۲۱٬۳۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| تاریخ تولد =۱۳۰۲ش | | تاریخ تولد =۱۳۰۲ش | ||
| زادگاه =کرمانشاه | | زادگاه =کرمانشاه | ||
| تاریخ وفات = | | تاریخ وفات =۷ آبان ۱۳۹۲ش | ||
| شهر وفات = | | شهر وفات =کرمانشاه | ||
| تاریخ شهادت = | | تاریخ شهادت = | ||
| محل شهادت = | | محل شهادت = | ||
| محل دفن = | | محل دفن =حسینیه جلیلی | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| استادان = | | استادان =حسین حاجآخوند، سیدمحمد میبدی، [[سیدشهابالدین مرعشی نجفی]]، [[میرزا محمد مجاهدی تبریزی]]، [[سیدحسین بروجردی]]، [[امامخمینی]]، [[سیدمحسن حکیم]]، حسین حلی، میرزا باقر زنجانی و [[سیدابوالقاسم خویی]] | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| محل تحصیل = | | محل تحصیل =کرمانشاه، [[قم]] و [[نجف]] | ||
| اجازه روایت از = | | اجازه روایت از = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از =سیدجمالالدین گلپایگانی، میرزا آقا شیرازی، حسین حلی و سیدیحیی یزدی | ||
| اجازه روایت به = | | اجازه روایت به = | ||
| اجازه اجتهاد به = | | اجازه اجتهاد به = | ||
| تالیفات = | | تالیفات =-من و آقا موسی (شرح خاطرات با [[امامموسی صدر|سیدموسی صدر]])، اصول عقاید حقه، رسائل و کتب متعدد فقهی | ||
| سایر = | | سایر =تدریس حوزوی | ||
| سیاسی = | | سیاسی =مبارزه با [[رژیم پهلوی]]، حمایت از [[انقلاب اسلامی ایران|نهضت امامخمینی]] | ||
| اجتماعی = | | اجتماعی =توسعه مسجد آیتالله بروجردی، تجدید بنای مسجد آیتالله شیخ محمدهادی جلیلی، تجدید بنای حسینیه آیتالله شیخ محمدهادی جلیلی، تأسیس کتابخانه معظم در حسینیه مذکور، احداث مسجد حاجعباسقلی زارعین، تأسیس صندوق خیریه اسلامی در کرمانشاه و... | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| وبگاه رسمی = | | وبگاه رسمی = | ||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== فعالیتهای مبارزاتی و حمایت از امامخمینی == | == فعالیتهای مبارزاتی و حمایت از امامخمینی == | ||
جلیلی در فروردین ۱۳۴۲ش و پس از [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه]] (در دوم فروردین)، همراه با جمعی از روحانیان کرمانشاه، با صدور اعلامیهای، آن واقعه را تسلیت گفتند و پشتیبانی خود را از مراجع تقلید قم اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۳.</ref>سپس با صدور اعلامیهای دیگر همراه با جمعی از روحانیان کرمانشاه، این بار از [[امامخمینی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]] نام بردند و بر حمایت و پشتیبانی خود از تلاشهای آنان تأکید کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۴.</ref> او پس از [[دستگیری امامخمینی]] در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و مهاجرت علمای شهرهای مختلف به تهران، از کرمانشاه راهی تهران شد و در تحصن اعتراضی روحانیان علیه دستگیری امامخمینی شرکت جست.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، ص۵۵۴؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱، ص۴۶۲، ج۲، ص۸.</ref> جلیلی پس از بازگشت امامخمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، پیام تبریکی به ایشان فرستاد و امامخمینی هم در پاسخ از او تشکر کرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.</ref> و در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۴۳ اجازهای در تصدی امور حسبیه و شرعیه خطاب به او صادر نمود.<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۵۲۳.</ref> جلیلی هم وجوهات شرعی را برای ایشان ارسال میکرد.<ref>صحیفه امام، ج۱، ص۴۰۶.</ref> | جلیلی در فروردین ۱۳۴۲ش و پس از [[حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه|حمله مأموران حکومت پهلوی به مدرسه فیضیه]] (در دوم فروردین)، همراه با جمعی از روحانیان کرمانشاه، با صدور اعلامیهای، آن واقعه را تسلیت گفتند و پشتیبانی خود را از مراجع تقلید قم اعلام کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۳.</ref>سپس با صدور اعلامیهای دیگر همراه با جمعی از روحانیان کرمانشاه، این بار از [[امامخمینی]] و [[سیدکاظم شریعتمداری]] نام بردند و بر حمایت و پشتیبانی خود از تلاشهای آنان تأکید کردند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۶۴.</ref> او پس از [[دستگیری امامخمینی]] در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ و مهاجرت علمای شهرهای مختلف به تهران، از کرمانشاه راهی تهران شد و در تحصن اعتراضی روحانیان علیه دستگیری امامخمینی شرکت جست.<ref>روحانی، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، ص۵۵۴؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱، ص۴۶۲، ج۲، ص۸.</ref> جلیلی پس از بازگشت امامخمینی به قم در فروردین ۱۳۴۳، پیام تبریکی به ایشان فرستاد و امامخمینی هم در پاسخ از او تشکر کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۳۴.</ref> و در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۴۳ اجازهای در تصدی امور حسبیه و شرعیه خطاب به او صادر نمود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۵۲۳.</ref> جلیلی هم وجوهات شرعی را برای ایشان ارسال میکرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۱، ص۴۰۶.</ref> | ||
عبدالجلیل جلیلی در سوم خرداد ۱۳۴۳ و در سخنانی در یکی از مساجد کرمانشاه، از وضعیت فرهنگی و اجتماعی انتقاد کرد و از دولتمردان [[حکومت پهلوی]] با عنوان زمامداران نالایق نام برد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۲، ص۳۷۱.</ref> [[ساواک]] در گزارشی دراینباره اعلام کرد که او در اغلب جلسات، از شخص اول مملکت ([[محمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]]) انتقاد میکند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۵۴.</ref> علاوه بر آن، در برخی مناسبتهایی که توسط حکومت پهلوی برگزار میشد (ازجمله جشن تولد شاه در آبان هر سال) شرکت نمیکرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۸.</ref> او پس از [[تبعید امامخمینی|تبعید امامخمینی به ترکیه]]، از سوی [[سیدکاظم شریعتمداری|آیتالله شریعتمداری]] به آن کشور رفت و با امامخمینی ملاقات کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ص۵۱.</ref>و اولین کسی بود که خبر سلامتی او را به علمای قم رساند.<ref>متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها، ص۱۴۷.</ref> وی در مرداد ۱۳۴۴ در اجتماع روحانیان از سراسر کشور در بیت [[سیدمحمدهادی میلانی|سیدمحمدهادی حسینی میلانی]] در مشهد حضور داشت و یکی از مهمترین بحثهای آن جلسه، تأکید بر [[بازگشت امامخمینی به ایران|بازگشت امامخمینی از تبعید]] بود.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۳، ص۲۹۶-۲۹۸.</ref> همچنین از سوی آیتالله میلانی مأموریت یافته بود ایشان را از وضعیت امامخمینی مطلع کند.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۳، ص۳۶۰.</ref> پس از ورود امامخمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف، نامهای به امامخمینی ارسال کرد و امامخمینی نیز در پاسخ، از او به سبب زحماتی که «در جریانات اخیر» متحمل شده بود تقدیر نمود.<ref>صحیفه امام، ج۲۱، ص۵۳۵.</ref> در همان سال، در جریان سفر [[خانواده امامخمینی]] به عراق، در کرمانشاه میزبان آنان بود.<ref>یادها و یادمانها از شهید سیدمصطفی خمینی، ص۷۶.</ref> بر اساس گزارش ساواک در سال ۱۳۴۵ش (به نقل از شیخ عبدالعلی قرهی از ملازمان امامخمینی در نجف)، همراه با [[سیدمحمدصادق لواسانی]]، واسطه ارسال وجوهات شرعیه به امامخمینی بود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۱۰۲.</ref>وی در اسفند ۱۳۴۶ با حکم امامخمینی به سمت متولی مدرسه علمیه کرمانشاه منصوب شد.<ref>صحیفه امام، ج ۳، ص۵۵۵.</ref> ساواک در گزارشی که در سال ۱۳۴۷ش از نمایندگان امامخمینی در سراسر کشور تهیه کرد، از او با عنوان نماینده ایشان در کرمانشاه نام برد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۸۷.</ref> جلیلی همچنین در دوم اردیبهشت ۱۳۴۹ اجازهنامه دیگری از امامخمینی مبنی بر دریافت وجوهات شرعیه از مردم کرمانشاه و اطراف دریافت کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۵۶۱.</ref> به سبب این مناسبات بود که ساواک در گزارشی در مهر ۱۳۵۰ از جلیلی بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی نام برد که در کرمانشاه دارای نفوذ زیادی است.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۶، ص۱۶۰.</ref> | عبدالجلیل جلیلی در سوم خرداد ۱۳۴۳ و در سخنانی در یکی از مساجد کرمانشاه، از وضعیت فرهنگی و اجتماعی انتقاد کرد و از دولتمردان [[حکومت پهلوی]] با عنوان زمامداران نالایق نام برد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۲، ص۳۷۱.</ref> [[ساواک]] در گزارشی دراینباره اعلام کرد که او در اغلب جلسات، از شخص اول مملکت ([[محمدرضا پهلوی|محمدرضاشاه]]) انتقاد میکند.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۵۴.</ref> علاوه بر آن، در برخی مناسبتهایی که توسط حکومت پهلوی برگزار میشد (ازجمله جشن تولد شاه در آبان هر سال) شرکت نمیکرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۸.</ref> او پس از [[تبعید امامخمینی|تبعید امامخمینی به ترکیه]]، از سوی [[سیدکاظم شریعتمداری|آیتالله شریعتمداری]] به آن کشور رفت و با امامخمینی ملاقات کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۰، ص۵۱.</ref>و اولین کسی بود که خبر سلامتی او را به علمای قم رساند.<ref>متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها، ص۱۴۷.</ref> وی در مرداد ۱۳۴۴ در اجتماع روحانیان از سراسر کشور در بیت [[سیدمحمدهادی میلانی|سیدمحمدهادی حسینی میلانی]] در مشهد حضور داشت و یکی از مهمترین بحثهای آن جلسه، تأکید بر [[بازگشت امامخمینی به ایران|بازگشت امامخمینی از تبعید]] بود.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۳، ص۲۹۶-۲۹۸.</ref> همچنین از سوی آیتالله میلانی مأموریت یافته بود ایشان را از وضعیت امامخمینی مطلع کند.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۳، ص۳۶۰.</ref> پس از ورود امامخمینی به عراق و استقرار ایشان در نجف اشرف، نامهای به امامخمینی ارسال کرد و امامخمینی نیز در پاسخ، از او به سبب زحماتی که «در جریانات اخیر» متحمل شده بود تقدیر نمود.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۵۳۵.</ref> در همان سال، در جریان سفر [[خانواده امامخمینی]] به عراق، در کرمانشاه میزبان آنان بود.<ref>یادها و یادمانها از شهید سیدمصطفی خمینی، ص۷۶.</ref> بر اساس گزارش ساواک در سال ۱۳۴۵ش (به نقل از شیخ عبدالعلی قرهی از ملازمان امامخمینی در نجف)، همراه با [[سیدمحمدصادق لواسانی]]، واسطه ارسال وجوهات شرعیه به امامخمینی بود.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۵۹، ص۱۰۲.</ref>وی در اسفند ۱۳۴۶ با حکم امامخمینی به سمت متولی مدرسه علمیه کرمانشاه منصوب شد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج ۳، ص۵۵۵.</ref> ساواک در گزارشی که در سال ۱۳۴۷ش از نمایندگان امامخمینی در سراسر کشور تهیه کرد، از او با عنوان نماینده ایشان در کرمانشاه نام برد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۸۷.</ref> جلیلی همچنین در دوم اردیبهشت ۱۳۴۹ اجازهنامه دیگری از امامخمینی مبنی بر دریافت وجوهات شرعیه از مردم کرمانشاه و اطراف دریافت کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۳۶، ص۵۶۱.</ref> به سبب این مناسبات بود که ساواک در گزارشی در مهر ۱۳۵۰ از جلیلی بهعنوان یکی از طرفداران امامخمینی نام برد که در کرمانشاه دارای نفوذ زیادی است.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۶، ص۱۶۰.</ref> | ||
جلیلی در چهلمین روز درگذشت [[سیدمصطفی خمینی]]، مجلس ختمی در مسجد آیتالله بروجردی کرمانشاه برگزار کرد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۸، ۲۳۷.</ref> در نیمه شعبان سال ۱۳۵۷ش هم به پیروی از دستور مراجع و همراه با روحانیان کرمانشاه اعلامیهای در تحریم آن عید صادر کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۳۱.</ref> او همچنین در هفتمین روز شهدای ۱۷ شهریور تهران، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای مبنی بر برگزاری مجلس ختمی به یاد آنان در مسجد جامع کرمانشاه صادر کرد و سپس در آن مجلس سخنرانی کرد و به انتقاد شدید از دولت پرداخت.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۱، ص۲۲۷.</ref> او در پی محاصره خانه امامخمینی در عراق توسط [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]]، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای در محکومیت آن صادر کرد و از حکومت پهلوی با عنوان «رژیم پوسیده ایران» نام بردند و روز نهم مهر ۱۳۵۷ را به آن مناسبت تعطیل عمومی اعلام کردند. ساواک در گزارشی دراینباره از عبدالجلیل جلیلی بهعنوان فردی که نقش محوری در صدور آن اعلامیه داشت نام برد و تأکید کرد که او به طرفداری از امامخمینی، به فعالیتهای خود شدت بخشیده است. به همین سبب ساواک درصدد انتشار شایعاتی درباره او و نیز اختلافافکنی میان او و دیگر روحانیان برآمد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> جلیلی در ۲۷ آبان آن سال نیز همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای در حمایت از [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت]] و همچنین زندانیان سیاسی صادر کرد و در اعتراض به کشتار مردم توسط نیروهای حکومتی، سه روز در کرمانشاه [[اعتصاب|اعتصاب عمومی]] اعلام نمود.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۴، ص۳۳۸-۳۳۹.</ref> در تظاهرات روز ۲۹ دی همان سال نیز پیشاپیش مردم حرکت میکرد. در آن تظاهرات، شعارهایی در حمایت از امامخمینی سر داده میشد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۶، ص۱۹۴.</ref> امامخمینی در ۲۴ دی آن سال در نامهای به جلیلی، ضمن توصیه به او مبنی بر حفظ اتحاد علما و روحانیان، او را مأمور ابلاغ سلام و تشکرات ایشان به اهالی کرمانشاه و نیز طوایف محترم اهل حق، ایل سوله، سنجابی، جوانرود، پاوه و ولدبیگی و سایر خانوادههای عشایر کرد.<ref>صحیفه امام، ج۵، ص۴۵۲.</ref> | جلیلی در چهلمین روز درگذشت [[سیدمصطفی خمینی]]، مجلس ختمی در مسجد آیتالله بروجردی کرمانشاه برگزار کرد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۸، ۲۳۷.</ref> در نیمه شعبان سال ۱۳۵۷ش هم به پیروی از دستور مراجع و همراه با روحانیان کرمانشاه اعلامیهای در تحریم آن عید صادر کرد.<ref>یاران امام به روایت اسناد ساواک، کتاب ۲۵، ص۱۳۱.</ref> او همچنین در هفتمین روز شهدای ۱۷ شهریور تهران، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای مبنی بر برگزاری مجلس ختمی به یاد آنان در مسجد جامع کرمانشاه صادر کرد و سپس در آن مجلس سخنرانی کرد و به انتقاد شدید از دولت پرداخت.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۱، ص۲۲۷.</ref> او در پی محاصره خانه امامخمینی در عراق توسط [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]]، همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای در محکومیت آن صادر کرد و از حکومت پهلوی با عنوان «رژیم پوسیده ایران» نام بردند و روز نهم مهر ۱۳۵۷ را به آن مناسبت تعطیل عمومی اعلام کردند. ساواک در گزارشی دراینباره از عبدالجلیل جلیلی بهعنوان فردی که نقش محوری در صدور آن اعلامیه داشت نام برد و تأکید کرد که او به طرفداری از امامخمینی، به فعالیتهای خود شدت بخشیده است. به همین سبب ساواک درصدد انتشار شایعاتی درباره او و نیز اختلافافکنی میان او و دیگر روحانیان برآمد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۲، ص۱۲۳-۱۲۴.</ref> جلیلی در ۲۷ آبان آن سال نیز همراه با روحانیان مبارز کرمانشاه اعلامیهای در حمایت از [[اعتصاب کارکنان صنعت نفت]] و همچنین زندانیان سیاسی صادر کرد و در اعتراض به کشتار مردم توسط نیروهای حکومتی، سه روز در کرمانشاه [[اعتصاب|اعتصاب عمومی]] اعلام نمود.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۴، ص۳۳۸-۳۳۹.</ref> در تظاهرات روز ۲۹ دی همان سال نیز پیشاپیش مردم حرکت میکرد. در آن تظاهرات، شعارهایی در حمایت از امامخمینی سر داده میشد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۱۶، ص۱۹۴.</ref> امامخمینی در ۲۴ دی آن سال در نامهای به جلیلی، ضمن توصیه به او مبنی بر حفظ اتحاد علما و روحانیان، او را مأمور ابلاغ سلام و تشکرات ایشان به اهالی کرمانشاه و نیز طوایف محترم اهل حق، ایل سوله، سنجابی، جوانرود، پاوه و ولدبیگی و سایر خانوادههای عشایر کرد.<ref>امامخمینی، صحیفه امام، ج۵، ص۴۵۲.</ref> | ||
عبدالجلیل جلیلی در اول بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز غرب کشور (استانهای ایلام و کرمانشاه)، با صدور اعلامیهای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی و اجرای بیدرنگ دستورات «زعیم کبیر حضرت آیتاللهالعظمی خمینی» شدند. همچنین از مردم خواستند با انتشار اعلامیهها و بیانیههایی، خواستار استعفای نمایندگان غرب کشور در [[مجلس شورای ملی|مجلسین شورای ملی]] و [[مجلس سنا|سنا]]، ضرورت اعلام همبستگی در کلیه پایگاهها و پادگانهای نظامی خصوصاً هوانیروز کرمانشاه، تقدیر از مجاهدتهای افسران، درجهداران ارتش و دیگر نیروهای نظامی و مقابله با توطئههای وابستگان حکومت پهلوی شوند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ۵۴۰-۵۴۱.</ref> | عبدالجلیل جلیلی در اول بهمن ۱۳۵۷ همراه با روحانیان مبارز غرب کشور (استانهای ایلام و کرمانشاه)، با صدور اعلامیهای خطاب به مردم و عشایر غرب کشور، خواستار هوشمندی و اجرای بیدرنگ دستورات «زعیم کبیر حضرت آیتاللهالعظمی خمینی» شدند. همچنین از مردم خواستند با انتشار اعلامیهها و بیانیههایی، خواستار استعفای نمایندگان غرب کشور در [[مجلس شورای ملی|مجلسین شورای ملی]] و [[مجلس سنا|سنا]]، ضرورت اعلام همبستگی در کلیه پایگاهها و پادگانهای نظامی خصوصاً هوانیروز کرمانشاه، تقدیر از مجاهدتهای افسران، درجهداران ارتش و دیگر نیروهای نظامی و مقابله با توطئههای وابستگان حکومت پهلوی شوند.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ۵۴۰-۵۴۱.</ref> | ||
== تألیفات == | == تألیفات == | ||
جلیلی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیتهای تبلیغی در کرمانشاه ادامه داد و در کنار آن به تدریس دروس حوزوی و تألیف میپرداخت. برخی تألیفات او عبارت است از: ۱-رسالهای در ترتب. ۲-رساله در صلات مسافر. ۳-شرح صلات مختصر النافع.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۵۶.</ref> ۴- القضا فی الاسلام. ۵- کتاب الصوم. ۶- کتاب الاجازه. ۷- منجزات المریض. ۸- حاشیه علی العروه الوثقی. ۹- اصول عقاید حقه. ۱۰- من و آقا موسی (شرح خاطرات با سیدموسی صدر).<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله جلیلی کرمانشاهی»، ص۱۱۵.</ref> از خدمات فرهنگی | جلیلی پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به فعالیتهای تبلیغی در کرمانشاه ادامه داد و در کنار آن به تدریس دروس حوزوی و تألیف میپرداخت. برخی تألیفات او عبارت است از: ۱-رسالهای در ترتب. ۲-رساله در صلات مسافر. ۳-شرح صلات مختصر النافع.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۵۶.</ref> ۴- القضا فی الاسلام. ۵- کتاب الصوم. ۶- کتاب الاجازه. ۷- منجزات المریض. ۸- حاشیه علی العروه الوثقی. ۹- اصول عقاید حقه. ۱۰- من و آقا موسی (شرح خاطرات با سیدموسی صدر).<ref>انصاری، «درگذشتگان: آیتالله جلیلی کرمانشاهی»، ص۱۱۵.</ref> | ||
==خدمات فرهنگی== | |||
از خدمات فرهنگی جلیلی میتوان به توسعه مسجد آیتالله بروجردی، تجدید بنای مسجد آیتالله شیخ محمدهادی جلیلی، تجدید بنای حسینیه آیتالله شیخ محمدهادی جلیلی، تأسیس کتابخانه معظم در حسینیه مذکور، احداث مسجد حاجعباسقلی زارعین.<ref>شریفرازی، گنجینه دانشمندان، ج۶، ص۳۵۶.</ref> و تأسیس صندوق خیریه اسلامی در کرمانشاه. جمعآوری کمکهای اقتصادی از مردم برای کمک به نیازمندان و فقرا اشاره کرد.<ref> سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد، ج۲، ص۳۷۱.</ref> | |||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
خط ۵۹: | خط ۶۱: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* امامخمینی، سیدروحالله، صحیفه امام (۱۳۷۸)، ج۱ و ۲۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی. | |||
* انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیتالله جلیلی کرمانشاهی»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۱۴۱، مرداد و شهریور. | * انصاری، ناصرالدین (۱۳۹۲)، «درگذشتگان: آیتالله جلیلی کرمانشاهی»، دوماهنامه آینه پژوهش، شماره ۱۴۱، مرداد و شهریور. | ||
* سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد (۱۳۹۳)، ج۲، ۳، ۶، ۷، ۱۲، ۱۴، ۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی | * سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد (۱۳۹۳)، ج۲، ۳، ۶، ۷، ۱۲، ۱۴، ۱۶، تدوین: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امامخمینی | ||
* روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم | * روحانی، سیدحمید (۱۳۵۸)، بررسی و تحلیلی از نهضت امامخمینی در ایران، ج۱، بیجا، دارالفکر ـ دارالعلم | ||
* شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه. | * شریفرازی، محمد (۱۳۵۲)، گنجینه دانشمندان، ج۶، تهران، اسلامیه. | ||
* متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها (۱۳۷۹)، بیجا، اتحادیه ناشران ایرانی در اروپا (نشر باران، نشر خاوران، نشر نیما). | * متن کامل خاطرات آیتالله منتظری به همراه پیوستها (۱۳۷۹)، بیجا، اتحادیه ناشران ایرانی در اروپا (نشر باران، نشر خاوران، نشر نیما). | ||
* یادها و یادمانها از شهید سیدمصطفی خمینی: مجموعه مصاحبهها در حاشیه کنگره شهید سیدمصطفی خمینی (۱۳۷۶)، ج۲، تهران، عروج. | * یادها و یادمانها از شهید سیدمصطفی خمینی: مجموعه مصاحبهها در حاشیه کنگره شهید سیدمصطفی خمینی (۱۳۷۶)، ج۲، تهران، عروج. |