مجتبی حاجآخوند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مجتبی حاجآخوند'''، از شاگردان درس خارج اصول | '''مجتبی حاجآخوند'''، از شاگردان درس خارج اصول امامخمینی. | ||
مجتبی روشن معروف به حاج آخوند در سال ۱۳۰۸ ش در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش شیخ حسن حاج آخوند از شاگردان میرزای نائینی و | مجتبی روشن معروف به حاج آخوند در سال ۱۳۰۸ ش در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش شیخ حسن حاج آخوند از شاگردان میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی بود که در کرمانشاه به تبلیغ دین و ارشاد مردم میپرداخت.<ref>کرجی، ص۱۵۴.</ref> مجتبی حاجآخوند پس از طی دوران ابتدایی در کرمانشاه، در سال ۱۳۲۳ ش وارد حوزه علمیه آن شهر شد و دروس مقدمات و سطح را نزد پدرش و سیدمحمدجواد حسینی نجومی، محمدحسن علامی، سیدمحمود معصومی لاری، سیدحسین معصومی لاری، محمد آل آقا.<ref>کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷.</ref> و سیدمحمد میبدی آموخت.<ref>کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷؛ «درگذشتگان: آیتالله حاج آخوند»، ص۱۲۶.</ref> در سال ۱۳۳۲ ش رهسپار قم شد و در درس سطح کفایه سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد و آنگاه در درس خارج فقه آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت. او پس از وفات آیتالله بروجردی در درس خارج فقه آیات سیدکاظم شریعتمداری و سیدشهابالدین مرعشی نجفی و خارج اصول امامخمینی شرکت کرد.<ref>«درگذشتگان: آیتالله حاج آخوند»، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> و درس امامخمینی را تقریر نمود.<ref>کرجی، ص۱۷۱.</ref> مدتی هم در درس خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد و محمدعلی اراکی حضور یافت.<ref>کرجی، ص۱۵۶ ـ ۱۵۷.</ref> او در ده خرداد ۱۳۴۰ از امامخمینی اجاره دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۴۷۹.</ref> و از نخستین افرادی بود که چنین اجازهای را دریافت نمود. حاجآخوند در مهر ۱۳۴۳.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.</ref>و با دستور امامخمینی به زادگاهش بازگشت،.<ref>کرجی، ص۱۵۹.</ref> بنابراین میتوان گفت که در سالهای ۱۳۴۰-۱۳۴۳ در درس خارج اصول امامخمینی که در مسجد اعظم تشکیل میشد شرکت میکرده است. | ||
او در بازگشت به کرمانشاه پیام | او در بازگشت به کرمانشاه پیام امامخمینی را به روحانیان کرمانشاه مبنی بر تشکیل جلسات هفتگی و افشاگری علیه اقدامات خلاف دین حکومت پهلوی ابلاغ کرد. پیرو ابلاغ این پیام، اولین جلسه روحانیان کرمانشاه در سوم مهر ۱۳۴۳ در مسجد شهباز خان برگزار شد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.</ref> سپس به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در مسجد شهباز خان آن شهر پرداخت و همزمان مدیریت مدرسه حاج شهباز خان را هم بر عهده گرفت.<ref>کرجی، ص۱۵۹.</ref> وی همچنین همراه با عطاءالله اشرفی اصفهانی، در جلساتی که با حضور برخی از روحانیان مبارز مدعو به کرمانشاه تشکیل میشد حضور مییافت. در یکی از جلسات که با حضور محمد یزدی در منزل اشرفی اصفهانی برگزار شده بود، با اشاره به اعدام انقلابی حسنعلی منصور گفت: «اینها دشمن اسلام میباشند و هر کسی آنها را بکشد عملش بسیار خوب است».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص٬۲۱-۲۲.</ref> همچنین از برخی روحانیان برای سخنرانی به کرمانشاه دعوت میکرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۸۰.</ref> | ||
حاجآخوند پس از درگذشت آیتالله | حاجآخوند پس از درگذشت آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم در سال ۱۳۴۹ ش، در معرفی امامخمینی بهعنوان مرجع تقلید اعلم میکوشید. این تلاشها باعث تثبیت مرجعیت امامخمینی در کرمانشاه شد.<ref>بهرامی، ج ۱، ص۵۰۴.</ref> حاجآخوند در آذر همان سال از طرف امامخمینی مأمور پرداخت شهریه به طلاب علوم حوزوی در مدرسه شهباز خان کرمانشاه شد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۵۹۶.</ref> او پس از آن سؤالات شرعی را به امامخمینی ارجاع میداد.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۰۹.</ref>و یک بار نیز هدیه (شیرینی) برای امامخمینی به نجف اشرف ارسال کرده بود.<ref>صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۱۴.</ref> به سبب ارتباط با امامخمینی، ساواک از وی بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی در کرمانشاه نام برد و سپس در گزارشی دیگر، او را «از وعّاظ متعصّب و ناراحت و طرفدار» امامخمینی نامید که «کراراً به ساواک استان هدایت شده است». تداوم فعالیتهای سیاسی باعث شد تا در ۱۲ آبان ۱۳۵۲ به دستور ساواک مرکز (تهران) در کرمانشاه دستگیر و بعد از سه روز بازداشت در ساواک آن شهر، محاکمه شود. او در نهایت به سه سال زندان محکوم و به کمیته ضدخرابکاری ساواک تهران تحویل داده شد.<ref>کرجی، ص۱۶۴.</ref> و در زندان قصر محبوس گردید.<ref>دوانی، ج ۶، ص۳۳۲-۳۳۳.</ref> دستگیری مجتبی حاجآخوند با واکنش روحانیان مواجه شد و عطاءالله اشرفی اصفهانی اقداماتی را برای آزادی او انجام داد. ساواک که در جریان این تلاشها قرار گرفته بود، در ذیل گزارشی دراینباره تأکید کرد که «اصلح است که شیخ مجتبی حاجآخوند شدیداً تحت تعقیب قانونی قرار گیرد».<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۹۳.</ref> در پی تلاشهای روحانیان مبارز و مراجع تقلید، وی پس از شش ماه آزاد شد و به کرمانشاه بازگشت. او در کرمانشاه به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و تداوم این مبارزات باعث شد تا در سال ۱۳۵۴ ش ممنوعالخروج شود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۰، ص۲۷۷ ـ۲۷۸.</ref> | ||
حاجآخوند در ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ و در پی حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت آیات عظام در قم، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای صادر کرد و از مردم خواست در اعتراض به آن اقدام، دست از کسبوکار بکشند<ref> | حاجآخوند در ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ و در پی حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت آیات عظام در قم، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای صادر کرد و از مردم خواست در اعتراض به آن اقدام، دست از کسبوکار بکشند.<ref>انقلاب اسلامی به...، ج ۶، ص۵۸۱.</ref> همچنین در جریان تحریم اعیاد شعبانیه توسط امامخمینی، با صدور اعلامیهای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، بر ضرورت پیروی از دستور امامخمینی در این زمینه تأکید کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۱۳۱؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۷، ص۳۱۵-۳۱۶.</ref> در ۳۱ تیر آن سال هم با صدور اعلامیهای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، اقدامات سرکوبگرانه مأموران رژیم پهلوی در قم و دیگر شهرها را محکوم کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۳۳.</ref> | ||
مجتبی حاجآخوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف شورای مرکزی کمیته انقلاب اسلامی به فرماندهی کمیته انقلاب اسلامی شهر کرمانشاه منصوب شد<ref> | مجتبی حاجآخوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف شورای مرکزی کمیته انقلاب اسلامی به فرماندهی کمیته انقلاب اسلامی شهر کرمانشاه منصوب شد.<ref>کرجی، ص۱۶۶.</ref> و در ۶ بهمن ۱۳۶۱ همراه با محمدحسین زرندی و با حکم امامخمینی، سرپرستی حوزه علمیه باختران (کرمانشاه) را بر عهده گرفت. امامخمینی در آن حکم به آنان اجازه داده بود از وجوهات شرعیه در رفع نیازهای طلاب علوم حوزوی استفاده کنند.<ref>صحیفه امامخمینی، ج ۱۷، ص۲۵۸.</ref> نمایندگی امامخمینی در جهاد سازندگی استان کرمانشاه، نمایندگی ولیفقیه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ریاست اداره عقیدتی ـ سیاسی ارتش در غرب کشور و نمایندگی امامخمینی در بنیاد مسکن کرمانشاه از دیگر سمتهای او بود.<ref>کرجی، ص۱۶۶.</ref> وی در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری، نمایندگی مردم استان کرمانشاه در آن مجلس را بر عهده داشت.<ref>خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۸۹.</ref> و در دوره دوم آن مجلس نیز همچنان نماینده مردم استان کرمانشاه بود.<ref>خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۹۴.</ref> او در کنار فعالیتهای فوق به تدریس در دانشگاههای کرمانشاه میپرداخت و در تأسیس صندوقهای قرضالحسنه در زادگاهش فعال بود.<ref>«درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.</ref> تقریرات درس خارج فقه آیتالله بروجردی و تقریرات درس خارج اصول امامخمینی از تألیفات اوست.<ref>کرجی، ص۱۷۱.</ref> از فعالیتهای اجتماعی او هم میتوان به مرمت و بازسازی مسجد و مدرسه شهباز خان اشاره کرد.<ref>کرجی، ص۱۶۵؛ «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.</ref> | ||
حاجآخوند در ۱۵ مهر ۱۳۸۰ ش در کرمانشاه از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در زادگاهش، به قم منتقل شد و پس از اقامه نماز توسط آیتالله محمدتقی بهجت، در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد <ref> | حاجآخوند در ۱۵ مهر ۱۳۸۰ ش در کرمانشاه از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در زادگاهش، به قم منتقل شد و پس از اقامه نماز توسط آیتالله محمدتقی بهجت، در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.<ref>«درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
خط ۲۴: | خط ۲۳: | ||
* «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند» (۱۳۸۰)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۷۰، مهر و آبان. | * «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند» (۱۳۸۰)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۷۰، مهر و آبان. | ||
* دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۶، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | * دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۶، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی. | ||
* صحیفه | * صحیفه امامخمینی (۱۳۷۸)، ج۱ و ۱۷ و ۲۱ (ویرایش سوم)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | ||
* کرجی، علی (۱۳۸۲)، «مجتبی حاجآخوند کرمانشاهی، آیینه غیرت»، ستارگان حرم، ج۱۴، قم، زائر. | * کرجی، علی (۱۳۸۲)، «مجتبی حاجآخوند کرمانشاهی، آیینه غیرت»، ستارگان حرم، ج۱۴، قم، زائر. | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۲۰: آیتالله | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۲۰: آیتالله سیدمرتضی پسندیده (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
* یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵: آیتالله حاج شیخ عطاءالله اشرفی اصفهانی (۱۳۸۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | * یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵: آیتالله حاج شیخ عطاءالله اشرفی اصفهانی (۱۳۸۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] |
نسخهٔ ۱۷ خرداد ۱۴۰۳، ساعت ۰۷:۳۰
مجتبی حاجآخوند، از شاگردان درس خارج اصول امامخمینی.
مجتبی روشن معروف به حاج آخوند در سال ۱۳۰۸ ش در کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش شیخ حسن حاج آخوند از شاگردان میرزای نائینی و سیدابوالحسن اصفهانی بود که در کرمانشاه به تبلیغ دین و ارشاد مردم میپرداخت.[۱] مجتبی حاجآخوند پس از طی دوران ابتدایی در کرمانشاه، در سال ۱۳۲۳ ش وارد حوزه علمیه آن شهر شد و دروس مقدمات و سطح را نزد پدرش و سیدمحمدجواد حسینی نجومی، محمدحسن علامی، سیدمحمود معصومی لاری، سیدحسین معصومی لاری، محمد آل آقا.[۲] و سیدمحمد میبدی آموخت.[۳] در سال ۱۳۳۲ ش رهسپار قم شد و در درس سطح کفایه سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی شرکت کرد و آنگاه در درس خارج فقه آیتالله سیدحسین طباطبایی بروجردی حضور یافت. او پس از وفات آیتالله بروجردی در درس خارج فقه آیات سیدکاظم شریعتمداری و سیدشهابالدین مرعشی نجفی و خارج اصول امامخمینی شرکت کرد.[۴] و درس امامخمینی را تقریر نمود.[۵] مدتی هم در درس خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد و محمدعلی اراکی حضور یافت.[۶] او در ده خرداد ۱۳۴۰ از امامخمینی اجاره دخالت در امور حسبیه و شرعیه دریافت کرد.[۷] و از نخستین افرادی بود که چنین اجازهای را دریافت نمود. حاجآخوند در مهر ۱۳۴۳.[۸]و با دستور امامخمینی به زادگاهش بازگشت،.[۹] بنابراین میتوان گفت که در سالهای ۱۳۴۰-۱۳۴۳ در درس خارج اصول امامخمینی که در مسجد اعظم تشکیل میشد شرکت میکرده است.
او در بازگشت به کرمانشاه پیام امامخمینی را به روحانیان کرمانشاه مبنی بر تشکیل جلسات هفتگی و افشاگری علیه اقدامات خلاف دین حکومت پهلوی ابلاغ کرد. پیرو ابلاغ این پیام، اولین جلسه روحانیان کرمانشاه در سوم مهر ۱۳۴۳ در مسجد شهباز خان برگزار شد.[۱۰] سپس به اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در مسجد شهباز خان آن شهر پرداخت و همزمان مدیریت مدرسه حاج شهباز خان را هم بر عهده گرفت.[۱۱] وی همچنین همراه با عطاءالله اشرفی اصفهانی، در جلساتی که با حضور برخی از روحانیان مبارز مدعو به کرمانشاه تشکیل میشد حضور مییافت. در یکی از جلسات که با حضور محمد یزدی در منزل اشرفی اصفهانی برگزار شده بود، با اشاره به اعدام انقلابی حسنعلی منصور گفت: «اینها دشمن اسلام میباشند و هر کسی آنها را بکشد عملش بسیار خوب است».[۱۲] همچنین از برخی روحانیان برای سخنرانی به کرمانشاه دعوت میکرد.[۱۳]
حاجآخوند پس از درگذشت آیتالله سیدمحسن طباطبایی حکیم در سال ۱۳۴۹ ش، در معرفی امامخمینی بهعنوان مرجع تقلید اعلم میکوشید. این تلاشها باعث تثبیت مرجعیت امامخمینی در کرمانشاه شد.[۱۴] حاجآخوند در آذر همان سال از طرف امامخمینی مأمور پرداخت شهریه به طلاب علوم حوزوی در مدرسه شهباز خان کرمانشاه شد.[۱۵] او پس از آن سؤالات شرعی را به امامخمینی ارجاع میداد.[۱۶]و یک بار نیز هدیه (شیرینی) برای امامخمینی به نجف اشرف ارسال کرده بود.[۱۷] به سبب ارتباط با امامخمینی، ساواک از وی بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی در کرمانشاه نام برد و سپس در گزارشی دیگر، او را «از وعّاظ متعصّب و ناراحت و طرفدار» امامخمینی نامید که «کراراً به ساواک استان هدایت شده است». تداوم فعالیتهای سیاسی باعث شد تا در ۱۲ آبان ۱۳۵۲ به دستور ساواک مرکز (تهران) در کرمانشاه دستگیر و بعد از سه روز بازداشت در ساواک آن شهر، محاکمه شود. او در نهایت به سه سال زندان محکوم و به کمیته ضدخرابکاری ساواک تهران تحویل داده شد.[۱۸] و در زندان قصر محبوس گردید.[۱۹] دستگیری مجتبی حاجآخوند با واکنش روحانیان مواجه شد و عطاءالله اشرفی اصفهانی اقداماتی را برای آزادی او انجام داد. ساواک که در جریان این تلاشها قرار گرفته بود، در ذیل گزارشی دراینباره تأکید کرد که «اصلح است که شیخ مجتبی حاجآخوند شدیداً تحت تعقیب قانونی قرار گیرد».[۲۰] در پی تلاشهای روحانیان مبارز و مراجع تقلید، وی پس از شش ماه آزاد شد و به کرمانشاه بازگشت. او در کرمانشاه به مبارزه با حکومت پهلوی ادامه داد و تداوم این مبارزات باعث شد تا در سال ۱۳۵۴ ش ممنوعالخروج شود.[۲۱]
حاجآخوند در ۲۷ خرداد ۱۳۵۷ و در پی حمله مأموران رژیم پهلوی به بیوت آیات عظام در قم، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای صادر کرد و از مردم خواست در اعتراض به آن اقدام، دست از کسبوکار بکشند.[۲۲] همچنین در جریان تحریم اعیاد شعبانیه توسط امامخمینی، با صدور اعلامیهای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، بر ضرورت پیروی از دستور امامخمینی در این زمینه تأکید کرد.[۲۳] در ۳۱ تیر آن سال هم با صدور اعلامیهای دیگر همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه، اقدامات سرکوبگرانه مأموران رژیم پهلوی در قم و دیگر شهرها را محکوم کرد.[۲۴]
مجتبی حاجآخوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف شورای مرکزی کمیته انقلاب اسلامی به فرماندهی کمیته انقلاب اسلامی شهر کرمانشاه منصوب شد.[۲۵] و در ۶ بهمن ۱۳۶۱ همراه با محمدحسین زرندی و با حکم امامخمینی، سرپرستی حوزه علمیه باختران (کرمانشاه) را بر عهده گرفت. امامخمینی در آن حکم به آنان اجازه داده بود از وجوهات شرعیه در رفع نیازهای طلاب علوم حوزوی استفاده کنند.[۲۶] نمایندگی امامخمینی در جهاد سازندگی استان کرمانشاه، نمایندگی ولیفقیه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، ریاست اداره عقیدتی ـ سیاسی ارتش در غرب کشور و نمایندگی امامخمینی در بنیاد مسکن کرمانشاه از دیگر سمتهای او بود.[۲۷] وی در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری، نمایندگی مردم استان کرمانشاه در آن مجلس را بر عهده داشت.[۲۸] و در دوره دوم آن مجلس نیز همچنان نماینده مردم استان کرمانشاه بود.[۲۹] او در کنار فعالیتهای فوق به تدریس در دانشگاههای کرمانشاه میپرداخت و در تأسیس صندوقهای قرضالحسنه در زادگاهش فعال بود.[۳۰] تقریرات درس خارج فقه آیتالله بروجردی و تقریرات درس خارج اصول امامخمینی از تألیفات اوست.[۳۱] از فعالیتهای اجتماعی او هم میتوان به مرمت و بازسازی مسجد و مدرسه شهباز خان اشاره کرد.[۳۲]
حاجآخوند در ۱۵ مهر ۱۳۸۰ ش در کرمانشاه از دنیا رفت و پیکرش پس از تشییع در زادگاهش، به قم منتقل شد و پس از اقامه نماز توسط آیتالله محمدتقی بهجت، در حرم مطهر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد.[۳۳]
پانویس
- ↑ کرجی، ص۱۵۴.
- ↑ کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷.
- ↑ کرجی، ص۱۵۵-۱۵۷؛ «درگذشتگان: آیتالله حاج آخوند»، ص۱۲۶.
- ↑ «درگذشتگان: آیتالله حاج آخوند»، ص۱۲۶-۱۲۷.
- ↑ کرجی، ص۱۷۱.
- ↑ کرجی، ص۱۵۶ ـ ۱۵۷.
- ↑ صحیفه امام، ج ۲۱، ص۴۷۹.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.
- ↑ کرجی، ص۱۵۹.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۲.
- ↑ کرجی، ص۱۵۹.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص٬۲۱-۲۲.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۸۰.
- ↑ بهرامی، ج ۱، ص۵۰۴.
- ↑ صحیفه امام، ج ۲۱، ص۵۹۶.
- ↑ صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۰۹.
- ↑ صحیفه امام، ج ۲۱، ص۶۱۴.
- ↑ کرجی، ص۱۶۴.
- ↑ دوانی، ج ۶، ص۳۳۲-۳۳۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۹۳.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۰، ص۲۷۷ ـ۲۷۸.
- ↑ انقلاب اسلامی به...، ج ۶، ص۵۸۱.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج ۲۵، ص۱۳۱؛ انقلاب اسلامی به...، ج ۷، ص۳۱۵-۳۱۶.
- ↑ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۳۳.
- ↑ کرجی، ص۱۶۶.
- ↑ صحیفه امامخمینی، ج ۱۷، ص۲۵۸.
- ↑ کرجی، ص۱۶۶.
- ↑ خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۸۹.
- ↑ خبرگان ملت، ج ۱، ص۵۹۴.
- ↑ «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.
- ↑ کرجی، ص۱۷۱.
- ↑ کرجی، ص۱۶۵؛ «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.
- ↑ «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند»، ص۱۲۶.
منابع
- اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۸)، ج۶، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک (۱۳۷۹)، ج ۷، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- بهرامی، روحالله (۱۳۸۹)، انقلاب اسلامی در کرمانشاه، ج۱ و ۲، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ خبرگان ملت، شرححال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری (۱۳۷۹)، دفتر دوم، قم، دبیرخانه¬ مجلس خبرگان رهبری.
- «درگذشتگان: آیتالله حاجآخوند» (۱۳۸۰)، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۷۰، مهر و آبان.
- دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، ج۶، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.
- صحیفه امامخمینی (۱۳۷۸)، ج۱ و ۱۷ و ۲۱ (ویرایش سوم)، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی.
- کرجی، علی (۱۳۸۲)، «مجتبی حاجآخوند کرمانشاهی، آیینه غیرت»، ستارگان حرم، ج۱۴، قم، زائر.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، ج۲۰: آیتالله سیدمرتضی پسندیده (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.
- یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵: آیتالله حاج شیخ عطاءالله اشرفی اصفهانی (۱۳۸۲)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.