استقلال فرهنگی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:مقاله های نیازمند ارزیابی using HotCat) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''استقلال فرهنگی''': دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی | '''استقلال فرهنگی''': دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی | ||
استقلال در بعد فرهنگی از مهم‌ترین و جدی‌ترین مقوله‌هایی بوده که پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به آن توجه شده است. اهمیت این بُعد از استقلال به این دلیل است که استقلال فرهنگی در نظام فکری و ارزشی حاکم بر کشور، مبنای دستیابی به دیگر ابعاد استقلال به‌شمار می‌آید.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۵.</ref> مهم‌ترین محوری که در استقلال فرهنگی بر آن تأکید شده، تربیت انسانی آرمانی بوده که در مقابل فرهنگ غربی دارای روحیات معنوی عمیقی است و از جلوه‌های فرهنگ غربی دوری می‌کند.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۷–۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|فرهنگ}} | [[استقلال]] در بعد فرهنگی از مهم‌ترین و جدی‌ترین مقوله‌هایی بوده که پس از [[انقلاب اسلامی ایران|پیروزی انقلاب اسلامی]] به آن توجه شده است. اهمیت این بُعد از استقلال به این دلیل است که استقلال فرهنگی در نظام فکری و ارزشی حاکم بر کشور، مبنای دستیابی به دیگر ابعاد استقلال به‌شمار می‌آید.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۵.</ref> مهم‌ترین محوری که در استقلال فرهنگی بر آن تأکید شده، تربیت انسانی آرمانی بوده که در مقابل فرهنگ غربی دارای روحیات معنوی عمیقی است و از جلوه‌های فرهنگ غربی دوری می‌کند.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۷–۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|فرهنگ}} | ||
استقلال فرهنگی به معنای دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی است. در سخنان [[امام‌خمینی]]، بر عدم وابستگی فرهنگی و استقلال، تأکید بسیار شده است. ایشان اصلاح [[فرهنگ]] و نجات [[جوانان]] از وابستگی به غرب را راس همه اصلاحات دانسته و معتقد است ملت‌ها تا وقتی که به خودباوری نرسند و از وابستگی فکری و فرهنگی نجات پیدا نکنند، نمی‌توانند به استقلال برسند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۳، ۳۵۶ و ۱۲/۴.</ref> از نظر ایشان بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین وابستگی‌ها، وابستگی فکری و روحی است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۲–۲۳ و ۱۰/۷۹.</ref> و مهم‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی، برقراری فرهنگ استقلالی و رهایی از استعمار فکری در جامعه است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۳۵؛ ۶/۳۹۶، ۴۶۰ و ۱۰/۵۲.</ref> ایشان با تأکید بر استقلال فرهنگی، آن را مقدمه‌ای برای استقلال سیاسی و اقتصادی کشور و مانع منافع و مطامع [[بیگانگان]] ارزیابی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۶، ۱۹۶، ۲۰۸ و ۵/۲۶۴–۲۶۵.</ref> و یکی از معضلات اساسی [[رژیم پهلوی]] را، نداشتن استقلال فرهنگی این رژیم می‌دانست که در وضعیت دانشگاه‌های کشور در این دوران مشهود بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۱–۵۳.</ref> پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اقدام‌هایی مانند انقلاب فرهنگی، دگرگونی نظام آموزشی از سطوح ابتدایی تا عالی، نظارت گسترده بر [[مطبوعات]] و رسانه‌های گروهی با هدف کسب استقلال فرهنگی صورت گرفت.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|شورای عالی انقلاب فرهنگی}} | استقلال فرهنگی به معنای دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی است. در سخنان [[امام‌خمینی]]، بر عدم وابستگی فرهنگی و استقلال، تأکید بسیار شده است. ایشان اصلاح [[فرهنگ]] و نجات [[جوانان]] از وابستگی به غرب را راس همه اصلاحات دانسته و معتقد است ملت‌ها تا وقتی که به خودباوری نرسند و از وابستگی فکری و فرهنگی نجات پیدا نکنند، نمی‌توانند به استقلال برسند.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۳، ۳۵۶ و ۱۲/۴.</ref> از نظر ایشان بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین وابستگی‌ها، وابستگی فکری و روحی است<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۲–۲۳ و ۱۰/۷۹.</ref> و مهم‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی، برقراری فرهنگ استقلالی و رهایی از استعمار فکری در جامعه است.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۳۵؛ ۶/۳۹۶، ۴۶۰ و ۱۰/۵۲.</ref> ایشان با تأکید بر استقلال فرهنگی، آن را مقدمه‌ای برای استقلال سیاسی و اقتصادی کشور و مانع منافع و مطامع [[بیگانگان]] ارزیابی می‌کرد<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۶، ۱۹۶، ۲۰۸ و ۵/۲۶۴–۲۶۵.</ref> و یکی از معضلات اساسی [[رژیم پهلوی]] را، نداشتن استقلال فرهنگی این رژیم می‌دانست که در وضعیت دانشگاه‌های کشور در این دوران مشهود بود.<ref>امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۱–۵۳.</ref> پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اقدام‌هایی مانند انقلاب فرهنگی، دگرگونی نظام آموزشی از سطوح ابتدایی تا عالی، نظارت گسترده بر [[مطبوعات]] و رسانه‌های گروهی با هدف کسب استقلال فرهنگی صورت گرفت.<ref>رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۸.</ref>{{ببینید|متن=ببینید|شورای عالی انقلاب فرهنگی}} | ||
[[رده:مقاله های نیازمند ارزیابی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مرداد ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۵۲
استقلال فرهنگی: دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی
استقلال در بعد فرهنگی از مهم‌ترین و جدی‌ترین مقوله‌هایی بوده که پس از پیروزی انقلاب اسلامی به آن توجه شده است. اهمیت این بُعد از استقلال به این دلیل است که استقلال فرهنگی در نظام فکری و ارزشی حاکم بر کشور، مبنای دستیابی به دیگر ابعاد استقلال به‌شمار می‌آید.[۱] مهم‌ترین محوری که در استقلال فرهنگی بر آن تأکید شده، تربیت انسانی آرمانی بوده که در مقابل فرهنگ غربی دارای روحیات معنوی عمیقی است و از جلوه‌های فرهنگ غربی دوری می‌کند.[۲] (ببینید: فرهنگ)
استقلال فرهنگی به معنای دورشدن از فرهنگ بیگانه و غربی و روی‌آوردن به فرهنگ اسلامی است. در سخنان امام‌خمینی، بر عدم وابستگی فرهنگی و استقلال، تأکید بسیار شده است. ایشان اصلاح فرهنگ و نجات جوانان از وابستگی به غرب را راس همه اصلاحات دانسته و معتقد است ملت‌ها تا وقتی که به خودباوری نرسند و از وابستگی فکری و فرهنگی نجات پیدا نکنند، نمی‌توانند به استقلال برسند.[۳] از نظر ایشان بزرگ‌ترین و خطرناک‌ترین وابستگی‌ها، وابستگی فکری و روحی است[۴] و مهم‌ترین دستاورد انقلاب اسلامی، برقراری فرهنگ استقلالی و رهایی از استعمار فکری در جامعه است.[۵] ایشان با تأکید بر استقلال فرهنگی، آن را مقدمه‌ای برای استقلال سیاسی و اقتصادی کشور و مانع منافع و مطامع بیگانگان ارزیابی می‌کرد[۶] و یکی از معضلات اساسی رژیم پهلوی را، نداشتن استقلال فرهنگی این رژیم می‌دانست که در وضعیت دانشگاه‌های کشور در این دوران مشهود بود.[۷] پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اقدام‌هایی مانند انقلاب فرهنگی، دگرگونی نظام آموزشی از سطوح ابتدایی تا عالی، نظارت گسترده بر مطبوعات و رسانه‌های گروهی با هدف کسب استقلال فرهنگی صورت گرفت.[۸] (ببینید: شورای عالی انقلاب فرهنگی)
- ↑ رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۵.
- ↑ رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۷–۹۸.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۱۰/۵۳، ۳۵۶ و ۱۲/۴.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۸/۲۲–۲۳ و ۱۰/۷۹.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۳۵؛ ۶/۳۹۶، ۴۶۰ و ۱۰/۵۲.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۴/۱۶، ۱۹۶، ۲۰۸ و ۵/۲۶۴–۲۶۵.
- ↑ امام‌خمینی، صحیفه، ۵/۵۱–۵۳.
- ↑ رنجبر، استقلال و ضرورت‌های جدید، ۹۸.