محمدرضا حدائق: تفاوت میان نسخه‌ها

محمدرضا حدائق پس از بازگشت به شیراز در کنار پدرش به تربیت طلاب علوم حوزوی همت گماشت و به تدریس ادبیات، فقه، اصول و خارج فقه، اخلاق و تفسیر در مدرسه علمیه منصوریه (محل تدریس درگذشتگان خاندان حدائق و مرحوم حاج شیخ یوسف بحرانی صاحب کتاب حدائق الناظره فی احکام العتره الطاهره) به تدریس پرداخت. هم‌زمان نماز جماعت را در مسجد الرسول شیراز اقامه می‌کرد و به تبلیغ معارف اهل‌بیت(ع) نیز می‌پرداخت. حدائق سال ۱۳۴۲ در کنار علمای بزرگ فارس و به‌ویژه پدر بزرگوارش نقش مؤثری در هدایت و جهت‌بخشی به حرکت انقلاب و ارتباط مردم با حضرت امام‌خمینی داشت. توجه ویژه امام‌خمینی و مراجعی همانند آیات سیدمحسن طباطبایی حکیم، سیدابوالقاسم موسوی خویی، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی، سیداحمد موسوی خوانساری، شیخ بهاءالدین محلاتی، شیخ محمدعلی اراکی و سیدمحمود حسینی شاهرودی و صدور اجازات و همچنین مکاتبات و ارسال نامه‌هایی به او، دلیلی بر جایگاه محمدرضا حدائق نزد مراجع تقلید وقت است.<ref>(«حضور استاندار فارس...»، ص۳.</ref> او در سال‌های نهضت اسلامی به مبارزه با حکومت پهلوی می‌پرداخت و بر اساس گزارش ساواک، در سال ۱۳۵۱ش مبلغی را برای کمک به طلاب پرداخت می‌کرد،.<ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۴، ج ۲، ص۱۹۱.</ref> ولی ساواک درباره طلاب مشمول پرداخت این وجه اطلاعاتی نداده است. طبق گزارش ساواک در خرداد ۱۳۵۲، در ساواک پرونده داشت .<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۴، ج۲، ص۲۱۱؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک، ج ۶، ص۴۳۵.</ref> در همان سال همراه با جمعی از روحانیان شیراز درصدد تأسیس صندوق قرض‌الحسنه در آن شهر برآمدند.<ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۴، ج ۲، ص۲۱۰.</ref>

وی در سال ۱۳۵۷ ش همراه با روحانیان مبارز شیراز، اعلامیه‌هایی را علیه حکومت پهلوی صادر می‌کرد. ازجمله در شهریور آن سال و در آستانه جشن هنر شیراز، در نامه‌ای به جمشید آموزگار، با اشاره به اتفاقات رخ‌داده در جشن مزبور در سال ۱۳۵۶ ش، آن را منافی عفت عمومی دانستند و خواستار عدم برگزاری آن شدند .<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۴۴، ج ۲، ص۳۸۰؛ یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب دهم، ص۵۵۵-۵۵۶.</ref> وی همچنین در جلسات روحانیان شیراز با هدف مقابله با تصمیمات حکومت پهلوی شرکت می‌کرد که از آن جمله می‌توان به شرکت او در جلسه هماهنگی علمای آن شهر برای مقابله با دستور محمدرضاشاه مبنی بر تبدیل اراضی اطراف دروازه قرآن شیراز به جنگل اشاره کرد.<ref>(یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب دهم، ص۴۱۷.</ref> پس از تبعید جمعی از روحانیان شیراز چون آقایان شیخ عبدالرحیم ربانی شیرازی، محمدرضا اصفهانی و علی‌اصغر و علی‌محمد دستغیب، همراه با جمعی از روحانیان شیراز با صدور اعلامیه‌ای، تنفر خود را از این اقدام اعلام کردند و نسبت به تبعات تداوم تبعید آنان هشدار دادند .<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص۳۱۸.</ref>

حدائق پس از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت در شیراز و اقامه نماز جماعت و تبلیغ دین در مسجد الرسول شیراز ادامه داد و بیش از ۴۰ سال در دفتر مسجد الرسول پاسخگوی مسائل و مشکلات و رفع نیازمندی‌های مردم بود. علاوه بر آن از مؤسسان جامعه روحانیت مبارز شیراز بود و سالیان متمادی دبیری جامعه روحانیت شیراز را بر عهده داشت. همچنین به تدریس در مدرسه منصوریه آن شهر ادامه داد و ریاست آن مدرسه را عهده‌دار بود .<ref>«آیت‌الله حدائق درگذشت»، ص۳.</ref> او همچنین به‌عنوان امام جمعه موقت، نماز جمعه را هم در شیراز اقامه می‌کرد.<ref>(کاظمینی، ج۱، ص۲۴۹.</ref> و مدت بیست سال در آن منصب بود. در کنار آن در انتخابات سال‌های آغازین انقلاب اسلامی به‌عنوان ناظر بر سلامت انتخابات از طرف شورای نگهبان فعالیت می‌کرد. در طول دوران دفاع مقدس، بارها در کنار رزمندگان در جبهه‌های جنگ حضور یافت و با ایراد سخنرانی، به رزمندگان نشاط و وجد زیادی می‌بخشید.

او در امور اجتماعی هم فعال بود و در شهر شیراز چندین مسجد و ابنیه عام‌المنفعه ساخت. همچنین در روستاهای محروم فارس و اطراف شیراز با همت مردم و نیکوکاران به احداث ده‌ها مسجد، حسینیه و مدرسه پرداخت و آثار زیادی در مناطق محروم و بی‌بضاعت باقی گذاشت. وی در چند سال اخیر به سبب کهولت سن، کمتر در مجامع عمومی و خصوصی حاضر می‌شد و بیشتر به تدبیر و تدبر در امور دینی مشغول بود. او که اواخر عمر به علت بیماری عفونت ریوی و ضعف جسمانی در بیمارستان نمازی بستری بود، بیستم تیر ۱۳۹۷ در شیراز درگذشت. پیکر او پس از تشییع و اقامه نماز توسط علیرضا حدائق، در ایوان صحن اصلی حرم مطهر شاهچراغ (ع) به خاک سپرده شد.<ref>(«پیکر آیت‌الله حدائق...»، ص۱۰.</ref>