حسین مظاهری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
حسین مظاهری، از شاگردان درس اخلاق، فقه و اصول | حسین مظاهری، از شاگردان درس اخلاق، فقه و اصول امام‌خمینی. | ||
== تولد و تحصیل == | |||
حسین مظاهری در سال ۱۳۱۲ش در خانواده‌ای روحانی در شهر تیران در استان اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش شیخ حسن مظاهری از عالمان آن سامان بود. حسین مظاهری پس از طی دوران دبستان، به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور در سال ۱۳۲۶ش راهی اصفهان شد. او ادبیات را در مسجد سیداصفهان و نزد آقا جمال خوانساری و احمد مقدس خواند. سپس در درس سطح سیدحسین خادمی اصفهانی، احمد فیاض، عبدالحسین طیب و عباسعلی ادیب اصفهانی شرکت کرد. درس فلسفه را هم نزد شیخ محمود مفید آموخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷.</ref> هم‌زمان به تدریس ادبیات در آنجا می‌پرداخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸.</ref> او پس از پنج سال تحصیل و تدریس در اصفهان، رهسپار [[قم]] شد و در [[حوزه علمیه قم]]، بخشی از مکاسب و کفایه‌الاصول را نزد شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و حاج شیخ مرتضی حائری یزدی خواند و سپس در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حاضر شد و هشت سال از آن درس بهره برد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی حضور می‌یافت و ده سال از هر دو درس ایشان بهره‌مند می‌شد. دوازده سال نیز از درس خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد استفاده کرد. در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، در درس اسفار اربعه، شفای ابوعلی سینا و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی نیز شرکت می‌کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۶-۴۱۷.</ref> | |||
مظاهری از سال ۱۳۳۱ ش در سلک شاگردان | مظاهری از سال ۱۳۳۱ ش در سلک شاگردان امام‌خمینی درآمد.<ref>سلسله موی دوست، ص۲۰۸-۲۰۹.</ref> او در زندگینامه خودنوشت (اتوبیوگرافی)، از حضور ده‌ساله در درس‌های امام‌خمینی سخن می‌گوید،.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷.</ref> ولی در جایی دیگر، بر حضور «بیش از دوازده سال» در درس‌های ایشان تأکید می‌کند.<ref>«آیت‌الله‌العظمی مظاهری:...»، ص۱۶؛ پابه‌پای آفتاب، ج ۵، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref> و در یکی دیگر از آثارش از حضور چهارده‌ساله در درس‌های امام‌خمینی سخن گفته است،.<ref>مظاهری، ج ۱، ص۲۲۲.</ref> بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۲۰ ش تا تبعید ایشان به خارج از کشور (۱۳ آبان ۱۳۴۳) در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم حضور می‌یافته است. او درباره ویژگی‌های درس امام‌خمینی می‌گوید: «استاد بزرگوار ما حضرت امام (س) افزون بر اینکه منظم بودند، از اینکه شاگردی بی‌نظم به درس حاضر می‌شد، به‌شدت ناراحت می‌شدند و می‌فرمودند: من نمی‌گویم به درس من بیایید، ولی اگر می‌خواهید بیایید، منظم بیایید».<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷-۴۱۸.</ref> مظاهری درباره اهمیت درس امام‌خمینی می‌گوید: <blockquote>«درس حضرت امام فقط تعلیم و تعلم نبود، بلکه مقید بودند که در ضمن تعلیم، تهذیب هم باشد؛ به عبارت دیگر درس ایشان کار رسول گرامی اسلام (ص): ویزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه بود. در مدت بیش از دوازده سالی که در دروس عالی ایشان شرکت داشتم، یک عمل مکروه از ایشان ندیدم».<ref>«آیت‌الله‌العظمی مظاهری:...»، ص۱۶.</ref> </blockquote>وی درباره تأثیر حضور در درس امام‌خمینی بر رویکرد علمی خویش می‌گوید: «من الآن بنایم بر این است که از مباحث نگذرم، مگر اینکه از خود ابتکاری داشته باشم. در اصول هم چنین هستم و این مرهون درس حضرت امام(ره) است. من در قم درس زیاد رفتم، هشت سال درس آیت‌الله‌العظمی آقای بروجردی رفتم، چهارده سال درس فقه مرحوم آیت‌الله‌العظمی محقق داماد که بسیار عالی بود و آقایان مراجع دیگر آن روز رفتم. مدرسین آن روز را مقید بودم کم‌وبیش ببینم؛ اما آن استفاده‌ای که از حضرت امام کردم یعنی شجاعت در علم، ابتکار در علم و اگر باشد، که آن کم است، اما بالاخره استاد روی شاگرد اثر گذاشته است، همه مرهون درس حضرت امام(ره) بوده است».<ref>سلسله موی دوست، ص۲۱۰.</ref> | ||
یکی از مهم‌ترین اقدامات مظاهری در حوزه علمیه قم و اصفهان، اهتمام ویژه به درس اخلاق و پرورش روحیه معنوی فضلا و طلاب جوان بود. تدریس درس اخلاق او پس از تبعید | یکی از مهم‌ترین اقدامات مظاهری در حوزه علمیه قم و اصفهان، اهتمام ویژه به درس اخلاق و پرورش روحیه معنوی فضلا و طلاب جوان بود. تدریس درس اخلاق او پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و با اصرار جمعی از فضلای حوزه علمیه قم، ابتدا در مدرسه فیضیه و مدرس زیر کتابخانه (جایی که امام‌خمینی در درس اخلاق تدریس می‌کرد) آغاز شد و از همان آغاز به گفته خودش، با استقبال مواجه شد و چهل سال استمرار یافت. وقتی امام‌خمینی در جریان تشکیل کلاس‌های مذکور قرار گرفت، خرسندی خود را از آن ابراز نمود.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> علاوه بر آن، به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه قم می‌پرداخت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸-۴۱۹.</ref> | ||
او در سال‌های ۱۳۴۳-۱۳۵۷ش همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در صدور اعلامیه‌ها، نامه‌ها، بیانیه‌ها و... در پشتیبانی از | == فعالیت مبارزاتی == | ||
او در سال‌های ۱۳۴۳-۱۳۵۷ش همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در صدور اعلامیه‌ها، نامه‌ها، بیانیه‌ها و... در پشتیبانی از امام‌خمینی و انتقاد از حکومت پهلوی نقش داشت و نام او در اغلب آنها دیده می‌شود.<ref>اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶ ـ ۱۳۸، ۱۶۳، ۱۶۴، ۱۷۸ ـ ۱۷۳، ۱۸۵ ـ ۱۹۱، ۱۹۲ ـ ۱۹۴، ۱۹۵ ـ ۱۹۸، ۱۹۹ ـ ۲۰۰، ۲۲۲، ۲۳۹، ۲۴۸ ـ ۲۵۱، ۲۶۷ ـ ۲۶۸، ۲۶۹ ـ ۲۷۲، ۵۰۳ ـ ۵۰۴؛ آیت‌الله‌العظمی...، ص۵۹، ۶۰، ۶۳-۶۴، ۸۴-۸۵، ۱۱۵، ۲۲۱؛ دوانی، ج۵، ص۱۵۰-۱۵۴، ۱۶۳-۱۶۴، ۱۷۷-۱۷۹؛ سیر مبارزات یاران...، ج۳، ۴۰۸-۴۱۰، ج۵، ۳۶۶؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ص۱۷۲.</ref> او در آن سال‌ها، در مؤسسه «در راه حق» به فعالیت می‌پرداخت و از سال ۱۳۵۶ش تدریس دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز نمود.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۲.</ref> | |||
== فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی == | |||
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در شورای مدیریت حوزه علمیه قم فعال بود. مظاهری در سال ۱۳۷۴ ش به دعوت علما و بزرگان حوزه علمیه اصفهان به اصفهان بازگشت و مرکز مدیریت حوزه علمیه آن را تشکیل داد و از آن تاریخ زعامت و مدیریت عالی حوزه علمیه اصفهان را بر عهده گرفت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۴.</ref> از اقدامات او در اصفهان می‌توان به تأسیس مرکز آموزش‌های تخصصی حوزه علمیه اصفهان در سه گروه تخصصی فقه و اصول، تفسیر و تبلیغ، مرکز مشاوره حوزه علمیه اصفهان، مرکز خدمات حوزه علمیه اصفهان با بخش‌های مختلف بیمه، مسکن، قرض‌الحسنه و...، مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان و نیز مرکز رسیدگی به امور مساجد استان اصفهان اشاره کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۱-۴۲۲.</ref> وی در دومین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری با رأی مردم استان اصفهان به نمایندگی برگزیده شد و در سومین دوره آن مجلس نیز برای بار دوم با رأی مردم آن استان نمایندگی آنان در مجلس فوق را بر عهده گرفت.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۴.</ref> | |||
== تألیفات == | |||
مظاهری هم‌اکنون از مراجع تقلید صاحب رساله عملیه می‌باشد و تألیفات او عبارت است از: ۱- الحاشیه علی العروه الوثقی. ۲ ـ توضیح المسائل. ۳ ـ مناسک حج. ۴ ـ ولایت‌فقیه و حکومت دینی. ۵- دراسات فی الاخلاق و شئون الحکمه العلمیه. ۶- عوامل کنترل غرایز در زندگی انسان. ۷- جهاد با نفس. ۸- اخلاقِ فرماندهی. ۹- اخلاق در اداره. ۱۰- جبهه و جهاد اکبر. ۱۱- خانواده در اسلام. ۱۲- به سوی حق. ۱۳- ویژگی‌های معلم خوب. ۱۴- شرح و تفسیر اخلاقی دعای کمیل. ۱۵- شرح و تفسیر اخلاقی دعای سحر. ۱۶- شرح و تفسیر اخلاقی مناجات شعبانیه. ۱۷- احکام اقتصادی در مورد زمین. ۱۸- مقایسه‌ای بین سیستم‌های اقتصادی. ۱۹- التوازن الاسلامی بین الدنیا و الاخره (با همکاری حضرات آیات سیدمحسن خرازی، ابوالحسن مصلحی، غلامرضا سلطانی و رضا استادی). ۲۰- معارف اسلامی در سوره یس. ۲۱- معاد در قرآن. ۲۲- الامامه و الولایت فی القرآن الحکیم (با همکاری آیات: محمد محمدی گیلانی، محمدتقی مصباح یزدی و علی‌اکبر موسوی یزدی). ۲۳- برنامه زندگی. ۲۴- چهارده معصوم. ۲۵- الحکومه الاسلامیه فی احادیث الشیعه الامامیه (با همکاری آیات: خرازی، مصلحی، سلطانی و استادی). از دیگر نوشته‌های او می‌توان به تقریرات درس امام‌خمینی (بحث الامام‌خمینی من اول مباحث الالفاظ الی آخر الاجتهاد و التقلید در ۸۹۷ صفحه)، قاعده لاضرر،<ref>مقدم، ص۲۶۸-۲۶۹.</ref> تقریرات خارج فقه و اصول آیات بروجردی (الصلوه، الطهاره، القضا، فروعات العلم الاجمالی، صلوه الجمعه) و سیدمحمد محقق داماد (الصوم، الحج، الزکوه، الخمس، الصلوه، الطهاره و تقریرات درس خارج اصول من اول الظن الی آخر الاستصحاب)، حاشیه علی عروه‌الوثقی، حاشیه بر رساله توضیح المسائل امام‌خمینی، تعلیقه استدلالیه علی بحث الاجتهاد و التقلید من العروه، مباحث الاصول من اولها الی آخرها، دلائل الفقه (بحث تحلیلی فی الادله الاربعه)، رساله فی تعلیقات الاصول <ref>مقدم، ص۲۶۸-۲۷۰.</ref>و مسائل مختلفی چون علم اخلاق، عرفان اسلامی، بیش از هشت رساله در تفسیر، چهار رساله در اقتصاد و هشت رساله در کلام و اعتقادات و نوشته‌های متفرقه دیگر اشاره کرد.<ref>خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۲-۴۲۳.</ref> | |||
==پانویس== | |||
{{پانویس}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «آیت‌الله‌العظمی مظاهری: امام از شدت ناراحتی تب کردند» (۱۳۹۱)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۳۴، ۱۳ مهر؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پابه‌پای آفتاب، گفته‌ها و ناگفته‌ها از زندگی | آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «آیت‌الله‌العظمی مظاهری: امام از شدت ناراحتی تب کردند» (۱۳۹۱)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۳۴، ۱۳ مهر؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پابه‌پای آفتاب، گفته‌ها و ناگفته‌ها از زندگی امام‌خمینی (س) (۱۳۹۱)، ج۵، گردآوری و تدوین: امیررضا ستوده، تهران، نشر پنجره؛ خبرگان ملت (شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری) (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، جلد ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی (س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی (س)؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۴ و ۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ مظاهری، حسین (۱۳۸۷)، اخلاق و جوان، ج ۱، قم، نشر شفق؛ مقدم، کاظم (۱۳۸۶)، آشنایی با مراجع تقلید، قم، محدث؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات. | ||
[[رده:پروژه شاگردان]] | [[رده:پروژه شاگردان]] | ||
نسخهٔ ۲۹ تیر ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۱۸
حسین مظاهری، از شاگردان درس اخلاق، فقه و اصول امام‌خمینی.
تولد و تحصیل
حسین مظاهری در سال ۱۳۱۲ش در خانواده‌ای روحانی در شهر تیران در استان اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش شیخ حسن مظاهری از عالمان آن سامان بود. حسین مظاهری پس از طی دوران دبستان، به تحصیل دروس حوزوی روی آورد و به همین منظور در سال ۱۳۲۶ش راهی اصفهان شد. او ادبیات را در مسجد سیداصفهان و نزد آقا جمال خوانساری و احمد مقدس خواند. سپس در درس سطح سیدحسین خادمی اصفهانی، احمد فیاض، عبدالحسین طیب و عباسعلی ادیب اصفهانی شرکت کرد. درس فلسفه را هم نزد شیخ محمود مفید آموخت.[۱] هم‌زمان به تدریس ادبیات در آنجا می‌پرداخت.[۲] او پس از پنج سال تحصیل و تدریس در اصفهان، رهسپار قم شد و در حوزه علمیه قم، بخشی از مکاسب و کفایه‌الاصول را نزد شیخ عبدالجواد جبل عاملی اصفهانی، سیدشهاب‌الدین مرعشی نجفی و حاج شیخ مرتضی حائری یزدی خواند و سپس در درس خارج فقه آیت‌الله سیدحسین طباطبایی بروجردی حاضر شد و هشت سال از آن درس بهره برد. هم‌زمان در درس خارج فقه و اصول امام‌خمینی حضور می‌یافت و ده سال از هر دو درس ایشان بهره‌مند می‌شد. دوازده سال نیز از درس خارج فقه و اصول سیدمحمد محقق داماد استفاده کرد. در کنار تحصیل دروس خارج فقه و اصول، در درس اسفار اربعه، شفای ابوعلی سینا و تفسیر قرآن علامه سیدمحمدحسین طباطبایی نیز شرکت می‌کرد.[۳]
مظاهری از سال ۱۳۳۱ ش در سلک شاگردان امام‌خمینی درآمد.[۴] او در زندگینامه خودنوشت (اتوبیوگرافی)، از حضور ده‌ساله در درس‌های امام‌خمینی سخن می‌گوید،.[۵] ولی در جایی دیگر، بر حضور «بیش از دوازده سال» در درس‌های ایشان تأکید می‌کند.[۶] و در یکی دیگر از آثارش از حضور چهارده‌ساله در درس‌های امام‌خمینی سخن گفته است،.[۷] بنابراین می‌توان گفت که از اواخر دهه ۱۳۲۰ ش تا تبعید ایشان به خارج از کشور (۱۳ آبان ۱۳۴۳) در درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی در مساجد محمدیه، سلماسی و اعظم قم حضور می‌یافته است. او درباره ویژگی‌های درس امام‌خمینی می‌گوید: «استاد بزرگوار ما حضرت امام (س) افزون بر اینکه منظم بودند، از اینکه شاگردی بی‌نظم به درس حاضر می‌شد، به‌شدت ناراحت می‌شدند و می‌فرمودند: من نمی‌گویم به درس من بیایید، ولی اگر می‌خواهید بیایید، منظم بیایید».[۸] مظاهری درباره اهمیت درس امام‌خمینی می‌گوید:
«درس حضرت امام فقط تعلیم و تعلم نبود، بلکه مقید بودند که در ضمن تعلیم، تهذیب هم باشد؛ به عبارت دیگر درس ایشان کار رسول گرامی اسلام (ص): ویزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه بود. در مدت بیش از دوازده سالی که در دروس عالی ایشان شرکت داشتم، یک عمل مکروه از ایشان ندیدم».[۹]
وی درباره تأثیر حضور در درس امام‌خمینی بر رویکرد علمی خویش می‌گوید: «من الآن بنایم بر این است که از مباحث نگذرم، مگر اینکه از خود ابتکاری داشته باشم. در اصول هم چنین هستم و این مرهون درس حضرت امام(ره) است. من در قم درس زیاد رفتم، هشت سال درس آیت‌الله‌العظمی آقای بروجردی رفتم، چهارده سال درس فقه مرحوم آیت‌الله‌العظمی محقق داماد که بسیار عالی بود و آقایان مراجع دیگر آن روز رفتم. مدرسین آن روز را مقید بودم کم‌وبیش ببینم؛ اما آن استفاده‌ای که از حضرت امام کردم یعنی شجاعت در علم، ابتکار در علم و اگر باشد، که آن کم است، اما بالاخره استاد روی شاگرد اثر گذاشته است، همه مرهون درس حضرت امام(ره) بوده است».[۱۰]
یکی از مهم‌ترین اقدامات مظاهری در حوزه علمیه قم و اصفهان، اهتمام ویژه به درس اخلاق و پرورش روحیه معنوی فضلا و طلاب جوان بود. تدریس درس اخلاق او پس از تبعید امام‌خمینی به خارج از کشور و با اصرار جمعی از فضلای حوزه علمیه قم، ابتدا در مدرسه فیضیه و مدرس زیر کتابخانه (جایی که امام‌خمینی در درس اخلاق تدریس می‌کرد) آغاز شد و از همان آغاز به گفته خودش، با استقبال مواجه شد و چهل سال استمرار یافت. وقتی امام‌خمینی در جریان تشکیل کلاس‌های مذکور قرار گرفت، خرسندی خود را از آن ابراز نمود.[۱۱] علاوه بر آن، به تدریس دروس سطح در حوزه علمیه قم می‌پرداخت.[۱۲]
فعالیت مبارزاتی
او در سال‌های ۱۳۴۳-۱۳۵۷ش همراه با جمعی از مدرسان حوزه علمیه قم، در صدور اعلامیه‌ها، نامه‌ها، بیانیه‌ها و... در پشتیبانی از امام‌خمینی و انتقاد از حکومت پهلوی نقش داشت و نام او در اغلب آنها دیده می‌شود.[۱۳] او در آن سال‌ها، در مؤسسه «در راه حق» به فعالیت می‌پرداخت و از سال ۱۳۵۶ش تدریس دروس خارج فقه و اصول را در حوزه علمیه قم آغاز نمود.[۱۴]
فعالیت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی
او پس از پیروزی انقلاب اسلامی در شورای مدیریت حوزه علمیه قم فعال بود. مظاهری در سال ۱۳۷۴ ش به دعوت علما و بزرگان حوزه علمیه اصفهان به اصفهان بازگشت و مرکز مدیریت حوزه علمیه آن را تشکیل داد و از آن تاریخ زعامت و مدیریت عالی حوزه علمیه اصفهان را بر عهده گرفت.[۱۵] از اقدامات او در اصفهان می‌توان به تأسیس مرکز آموزش‌های تخصصی حوزه علمیه اصفهان در سه گروه تخصصی فقه و اصول، تفسیر و تبلیغ، مرکز مشاوره حوزه علمیه اصفهان، مرکز خدمات حوزه علمیه اصفهان با بخش‌های مختلف بیمه، مسکن، قرض‌الحسنه و...، مرکز تحقیقات رایانه‌ای حوزه علمیه اصفهان و نیز مرکز رسیدگی به امور مساجد استان اصفهان اشاره کرد.[۱۶] وی در دومین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری با رأی مردم استان اصفهان به نمایندگی برگزیده شد و در سومین دوره آن مجلس نیز برای بار دوم با رأی مردم آن استان نمایندگی آنان در مجلس فوق را بر عهده گرفت.[۱۷]
تألیفات
مظاهری هم‌اکنون از مراجع تقلید صاحب رساله عملیه می‌باشد و تألیفات او عبارت است از: ۱- الحاشیه علی العروه الوثقی. ۲ ـ توضیح المسائل. ۳ ـ مناسک حج. ۴ ـ ولایت‌فقیه و حکومت دینی. ۵- دراسات فی الاخلاق و شئون الحکمه العلمیه. ۶- عوامل کنترل غرایز در زندگی انسان. ۷- جهاد با نفس. ۸- اخلاقِ فرماندهی. ۹- اخلاق در اداره. ۱۰- جبهه و جهاد اکبر. ۱۱- خانواده در اسلام. ۱۲- به سوی حق. ۱۳- ویژگی‌های معلم خوب. ۱۴- شرح و تفسیر اخلاقی دعای کمیل. ۱۵- شرح و تفسیر اخلاقی دعای سحر. ۱۶- شرح و تفسیر اخلاقی مناجات شعبانیه. ۱۷- احکام اقتصادی در مورد زمین. ۱۸- مقایسه‌ای بین سیستم‌های اقتصادی. ۱۹- التوازن الاسلامی بین الدنیا و الاخره (با همکاری حضرات آیات سیدمحسن خرازی، ابوالحسن مصلحی، غلامرضا سلطانی و رضا استادی). ۲۰- معارف اسلامی در سوره یس. ۲۱- معاد در قرآن. ۲۲- الامامه و الولایت فی القرآن الحکیم (با همکاری آیات: محمد محمدی گیلانی، محمدتقی مصباح یزدی و علی‌اکبر موسوی یزدی). ۲۳- برنامه زندگی. ۲۴- چهارده معصوم. ۲۵- الحکومه الاسلامیه فی احادیث الشیعه الامامیه (با همکاری آیات: خرازی، مصلحی، سلطانی و استادی). از دیگر نوشته‌های او می‌توان به تقریرات درس امام‌خمینی (بحث الامام‌خمینی من اول مباحث الالفاظ الی آخر الاجتهاد و التقلید در ۸۹۷ صفحه)، قاعده لاضرر،[۱۸] تقریرات خارج فقه و اصول آیات بروجردی (الصلوه، الطهاره، القضا، فروعات العلم الاجمالی، صلوه الجمعه) و سیدمحمد محقق داماد (الصوم، الحج، الزکوه، الخمس، الصلوه، الطهاره و تقریرات درس خارج اصول من اول الظن الی آخر الاستصحاب)، حاشیه علی عروه‌الوثقی، حاشیه بر رساله توضیح المسائل امام‌خمینی، تعلیقه استدلالیه علی بحث الاجتهاد و التقلید من العروه، مباحث الاصول من اولها الی آخرها، دلائل الفقه (بحث تحلیلی فی الادله الاربعه)، رساله فی تعلیقات الاصول [۱۹]و مسائل مختلفی چون علم اخلاق، عرفان اسلامی، بیش از هشت رساله در تفسیر، چهار رساله در اقتصاد و هشت رساله در کلام و اعتقادات و نوشته‌های متفرقه دیگر اشاره کرد.[۲۰]
پانویس
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۶-۴۱۷.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۲۰۸-۲۰۹.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷.
- ↑ «آیت‌الله‌العظمی مظاهری:...»، ص۱۶؛ پابه‌پای آفتاب، ج ۵، ص۲۰۶-۲۰۷.
- ↑ مظاهری، ج ۱، ص۲۲۲.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۷-۴۱۸.
- ↑ «آیت‌الله‌العظمی مظاهری:...»، ص۱۶.
- ↑ سلسله موی دوست، ص۲۱۰.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸-۴۱۹.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۸-۴۱۹.
- ↑ اسناد انقلاب اسلامی، ج۳، ص۱۳۶ ـ ۱۳۸، ۱۶۳، ۱۶۴، ۱۷۸ ـ ۱۷۳، ۱۸۵ ـ ۱۹۱، ۱۹۲ ـ ۱۹۴، ۱۹۵ ـ ۱۹۸، ۱۹۹ ـ ۲۰۰، ۲۲۲، ۲۳۹، ۲۴۸ ـ ۲۵۱، ۲۶۷ ـ ۲۶۸، ۲۶۹ ـ ۲۷۲، ۵۰۳ ـ ۵۰۴؛ آیت‌الله‌العظمی...، ص۵۹، ۶۰، ۶۳-۶۴، ۸۴-۸۵، ۱۱۵، ۲۲۱؛ دوانی، ج۵، ص۱۵۰-۱۵۴، ۱۶۳-۱۶۴، ۱۷۷-۱۷۹؛ سیر مبارزات یاران...، ج۳، ۴۰۸-۴۱۰، ج۵، ۳۶۶؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک، ص۱۷۲.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۲.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۴.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۱-۴۲۲.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۱۴.
- ↑ مقدم، ص۲۶۸-۲۶۹.
- ↑ مقدم، ص۲۶۸-۲۷۰.
- ↑ خبرگان ملت، دفتر اول، ص۴۲۲-۴۲۳.
منابع
آیت‌الله‌العظمی حسین نوری همدانی به روایت اسناد ساواک (۱۳۹۶)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات؛ «آیت‌الله‌العظمی مظاهری: امام از شدت ناراحتی تب کردند» (۱۳۹۱)، هفته‌نامه حریم امام، شماره ۳۴، ۱۳ مهر؛ اسناد انقلاب اسلامی (۱۳۷۴)، ج ۳، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ پابه‌پای آفتاب، گفته‌ها و ناگفته‌ها از زندگی امام‌خمینی (س) (۱۳۹۱)، ج۵، گردآوری و تدوین: امیررضا ستوده، تهران، نشر پنجره؛ خبرگان ملت (شرح‌حال نمایندگان مجلس خبرگان رهبری) (۱۳۷۹)، دفتر اول، قم، دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری؛ دوانی، علی (۱۳۷۷)، نهضت روحانیون ایران، جلد ۵، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ سلسله موی دوست: خاطرات دوران تدریس امام‌خمینی (س) به نقل از شاگردان، دوستان و منسوبین (۱۳۸۳)، به کوشش مجتبی فراهانی؛ مقدمه عباسعلی عمید زنجانی، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی (س)؛ سیر مبارزات یاران امام در آینه اسناد ساواک (۱۳۹۳)، ج ۴ و ۵، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام‌خمینی؛ مظاهری، حسین (۱۳۸۷)، اخلاق و جوان، ج ۱، قم، نشر شفق؛ مقدم، کاظم (۱۳۸۶)، آشنایی با مراجع تقلید، قم، محدث؛ مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک (۱۳۸۰)، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات.