایی و دو سال کار[۲] تحصیلات حوزوی را در سال ۱۳۳۶ در سرایان فردوس آغاز کرد[۳] و پس از یک سال و نیم، برای تکمیل تحصیلات علوم دینی، به مشهد رفت.[۴] او دوره مقدمات و سطح را نزد استادانی چون محمدتقی ادیب نیشابوری، سیدحجت هاشمی، مجتبی قزوینی، حسن صالحی، سیدمحمود مجتهدی، سیدابوالفضل حافظیان و احمد مدرس گذراند و ادبیات نیز تدریس کرد[۵] و پس از فوت قزوینی که از عالمان بهنام بود، در سال ۱۳۴۶، برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت. او در نجف در درس امامخمینی، سیدمصطفی خمینی، سیدعلی سیستانی و سیدحسن بجنوردی شرکت کرد و هشت سال در درس خارج امامخمینی حضور داشت.[۶]
فاضل فردوسی فعالیت سیاسی خود را همزمان با شروع نهضت امامخمینی آغاز کرد و در قیام پانزده خرداد مشهد، دستگیر و زندانی شد؛ اما رژیم پهلوی پس از آنکه از سفر سیدمحمدهادی میلانی به تهران، که با هدف اعتراض به دستگیری امامخمینی بود، جلوگیری کرد، برای راضیکردن علما، جمعی از طلاب مشهد ازجمله فاضل فردوسی را آزاد کرد.[۷] او با حضور در بیشتر جلسات سیاسی مذهبی قزوینی، در انتشار اعلامیههای او و دیگر روحانیان مبارز مشهد نیز نقش مؤثری داشت،[۸] به همین دلیل، دو بار زندانی شد و پس از عزیمت به نجف، فعالیت سیاسی خود را گسترش داد و از سوی امامخمینی، برای تبلیغ نهضت اسلامی به کشورهایی مانند بحرین سفر کرد.[۹] وی به عنوان یکی از مریدان و شاگردان امامخمینی، برای انسجام و هماهنگی مبارزان خارج از کشور در تشکلی به نام «روحانیون مبارز خارج از کشور» فعالیت میکرد[۱۰] و تا پیروزی انقلاب اسلامی در آنجا بود.[۱۱]
فاضل فردوسی با پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت امامخمینی به ایران، به کشور بازگشت و در دفتر ایشان مشغول به کار شد و پس از آن به امامت جمعه نوشهر در استان مازندران منصوب شد[۱۲] و در مسئولیت ریاست بنیاد شهید نوشهر، سرپرستی کمیته امداد نوشهر و عضویت در شورای نهضت سوادآموزی نوشهر نیز فعالیت کرد.[۱۳] پس از استعفای سیدمحمد مدنی بروجنی از امامت جمعه بوشهر، امامخمینی در ۲ آذر ۱۳۶۷ فاضل فردوسی را به امامت جمعه این شهر منصوب کرد و با قدردانی از زحمات مدنی بروجنی، از فردوسی خواست ضمن برگزاری باشکوه نماز جمعه، مردم را با وظایف خود آگاه و برای حفظ وحدت در مقابل دشمنان تلاش کنند.[۱۴]
فاضل فردوسی تا سال ۱۳۸۲ در این سمت بود و در این سال از امامت جمعه استعفا کرد.[۱۵]
تأسیس مدرسه، مهدیه و کتابخانه و تدریس اخلاق برای طلاب علوم دینی، ازجمله اقدامات ابراهیم فاضل فردوسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی است.[۱۶]
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۶؛ فاضل فردوسی، خاطرات.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۶.
- ↑ فاضل فردوسی، خاطرات.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷؛ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۱۰۳۸؛ فاضل فردوسی، خاطرات.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۱۰۳۸؛ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷؛ فاضل فردوسی، خاطرات.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۱۰۳۸.
- ↑ حسینیان، چهارده سال رقابت ایدئولوژیک شیعه در ایران ۱۳۴۳–۱۳۵۶، ۷۲۸.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ مدرسی و کاظمینی، دانشنامه ائمه جمعه سراسر کشور، ۲/۱۰۳۸.
- ↑ امامخمینی، صحیفه، ۲۱/۱۹۷.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.
- ↑ عباسی، فاضل فردوسی، ۱/۲۷۷.